Articles by "ΙΣΤΟΡΙΑ"

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΣΤΟΡΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Πλούσια πείρα για τους σημερινούς αγώνες των εργαζομένων -ιδιαίτερα για τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης- μεταφέρθηκε από την εκδήλωση που διοργάνωσε η ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ το απόγευμα της Πέμπτης 6 Σεπτέμβρη, στο δημαρχείο Χαϊδαρίου, για την παρουσίαση της έκδοσης της ΕΠ Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, με τίτλο: «ΛΑΡΚΟ '77: Το χρονικό των 110 συγκλονιστικών ημερών της μεγάλης απεργίας στη ΛΑΡΚΟ. Γενάρης - Μάης 1977».
Το βιβλίο εκδόθηκε στο πλαίσιο των 100χρονων του Κόμματος και αποτυπώνει με ζωντάνια, μέσα από τα δημοσιεύματα του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή», τις 110 μέρες της απεργίας, του ηρωικού αγώνα των εργατών μιας από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες της χώρας. Την επανέκδοση προλογίζει ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε τότε άμεση σχέση με την πολύμηνη απεργία, ως στέλεχος του Κόμματος στην περιοχή.
Στην έκδοση περιέχονται δεκάδες ζωντανές μαρτυρίες πρωταγωνιστών της απεργίας, όπως καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» και του «Οδηγητή». Η καταγραφή βήμα - βήμα μιας κινητοποίησης που συγκλόνισε τότε την εργατική τάξη, όπως γίνεται στο βιβλίο, δίνει πολύτιμα διδάγματα και για τους σημερινούς εργατικούς αγώνες, σε μια περίοδο που είναι ανάγκη να φουντώσουν νέες εστίες αντίστασης, να προχωρήσει αποφασιστικά η ανασύνταξη του κινήματος, η σύγκρουση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά της.

Συγκρούστηκαν δύο τάξεις

Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Χρήστο Οικονόμου που ήταν πρόεδρος του Σωματείου των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ κατά τη διάρκεια της απεργίας, ο οποίος αναφέρθηκε, τόσο στο χρονικό αυτού του ηρωικού αγώνα, όσο και στα διδάγματα που βγαίνουν από αυτόν (δείτε παραπάνω σε video την ομιλία του). 
Η απεργία ξεκίνησε με αίτημα να δοθεί ετήσια αύξηση 24%, όταν η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν 12,5%. «Το 24% που ζητούσαμε για όλο το χρόνο, ισοδυναμούσε με το ποσό που έχανε περίπου κάθε μέρα ο Μποδοσάκης από τη μη λειτουργία του εργοστασίου λόγω της απεργίας», σημείωσε ο Χρ. Οικονομόμου, εξηγώντας πως για τον Μποδοσάκη το θέμα δεν ήταν οικονομικό, ήταν θέμα υποταγής των εργαζομένων. 
Ο Χρ. Οικονόμου σημείωσε πως στη Λάρυμνα βρίσκονταν αντιμέτωπες οι δύο κυριότερες τάξεις της χώρας. Η εργοδοσία εξάντλησε όλους τους εκβιασμούς για να μην ξεκινήσει η απεργία, και αφού δεν κατάφερε να την αποτρέψει, όλοι οι μηχανισμοί του κράτους, η αστυνομία, ο εργοδοτικός συνδικαλισμός, τα αστικά μέσα ενημέρωσης στράφηκαν κατά των απεργών. Το εργοδοτικό-κυβερνητικό μπλοκ τοποθέτησε μέχρι και δυναμίτες στα σπίτια απεργών και έκανε δολοφονική επίθεση σε μελή της ΚΝΕ. Δίπλα στους απεργούς βρέθηκαν η εργατική τάξη με τα ταξικά συνδικάτα, η κοινωνία της περιοχής, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, ο «Ριζοσπάστης, ο «Οδηγητής», το μαζικό κίνημα όπου στις διοικήσεις του ήταν Κομμουνιστές. Η πανελλήνια λαϊκή εργατική αλληλεγγύη έλυσε το πρόβλημα επιβίωσης των απεργών. Επίσης προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στην κυβέρνηση και την εμπόδισε να χρησιμοποιήσει πιο τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ οι απεργοί συνειδητοποίησαν ότι έδιναν τη μάχη για όλη της εργατική τάξη, όπως ειπώθηκε.
«Η απεργία της ΛΑΡΚΟ έδειξε ότι ο ο μόνος δρόμος για να διεκδικηθούν αιτήματα και να αποκρουστούν οι επιθέσεις των μονοπωλίων είναι είναι ο δρόμος της ενότητας, της αλληλεγγύης και του αγώνα», τόνισε ο Χρ. Οικονόμου. «Η εξέλιξη όμως της ΛΑΡΚΟ στην πορεία, αποδεικνύει ότι από μόνος του ο αγώνας για την επίλυση επιμέρους προβλημάτων δεν αρκεί για την συνολική λύση των λαϊκών προβλημάτων, αλλά απαιτείται αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής των μονοπωλίων που δημιουργούν και συσσωρεύουν τα λαϊκά προβλήματα»,πρόσθεσε.

Στο τετρασέλιδο της προηγούμενης Πέμπτης, ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε το πρώτο μέρος του ιστορικού για τη μεγάλη απεργία των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, που ξεκίνησε στις 27 Γενάρη του 1977 και κράτησε 110 μέρες. Αιτήματά τους ήταν η αύξηση των μισθών κατά σχεδόν 20% και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Απέναντι στους απεργούς δεν βρέθηκε μόνο ο Μποδοσάκης, ιδιοκτήτης της επιχείρησης, αλλά και ολόκληρη η κρατική μηχανή, που κινητοποιήθηκε για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της εργοδοσίας. Δίπλα στον επίσημο κρατικό μηχανισμό, έδρασαν και οι προβοκάτορες της εποχής, με στόχο να σπάσει η απεργία. Στο σημερινό τετρασέλιδο ολοκληρώνουμε το σύντομο ιστορικό της μεγάλης απεργίας, με την παρουσίαση του β' μέρους.
***
Στις 27 Μάρτη, ο «Ριζοσπάστης» έχει στο πρωτοσέλιδο τον τίτλο «ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΑΡΚΟ». Είχε προηγηθεί το χτύπημα της αστυνομίας σε μια άλλη απεργία που εξελίσσεται ταυτόχρονα, στα ορυχεία της ΜΑΔΕΜ - ΛΑΚΟ στη Χαλκιδική, επίσης ιδιοκτησίας Μποδοσάκη, την οποία κάλυψε με εκτενή ρεπορτάζ ο «Ριζοσπάστης».
Αρχές Απρίλη, το αστικό κράτος εξαπολύει επίθεση. Στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στις 7 Απρίλη δεσπόζει ο τίτλος: «Η ΛΑΡΥΜΝΑ ΠΟΛΙΟΡΚΕΙΤΑΙ - Επιθέσεις κατά γυναικόπαιδων και συλλήψεις μεταλλωρύχων».
Τα γεγονότα εξελίχθηκαν ως εξής: Στις 5 Απρίλη το απόγευμα, έγινε συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο με πρωτοβουλία των γυναικών της Λάρυμνας. Ο στόχος ήταν να μιλήσουν στους εργάτες που έφερνε η εταιρεία καθημερινά με δύο πούλμαν από την Αθήνα και τους χρησιμοποιούσε ως απεργοσπάστες. Να τους πουν για τον αγώνα που έδιναν.
«Οι συγκεντρωμένοι - έγραφε ο "Ριζοσπάστης" - κάθισαν στην άσφαλτο τραγουδώντας εργατικά τραγούδια. Ο συνταγματάρχης της Χωροφυλακής, Ράλλης, τους είπε να διαλυθούν "γιατί θα το μετανιώσετε". Η απάντηση που πήρε ήταν: "Αγωνιζόμαστε για το ψωμί μας και το ψωμί των παιδιών μας. Θέλουμε να εξηγήσουμε στους απεργοσπάστες ότι δεν είναι σωστό αυτό που κάνουν".
Η αστυνομία στέκεται απέναντι στους απεργούς
Η αστυνομία στέκεται απέναντι στους απεργούς
Οταν εμφανίστηκαν τα πούλμαν με τους απεργοσπάστες που συνοδεύονταν από αυτοκίνητο της Χωροφυλακής, οι 150 χωροφύλακες, εξοπλισμένοι με ρόπαλα, κράνη, ασπίδες και όπλα εκτόξευσης δακρυγόνων... όρμησαν ενάντια στους συγκεντρωμένους (...) Οι κρανοφόροι άρπαξαν 2-3 γυναίκες μαζί και παιδιά από τα χέρια και τα μαλλιά και τους έσερναν στην άσφαλτο, ματώνοντας τα πόδια τους, ενώ τα μωρά έκλαιγαν στην αγκαλιά τους». Ακολούθησαν συλλήψεις, ενώ η διοίκηση της Χωροφυλακής Λαμίας έβγαλε απόφαση με την οποία απαγόρευε τις συγκεντρώσεις.
Πολιορκία, προβοκάτσιες, τρομοκρατία
Στις 8 Απρίλη, ο «Ριζοσπάστης» αναφέρει έκρηξη εκρηκτικού μηχανισμού στη Λάρυμνα. Η έκρηξη άνοιξε λάκκο ενός μέτρου και έσπασε τα τζάμια των σπιτιών σε αχτίνα 200 περίπου μέτρων. Στο μεταξύ, αποτελούν καθημερινό φαινόμενο τα μπλόκα της Αστυνομίας και το κυνηγητό που εξαπολύει σε βάρος απεργών προκειμένου να διευκολύνει την πρόσβαση των απεργοσπαστών στο εργοστάσιο. Στις 12 Απρίλη, η Αστυνομία ενισχύεται με ακόμα 200 ροπαλοφόρους.
Το ΚΚΕ με Ερώτηση στη Βουλή κατήγγειλε τις εργοδοτικές και αστυνομικές αυθαιρεσίες. Ενα ακόμα γεγονός που αξίζει να σημειωθεί είναι η απαγόρευση της εισόδου στη Λάρυμνα των ανταποκριτών της σοβιετικής εφημερίδας «Πράβντα» και της σοβιετικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, στο πλαίσιο των προσπαθειών του κράτους για πλήρη αποκλεισμό της περιοχής.
Ομάδα απεργών και στο βάθος παρατεταγμένες οι αστυνομικές δυνάμεις
Ομάδα απεργών και στο βάθος παρατεταγμένες οι αστυνομικές δυνάμεις
Ακόμα, απαγορεύθηκε σε Σουηδούς δημοσιογράφους η επίσκεψη στον οικισμό της εταιρείας. Οι απαγορεύσεις αυτές είναι μέρος των προσπαθειών κράτους και εργοδοσίας για πλήρη αποκλεισμό. Εμπαιναν εμπόδια και στην κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη», ενώ οι απεργοί καταγγέλλουν ότι αντιμετωπίζουν, καθόλου τυχαία, και προβλήματα στις τηλεφωνικές επικοινωνίες.
«Σήμερα δουλεύουμε για τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ»
Καθ' όλη τη διάρκεια της απεργίας, εργάτες, σωματεία, παρατάξεις, Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συμπαραστέκονται έμπρακτα στον αγώνα που δίνουν οι εργάτες της ΛΑΡΚΟ. Την 1η Απρίλη έγινε απεργία των εργαζομένων στη Θήβα, ενώ οι εργάτες του εργοστασίου «Πετζετάκις»δούλεψαν ένα μεροκάματο για τους απεργούς και τους παρέδωσαν επιπλέον 25 χιλιάδες δραχμές από έρανο. Στην είσοδο του εργοστασίου τους ανάρτησαν το πανό: «Σήμερα δουλεύουμε για τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ», «Ζήτω η εργατική αλληλεγγύη».
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας τους έδωσε 38 χιλιάδες δραχμές και σε ανακοίνωσή της σημείωνε: «Σαν γυναίκες και σαν μάνες καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι η απεργιακή κινητοποίηση είναι αγώνας για μια καλύτερη ζωή, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς». Οι εργαζόμενοι του«Ριζοσπάστη» τους δίνουν 15 χιλιάδες δραχμές. Ακόμα ΚΝίτες και ΚΝίτισσες από τη Σύρο τους δίνουν 12.376 δραχμές.
Την Κυριακή 17 Απρίλη γίνεται συγκέντρωση συμπαράστασης στη Λάρυμνα, όπου παραβρέθηκε και βουλευτής του ΚΚΕ. Την ίδια μέρα, η δημοτική αρχή Καισαριανής, με δήμαρχο τον Παναγιώτη Μακρή, σωματεία και μαθητές της Καισαριανής παραδίδουν 33 χιλιάδες δραχμές στους απεργούς. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν ακόμα Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ.
Μέχρι τις 10 Μάη είχαν δοθεί στους απεργούς της ΛΑΡΚΟ 1,5 εκατομμύριο δραχμές, έξι αυτοκίνητα με τρόφιμα και εκατοντάδες βιβλία.
Η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία βγάζει ανακοίνωση για να καταγγείλει την επίθεση της Αστυνομίας σε ΛΑΡΚΟ και ΜΑΔΕΜ - ΛΑΚΟ. Το ΚΚΕ, στις αρχές Μάη, κάνει διάβημα στον υπουργό Εργασίας, ζητώντας να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των απεργών των δύο επιχειρήσεων.
Νίκη μετά από 110 μέρες απεργίας
Στις 7 Μάη αρχίζουν νέες διαπραγματεύσεις των απεργών με την εργοδοσία. Τα αιτήματα των απεργών της ΛΑΡΚΟ είναι επαναπρόσληψη απολυμένων, αύξηση αποδοχών, καταβολή μεροκάματων απεργίας. Στις 14 Μάη διαφαίνεται η νίκη των εργατών. Η εργοδοσία δέχθηκε να δώσει 17% αύξηση, 15 χιλιάδες οικονομική ενίσχυση και επαναπρόσληψη των απολυμένων. Την Κυριακή που ακολουθεί η Γενική Συνέλευση των εργατών αποφασίζει να λύσουν την απεργία και να γυρίσουν νικητές στη δουλειά.
Σε ανακοίνωσή του το Σωματείο «Ενωση Εργαζομένων Εταιρείας ΛΑΡΚΟ» σημείωνε: «Τα οφέλη από τη νίκη δεν είναι αυτά, που βλέπουμε στα οικονομικά. Είναι αυτά, που θα έρχονται και θα φαίνονται κάθε μέρα από σήμερα. Και δεν ανήκουν μόνο σε εμάς. Ανήκουν σε όλους τους εργάτες. Τους τα προσφέρουμε μαζί με τις θερμότερες ευχές και ευχαριστίες μας, σαν ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης για την καθ' οιονδήποτε τρόπο συμβολή τους στη νίκη μας»...

Με τη συνοδεία αστυνομικών, ο επί χούντας πρόεδρος
 της τοπικής κοινότητας,που λιθοβόλησε
 το γραμματέα του σωματείου των εργαζομένων
Στις 27 Γενάρη 1977 σχεδόν 900 εργατοτεχνίτες της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα ξεκίνησαν μια απεργία που κράτησε 110 μέρες. Τα αιτήματά τους ήταν η αύξηση των μισθών κατά σχεδόν 20% και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Απέναντί τους είχαν όχι μόνο τον Μποδοσάκη, ιδιοκτήτη της επιχείρησης αλλά και ολόκληρη την κρατική μηχανή που, με κυβέρνηση τότε τη Νέα Δημοκρατία, στάθηκε αρωγός σε κάθε κεφαλαιοκράτη που είχε να αντιμετωπίσει απεργούς.
Χωρίς κανένα δισταγμό έστελνε πάνοπλες δυνάμεις καταστολής χτυπώντας άγρια κάθε αγώνα. Οπως φαίνεται και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, εργοδότες και κράτος με συνδυασμένες προσπάθειες δημιουργούσαν προβοκάτσιες, για να δικαιολογήσουν τις άγριες επιθέσεις των αστυνομικών δυνάμεων.
Στις 2 Φλεβάρη 1977 ο «Ριζοσπάστης» σημείωνε ότι «η ΛΑΡΚΟ είναι ιδιοκτησία του μεγαλοβιομήχανου Μποδοσάκη και θεωρείται από τις πρώτες εταιρείες εξόρυξης σιδηρονικελίου στην καπιταλιστική Ευρώπη». Στα αιτήματα των απεργών για αυξήσεις, η εργοδοσία αντιπρότεινε αυξήσεις που, όπως σχολίασε ο τότε πρόεδρος του Σωματείου, «είναι χαμηλότερα και από τα ποσοστά πείνας των 10% και 5% που συμφώνησαν οι εργοδότες με τη ΓΣΕΕ».
«Μας στέλνουν στο θάνατο»
Από τις πρώτες μέρες της απεργίας η συμμετοχή ήταν μεγάλη. Στις σελίδες του «Ριζοσπάστη» βρίσκουμε συζητήσεις με εργάτες που περιγράφουν τις συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν στο εργοστάσιο.






«Πανταχού παρούσες» οι αστυνομικές δυνάμεις
στην περιοχή γύρω από τη ΛΑΡΚΟ,
 σχεδόν από την αρχή της απεργίας...
«Δουλεύουμε σε διακόπτες κοβαλτίου μια ώρα την ημέρα στα υπόγεια, χωρίς κονκάρδα και ειδική στολή. Κινδυνεύουμε από ραδιενέργεια. Πολλές φορές είμαστε κάτω 4 ώρες. Βγαίνουμε έξω και ξερνοβολάμε (...) Τα δέντρα μαύρισαν. Τα διπλανά χωριά το ίδιο. Η σκουριά, η μουτζούρα, το αρσενικό κ.λπ. μας δηλητηριάζουν.
(...) Με λένε Βασιλάκη Νικόλαο, γράψε ότι καταγγέλλω τη "ΛΑΡΚΟ", γιατί μας στέλνει πρόωρα στο θάνατο. Δεν παίρνει κανένα μέτρο, όλοι είμαστε καμένοι σε χίλιες μεριές (...) Στην απομετάλλωση και στην αποσκουρίαση κινδυνεύουμε από το λιωμένο μέταλλο και τους όγκους της σκουριάς (...) Αυτοί που τοποθετούν το πυρόλ κινδυνεύουν να γίνουν κάρβουνο... Πριν λίγο καιρό που έσπασε ένα πυρόλ δημιουργήθηκε φλόγα 30 μέτρων.
(...) Η επιθεώρηση εργασίας όποτε έρχεται πάει στο γραφείο του διευθυντήΟ κ. Κονοφάγος μας είπε ότι πρώτα φοράγαμε τσαρούχια και η ΛΑΡΚΟ μας έκανε ανθρώπους.Υπάρχουν 50 μαθητές του ΟΑΕΔ που δουλεύουν εδώ και παίρνουν από 64-256 δρχ. Παρόλο που κάνουν την ίδια δουλειά με εμάς και κινδυνεύουν το ίδιο με μας.Τη δεύτερη μέρα της απεργίας εξανάγκασαν με τη βία τους μικρούς μαθητές του ΟΑΕΔ να δουλέψουν».
Ενώ οι εργατοτεχνίτες βρίσκονταν στη 13η μέρα της απεργίας, ξεκίνησαν απεργία και οι 300 μεταλλωρύχοι της ΛΑΡΚΟ στο Νέο Κόκκινο της Θήβας. Συνολικά οι απεργοί έφθασαν τους 1.200.
Στήνουν απεργοσπαστική μηχανή
Περίπου 20 μέρες μετά την έναρξη της απεργίας, η εργοδοσία ξεκίνησε τις προσπάθειες να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό με την αμέριστη στήριξη του κράτους.
Στα μέσα Φλεβάρη προσέλαβε απεργοσπάστες που έρχονταν καθημερινά από την Αθήνα με πούλμαν και με συνοδεία περιπολικών της Αστυνομίας. Παράλληλα, οι αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή γίνονται όλο και περισσότερες, με στόχο να καλλιεργηθεί κλίμα εκφοβισμού στους απεργούς.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης η καταγγελία απεργών ότι το παράρτημα της Εθνικής Τράπεζας στη Λάρυμνα αρνήθηκε να δώσει χρήματα στους απεργούς από τις καταθέσεις τους. Οι απεργοί πήγαν στην τράπεζα «για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους και να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από το Υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας» με τον διευθυντή του υποκαταστήματος να τους απαντά «Κάνετε απεργία, ζητάτε και λεφτά»!
Οι τρομοκρατικές ενέργειες της εργοδοσίας συνεχίστηκαν με διάφορες μορφές. Στις αρχές Μάρτη απέλυσε τρεις εργαζόμενους και με πληρωμένη ανακοίνωση στις αστικές εφημερίδες προσπάθησε να συκοφαντήσει τον αγώνα των εργαζομένων.
Ενας άλλος τρόπος που χρησιμοποίησε για να σπάσει την απεργία ήταν να στρέψει τη μια ειδικότητα εργαζομένων ενάντια στην άλλη. Ετσι, στα τέλη Μάρτη απέλυσε δέκα διοικητικούς υπαλλήλους, που ήταν κάτοικοι των χωριών της περιοχής, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει δουλειά λόγω της απεργίας. Δηλαδή, τους είπε ότι έφταιγαν οι απεργοί που απολύθηκαν.
Προνόμια για το κεφάλαιο
Το σωματείο απάντησε με ανακοίνωση, όπου αποκαλύπτονταν ότι σε αντίθεση με τους άθλιους όρους εργασίας που ίσχυαν για τους ίδιους, η εργοδοσία απολάμβανε μια σειρά προνόμια. Στις 11 Μάρτη ο «Ριζοσπάστης» δημοσιοποίησε την ανακοίνωση του σωματείου «Ενωση Εργαζομένων Εταιρείας ΛΑΡΚΟ».
Μεταξύ άλλων, σημειώνεται ότι η εργοδοσία: «1) Απολαμβάνει φορολογικής απαλλαγής, 2) επιδοτείται στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, 3) τυγχάνει προνομιακών εξαγωγών και διευκολύνσεων, 4) παίρνει τα μεγαλύτερα και περισσότερα χρήματα από το κράτος. Επίσης, είναι γνωστό πλέον σε όλους ότι: 1) Τα μεταλλεία τα έχει πάρει άλλα χαριστικά και άλλα σε εξευτελιστικές τιμές,...».
Λίγο πριν η απεργία συμπληρώσει 50 μέρες, το κράτος εξαπέλυσε την πρώτη του επίθεση. Ο «Ριζοσπάστης» ανέφερε στις 17 Μάρτη: «...η χωροφυλακή συνέλαβε 15 απεργούς και κατοίκους του χωριού Μαρτίνο. Μεταξύ των συλληφθέντων είναι ο πρόεδρος και ο γραμματέας του σωματείου των εργατών. Η ασφάλεια πήρε από τα σπίτια τους στις 3 το πρωί τον πρόεδρο Χ. Οικονόμου και τον Γραμματέα Γ. Καρόπουλο και τους μετέφερε στην ασφάλεια Λαμίας».
Πριν από τις συλλήψεις έγινε το εξής επεισόδιο: «Μια ομάδα απεργών και άλλων κατοίκων του Μαρτίνου που ήταν συγκεντρωμένοι στην πλατεία του χωριού δέχθηκαν επίθεση από έναν απεργοσπάστη μαζί με το γαμπρό του.
(...) Οργανα της χωροφυλακής που παρακολούθησαν το επεισόδιο, όχι μόνο δε συνέλαβαν τους δύο υπεύθυνους, αλλά αρκετή ώρα μετά τη λήξη του επεισοδίου στις 11 το βράδυ ισχυρή αστυνομική δύναμη και 50 περίπου κρανοφόροι κατέκλυσαν το κέντρο του χωριού. Λίγες ώρες μετά έγιναν οι συλλήψεις με την κατηγορία για "εξύβριση", "απειλές", "διατάραξη κοινής ησυχίας"».


Τα δύο γεγονότα είναι ενδεικτικά ότι στήνονταν προβοκάτσιες. Μερικές μέρες μετά ο γενικός γραμματέας του σωματείου λιθοβολήθηκε από τον πρόεδρο επί χούντας της κοινότητας Λάρυμνας, παρουσία αστυνομικών, που όμως δεν συνέλαβαν το δράστη...

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.