Articles by "ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ"

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

 


Τα σχολεία ανοίγουν. Αυτό είναι το σωστό. Τα παιδιά να μαθαίνουν, να βρίσκονται μεταξύ τους, να παίζουν, να χαίρονται. Να μην είναι κλεισμένα σε ένα σπίτι, κολλημένα σε μια οθόνη. Μαζί τους χαιρόμαστε κι εμείς. Τα βλέπουμε να μεγαλώνουν, να βάζουν στόχους.

Όμως κάθε Σεπτέμβρη, μαζί με την ελπίδα, υπάρχει και η αγωνία: Θα δώσει το σχολείο όλα τα εφόδια που πρέπει να πάρει ένας μαθητής; Όλα αυτά που δικαιούνται τα παιδιά μας και εμείς πληρώνουμε γι' αυτά; Θα τα βγάλουμε πέρα με το κύμα ακρίβειας που μας χτυπάει ήδη; Ποιος και πώς θα προστατέψει τα παιδιά μας σε συνθήκες πανδημίας;

Είναι λογικό να έχουμε ερωτηματικά. Δυο χρόνια τώρα, εμείς και τα παιδιά μας πήραμε μέτρα. Εμείς ουσιαστικά προστατέψαμε το σχολείο. Και μάσκα βάλαμε (και σωστά). Και αποστάσεις τηρήσαμε (και σωστά). Και αντισηπτικά αγοράσαμε. Και είπαμε στα παιδιά μας "όχι πολλές - πολλές αγκαλιές".

Όμως, η κυβέρνηση τι έκανε αυτά τα δυο χρόνια;

Απαιτήσαμε να καλυφθούν όλα τα κενά των εκπαιδευτικών. Κάλυψε μόνο το 20% και η χρονιά ξεκινά με χιλιάδες κενά.

Απαιτήσαμε να αραιώσουν οι τάξεις, να βρεθούν νέες σχολικές αίθουσες. Είπε ότι δεν μπορούν να βρεθούν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα...

Όμως η κυβέρνηση, από το καλοκαίρι ήδη, μπορούσε να πάρει μέτρα για τα σχολεία. Χρόνο είχε. Χρήματα είχε. Πολιτική βούληση δεν είχε. Και τα δισεκατομμύρια ευρώ που πήρε τα χαρίζει "αριστερά και δεξιά". Κάνει τα χατίρια σε μεγάλες εταιρείες του Τουρισμού, των Μεταφορών.

Γι' αυτό και σήμερα κάνει λάστιχο τα υγειονομικά πρωτόκολλα ακόμα και για τη λειτουργία των σχολείων που η ίδια θεωρούσε αναγκαία, και μάλιστα σε συνθήκες που το επιδημιολογικό φορτίο ήταν μικρότερο.

Θέλει να κρύψει τις ευθύνες της και να τις φορτώσει σε μας. Μας λέει ότι υπάρχει το εμβόλιο και αυτό θα λύσει τα πάντα.

Όχι. Δεν αρκεί μόνο το εμβόλιο. Όσο αναγκαίο κι αν είναι, χρειάζεται σοβαρή επιστημονική ενημέρωση. Χρειάζονται τεστ σε όλους και όχι μόνο στους ανεμβολίαστους.

Η κυβέρνηση βρήκε χρόνο για να κάνει το σχολείο χειρότερο

Χρόνια τώρα, όλες οι κυβερνήσεις μάς φλομώνουν στα ψέματα και μας λένε ότι το σχολείο "αναβαθμίζεται", ότι δήθεν γίνεται "σύγχρονο". Την αλήθεια την ξέρουμε, γιατί τη ζούμε. Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που διαχωρίζει και βάζει ταμπέλες σε μικρά παιδιά, αντί να τα βοηθήσει να προκόψουν όλα;

Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που ψάχνει να βρει πόρους, γιατί το κράτος δεν του δίνει τα αναγκαία χρήματα;

Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που βάζει "εισιτήριο" στις απογευματινές δραστηριότητες;

Με τους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση μέσα στην πανδημία, μέσα στο καλοκαίρι, με κλειστά σχολεία:

  • Το κράτος διώχνει τη δική του ευθύνη, που είναι να στηρίζει όλα τα σχολεία, όλα τα παιδιά, και τη φορτώνει σε γονείς και εκπαιδευτικούς.
  • Μπαίνουν νέα, μεγαλύτερα εμπόδια για να μορφωθούν και να σπουδάσουν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας.

Με τις ανάγκες μας μπροστά!

Θέλουμε ένα σχολείο για όλα τα παιδιά, όπου όλα θα μαθαίνουν τα ίδια σύγχρονα γράμματα της εποχής μας, και όχι να αποκλείονται παιδιά από τη μόρφωση.

Θέλουμε ένα σχολείο που η λειτουργία του θα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους και θα στηρίζεται από αυτό. Το σχολείο που αναγκάζει τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και τους εκπαιδευτικούς να ψάχνουν χορηγούς είναι χειρότερο σχολείο. Η κυβέρνηση όμως το αξιολογεί ως "καλύτερο"!

Θέλουμε να καλυφθούν εδώ και τώρα όλα τα μορφωτικά κενά που δημιουργήθηκαν μέσα στην πανδημία. Να εντοπιστούν, να αντιμετωπιστούν με περισσότερους εκπαιδευτικούς, με φροντιστηριακά τμήματα δωρεάν, και όχι κάθε οικογένεια να τρέχει για να τα καλύψει όπως μπορεί και όσο μπορεί...

Τίποτα από αυτά που δικαιούμαστε εμείς και τα παιδιά μας δεν είναι πολυτέλεια.

Γιατί η επιστημονική γνώση που υπάρχει πρέπει να γίνει κτήμα όλων και όχι λίγων.

Γιατί πλούτος υπάρχει. Τον δημιουργούμε εμείς. Όμως τον χαίρονται λίγοι.

Και αφού υπάρχουν πλούτος και γνώση, πρέπει να αλλάξουμε ρότα για να τα χαρούμε εμείς.

Τον γερασμένο δρόμο του σχολείου για λίγους και εκλεκτούς τον ξέρουμε. Καιρός να περπατήσουμε τον δρόμο του σύγχρονου σχολείου για όλους.

Η μάχη της λαϊκής οικογένειας για να δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά της μπορεί να γίνει νικηφόρα. Οι αγωνίες και τα όνειρα των μαθητών μπορούν να βρουν διέξοδο.

Να απαιτήσουμε σήμερα:

  • 15 μαθητές ανά τάξη, μέτρα αραίωσης των σχολικών τάξεων.
  • Αμεση κάλυψη όλων των κενών με διορισμούς εκπαιδευτικών, καμία διδακτική ώρα χαμένη.
  • Αμεση έναρξη φροντιστηριακών τμημάτων για να αντιμετωπιστούν οι μορφωτικές επιπτώσεις της πανδημίας.
  • Μόνιμο προσωπικό καθαριότητας στα σχολεία.
  • Να λειτουργήσουν όλες οι δομές Ειδικής Αγωγής που είναι αναγκαίες.
  • Κέντρα ενημέρωσης, εμβολιασμού, διεξαγωγής τεστ και εξατομικευμένης παρακολούθησης, με ευθύνη του κράτους, στα σχολεία. Μαζικά δωρεάν τεστ για όλους.
  • Να καταργηθούν εδώ και τώρα η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα Θεμάτων.
  • Καμία ανατίμηση στα είδη πρώτης ανάγκης, στα σχολικά είδη. Μείωση της τιμής του ρεύματος.



Καταγγελία από το ΠΑΜΕ για τις νέες «μαϊμουδιές» του Δ. Καραγεωργόπουλου
Με τίτλο «Εργα και ημέρες του εργοδότη που ντύθηκε εργάτης», το Γραφείο Τύπου του ΠΑΜΕ έδωσε χτες το απόγευμα στη δημοσιότητα σχόλιο, με το οποίο αποκαλύπτει νέα στοιχεία στη δράση του γνωστού εργοδότη - «συνδικαλιστή» Δ. Καραγεωργόπουλου, στελέχους της ΠΑΣΚΕ και υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΓΣΕΕ, ο οποίος, όπως αποκάλυψε και χτες ο «Ριζοσπάστης», κλιμακώνει τα επιχειρηματικά του πάρε - δώσε...
Συγκεκριμένα, στο σχόλιό του, το ΠΑΜΕ ανέφερε τα εξής:
«Εργαζόμενοι από το χώρο των καζίνο μάς κατήγγειλαν ότι ο γνωστός συνδικαλιστής - εργοδότης Καραγεωργόπουλος πάει στα κρυφά σε συνεργασία με την εργοδοσία των καζίνο να κάνει συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τυχερών Παιχνιδιών, για να εκλεγεί αντιπρόσωπος στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Ενημερώνουμε ότι αυτή η Ομοσπονδία ήδη από τις 29/6/2018 έχει πραγματοποιήσει συνέδριο για την εκλογή αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ, στο οποίο και δεν εκλέχτηκε.
Τονίζουμε προς κάθε κατεύθυνση πως ό,τι και να κάνει ο εργατοπατέρας, οι εργαζόμενοι τον έχουν αποβάλλει από τα συνδικαλιστικά τους όργανα.
Μπορεί να πάει να εκλεγεί στην ένωση των εργοδοτών και του ευχόμαστε "Καλές Δουλειές"».
Δεν πέρασαν λίγες ώρες και οι καταγγελίες που έφτασαν στο ΠΑΜΕ επιβεβαιώθηκαν.
Σε νεότερη ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ επισημαίνει:
«Το ταξικό εργατικό κίνημα ξετρύπωσε τον γνωστό εργοδότη που παριστάνει τον συνδικαλιστή Καραγεωργόπουλο. Αύριο (σ.σ. σήμερα) Πέμπτη 7 Μάρτη στήνει στα κρυφά συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων στα Τυχερά Παιχνίδια, στο Καζίνο στο Λουτράκι, μαζί με τις ρουλέτες, με στόχο να εκλεγεί αντιπρόσωπος στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.
Ενα συνέδριο μαϊμού χωρίς καμία διαδικασία, με σωματεία που δεν γνωρίζουν τίποτα. Η ενημέρωση των αντιπροσώπων έγινε τηλεφωνικά, 18 ώρες πριν το συνέδριο. Ακόμη η λαθροχειρία του έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Βάζει θέματα που καμιά σχέση δεν έχουν με την εκλογή αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΓΣΕΕ». Και η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ καταλήγει: «Είναι γελασμένος αυτός και όσοι τον στηρίζουν, ότι τέτοιες ενέργειες θα περάσουν».


Την προσπάθεια των εργοδοτικών συνδικαλιστών να καλέσουν τους εργαζόμενους στην καθαριότητα να συμμετέχουν σε αρχαιρεσίες ενός σωματείου - «φαντάσματος» καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αττικόν».
Συγκεκριμένα, την περασμένη Τρίτη εμφανίστηκε μόρφωμα με την επωνυμία «Σωματείο εργαζομένων σε επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών Αθήνας», το οποίο κάλεσε ανεπιτυχώς τους εργαζομένους της καθαριότητας να πάρουν μέρος σε εκλογές «για τις οποίες έμαθαν όλοι μόλις 2 μέρες πριν την εμφάνιση της κάλπης».
Το Σωματείο των εργαζομένων στο νοσοκομείο αναφέρει πως πρόκειται για «ψευτοσωματείο χωρίς ίχνος συλλογικής διαδικασίας», ενώ, όπως καταγγέλλει, το μόνο που είναι γνωστό είναι το γεγονός ότι τα έχει «κάνει πλακάκια με την εταιρεία (δηλαδή τον εργολάβο που ξεζουμίζει τους εργαζόμενους στην καθαριότητα)» και προσπάθησε «να φρενάρει τις κινητοποιήσεις που αναπτύσσονταν με τη στήριξη του σωματείου του "Αττικού" με αίτημα να φύγουν οι εργολάβοι», να υπονομεύσει τους αγώνες των εργαζομένων στην καθαριότητα.
«Δεν θα τους περάσει, όπως δεν τους πέρασε», τονίζει το Σωματείο και στηλιτεύει την ανάμειξη «εταιρειών, μπράβων και εργοδοτών» στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, αλλά και την ίδια τη ΓΣΕΕ.

Ως «σύγκρουση δύο σχεδίων αντιδιαμετρικά αντίθετων» πασχίζουν να εμφανίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τα προγράμματα που παρουσίασαν από τη ΔΕΘ και στα οποία πρέπει να πασχίσει κανείς για να βρει έστω και μικρές διαφορές.
Καθόλου τυχαίο, αφού και οι δυο δηλώνουν προσηλωμένοι στο μνημονιακό πλαίσιο, που δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν και θα επεκτείνουν, και «παρόντες» σε όλα τα βασικά προτάγματα του κεφαλαίου.
«Βγάζει μάτι» ότι και οι δυο μιλάνε για νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, «διευκολύνσεις» και κίνητρα σε «επενδυτές» και κεφάλαιο, όλα «στο χέρι» και άμεσα, την ώρα που παραπέμπουν τα όποια ψίχουλα τάζουν στο λαό στο απώτερο μέλλον, βάζοντας μπροστά και μια σειρά από «όρους» και προϋποθέσεις, όπως η πορεία της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εξανεμίζει κι αυτά τα ελάχιστα.
Και οι δυο δηλώνουν έτοιμοι για ακόμα ενεργότερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ως την «άλλη όψη» των ίδιων «οραμάτων», για τη μετατροπή της χώρας σε «κόμβο» των ενεργειακών και άλλων «πρότζεκτ» των επιχειρηματικών ομίλων, που αποτελούν «μαγνήτη» ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και μεγάλων κινδύνων για τους λαούς.
Οι όποιες διαφορές τους - που εμφανίζουν δήθεν ως άβυσσο που τους χωρίζει - περιορίζονται στον τσακωμό για το ποια είναι η τσέπη από την οποία θα πάρουν τα περισσότερα από το λαό και πώς θα αναδιανεμηθεί η ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Αν π.χ. το βάρος πρέπει να πέσει στη γενικευμένη φοροληστεία του λαού ή στο παραπέρα «τσεκούρι» σε επιδόματα και σε κονδύλια για Υγεία και Πρόνοια, αν πρέπει να κοπούν από τον συνταξιούχο ή τον πρωτοασφαλισμένο και πάει λέγοντας.
Είναι πάνω σε αυτό το κοινό έδαφος που ο ένας διαφημίζει στο κεφάλαιο την προσήλωσή του στις «μεταρρυθμίσεις» και ο άλλος την ικανότητά του στη χειραγώγηση και τον εγκλωβισμό του λαού.
Κάπως έτσι η κυβέρνηση υλοποιεί - βαφτίζοντας «φιλολαϊκή» - την πολιτική που η ΝΔ φωνάζει ότι θα εφαρμόσει, αλλά «πιο αποφασιστικά». Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ασφαλιστικού, για το οποίο κοροϊδεύουν ξεδιάντροπα τους συνταξιούχους, παριστάνοντας τους... υπερασπιστές τους που δήθεν διαπραγματεύονται να μη χάσουν κι άλλα, την ώρα που από κοινού έκαναν πάνω από 20 μειώσεις στις συντάξεις, προωθώντας παράλληλα την «ανταποδοτικότητα» και την ιδιωτική ασφάλιση, που βρίσκεται στον πυρήνα της αντιασφαλιστικής πολιτικής ΕΕ και ΟΟΣΑ και στην καρδιά τόσο του νόμου Κατρούγκαλου όσο και των σχεδίων «αλά Πινοσέτ» της ΝΔ.
Απ' όπου κι αν το δει ο λαός δεν μπορεί να έχει καμία εμπιστοσύνη ότι αυτοί που τον έφεραν εδώ, αντιμέτωπο με τη φτώχεια, την ένταση της εκμετάλλευσης, τους κινδύνους από την εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια θα κάνουν από δω και πέρα κάτι διαφορετικό. Τη διαφορά μπορούν να την κάνουν η δική του οργάνωση και δράση, και συμπόρευση με το ταξικό εργατικό κίνημα, για την ανατροπή.

«Διάλεξε από ποιον, πόσα και πώς θα χάσεις...». Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνουν στους εργαζόμενους και στο λαό ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, στον κουρνιαχτό του δικομματικού τους καβγά, που, εκτός των άλλων, αξιοποιείται για να αναπαράγεται η λογική του μικρότερου κακού, να εγκλωβίζεται ο λαός σε ψευτοδιλήμματα και να πέφτει ακόμα πιο χαμηλά η απαιτητικότητα των εργαζομένων.
Αυτήν τη λογική αποπνέουν οι εξαγγελίες της κυβέρνησης από το βήμα της ΔΕΘ, με στόχο τη διαχείριση και την ανακατανομή της χασούρας των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που συνεχίζεται και στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή. Αλλάζοντας τον τρόπο που θα συνεχίσει να χάνει ο λαός, επιδιώκουν να κερδίσουν χρόνο, να διαμορφώσουν αυταπάτες ότι κάτι καλύτερο μπορεί να γίνει.
Από την άλλη, στις προτάσεις και τις θέσεις της ΝΔ οι απώλειες για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα είναι επίσης δεδομένες, είτε αυτό το παραδέχονται απροκάλυπτα είτε όχι. Ενας καβγάς, λοιπόν, με τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού και των εργαζομένων στο περιθώριο...
Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η αντιπαράθεση για τους συμβασιούχους στο Δημόσιο. Αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ σε δήλωση στελέχους της ΝΔ ότι, άμα γίνει κυβέρνηση, θα προχωρήσει σε απολύσεις εφαρμόζοντας το Σύνταγμα.
Οι κυβερνητικές φωνές και απειλές έρχονται να κρύψουν τη σιωπηλή πραγματικότητα των δικών τους απολύσεων που ήδη γίνονται (ΚΕΕΛΠΝΟ, επικουρικοί γιατροί, συμβασιούχοι σε Υγεία, ΜΚΟ, ΟΤΑ), αλλά και των νέων που προγραμματίζονται.
Να κρύψουν την επανειλημμένη απόρριψη των αιτημάτων των ταξικών συνδικάτων και των προτάσεων του ΚΚΕ για μονιμοποίηση συμβασιούχων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους... λόγω Συντάγματος.
Πολύ απλά γιατί και οι δύο συγκλίνουν: Στην ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, στην αμφισβήτηση κάθε δικαιώματος στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στις περικοπές δαπανών σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, σε ένα ευέλικτο και φθηνό για το κεφάλαιο «Δημόσιο» προσαρμοσμένο στις ανάγκες του.
Παρόμοια είναι η αντιπαράθεση και για το Ασφαλιστικό. Με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις του βουλευτή της ΝΔ Κ. Καραγκούνη για το «ασφαλιστικό σύστημα της Χιλής επί Πινοσέτ» ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε ευκαιρία να υποδυθεί τον υπερασπιστή του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης.
Η αλήθεια είναι όμως ότι τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις απανωτές αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις του ασφαλιστικού συστήματος, έχουν ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Οι κατευθύνσεις του συστήματος Πινοσέτ είναι οι κατευθύνσεις της πολιτικής της ΕΕ στο Ασφαλιστικό.
Ποιος είναι και εδώ ο κοινός τους τόπος; Η αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού και των συντάξεων ως «δημοσιονομικού ζητήματος» από τη σκοπιά του αστικού κράτους, ως μια δαπάνη που πρέπει να περιοριστεί. Η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» για το κεφάλαιο, ώστε να αυξάνει τα κέρδη του. Η αντιμετώπισή του ως ατομικού ζητήματος των εργαζομένων και στο έδαφος αυτό η ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας της ιδιωτικής ασφάλισης κ.λπ.
Επειδή, λοιπόν, υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή στρατηγική, το δίλημμα που θέτουν στο λαό είναι «πόσο περισσότερα κι από ποιον θα χάσεις».
Ετσι, αν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα αποτελέσει τον πόλο μιας επόμενης κυβέρνησης, την ίδια ώρα χέρι - χέρι σπρώχνουν το λαό να ρίξει ακόμα πιο κάτω τις απαιτήσεις του.
Αυτό που εμποδίζει όμως σήμερα την ανάκτηση απωλειών και την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που επιβάλλει μνημόνια διαρκείας είναι «το κέρδος των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών», για να χρησιμοποιήσουμε ένα σύνθημα από τους αγώνες του τελευταίου διαστήματος.
Γι' αυτό, είναι σημαντικό στη δράση να απεγκλωβίζονται οι εργαζόμενοι και ο λαός από ψευτοδιλήμματα και αυταπάτες. Κόντρα στο παιχνιδάκι «μονά κερδίζω - ζυγά χάνεις», που πλασάρουν στους εργαζόμενους ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αυτό που πρέπει να προταχθεί είναι η ανυποχώρητη πάλη για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Να συσπειρωθούν στα συνδικάτα τους και να απομονώσουν όσους τους καλούν να παραιτηθούν από αυτήν την πάλη.
Να ενισχύσουν το ταξικό πόλο του εργατικού κινήματος που αναδεικνύει ότι σήμερα ο πλούτος φτάνει και περισσεύει για την ικανοποίηση των αναγκών του λαού, αλλά και το δρόμο για να γίνει αυτό πράξη, σε σύγκρουση με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, το κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Με το σύνθημα «Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες», συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με Αγροτικούς Συλλόγους από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ενώσεις των ΕΒΕ και άλλους φορείς προετοιμάζουν το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη, αλλά και στην Αθήνα στις 13 του ίδιου μήνα.
Με παρεμβάσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς, δίνουν μάχη για να πάρει μαζική και οργανωμένη απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου, η κοροϊδία για την «επόμενη μέρα» των μνημονίων, από την οποία δεν έχει τίποτα να περιμένει ο λαός.
Ενάντια στο κλίμα ψεύτικων «προσδοκιών» και «ελπίδων» που καλλιεργεί η κυβέρνηση, με υποσχέσεις για ψευτοπαροχές, που τις πλήρωσαν και τις πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα οι εργαζόμενοι και ο λαός.
Αλλά και για να αποτελέσουν οι κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος βήμα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και για την κοινή δράση των εργαζομένων με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά.
Στον καθημερινό «βομβαρδισμό» του λαού από την κυβέρνηση για την «επιστροφή στην κανονικότητα», το «τέλος των μνημονίων» και τη «νέα εποχή», οι ταξικές δυνάμεις αντιπαραβάλλουν τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζουν χιλιάδες εργαζόμενοι: Το τσάκισμα μισθών και συντάξεων, την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την κυριαρχία της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας.
Τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, τις ιδιωτικοποιήσεις και «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας.
Αλλά και το ξεσάλωμα της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, με απολύσεις, τρομοκράτηση των εργαζομένων, δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης, τη φορολεηλασία των λαϊκών νοικοκυριών και τα ματωμένα πλεονάσματα που παραμένουν για πολλά χρόνια ακόμα.
Αυτά είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζεται η καπιταλιστική ανάπτυξη, που έχει για κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, όχι τις ανάγκες του λαού.
Για τη ζοφερή αυτή κατάσταση ευθύνονται οι εκατοντάδες αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι, που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά διαμορφώνουν το υπόβαθρο για κλιμάκωση της επίθεσης, με διακύβευμα αυτήν τη φορά την ανάκαμψη των κερδών, μέσα σε περιβάλλον όξυνσης του ανταγωνισμού ανάμεσα στα μονοπώλια και κάτω από το φόβο μιας νέας συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης.
Με αφετηρία τις κινητοποιήσεις για τη ΔΕΘ, τα σωματεία δίνουν ώθηση στον αγώνα για την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και σύγχρονα δικαιώματα, στην πάλη ενάντια στην εργασιακή «ζούγκλα», στους πλειστηριασμούς.
Φέρνουν στο προσκήνιο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και διεκδικούν ανάκτηση των απωλειών σε αντιπαράθεση και με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, που υπονομεύει την οργάνωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων, προωθεί τη συνδιαλλαγή με την εργοδοσία και τα κόμματά της για το πόσα ακόμα θα χάσουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Ταυτόχρονα, καλούν τους εργαζόμενους να απορρίψουν στην πράξη το ρόλο του θεατή σε διεργασίες που παρουσιάζουν ως διέξοδο «νέα» σχήματα διακυβέρνησης και πολιτικές συμμαχίες που μυρίζουν ναφθαλίνη, ανανεώνοντας ψευτοδιλήμματα και κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.
Δίπλα στην αντιλαϊκή επίθεση που συνεχίζεται, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αναδεικνύουν παράλληλα τους κινδύνους που συνεπάγεται για το λαό η πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της χώρας.
Ο δρόμος της βαθύτερης εμπλοκής στους ανταγωνισμούς και τις αντιπαραθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων, στα σχέδια και τους στόχους της φονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, ειδικότερα στην περιοχή των Βαλκανίων, της Ανατ. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, που βάζουν το λαό σε μεγάλο κίνδυνο να γίνει θύτης και θύμα σε μια ενδεχόμενη γενίκευση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην περιοχή.
Γι' αυτό στις φετινές εκδηλώσεις της ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ κατέχουν τη θέση της «τιμώμενης χώρας», οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν έναν λόγο παραπάνω να διαδηλώσουν από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την αντίθεσή τους στη συμμετοχή της χώρας στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια. Να απαιτήσουν το κλείσιμο των βάσεων και την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Την αίσθηση ότι «τώρα κάτι αλλάζει» προσπαθεί να κατοχυρώσει η κυβέρνηση στη συνείδηση των εργαζομένων, με τις βαρύγδουπες ανακοινώσεις για την επέκταση των τεσσάρων κλαδικών συμβάσεων και τις προθέσεις της να αυξήσει σταδιακά τον κατώτερο μισθό.
«Πρώτο βήμα» για την αποκατάσταση απωλειών, «βήμα το βήμα ξανακερδίζουμε την εργασία» και άλλες παρόμοιες διατυπώσεις, προσεκτικά επιλεγμένες από όλα τα κυβερνητικά στελέχη, δίνουν το περίγραμμα του κλίματος που θέλουν να κυριαρχήσει: Οτι αξίζει οι εργαζόμενοι να κάνουν υπομονή και στο αόριστο μέλλον μπορεί να είναι ανάμεσα σε όσους θα «ωφεληθούν» από την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη», που είναι σκέτη απάτη για το λαό.
Η κυβερνητική προπαγάνδα δεν μπορεί και δεν γίνεται να κρύψει ότι για τους εργαζόμενους είναι εδώ, παραμένει ενεργό και μάλιστα εμπλουτίζεται όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο που οικοδομήθηκε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους και με τη συμβολή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Εξάλλου, αν πραγματικά ήθελε η κυβέρνηση να επαναφέρει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, δεν είχε παρά να υιοθετήσει τις προτάσεις των συνδικάτων που έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή και τις οποίες απέρριψε ως «ανεδαφικές» και «αντισυνταγματικές».
Και η ίδια η κυβέρνηση, άλλωστε, από τη μία φιλοτεχνεί με φιέστες τάχα φιλεργατικό προφίλ και από την άλλη δεσμεύεται ότι δεν πρόκειται να πειραχτεί ούτε τρίχα από αυτό το οπλοστάσιο.
Οτι οι όποιες ρυθμίσεις προωθεί δεν αμφισβητούν την ανάγκη να διαφυλαχθούν η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και το «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον», που προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους και το λαό.
Γι' αυτό η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αμφισβητεί, αλλά θωρακίζει και επεκτείνει όλα εκείνα τα «νόμιμα» εργαλεία που έχουν στα χέρια τους οι εργοδότες, ώστε η όποια «επέκταση» των κλαδικών συμβάσεων που θα υπογραφούν να είναι τελικά κενό γράμμα για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων: Από τα εργολαβικά συνεργεία, τα δουλεμπορικά γραφεία και τις θυγατρικές εταιρείες, μέχρι το δικαίωμα να μη δίνουν τα μητρώα των εργαζομένων τους.
Οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν επίσης στα χέρια τους το μεγάλο «όπλο», που πρώτη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να εφαρμόσει: Τον μνημονιακό νόμο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, με βάση τον οποίο ο κατώτατος μισθός καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση, με κριτήρια την «ανταγωνιστικότητα» και την «παραγωγικότητα», που σημαίνει ψίχουλα στο διηνεκές για την εργατική τάξη.
Εξάλλου, η όποια «ανακούφιση» εξαγγέλλεται από την κυβέρνηση είναι ήδη ναρκοθετημένη από τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, από τις αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ και τα υπόλοιπα χαράτσια, από ένα σωρό αντεργατικά χτυπήματα, όπως η διευκόλυνση των ομαδικών απολύσεων και τα εμπόδια στην κήρυξη της απεργίας κ.ο.κ.
Από την άλλη, η ίδια η κυβέρνηση, που καμώνεται ότι «σιγά - σιγά» επαναφέρει εργατικά δικαιώματα, διαφημίζει κάθε τόσο την «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ, που περιλαμβάνει νέα βάρβαρα μέτρα για τους εργαζόμενους, όπως τη διαμόρφωση του «υποκατώτατου» μισθού με βάση όχι την ηλικία, αλλά την «εμπειρία»...
Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι εργοδοτικές αντιδράσεις περιορίζονται στις «συστάσεις» προς την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να μην ξεπεράσει η παροχολογία τα «εσκαμμένα», στο πλαίσιο και του προεκλογικού ανταγωνισμού. Στο παρασκήνιο αξιοποιούν τις κυβερνητικές εξαγγελίες για να παζαρέψουν νέα προνόμια και μέτρα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, όπως φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές, «αναπτυξιακά» πακέτα χρηματοδότησης, φθηνό δανεισμό, φθηνή Ενέργεια κ.λπ. Ενώ ορισμένοι δεν χάνουν ευκαιρία να πλέξουν το κυβερνητικό εγκώμιο ενόψει ΔΕΘ.
Στον αντίποδα των επιδιώξεων κυβέρνησης και εργοδοσίας, πρέπει τώρα να οργανωθούν ακόμα πιο επιθετικοί - διεκδικητικοί αγώνες, με αφετηρία τα συλλαλητήρια ενόψει ΔΕΘ. Στο επίκεντρο να μπουν ο αγώνας με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες», το αίτημα για ανάκτηση όλων των απωλειών, η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων με ουσιαστικές αυξήσεις, η κατάργηση όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων.
  • Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη», Τετάρτη 5 Σεπτέμβρη 2018.

«Γεια σας φοιτητές! Μηδέν δάνειο; Βγες ραντεβού με έναν Sugar Daddy», αναγράφει η αφίσα στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας
Της Κάλι Καρά
Άκρως αποκαλυπτικά της σαπίλας, τα περί …αναπτυγμένου καπιταλισμού Σουηδίας που τόσοι πολλοί ζήλεψαν.
Στη Σουηδία του «καλού» καπιταλισμού, στην κοινωνία-πρότυπο των ατομικών ελευθεριών μας, η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση χρηματοδοτείται σχεδόν αποκλειστικά από το κράτος. Δεν υπάρχουν δίδακτρα για τους Σουηδούς πολίτες και για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το κόστος ζωής όμως των φοιτητών και το αναγκαίο εκπαιδευτικό υλικό χρηματοδοτείται μέσω δανείων! Η «δωρεάν» εκπαίδευση λοιπόν είναι περίεργη έννοια στη Σουηδία. Ο φοιτητής, φοιτήτρια λαμβάνουν δάνειο από τις τράπεζες. Σε μια από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης, το τραπεζικό σύστημα έχει βρει τον τρόπο για να αυγατίζει τα κέρδη του…
Το …αναπτυγμένο σουηδικό σύστημα χορηγεί φοιτητικά δάνεια κάθε εξάμηνο (τώρα ξεκινούν οι φοιτητές το χειμερινό εξάμηνο), αρκεί να περάσεις το 75% των μαθημάτων. Αν δεν τα έχεις περάσει και άρα δεν θα πάρεις δάνειο, η μεταφερόμενη γιγαντοαφίσα έχει τη λύση στο κέντρο του Γκέτεμποργκ!
«Γεια σας φοιτητές! Μηδέν δάνειο; Βγες ραντεβού με έναν Sugar Daddy».
Έναν γέρο δηλαδή που θα σε πληρώνει έναντι των «υπηρεσιών» που θα του παρέχεις.
Η κοινωνική διάσταση της πορνείας βρίσκεται εκεί ακριβώς που βρίσκεται και η ουσία του εκμεταλλευτικού συστήματος, είτε στη Βραζιλία -όπου το υπουργείο Υγείας της Βραζιλίας ξεκίνησε πρόσφατα μία διαφημιστική καμπάνια με τίτλο «I'm happy being a prostitute» (Είμαι χαρούμενη που είμαι πόρνη)- είτε στην Ελλάδα το 1999 που επί κυβέρνησης Σημίτη η πορνεία μπήκε στη λίστα του επαγγελματικού προσανατολισμού ως εναλλακτική πρόταση στην ανεργία που πλήττει, με τέτοια βαρβαρότητα, τους νέους και κυρίως τις νέες γυναίκες είτε στη Σουηδία με την πορνογιγαντοαφίσα.
Η κυρίαρχη τάξη για την ολοένα μεγαλύτερη εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων χρειάζεται την αποτελεσματική αλλοτρίωση της κοινωνικής συνείδησης, την αποχαύνωση και την πρόκληση των ενστίκτων της νέας βάρδιάς της, με στόχο την απομάκρυνσή της από τον οργανωμένο αγώνα για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας, αυτής της δεσπόζουσας σαπίλας.
Πορνεία, τζόγος και ναρκωτικά είναι τα υλικά που μοιράζει απλόχερα ο καπιταλισμός στους εργαζόμενους και κυρίως στους νέους και στις νέες, μπροστά στην αδυναμία του να ικανοποιήσει όχι τις σύγχρονες, αλλά ούτε καν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους.
Μεθοδευμένα και στοχευμένα μπαίνουν αυτά υλικά σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες και στη χώρα μας.
Ενώ σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, η τοξικοεξάρτηση απλώνει τα δίχτυα της σε όλο και πιο νέες ηλικίες (ηλικία έναρξης <14 έτη), ο αριθμός των εξαρτημένων αυξάνεται χρόνο με το χρόνο όπως και η πολυτοξικομανία (> 80% των χρηστών χρησιμοποιούν περισσότερες από μία ναρκωτική ουσία), η «αριστερή» κυβέρνηση βρήκε το «Δούρειο Ίππο» με τον οποίο θα προωθήσει το διαχρονικό της στόχο να νομιμοποιήσει τη χρήση των ναρκωτικών (όχι με το διαχωρισμό σε μαλακά - σκληρά που δεν το επέτρεψε το λαϊκό κίνημα) αλλά μέσω της «φαρμακευτικής» κάνναβης!
Διάταξη του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών, που ψηφίστηκε από τη Βουλή, προβλέπει πως πλέον οι επιχειρήσεις καζίνο θα μπορούν να παρέχουν πιστώσεις (!) έως και 50 χιλιάδες ευρώ, τη στιγμή που ο φτωχός αγρότης και ο μικροεπαγγελματίας όχι μόνο δεν μπορούν να δανειστούν, αλλά χάνουν και το σπίτι τους για λίγα χρωστούμενα στο Δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Ήρθε η ώρα που οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα ανατρέψουν με την οργάνωση και την ταξική τους πάλη το σύστημα της εκμετάλλευσης που χτίζει το κόσμο των παιδιών που μεγαλώνουν με την πορνεία, τον τζόγο και τα ναρκωτικά.

Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή μας, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια, είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητικές και πρέπει να σημάνουν «καμπανάκι» για τον ελληνικό λαό.
Ο νέος γύρος αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και τη Ρωσία για την «επόμενη μέρα» στη Συρία, η συγκέντρωση τεράστιων στρατιωτικών δυνάμεων στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, με συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις, η εμπλοκή και άλλων δυνάμεων, όπως το Ισραήλ, η Τουρκία, το Ιράν, είναι μερικές μόνο από τις «ψηφίδες» της επικίνδυνης κλιμάκωσης, ενώ ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο μιας νέας ιμπεριαλιστικής επίθεσης στη Συρία, με τον κίνδυνο να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα μιας πιο γενικευμένης ανάφλεξης στην περιοχή.
Πολύ περισσότερο που ενισχύεται το υπόβαθρο και η «καύσιμη ύλη» των ανταγωνισμών για το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου της περιοχής και το πέρασμα των «διαδρομών» προς την ΕΕ συσσωρεύεται συνεχώς.
Σε αυτούς τους επικίνδυνους σχεδιασμούς είναι που μπλέκει τον λαό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, υπηρετώντας για λογαριασμό της αστικής τάξης με πρωτοφανή ζήλο τον σχεδιασμό ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, σε όλο το «φάσμα».
Είτε αυτό αφορά τα σχέδια για την ευρωατλαντική «ολοκλήρωση» των Βαλκανίων με τις «διευθετήσεις» με ΠΓΔΜ - Αλβανία και την εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις Σερβίας - Κοσσόβου, είτε τη μετατροπή όλης της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης, είτε τη σταθερή παρουσία ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Ν/Α Μεσόγειο, που ενισχύεται ξανά σε λίγες μέρες, με τη συμμετοχή στην άσκηση «Bright Star 2018», είτε την προσπάθεια να διατηρηθεί η Τουρκία εντός ευρωατλαντικού πλαισίου.
Θυμίζουμε ότι οι αμερικανοΝΑΤΟικές ασκήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο γίνονται στον απόηχο των αμερικανικών προειδοποιήσεων για χτύπημα στη Συρία, με πρόσχημα τη χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση Ασαντ, όπως τον περασμένο Απρίλη. Με αυτόν τον τρόπο προετοιμάζουν και τυχόν απάντηση στην «τελική επίθεση» που σχεδιάζει ο συριακός στρατός, με τη στήριξη κυρίως της Ρωσίας και του Ιράν στην επαρχία Ιντλίμπ. Απ' αυτήν τη σκοπιά, η συμμετοχή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην άσκηση συνιστά σοβαρή πλευρά της άμεσης ελληνικής εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, που εκθέτουν το λαό σε μεγάλο κίνδυνο.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι δηλώσεις - αποκαλύψεις του αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, που επισκέφτηκε την Τρίτη την Ελλάδα, ότι ο Ελληνας ομόλογός του «εξέφρασε ενδιαφέρον για την επέκταση της πρόσβασής μας στις βάσεις τους», ότι «οι Ελληνες, επίσης, ανησυχούν για το τι κάνουν οι Ρώσοι στη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο» και ότι «αν δούμε το χάρτη και τις τρέχουσες επιχειρήσεις σε Λιβύη και Συρία αλλά και τις πιθανές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ευκαιρίες εδώ είναι αρκετά σημαντικές», μόνο συναγερμό μπορούν να προκαλέσουν σε εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα.
Επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι πραγματικά αδίστακτη και ετοιμάζεται να γράψει νέες σελίδες στην επικίνδυνη εμπλοκή στα αμερικανικά σχέδια, κάνοντας τη χώρα «στόχο» των ανταγωνισμών για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων και των σχεδίων τους.
Με πρώτο σταθμό τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τις επόμενες μέρες, το μήνυμα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπως και το αίτημα για καμιά εμπλοκή της Ελλάδας, χρειάζεται να ακουστούν ακόμα πιο δυνατά.

«Πέταξαν και το τελευταίο φύλο συκής οι ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ στην ΓΣΕΕ», επισημαίνει το ΠΑΜΕ, καθώς όπως αναφέρει, στη σημερινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Συνομοσπονδίας οι ηγεσίες αυτών των παρατάξεων «πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη, αφού, αποκαλύφθηκε ότι πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων όλοι μαζί σφιχταγκαλιασμένοι έχουν συμφωνήσει και προχωρούν στην υπογραφή της αθλιότητας των 586 ευρώ και των 511 για τους νέους κατά παραγγελία κυβέρνησης και εργοδοσίας».
Το ΠΑΜΕ στην ανακοίνωσή του αναφέρει τα εξής:
«Προχωρούν χωρίς να κρατάνε ούτε τα προσχήματα. Ομολόγησαν ότι διαπραγματεύονται τέτοια σημαντικά ζητήματα που αφορούν στη ζωή της εργατικής τάξης σε δείπνα με τους εργοδότες. Ομολόγησαν ότι είναι στην αντίπερα όχθη με τους εργαζόμενους. Ομολόγησαν ότι ακόμα και τα 751 ευρώ που δήθεν ζητούσαν ήταν όπως είπαν για "τυπικούς λόγους". Κορόιδευαν δηλαδή κατάματα την εργατική τάξη
Συμφώνησαν επιπλέον πέρα από την φτωχοποίηση με τους άθλιους μισθούς στην διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης κάνοντας ένα βήμα παραπέρα. Στη δημιουργία Εθνικού Ταμείου Επαγγελματικής Ασφάλισης, δηλαδή ιδιωτικά ασφαλιστήρια. Οδηγώντας έτσι τους εργαζόμενους στα νύχια της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Καμιά ελπίδα από αυτές τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ.
Είναι ανάγκη να τους πετάξουν από το σβέρκο τους.
Η ελπίδα βρίσκεται στην οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στην μαζικοποίηση των συνδικάτων, στη συνέχιση της οργάνωσης της πάλης για τις συλλογικές συμβάσεις, όπως έκαναν και συνεχίζουν οι οικοδόμοι, οι μεταλλεργάτες, οι ηθοποιοί - μουσικοί με τα συνδικάτα τους.
Καλούμε τους εργαζόμενους να μπουν σε αυτή τη μάχη στηρίζοντας τους αγώνες στις 27 Μάρτη των συμβασιούχων στους ΟΤΑ για σταθερή και μόνιμη δουλειά, στις 29 Μάρτη την κινητοποίηση των εργαζομένων στο Φάρμακο, την απεργία των εργαζομένων στο Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά στις 29 ΜάρτηΣτις 30 Μάρτη του αγώνα των εκπαιδευτικών για μαζικούς διορισμούς και μόνιμους και σταθερή δουλειά. Στις 25 Απρίλη τον αγώνα των μεταλλεργατών με το Συνδικάτο τους για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς».

Η παρέμβαση της ΔΑΣ

Η παρέμβαση της η ΔΑΣ στην συνεδρίαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ στις 23 Μάρτη για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας 2018, έχει ως εξής:
«Από δημοσιεύματα και διαρροές πληροφορηθήκαμε ότι το προεδρείο της ΓΣΕΕ προχώρησε σε συμφωνία με τις εργοδοτικές ενώσεις για την ΕΓΣΣΕ και μάλιστα πραγματοποιώντας κρυφά συνάντηση μαζί τους. Προχωρήσατε στη συμφωνία χωρίς να κρατήσετε ούτε καν τους τύπους και τα προσχήματα.
Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για το ΔΣ της ΓΣΕΕ, την ΕΕ. Επιδιώκουμε να αποκαλύψουμε την στάση σας, να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι, γιατί τελικά είναι σωστή η διαπίστωση ότι αποτελείτε μέρος του προβλήματος.
Χωρίς καμία ενημέρωση και συλλογική διαδικασία η πλειοψηφία, το προεδρείο συναντηθήκατε και συμφωνήσατε με τις εργοδοτικές οργανώσεις, για να επικυρώσετε εκ νέου το αίσχος των 586 και 511 ευρώ που έχει νομοθετηθεί από κυβέρνηση και εργοδότες.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προκειμένου όπως λέει να διατηρήσει το “θεσμό” της ΕΓΣΣΕ που δεν έχει απολύτως καμιά σχέση ούτε με σύμβαση ούτε με συλλογική, προσυπογράφει και συμφωνεί για άλλη μια φορά την πιο βάρβαρη αντεργατική νομοθεσία της κυβέρνησης, που τσακίζει τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζόμενων. Από ότι φαίνεται προχωράτε στην δημιουργία επαγγελματικού ταμείου ασφάλισης με τα γνωστά αποτελέσματα.
Το μέγεθος της υποκρισίας και της υπονόμευσης των συμβάσεων ξεπερνά αυτήν την περίοδο κάθε όριο. Δυο μήνες μετά τις αποφάσεις του Γενικού Συμβουλίου που προκειμένου να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων τάχα ενέκρινε ως διεκδικητικό πλαίσιο την επαναφορά της ΕΓΣΣΕ και των 751 ευρώ βασικό μισθό και που εσείς το κοινοποιήσατε με εξώδικο προς τις εργοδοτικές οργανώσεις, έρχεστε στο ίδιο τραπέζι με αυτούς που στείλατε εξώδικο και υπογράψατε κάτι άλλο από το εξώδικο που εσείς στείλατε!
Να θυμίσουμε ότι πριν 2 μήνες στο πλαίσιο των ίδιων αποφάσεων που εσείς πήρατε ανακοινώσατε και κάποιες κινητοποιήσεις κάπου και κάποτε, που ακόμα τις αναμένουμε!
Άρα ποιος ο λόγος του εξώδικου και των κινητοποιήσεων όταν έρχεστε και υπογράφετε στα κρυφά την καταδίκη των εργαζομένων σε άθλιους μισθούς και μεροκάματα;
Η αθλιότητα και η υποκρισία δεν μας προκαλούν έκπληξη καθώς πατούν πάνω στην πάγια και σταθερή γραμμή της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, που συνδιαμορφώνετε από κοινού με τα αφεντικά. “Ποιος εργοδότης θα δώσει σήμερα 751 ευρώ” είχε ρωτήσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ στο πρόσφατο Γενικό Συμβούλιο. Πριν 3 χρόνια έλεγε πως η επαναφορά στα 751 θα προκαλέσει σοκ στην αγορά.
Άρα η διατήρηση αυτών των μισθών και αυτών των ορών συμβάσεων χωρίς διεκδικητικούς αγώνες είναι θέση της ΓΣΕΕ και κάθε άλλη λεκτική αναφορά είναι για να ξεγελά και να κοροϊδεύει. Με αυτήν την άθλια στάση σας, υπονομεύετε ανοιχτά και απροκάλυπτα τους εργατικούς αγώνες, την απεργιακή μάχη που δίνουν αυτό το διάστημα οι εργαζόμενοι σε διάφορους κλάδους.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που οι δυνάμεις που συνθέτετε την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ και άλλες ομοσπονδίες, βάζετε εμπόδια στο εργατικό κίνημα και τους αγώνες του, προκειμένου να εξυπηρετήσετε τη στρατηγική της μεγαλοεργοδοσίας και την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης, αφού συντάσσεστε ανοιχτά με τους συγκεκριμένους στόχους.
Είστε ταγμένοι στην υπόθεση του μεγάλου κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Γι' αυτό κάνατε ανοιχτή απεργοσπασία τον Γενάρη όταν το ταξικό εργατικό κίνημα, έδινε την απεργιακή μάχη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης να βάλει στο "γύψο" το δικαίωμα στην απεργία!
Δώσατε τα χέρια με τον ΣΕΒ για το εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, αφού πρώτα δήθεν “τσακωθήκατε” πως καλύτερα θα περπατήσει η καπιταλιστική οικονομία και το "Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο για μια Ελλάδα που θα χαρακτηρίζεται από κοινωνική συνοχή, βιώσιμη ανάπτυξη, κοινωνική δικαιοσύνη".
Μεταξύ άλλων, οι βασικοί άξονες του “Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου”, όπως ήδη παρουσιάστηκαν από την ΟΚΕ, μιλούν για:
  1. “Οικονομικό περιβάλλον με δυνατότητα επικερδούς επιχειρηματικής δραστηριότητας”. Αυτά προϋποθέτουν να δυναμώσει η εκμετάλλευση, πλήρης ανατροπή της σταθερής δουλειάς, μεγαλύτερη ευελιξία.
  2. “Διαμόρφωση ενός σταθερού και αναπτυξιακού φορολογικού συστήματος”. Αυτό σημαίνει νέες φοροελαφρύνσεις στο μεγάλο, συνεχώς ζεστό χρήμα. Για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα πλειστηριασμοί και νέα φοροληστεία.
  3. “Δημιουργία μιας εξωστρεφούς οικονομίας”. Που σημαίνει νέα πεδία κερδοφορίας.
  4. “Δημόσια διοίκηση σύγχρονη και αποδοτική”, στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.
Πρόκειται δηλαδή για σχέδιο του μεγάλου κεφαλαίου κάτω από το οποίο θέλετε να εντάξετε τους εργαζόμενους, για να δουλεύουν όπου, όσο, όπως και όταν θέλουν οι εργοδότες, δηλαδή να δουλεύουν σαν σκλάβοι για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Η δήλωση στο Γενικό Συμβούλιο από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, αλλά και τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ πως “η απεργία έφαγε τα ψωμιά της”, δηλαδή η άρνηση, η απαξίωση και το μουτζούρωμα της ως επιθετική μορφή πάλης και αγωνιστικής διεκδίκησης απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους, όχι μόνο φανέρωσε και απέδειξε όλη την προηγούμενη στάση των Δυνάμεων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που λύσσαξαν κυριολεκτικά απέναντι σε κάθε πρόταση για απεργιακή απάντηση αλλά φαίνεται πως έχει και συνέχεια.
Και τα λέτε και τα κάνετε αυτά την ώρα που η κυβέρνηση ξηλώνει το απεργιακό δικαίωμα, χτυπάει τα συνδικάτα και βάζει πλώρη να τσακίσει την οργάνωση, την συλλογική πάλη των εργαζομένων, τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις.
Πλέον μέσω θεσμικών ομιλιών προχωράτε σε ένα ποιοτικό βήμα αφοπλισμού του κινήματος, της ταξικής πάλης, των διεκδικητικών αγώνων. Στο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ η πλειοψηφία της ΓΣΣΕ δια του προέδρου της απευθυνόμενη στην εργοδοσία στο σύνολο της, μίλησε καθαρά και χωρίς αναστολές ως εκπρόσωπος της εργοδοσίας βάζοντας ρητορικά το ερώτημα: Πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. Όταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν ή όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση;.
Υπερασπιστές της ταξικής ειρήνης και συνεργασίας, ομολογείτε σε κάθε ευκαιρία την προθυμία σας να βρίσκεστε ανά πάσα ώρα και στιγμή στη διάθεση της εργοδοσίας, προκειμένου να υπερασπιστείτε τα συμφέροντα της. Να οδηγείτε το εργατικό κίνημα να αγωνίζεται και να παλεύει κάτω από ξένες σημαίες. Ενοχοποιείτε τους ταξικούς αγώνες, τους θεωρείτε μέρος του προβλήματος, όταν χάρις σ’ αυτούς η εργατική τάξη κατάκτησε δικαιώματα. Κατά τα άλλα γιορτάζετε τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΓΣΕΕ.
Η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ πως τα συνδικάτα δεν μπορούν να αλλάξουν την ευρύτερη πολιτική, δεν γίνεται από την πλευρά της έντασης της πολίτικης πάλης και της πολιτικοποίησης των αγώνων αλλά για να καλλιεργήσετε την ηττοπάθεια, το ανώφελο του αγώνα, την ενσωμάτωση. Γι’ αυτό υπονομεύετε κάθε μορφή πάλης και οργάνωσης των εργατών, υιοθετείτε και εντάσσετε βασικούς όρους της στρατηγικής των μονοπωλίων στις διεκδικήσεις τους.
Η τοποθέτηση του προέδρου της ΓΣΕΕ, πως για την ΕΓΣΣΕ, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αν δεν αρθεί το νομικό καθεστώς που την περιβάλλει, ήταν τροχιοδεικτική για τη νέα άθλια επικύρωση του αίσχους των 586 και 511 ευρώ. Είναι χαρακτηριστική όμως, καθώς εμφανίζει το δηλητήριο που έχουν περάσει στη συνείδηση της εργατικής τάξης, το συμβιβασμό, την ηττοπάθεια. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που αξιοποιούν τα παραπάνω χαρακτηριστικά που έχουν εμποτίσει χρόνια τώρα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, μεταθέτοντας τις ευθύνες στις μορφές πάλης, στα συνδικάτα, αναζητώντας το "νέο" που τάχα θα συγκινήσει τους εργαζόμενους.
Αν και μιλάτε για επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ όχι απλά δεν το πιστεύετε αλλά το υπονομεύετε ως αίτημα. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά λεκτικοί λεονταρισμοί για να κρύψετε τη γύμνια σας αλλά και την συνεπή στάση που έχετε πλάι στα αφεντικά, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Η συνέχεια της τοποθέτησης του προέδρου της ΓΣΕΕ στο Γενικό Συμβούλιο πως αν η κυβέρνηση “με ένα τέχνασμα έδινε τη δυνατότητα να προσδιορίζεται με σύμβαση ο κατώτερος μισθός”, δεν θα βρίσκαμε εργοδότη να δώσει 751 ευρώ και πως “δεν υπάρχουν οι κοινωνικές δυνατότητες και δυνάμεις για να πιέσουμε και να υπογράψουν”, αποδεικνύουν το παραπάνω.
Έχετε βάλει γερή πλάτη στα αφεντικά όλα αυτά τα χρόνια! Εμείς καλούμε τους εργαζομένους να σας δώσουν αυτό που αξίζετε, να σας απομονώσει σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο. Και γι αυτό θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Διότι οι μάχες που δίνονται αυτήν την περίοδο σε μια σειρά κλάδους για τις συλλογικές συμβάσεις, για αυξήσεις στους μισθούς, για διεκδίκηση καλύτερους όρους εργασίας, υπονομεύονται ανοιχτά με αυτή τη στάση και με αυτήν την υπογραφή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.
Δίνετε σήμα στην εργοδοσία, της κλείνετε το μάτι, πως για οποιαδήποτε διεκδικητική πίεση κι αν ασκηθεί, εσείς θα βρίσκεστε από πίσω ως μοχλός αποσυμπίεσης των αγώνων.
Όλα αυτά την ώρα που είναι σε εξέλιξη απεργιακές κινητοποιήσεις των οικοδόμων, των τροφίμων, των ηθοποιών και μουσικών και κινητοποιήσεις άλλων κλάδων όπως στην παιδεία, στην υγεία, στους ΟΤΑ, για να τους υπονομεύσετε. Για όλους αυτούς τους αγώνες η ΓΣΕΕ δεν έχει βγάλει μια αράδα έστω και για τα προσχήματα και τους τύπους. Είναι προφανές και όχι πως ξαφνιάζει, πως αυτοί οι αγώνες σας ενοχλούν. Είναι κόντρα στη γραμμή σας. Είναι αγώνες που θίγουν τα συμφέροντα των εργοδοτικών ενώσεων, την κερδοφορία τους. Είναι αγώνες που έχουν διεκδικητικό πλαίσιο κόντρα στην ενσωμάτωση που υπερασπίζεστε. Είναι αγώνες με ψηλά τη σημαία της ταξικής πάλης που εσείς ως νέοι Λασκάρηδες θέλετε να καταργήσετε. Είναι αγώνες που στο πλαίσιό τους υπάρχουν και απεργιακές μάχες που εσείς δεν τις θέλετε.
Θα στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις όλων των κλάδων όπως:
- 27 Μάρτη, των συμβασιούχων για σταθερή και μόνιμη δουλειά.
- 29 Μάρτη την κινητοποίηση της Ομοσπονδίας Φαρμάκου για την κλαδική σύμβαση.
- 29 Μάρτη, την απεργία των εργαζομένων στο γάλα, τρόφιμα, ποτά και τον σημαντικό αγώνα της Ομοσπονδίας.
- 30 Μάρτη των εργαζομένων στην παιδεία για μαζικούς διορισμούς για μόνιμη σταθερή δουλειά.
- 25 Απρίλη, τον αγώνα των μεταλλεργατών με το Συνδικάτο τους για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
- Τον αγώνα που συνεχίζουν οι οικοδόμοι, οι ηθοποιοί, οι μουσικοί και άλλοι κλάδοι και χώροι δουλειάς.
Εμείς σε αυτή τη ρότα θα συνεχίσουμε. Με τις δυνάμεις μας, θα κάνουμε τη νύχτα μέρα ώστε αυτοί οι αγώνες να γενικευτούν, να δυναμώσουν, να ασκήσουμε πιέσεις στην εργοδοσία, να αποσπάσουμε. Κόντρα στο περιβάλλον που από κοινού συνδιαμορφώνετε κυβέρνηση και αντιπολίτευση που στηρίζει μνημόνια και το σύστημα της εκμετάλλευσης, επιχειρηματικοί όμιλοι και εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός».

Επαληθεύει ο ΣΕΒ ότι το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης αποτελεί ικανοποίηση χρόνιων αιτημάτων των βιομηχάνων και των επιχειρηματιών, ενώ, ειδικά για το ξήλωμα του δικαιώματος της απεργίας, αναφέρει πως «είναι προς τη σωστή κατεύθυνση» και κάνει ορατή τη γενική ικανοποίηση του Συνδέσμου σχεδόν για το σύνολο των διατάξεων. Ο ΣΕΒ επιβεβαιώνει πλήρως  ότι η εργοδοσία απαιτεί και η κυβέρνηση νομοθετεί!
Στο εβδομαδιαίο δελτίο του ο ΣΕΒ αναφέρει πως «το πολυνομοσχέδιο περιέχει, κυρίως, παρεμβάσεις που αφορούν σε μεταρρυθμίσεις διαρθρωτικού χαρακτήρα που, κατά κανόνα, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, αποτελούν μακροχρόνια αιτήματα της επιχειρηματικής κοινότητας και εκσυγχρονίζουν το πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας, των αγορών, της κοινωνικής πολιτικής, της διοικητικής μηχανής, κ.ο.κ.». Και προσθέτει ότι «η ρύθμιση για τις απεργίες είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, ωστόσο αποτελεί οριακή αλλαγή, καθώς απαιτείται συνολική επανεξέταση του συνδικαλιστικού νόμου», ζητώντας επί της ουσίας να συνεχιστεί το ξήλωμα καίριων εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων.
Για τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου αναφέρει ότι «αποτελούν δε τη θετική όψη των κατά τα λοιπά "δαιμονοποιημένων" μνημονίων, που εξαρχής είχαν ως στόχο τον εκσυγχρονισμό κράτους και αγορών». Αναφέρει ότι το πολυνομοσχέδιο χαρακτηρίζεται και «από αποσπασματικότητα», αλλά «και διστακτικότητα, καθώς ακόμη και για τα συγκεκριμένα πεδία που επιλέγονται να μεταρρυθμιστούν υπάρχουν παρεμφερή, εξίσου σημαντικά ή και σημαντικότερα θέματα που περιμένουν λύσεις» και ξεκαθαρίζει ότι πρέπει να υπερψηφιστεί, αναφέροντας πως «σε κάθε περίπτωση υπάρχουν σημαντικές παρεμβάσεις οικονομικής πολιτικής και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που αξίζουν στήριξης».
Ο ΣΕΒ εκτιμά πως οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου θα βοηθήσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων και επισημαίνει πως «ξεχωρίζουν ιδιαίτερα οι ρυθμίσεις για την εξορυκτική βιομηχανία, τα επιχειρηματικά πάρκα, τους πλειστηριασμούς, την αγορά ενέργειας, την εφοδιαστική αλυσίδα, την κτηματογράφηση, τις απαλλοτριώσεις, τη μεταφορά 14 ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο και, τέλος, οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας». Για ορισμένες άλλες διατάξεις αναφέρει, π.χ. πως «οι ρυθμίσεις που αφορούν την αδειοδότηση, την αποζημίωση φαρμάκων, καθώς και την υποχρεωτική διαμεσολάβηση δεν έχουν τύχει συστηματικής διαβούλευσης και χρήζουν αλλαγών» και ότι «οι ρυθμίσεις για τα φορολογικά κίνητρα θα πρέπει να είναι οριζόντιες, εκτεταμένες και χωρίς περιττές γραφειοκρατικές εγκρίσεις, εάν είναι να έχουν κάποιο αποτέλεσμα και όχι να σηματοδοτούν κινήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα».
Αναφέρει ακόμα ότι «η προσπάθεια της κυβέρνησης να οριοθετήσει την έκταση του ανταγωνισμού σε ορισμένους κλάδους καταλήγει σε ρυθμίσεις δεύτερης επιλογής, που προσπαθούν να ακροβατήσουν ανάμεσα στα συμφέροντα των θιγόμενων και την ανάγκη δημιουργίας ενός ανταγωνιστικού πλαισίου άσκησης οικονομικής δραστηριότητας, που έχει ανάγκη η χώρα (φαρμακεία, αρτοποιεία, κομμωτήρια, κ.λπ.)».


Ούτε τα προσχήματα δεν μπορούν να κρατήσουν πλέον στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να κρύψουν τη στρατηγική ταύτιση με τη ΝΔ στην πολιτική υπεράσπισης των στόχων του κεφαλαίου, που βρίσκει το αποκορύφωμά της στη ρύθμιση που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να χτυπήσει το δικαίωμα στην απεργία. Εξάλλου, τη Δευτέρα στη Βουλή, αναμένεται να σηκωθούν ταυτόχρονα τα χέρια των βουλευτών της κυβέρνησης και εκείνων της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να στηρίξουν το τσάκισμα στο δικαίωμα της απεργίας, το οποίο κατακτήθηκε με αίμα. 
Ότι μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, φαίνεται και στην άθλια επιχειρηματολογία τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να στραφούν ενάντια στο ταξικό εργατικό κίνημα, που πρωτοστατεί στις κινητοποιήσεις ενάντια στην αντεργατική λαίλαπα. Είναι χαρακτηριστική η αντίδραση των - εκάστοτε - κυβερνώντων στις κινητοποιήσεις των εκπροσώπων των εργαζομένων στο υπουργείο Εργασίας χτες, ενάντια στη ρύθμιση για το χτύπημα στην απεργία και πριν από πέντε χρόνια ενάντια σε ανάλογους σχεδιασμούς της ΝΔ.
Θαυμάστε στο βίντεο την απόλυτη ταύτιση, ακόμα και στη φρασεολογία, του τότε υπουργού Εργασίας της ΝΔ Γιάννη Βρούτση και του σημερινού γενικού γραμματέα του υπουργείου Εργασίας, Ανδρέα Νεφελούδη, ενάντια στην κινητοποίηση εκπροσώπων των εργατικών Σωματείων.

Χιλιάδες εργαζόμενοι στη Γερμανία απασχολούνται με το καθεστώς των «mini jobs»
Διαπιστώνουν ότι η δυσκολότερη πρόσβαση σε στοιχειώδη δικαιώματα και παροχές όσων δουλεύουν με ελαστικές μορφές, εμποδίζει την κινητικότητα στην αγορά εργασίας
Το γεφύρωμα του χάσματος στην κοινωνική προστασία δεν αφορά μόνο τη δικαιοσύνη και την καλύτερη προστασία. Εχει επίσης να κάνει με τη δυνατότητα των εργαζομένων να επωφεληθούν από όλες τις ευκαιρίες απασχόλησης, μέσα στο πλαίσιο των ολοένα και πιο ποικιλόμορφων και γρήγορα μεταβαλλόμενων αγορών εργασίας».
Εξετάζοντας μέσα από το παραπάνω πρίσμα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει στην ατζέντα της τους τελευταίους μήνες την πρόσβαση που έχει σε αυτά το αυξανόμενο ποσοστό του εργατικού δυναμικού που δουλεύει με τις λεγόμενες «μη τυπικές» μορφές εργασίας. Πρόκειται για τους χιλιάδες εργαζόμενους σε καθένα από τα κράτη - μέλη της ΕΕ που απασχολούνται με τις πολλές και διάφορες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις.
Η αυλαία άνοιξε με μια έκδοση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον περασμένο Απρίλη, στην οποία αποτυπώνονται μια σειρά από πλευρές του όλο και πιο «ευέλικτου» εργασιακού τοπίου στην ΕΕ. Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε η «διαβούλευση» της Επιτροπής με τους «κοινωνικούς εταίρους». Το πρώτο στάδιο της διαβούλευσης ολοκληρώθηκε στις αρχές του καλοκαιριού, με τον εργοδοτικό φορέα Business Europe να κάνει γνωστές τις θέσεις του πάνω στο ζήτημα που άνοιξε η Κομισιόν.
Δεκάδες τρόποι για φθηνότερους εργαζόμενους
Ως «μη τυπικές» ορίζονται οι εργασιακές σχέσεις που δεν αφορούν συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρους ωραρίου. Δίπλα στη μερική απασχόληση και την προσωρινή εργασία, που είναι γνωστές και διαδεδομένες, η επίθεση εργοδοτών, ΕΕ και κυβερνήσεων στους εργαζόμενους έχει δημιουργήσει πολλά και διάφορα εργασιακά καθεστώτα: Εργασία σε εποχική βάση, «ενοικίαση» εργαζομένων, συμβάσεις «μηδενικών ωρών», «mini - jobs» «flexi - jobs», εργασία «on call», δουλειά με «voucher».
Στην ποικιλομορφία των εργασιακών σχέσεων έχουν συμβάλει καθοριστικά μια σειρά από πολιτικές για την «τόνωση της απασχόλησης», που προωθούν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στα κράτη - μέλη της. Για παράδειγμα, τα προγράμματα που στοχεύουν στη διαχείριση της ανεργίας, έβαλαν στο «χάρτη» της ευελιξίας τη δουλειά με «voucher», τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης πρόσθεσαν στους ελαστικά εργαζόμενους χιλιάδες «μαθητευόμενους» και «πρακτικά ασκούμενους».
«Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από εναλλακτικές συνθήκες με χαμηλότερο κόστος εργασίας», αναφέρει η Επιτροπή, ομολογώντας τον κοινό στόχο που υπηρετούν οι πολλές και ποικίλες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Με δεδομένη τη ραγδαία αύξηση αυτών των μορφών απασχόλησης, επισημαίνει πως στο πλαίσιο της «μεγαλύτερης ποικιλίας και υβριδισμού των καθεστώτων στην αγορά εργασίας και των τύπων των συμβάσεων, τα ευρωπαϊκά συστήματα κοινωνικής προστασίας αντιμετωπίζουν αυξανόμενες προκλήσεις (...) όσον αφορά την κάλυψη των κοινωνικών κινδύνων».
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Επιτροπή, στο διάστημα από το 2007 έως το 2015, το μερίδιο της μερικής απασχόλησης αυξήθηκε από 17,5% σε 19,6%. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μερικά απασχολούμενων καταγράφηκε το 2015 στην Ολλανδία (50%). Ακολουθούσαν η Αυστρία, η Γερμανία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία, η Ιρλανδία και η Δανία, όπου η μερική απασχόληση αντιστοιχούσε σε κάθε περίπτωση σε ποσοστό μεγαλύτερο από το ένα πέμπτο της συνολικής απασχόλησης. Περίπου το ένα τρίτο (32,1%) των γυναικών στην ΕΕ-28 εργάστηκε με μειωμένο ωράριο το 2015. Το ίδιο έτος το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 15 - 64 ετών με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου έφτασε το 11,9%.
Δυσκολότερη ή καθόλου πρόσβαση
Με βάση τους νόμους που ισχύουν σε κάθε χώρα, οι εργαζόμενοι με «ελαστικές» μορφές απασχόλησης αντιμετωπίζουν κατά βάση πολύ χειρότερους όρους πρόσβασης σε ασφαλιστική κάλυψη, άδειες, επιδόματα ανεργίας, παροχές για τη μητρότητα, αν δεν αποκλείονται εντελώς.
Για παράδειγμα, το μειωμένο ωράριο, τα διακεκομμένα διαστήματα εργασίας, οι πολύ χαμηλές απολαβές, η εναλλαγή προσωρινής δουλειάς και ανεργίας έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον υπολογισμό του επιπέδου και της διάρκειας μιας σειράς παροχών. Δεν είναι τυχαία η διαπίστωση της Επιτροπής πως σχεδόν το ένα τρίτο των εργαζομένων με συμβάσεις προσωρινής διάρκειας, πλήρους απασχόλησης, δεν δικαιούνται επιδόματα ανεργίας.
Αυτό που απασχολεί όμως το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου δεν είναι η επιβίωση όλων αυτών που προσφέρουν κοψοχρονιά την εργατική τους δύναμη στους μεγαλοεργοδότες, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές, αλλά το γεγονός ότι αυτό δρα ανασταλτικά για την παραπέρα επέκταση των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, καθώς «δεν επιτρέπει» στους εργαζόμενους «να επωφεληθούν από όλες τις ευκαιρίες απασχόλησης».
Οπως εξηγεί, «η έλλειψη ή η περιορισμένη πρόσβαση στην κοινωνική προστασία στρεβλώνει τις οικονομικές και κοινωνικές βάσεις για την αποδοχή της μη τυπικής απασχόλησης» και «παρεμποδίζει την κινητικότητα μεταξύ διαφορετικών μορφών εργασίας». Ετσι, προαναγγέλλει πρωτοβουλίες προκειμένου να βελτιωθούν «η προσβασιμότητα, η φορητότητα και η διαφάνεια» όσον αφορά την κοινωνική προστασία και καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» να εμπλακούν στη σχετική συζήτηση.
«Συνήθης πρακτική» η ευελιξία
Απαντώντας στην πρόσκληση της Επιτροπής, οι εργοδότες ξεκαθαρίζουν πως η ορολογία που κάνει λόγο για «τυπικές» και «μη τυπικές» μορφές απασχόλησης είναι πλέον παρωχημένη, καθώς ο διαχωρισμός δεν είναι τόσο σαφής. «Υπάρχει βεβαίως ποικιλομορφία όσον αφορά τις μορφές απασχόλησης στην Ευρώπη», σημειώνει το BusinessEurope, προσθέτει όμως πως ακόμη κι αν οι συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρους απασχόλησης «παραμένουν ο κανόνας» σε μια σειρά κλάδων, η μερική απασχόληση και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου αποτελούν «τη συνήθη πρακτική».
Επίσης, θεωρεί «λογικές» τις διαφορές που υπάρχουν. «Οι διαφορετικές μορφές απασχόλησης έχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα», σπεύδουν να σημειώσουν οι εργοδότες. Για παράδειγμα, για ορισμένους εργαζόμενους «η εργασία βάσει μιας ευέλικτης σύμβασης μπορεί να ταιριάζει με τον τρόπο ζωής και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις τους», αναφέρουν, «ενοχοποιώντας» στην πραγματικότητα τους εργαζόμενους για τη ζούγκλα που βασιλεύει στην αγορά εργασίας. Αντίστοιχα, εμφανίζονται να κάνουν και χάρη στους ανέργους, σημειώνοντας με θράσος ότι αυτές οι μορφές απασχόλησης αυξάνουν «τις δυνατότητες των ανέργων να βρουν δουλειά».
Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται την ...πάσα που τους δίνει η Επιτροπή για να θέσουν στο προσκήνιο τις αξιώσεις τους για πιο ευέλικτους και φθηνούς εργαζόμενους. «Η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην ενθάρρυνση των κρατών - μελών να εργαστούν για να καταστήσουν τις μόνιμες μορφές απασχόλησης πιο ελκυστικές για τους εργοδότες. Αυτό περιλαμβάνει τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, όπως των εισφορών», σημειώνει το BusinessEurope και προσθέτει πως «η έλλειψη ευελιξίας και το υπερβολικά υψηλό κόστος εργασίας επηρεάζουν αρνητικά τη χρήση συμβάσεων αορίστου χρόνου»...
Το παράδειγμα των επιδομάτων ανεργίας στην Ελλάδα
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αρνητικών επιπτώσεων που έχουν οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις στη ζωή των εργαζομένων και στη χώρα μας αποτυπώνεται στην περίπτωση των επιδομάτων ανεργίας. Μερική απασχόληση και προσωρινή εργασία συνεπάγονται μεγαλύτερη δυσκολία να εξασφαλίσει ο άνεργος το επίδομα από τον ΟΑΕΔ, ενώ ακόμα κι όταν καταφέρνει να ανταποκριθεί στους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται, το επίδομα τελικά χορηγείται για μικρότερο χρονικό διάστημα ή «ψαλιδισμένο».
Αντιμέτωποι με το «ψαλίδισμα» της διάρκειας της επιδότησης ανεργίας βρίσκονται οι εποχικοί εργαζόμενοι. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούν οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι, που δουλεύουν ως εποχικοί και επιστρέφουν στην ανεργία με το τέλος κάθε σεζόν. Ως άνεργοι, όμως, δεν μπορούν να πάρουν επίδομα παρά μόνο για τρεις μήνες και πέντε μέρες ετησίως.
Αρνητικές επιπτώσεις υπάρχουν όμως και όσον αφορά την τακτική επιδότηση ανεργίας. Ανάλογα με τον αριθμό των ημερών εργασίας οι μήνες της επιδότησης μπορεί να κυμαίνονται από 5 έως 12. Για το μέγιστο χρονικό διάστημα των 12 μηνών οι άνεργοι χρειάζεται να συμπληρώσουν πάνω από 250 μέρες εργασίας, το τελευταίο 14μηνο. Το μικρότερο διάστημα των 5 μηνών αφορά όσους συμπλήρωσαν 125 - 149 μέρες εργασίας κατά τη διάρκεια του αντίστοιχου διαστήματος.
Ενδιάμεσα υπάρχουν τα διαστήματα επιδότησης για 6, 8 και 10 μήνες, σε συνάρτηση πάντα με τις μέρες εργασίας που έχουν συμπληρωθεί. Λιγότερες μέρες εργασίας αντιστοιχούν δηλαδή σε μικρότερη διάρκεια επιδότησης. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις, που ανάμεσά τους μεσολαβούν διαστήματα ανεργίας, δύσκολα μπορούν να συγκεντρώσουν 250 μέρες εργασίας, δηλαδή 10 μήνες δουλειάς, μέσα σε χρονικό διάστημα 14 μηνών έτσι ώστε να εξασφαλίσουν επίδομα ανεργίας για ένα χρόνο.
Διαφοροποιήσεις όμως υπάρχουν, εκτός από τη διάρκεια, και στο ύψος του επιδόματος ανεργίας. Το βασικό μηνιαίο επίδομα ανεργίας ανέρχεται στα 360 ευρώ. Οι εργαζόμενοι όμως με μειωμένη απασχόληση είναι πιθανόν να μη δικαιούνται στο σύνολό του το ποσό αυτό. Ολόκληρο το επίδομα ανεργίας λαμβάνουν μόνο όσοι άνεργοι είχαν ως μερικώς απασχολούμενοι μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες από το 12πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, δηλαδή πάνω από 314 ευρώ (μεικτά).
Σε όσους πάλι είχαν μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες από το 6πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη αλλά ίσες ή μικρότερες από το 12πλάσιο του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, καταβάλλεται το 75% του βασικού επιδόματος ανεργίας (270 ευρώ). Σε όσους είχαν μηνιαίες αποδοχές ίσες ή μικρότερες από το 6πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, καταβάλλεται το 50% του βασικού επιδόματος ανεργίας (180 ευρώ).

Στο βαθμό που η «ευέλικτη» εργασία επεκτείνεται και πληθαίνουν οι εργαζόμενοι των οποίων οι μηνιαίες αποδοχές καθηλώνονται σε ποσά της τάξης των 300 ευρώ, θα αυξάνονται και οι άνεργοι που θα δικαιούνται μόνο ένα μέρος από το ήδη πενιχρό επίδομα...

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.