Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

«Σταθερή υποχώρηση της ανεργίας», «Υγεία για όλους», «Φιλοσοφία της ομάδας καθημερινότητας παραμένει η προώθηση λύσεων που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής για ομάδες πολιτών».
Εάν αναρωτιέται κάποιος διαβάζοντας τα παραπάνω, πού συμβαίνουν όλα αυτά, δεν έχει παρά να δει δηλώσεις υπουργών της κυβέρνησης, να διαβάσει τον κυβερνητικό Τύπο, να ακούσει συνεντεύξεις πρωτοκλασάτων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Σε τέτοιους ρυθμούς κινείται η κυβερνητική προπαγάνδα, για να δημιουργήσει την αίσθηση ότι «κάτι καλό γίνεται», «κάτι κινείται», ότι «υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ» για το λαό που στενάζει.
Απώτερος στόχος της κυβέρνησης είναι να κατοχυρώσει στις λαϊκές συνειδήσεις ότι αυτή, με την πολιτική της, πετυχαίνει όσα δεν μπόρεσε καμιά κυβέρνηση στο παρελθόν: Να στηρίξει μια «δίκαιη» ανάπτυξη, όπου η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου συμβαδίζουν τάχα με τη λαϊκή ευημερία.
Αυτό το στόχο υπηρετεί και η προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού σε λογικές του τύπου «και πάλι καλά», «υπάρχουν και χειρότερα», συκοφαντώντας ταυτόχρονα και λοιδορώντας τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, για την ικανοποίηση των οποίων υπάρχουν σήμερα όλες οι προϋποθέσεις.
Ποια είναι όμως η καθημερινότητα που ζει ο λαός; Αναγκαστικές κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών για τα χρέη των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών στην Εφορία, αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ, στα τέλη κυκλοφορίας, μισθοί 200 και 300 ευρώ για μερικές ώρες δουλειάς, μειώσεις στις συντάξεις, πλειστηριασμοί, αδυναμία κάλυψης αναγκών σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και «κόφτες» παροχών, φαρμάκων, θεραπειών, περικοπές σε επιδόματα, νέοι φόροι, διατήρηση όλων όσα ισχύουν τα τελευταία 8 χρόνια.
Στον αντίποδα, πώς διαμορφώνεται η «καθημερινότητα» για το κεφάλαιο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, με βάση τους νόμους αυτής της κυβέρνησης αλλά και των προηγούμενων; Χρηματοδοτήσεις επιχειρηματικών ομίλων, φοροαπαλλαγές μεγάλων εταιρειών, κίνητρα για επενδύσεις (αυτές που δημιουργούν θέσεις εργασίας των 200 και 300 ευρώ) και για τη βελτίωση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος», αναπτυξιακοί νόμοι που περιλαμβάνουν όλα τα παραπάνω για να πλουτίζουν οι καπιταλιστές.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι από τον ΣΕΒ μέχρι τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, αποθεώνουν το ΣΥΡΙΖΑ και την προσφορά του σε όλο αυτό το «περιβάλλον». Τον αποθεώνουν γιατί βλέπουν πως είναι αποτελεσματικός στα να τσακίζει το λαό για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις και οι ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου και ταυτόχρονα να διατηρεί σε μεγάλο βαθμό «εν υπνώσει» τις αντιδράσεις από τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Στο ερώτημα αν αυτή η κατάσταση, αυτή η πραγματικότητα που διαμορφώνεται είναι αναστρέψιμη προς τα συμφέροντα του λαού, η απάντηση είναι δεδομένη: Ναι, μπορούν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα να ζήσουν με βάση τις σύγχρονες ανάγκες τους, που είναι όμως ασύμπτωτες με όσα επιδιώκουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, με την οργάνωση της παραγωγής που έχει για κριτήριο την καπιταλιστική κερδοφορία.
Γι' αυτό χρειάζεται να γίνουν βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και στο δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, σε κατεύθυνση αμφισβήτησης και σύγκρουσης με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, με στόχο την ανατροπή της εξουσίας του. Για μια εξουσία και οικονομία που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, στον εργατικό έλεγχο, στον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

«Οι συνάδελφοί μας δεν είναι αδικοχαμένοι, αλλά εν ψυχρώ εκτελεσμένοι», τονίζει η Εκτελεστική Γραμματείατου ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή της για τα πρόσφατα εργατικά δυστυχήματα στη Λακωνία, τη Μαγνησία και την Κέρκυρα. Όπως τονίζει, το κεφάλαιο δεν υπολογίζει τη ζωή των εργατών γιατί «πάνω από όλα ένα θεό έχει, το κέρδος», σημειώνει χαρακτηριστικά
Καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα «να προστατέψουν με τον αγώνα τους το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία».
«Να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας», τονίζει χαρακτηριστικά.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στις οικογένειες των συναδέλφων που βρήκαν φρικτό θάνατο στα πιο πρόσφατα εργατικά “ατυχήματα” και συγκεκριμένα σε έργο του Δήμου στη Σκάλα Λακωνίας, στο ιχθυοτροφείο της Μαγνησίας και στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. Θα συμπαρασταθούμε και θα βρεθούμε δίπλα τους σε ό,τι χρειαστούν.
Οι συνάδελφοί μας δεν είναι αδικοχαμένοι, αλλά εν ψυχρώ εκτελεσμένοι. Κανένας εργάτης δεν περισσεύει από το σπίτι του, τη γυναίκα, τα παιδιά του, τη μάνα του. Δεν περισσεύει ούτε από την ίδια την τάξη του. Ο εργάτης δεν είναι ένα νούμερο στη στατιστική. Οι συνάδελφοί μας αυτοί δεν θα ξαναγυρίσουν πίσω στην οικογένειά τους. Δε μπορούν πλέον να ονειρευτούν, να παλέψουν για έναν καλύτερο κόσμο και μια αξιοπρεπή ζωή για τα παιδιά τους.
Το κεφάλαιο σκοτώνει. Δεν υπολογίζει την ίδια τη ζωή των εργατών. Πάνω από όλα ένα θεό έχει, το κέρδος. Το επιβεβαιώνουν τα 6.515 εργατικά “ατυχήματα” που έγιναν μόνο μέσα στο 2016, από τα οποία τα 73 ήταν θανατηφόρα.
Για να μην παίρνουν τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να μην σκοτώνονται οι εργάτες, σημαίνει ότι έρχεται φθηνότερο να σκοτώνονται οι εργάτες. Για να μην πληρώνουν εργοδοσία - κράτος - τοπική διοίκηση ώστε να ληφθούν μέτρα ασφάλειας και να μην σκοτώνονται - σακατεύονται οι εργάτες, σημαίνει ότι τους έρχεται φθηνότερα να σακατεύονται εργάτες.
Τα εργοδοτικά εγκλήματα φέρνουν πολιτική σφραγίδα. Είναι προμελετημένα. Είναι οι αντεργατικές πολιτικές που σαρώνουν τα εργατικά δικαιώματα, που μεγαλώνουν την εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς με ατελείωτα 12ωρα μέσα σε άθλιες συνθήκες, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με μισθούς πείνας, με την τρομοκρατία της εργοδοσίας να είναι στα ύψη και η ζωή του εργάτη να έχει γίνει λάστιχο.
Όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ή όπως και αν ονομάζονταν και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρόσφεραν με τους νόμους που ψήφισαν ελεύθερο πεδίο δράσης των επιχειρηματικών συμφερόντων, πρόσφεραν τζάμπα και ευέλικτη εργασία. Έβγαλαν από τη μέση ότι “εμπόδιζε” την κερδοφορία τους. Παρέδωσαν την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που η εργατική τάξη την ακριβοπληρώνει. Δηλαδή ακόμα και αν “εξασφαλίζαμε” καλούς εργασιακούς όρους, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φθείρεται η υγεία του εργαζόμενου, ως συνέπεια της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής.
Τα αφεντικά πλασάρουν στην κοινή γνώμη συνεχώς ότι φταίνε οι σκοτωμένοι και οι σακατεμένοι για αυτά τα εγκλήματα, ότι φταίει η κακή μας τύχη. Οι δολοφονίες των εργατών, το σακάτεμά τους, οι επαγγελματικές ασθένειες έχουν να κάνουν σχέση με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό θέλουν να κρύψουν τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους.
Το εργοδοτικό έγκλημα στη Σκάλα Λακωνίας είναι αποκαλυπτικό και δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητο. Κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας δεν υπήρχε. Έστειλαν τους εργάτες στο θάνατο. Δεν υπολόγισαν τίποτα παρά μόνο να βγει η δουλειά με όποιο κόστος. Έλεγχος στον εργολάβο ανύπαρκτος. Έλεγχος από το Δήμο κανένας! Έλεγχος από το υπουργείο Εργασίας κανένας. Τι να ελέγξουν άλλωστε; Αφού η κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι μην ενοχλείτε τους εργοδότες. Ακόμη έγκλημα είναι ότι έχτισαν μια βόμβα λημμάτων μέσα σε σπίτια που ζουν οικογένειες και στο χώρο παίζουν καθημερινά παιδιά. Κανένα μέτρο. Σε αρκετούς Δήμους που έχουν τέτοια έργα απουσιάζουν προκλητικά τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Απαιτούμε ο εργολάβος του έργου να τιμωρηθεί τώρα αυστηρά, χωρίς κωλυσιεργίες και νομικά τερτίπια. Εγκληματικές είναι οι ευθύνες του Δήμου Ευρώτα, που δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο. Και ας αφήσουν ορισμένοι τα κόλπα, φταίει ο ένας, φταίει ο άλλος. Φταίνε όλοι. εργολάβος - δήμαρχος - κυβέρνηση.
Απαιτούμε να καταβληθούν τώρα όλα τα έξοδα των οικογενειών, και του συνάδελφου που βρίσκεται στην εντατική. Απαιτούμε Δήμος - εργολάβος και κυβέρνηση να αναλάβουν και τα έξοδα στο εξής για να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια όλες οι οικογένειες.
Απαιτούμε τώρα να απομακρυνθεί εκτός της πόλης η βόμβα που έχει χτιστεί για τα λήμματα. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Η ζωή και η υγεία των εργαζομένων έχει μεγαλύτερη αξία.
Απαιτούμε:
  • Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας.
  • Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
  • Ίδρυση κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.
  • Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
  • Άμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).
Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους να προστατέψουν με τον αγώνα τους το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία. Από την κυβέρνηση, την εργοδοσία, την ΕΕ να μην περιμένουν καμία βελτίωση συνθηκών εργασίας. Αυτοί με την πολιτική τους είναι φυσικά και ηθικά αυτουργοί του διαρκούς εγκλήματος». 
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Στον προκρούστη της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού εισέρχεται ακόμη και το περιορισμένου εύρους «κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο» (ΚΟΤ) ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ετοιμάζεται να καταθέσει την πρότασή της προς το υπουργείο Περιβάλλοντος για το νέο κοστολόγιο, με σκοπό, όπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, να «εξορθολογιστεί» ο τρόπος υπολογισμού και να «ενισχύονται πιο στοχευμένα» οι ευάλωτες ομάδες, να περάσουν δηλαδή από ακόμα «ψιλότερη κρισάρα» από ό,τι σήμερα τα λαϊκά νοικοκυριά που δικαιούνται το ΚΟΤ.
Στην ίδια απόφαση αναμένεται να υπάρξει και η πρόταση της ΡΑΕ αναφορικά με το κόστος ανάκτησης παρελθόντων ετών των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας» (ΥΚΩ) από τη ΔΕΗ ΑΕ, κονδύλι που υπολογίζεται να κινηθεί περί τα 370 εκατ. ευρώ και που θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος τους αμέσως επόμενους μήνες.
Σε ό,τι αφορά το κόστος του «κοινωνικού τιμολογίου» και του τρόπου υπολογισμού του, η πρόταση της ΡΑΕ που θα κατατεθεί εντός των ημερών - υπήρχαν κάποιες πληροφορίες ίσως και για χτες το βράδυ - όπως όλα δείχνουν θα περιλαμβάνει αυστηρότερες προϋποθέσεις ένταξης στο ΚΟΤ, προσθέτοντας δύο επιπλέον κατηγορίες επιδοτήσεων, στις υπάρχουσες δύο σήμερα, που θα λαμβάνουν υπόψη εισοδηματικά κριτήρια, όπως η ακίνητη περιουσία. Το μέτρο αυτό, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αναμένεται να επιφέρει τσεκούρι στο συνολικό αριθμό των δικαιούχων έως και 100.000 άτομα!
Είναι δηλαδή σαφές ότι τα «κριτήρια» που θα μπουν για τα λαϊκά νοικοκυριά, σε αντίθεση με τις διαρροές και την επικοινωνιακή «προετοιμασία εδάφους» που ήδη γίνεται, θα ακουμπήσουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που τυχαίνει από μια προηγούμενη περίοδο προ κρίσης να έχουν ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους, και όχι βέβαια τους επιχειρηματικούς ομίλους που χρωστάνε τεράστια ποσά.
Σε όλα αυτά θα έρθει να προστεθεί και ο «λογαριασμός» των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας» που αφορούν στο μεγαλύτερο τους μέρος το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού των πετρελαϊκών μονάδων οι οποίες παρέχουν ρεύμα στα μη διασυνδεμένα νησιά και που παρ' ότι πρέπει να καταβάλλεται στην ΔΕΗ κάθε χρόνο, ωστόσο το διάστημα 2012 - 2015 δεν καταβλήθηκε, προφανώς για λόγους προσωρινής αποφυγής των αυξήσεων.
Τώρα το τεράστιο κονδύλι των περίπου 370 εκατ. ευρώ, που αναμένεται να προτείνει η ΡΑΕ, θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος το επόμενο διάστημα, ενώ παράλληλα εξετάζεται να πιστωθεί στη ΔΕΗ σε ένα βάθος τετραετίας, ώστε να μην πέσει «βαρύ» και «τσαλακώσει» το... κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Παράλληλα, η ΔΕΗ εμφανίζεται να εμμένει στον δικό της υπολογισμό, σύμφωνα με τον οποίο το κόστος των ΥΚΩ για την περίοδο 2012 - 2015 φτάνει τα 735 εκατ. ευρώ, και πηγές εντός της Επιχείρησης δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να κινηθούν δικαστικά για τη διεκδίκηση όλου του ποσού, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα φορτωθεί και πάλι στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.
Ούτε τα στοιχειώδη...
Αξίζει να θυμίσουμε ότι με τα κριτήρια που αναμένεται να μπουν, τα χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα αποκλείονται από τα ήδη κουτσουρεμένα, από προηγούμενες αντίστοιχες ρυθμίσεις, «κοινωνικά τιμολόγια», που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν ούτε πριν στις πραγματικές ανάγκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Θυμίζουμε ότι σήμερα στο ΚΟΤ υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες, η πρώτη για εκείνους που έχουν εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, και επιτρέπει τετραμηνιαία κατανάλωση έως 1.500 κιλοβατώρες (kwh), και η δεύτερη για μακροχρόνια ανέργους, ανάπηρους άνω του 67%, υπερήλικες και άτομα που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης, με χαμηλή χρέωση μέχρι τις 2.000 kwh. Η χρέωση του ΚΟΤ για την πρώτη κατηγορία είναι 0,049 ευρώ/kwh για τις πρώτες 1.500 kwh και αν τις ξεπεράσουν χρεώνονται όλες οι kwh από 1.501 και άνω με 0,0946 ευρώ η κάθε μια. Για τους δικαιούχους που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης με χρήση ιατρικών συσκευών, η χρέωση είναι μέχρι τις 2.000 kwh 0,040 ευρώ και για όλες τις kwh από 2001 και άνω ανεβαίνει στις 0,102 ευρώ.
Πρόκειται δηλαδή για μία έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά περιορισμένη παροχή, καθώς ένα τετραμελές νοικοκυριό πολύ δύσκολα μπορεί να περιορίσει την κατανάλωσή του στις 1.500 kwh, ειδικά αν κάνει χρήση ηλεκτρικών συσκευών θέρμανσης τις μέρες του χειμώνα εξαιτίας αδυναμίας προμήθειας πετρελαίου. Αντίστοιχα, για ανθρώπους που χρήζουν 24ωρης μηχανικής υποστήριξης, μέσω συσκευών δηλαδή που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, το όριο των 2.000 kwh είναι πολύ χαμηλό και την υπόλοιπη κατανάλωση την χρεώνονται σχεδόν στην κανονική τιμή χρέωσης, που είναι σήμερα στα 0,111 ευρώ/ kwh.

Την ετήσια επισκόπηση της απασχόλησης και των κοινωνικών εξελίξεων στην Ευρώπη (ESDE) δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα μέσα του Ιούλη, με την επίτροπο Απασχόλησης, Μαριάν Τίσεν, να παρουσιάζει τη φετινή έκδοση ως μια επιβεβαίωση για το γεγονός ότι η ΕΕ βρίσκεται «σε μια σταθερή πορεία για περισσότερη απασχόληση και ανάπτυξη». Μια ματιά στα συστατικά στοιχεία της «περισσότερης απασχόλησης», στον τρόπο μέσα από τον οποίο επιτυγχάνονται οι δείκτες για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πανηγυρίζει, δείχνει τις ράγες στις οποίες θα κινηθεί και η μελλοντική ανάπτυξη και τους «καρπούς» που θα δρέψουν οι εργαζόμενοι από αυτή.

«Με πάνω από 234 εκατομμύρια εργαζόμενους, η απασχόληση στην ΕΕ δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλή όσο σήμερα, ενώ η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό της από τον Δεκέμβριο του 2008», αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ έφτασε το 2016 στην ανώτερη τιμή που έχει ποτέ καταγράψει, αγγίζοντας το 71,1% για τον πληθυσμό ηλικίας 20 έως 64 ετών. Στο έδαφος της ανοδικής τάσης, η Κομισιόν διαπιστώνει πως ο στόχος που έχει τεθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», να φτάσει η απασχόληση στο 75%, είναι επιτεύξιμος.

Παράταση του εργάσιμου βίου...

Κινητήριος μοχλός της αύξησης που παρατηρείται στο ποσοστό απασχόλησης είναι η παράταση του εργάσιμου βίου των εργαζομένων, μέσα από τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, καθώς και η ένταξη περισσότερων γυναικών στο εργατικό δυναμικό, κατά κύριο λόγο με «ευέλικτες» μορφές εργασίας. «Οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι και οι γυναίκες αποτελούν τις κύριες ομάδες που οδηγούν στην αύξηση του ποσοστού απασχόλησης», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκδοση της Κομισιόν.

Στην περίπτωση των εργαζομένων ηλικίας 55 έως 64 ετών, επισημαίνει πως «οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της υψηλότερης ηλικίας συνταξιοδότησης (...) συνέβαλαν σε μεγαλύτερης διάρκειας επαγγελματική ζωή». Ετσι, το 2016 οι εργαζόμενοι αυτοί (34,5 εκατομμύρια άτομα) αντιστοιχούσαν στο 16,9% της συνολικής απασχόλησης. Ανάμεσα στα κράτη - μέλη τα σχετικά ποσοστά διαφέρουν σημαντικά. Τα πρωτεία κρατά η Σουηδία, όπου το 75,5% των εργαζομένων της παραπάνω ηλικιακής κατηγορίας απασχολούνταν κατά το 2016. Το μικρότερο ποσοστό καταγράφεται στην Ελλάδα και ανέρχεται σε 36,3%. Πάντως, η ηλικία συνταξιοδότησης πρόκειται να αυξηθεί σε μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Συνολικά το ποσοστό απασχόλησης στις ηλικίες 55 έως 64 ετών εκτιμάται πως θα ανέλθει σε 19,5% το 2060.

...και ένταξη περισσότερων γυναικών στην αγορά εργασίας

Στην περίπτωση των γυναικών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημειώνει πως «η αυξημένη ευελιξία και οι πολιτικές που υποστηρίζουν το συνδυασμό εργασιακής ζωής με οικογενειακά καθήκοντα (εργασία μερικής απασχόλησης, φροντίδα των παιδιών κ.λπ.)(...) ήταν σημαντικοί παράγοντες της παρατηρούμενης αύξησης της συμμετοχής τους». Το ποσοστό των εργαζομένων με μερική απασχόληση είναι πολλαπλάσιο για τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Συγκεκριμένα, το 31,4% των γυναικών εργάζονται με μερική απασχόληση έναντι του 8,2% των ανδρών.
Η Επιτροπή επαναλαμβάνει τη γνωστή επιχειρηματολογία η οποία παρουσιάζει τη μερική απασχόληση ως μια εργασιακή σχέση που μπορεί «να διευκολύνει την ισορροπία μεταξύ ζωής και εργασίας». ΕΕ και κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι επιφορτισμένες με την ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, συνολικά των αναγκών της οικογένειας, καθώς οι δομές και οι υπηρεσίες που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες αυτές είτε είναι ανύπαρκτες είτε κοστίζουν πολύ ακριβά για τις εργαζόμενες. Ετσι, παρουσιάζουν την ευέλικτη εργασία ως συμφέρουσα, ακόμα και ως αναγκαία, για τις μισθωτές. Οι πολιτικές «συμφιλίωσης» οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων είναι ακριβώς αυτό: Ενα ακόμα «όχημα» για να γενικευτούν οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις σε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του εργατικού δυναμικού. Ετσι, σήμερα η μερική απασχόληση στην ΕΕ έχει αγγίξει το 20% της συνολικής απασχόλησης.

Αυξάνεται η προσωρινή απασχόληση

Μια εικόνα για το μέλλον της απασχόλησης στην ΕΕ δίνουν, τέλος, τα στοιχεία για τους νέους σε ηλικία εργαζόμενους. Η Επιτροπή ομολογεί πως «οι νέες γενιές επωμίζονται ένα ιδιαίτερα μεγάλο βάρος: Αντιμετωπίζουν συχνά μεγαλύτερες δυσκολίες να βρουν μια θέση εργασίας, απασχολούνται πιο συχνά σε άτυπες και επισφαλείς μορφές εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου». Το 16,3% των εργαζομένων ηλικίας 25 έως 39 ετών στην ΕΕ δουλεύει κάτω από καθεστώς προσωρινής απασχόλησης. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο στους μεγαλύτερους εργαζόμενους (40 έως 64 ετών), όπου η προσωρινή απασχόληση αφορά το 8%.


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βλέπει στις «μη τυπικές» μορφές εργασίας, όπως στην προσωρινή απασχόληση, «μια απάντηση στην αυξανόμενη ανάγκη για ευελιξία τόσο από τη μεριά του εργοδότη όσο και από τη μεριά του εργαζόμενου». Η ανησυχία που εκφράζει αφορά τις ενδείξεις ότι η ολοένα και πιο διαδεδομένη χρήση της προσωρινής εργασίας θα μπορούσε να βλάψει την παραγωγικότητα και να αποδυναμώσει τα «κίνητρα» των εργαζομένων για καλύτερη απόδοση στην εργασία...

Έχουμε και λέμε:

1. Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσιπρα η πόλη της Λαμίας είχε μετατραπεί σε υγειονομική ζώνη από τις δυνάμεις καταστολής εμποδίζοντας  τους κατοίκους να προσεγγίσουν ακόμα και τα σπίτια τους, το ίδιο έκαναν και με τους εργαζόμενους που διαδήλωναν ειρηνικά και δεν τους αφήναν να φτάσουν ως το Δημοτικό Θέατρο για παραδώσουν υπομνήματα στον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα.

2. Στις 6 το απόγευμα τα στελέχη του ΕΚΠΕΦ βρίσκονταν μπροστά από τους απεργούς εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ που ήρθαν στη Λαμία να διαδηλώσουν… Και εκεί έκαναν πάλι την βρώμικη δουλειά που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν…. Κράτησαν για αρκετή ώρα τους εργαζόμενους μακριά από το Δημοτικό Θέατρο, τους έπιασε μεγάλος φόβος για να μην ενοποιηθούν η δύο συγκεντρώσεις, παρά το γεγονός ότι το Εργατικό Κέντρο Λαμίας είχε ενημερώσει  από νωρίς ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα στην κεφαλή της συγκέντρωσης να είναι τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι....

3. Στις 7.30 το απόγευμα σηκώθηκαν και έφυγαν από την συγκέντρωση και πήγαν να υποδεχτούν τον πρωθυπουργό  στο Δημοτικό Θέατρο και να ακούσουν την ομιλία.

4. Όταν οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν 3 συμπολίτες μας τα  στελέχη του ΕΚΠΕΦ ήταν μέσα στο Δημοτικό Θέατρο και άκουγαν την ομιλία του Πρωθυπουργού.... 

Εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο το μεγαλείο… έτσι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με συνδιαλλαγές και με λόγια του αέρα… σκοπός τους η ενσωμάτωση των εργαζομένων στις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, Ε.Ε.  και κεφαλαίου.


Για να μην μας πουν και συκοφάντες ….Ας δούμε ορισμένες φωτογραφίες από την δράση τους…..
Φωτογραφία 1: σταματημένη η πορεία στην μέση της Καραϊσκάκη, μπροστα η πρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Ανεστοπουλου Σοφία και ο Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος. 

Φωτογραφία 2: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο η Πρόεδρος Ανεστοπούλου Σοφία, ο  Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος, και ο Αντιπρόσωπος στην ΓΣΕΕ και πρώην πρόεδρος Τσάμης Κώστας 

Φωτογραφία 3: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο ο Β΄ Αντιπρόεδρος Μίχας Μαρίνος

Φωτογραφία 4: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης στην όδο Καζούλη

Φωτογραφία 5: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης έξω από το Δημοτικό Θέατρο την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Τα σχόλια δικά σας…….

Ο πρόσφατος φονικός σεισμός στην Κω αναδεικνύει το διαχρονικό πολιτικό πρόβλημα της έλλειψης αντισεισμικής θωράκισης
Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, μία γυναίκα 43 ετών έχασε τη ζωή της στη Λέσβο από το σεισμό των 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ σημαντικές καταστροφές υπέστη ειδικά το χωριό Βρίσα. Το νέο χτύπημα του Εγκέλαδου στην Κω την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα με τα 6,6 Ρίχτερ πρόσθεσε δύο ακόμα νέους ανθρώπους στη μακρά λίστα των νεκρών, ενώ οι ζημιές στις υποδομές και τα σπίτια του νησιού είναι μεγάλες.
Και αυτός ο νέος μεγάλος σεισμός ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που είναι γνωστό και δεδομένο. Οτι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, στην οποία γίνεται ένας αρκετά ισχυρός σεισμός κάθε ενάμιση χρόνο, ενώ εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης, το να γίνει ένας μεγάλος σεισμός είναι κάτι απολύτως αναμενόμενο.
Διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού
Ομως, όσα έγιναν στη Λέσβο πριν από μερικές βδομάδες, όσα έγιναν στην Κω προχτές, όσα - μοιραία - ενδέχεται να γίνουν σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας στο μέλλον, φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης. Δηλαδή, εκείνα τα έργα που αφορούν την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, τα οποία δεν είναι πρώτα στη λίστα των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, επειδή, απλά, δεν αποφέρουν κέρδη στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε αντίθεση με έργα βιτρίνας ή άλλες υποδομές, π.χ. αυτοκινητόδρομους που με τα διόδια ρέει διαρκώς χρήμα προς τους κατασκευαστικούς ομίλους.
Με αυτά τα δεδομένα, αποτελεί κυριολεκτικά έγκλημα η μη θωράκιση του λαού από τα φυσικά φαινόμενα, εν προκειμένω των σεισμών, ένα έγκλημα που συντελείται διαχρονικά από την πολιτική εξουσία, που υπηρετεί την ανάπτυξη για λογαριασμό των μονοπωλίων σε βάρος των έργων για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Πολύ περισσότερο που οι σεισμολόγοι αμέσως μετά το σεισμό, με δηλώσεις τους, έκαναν ξεκάθαρο ότι παρά την ένταση του σεισμού, όσα σπίτια ή κτίσματα είναι καινούργια δεν κινδυνεύουν.
Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης δεν εξασφαλίζουν κέρδη για το κεφάλαιο και κατά συνέπεια δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αυτό καταδεικνύεται και από τα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, τα οποία δεν κρίνουν ως «επιλέξιμα» τέτοια έργα, όπως και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, που επίσης είναι απαραίτητα. Με λίγα λόγια, ανθρώπινες ζωές, σπίτια, χώροι συνάθροισης της νεολαίας είναι στο έλεος του Εγκέλαδου. Δεν είναι μόνο τα έργα που δεν γίνονται, είναι και η μη τήρηση βασικών κανόνων, όπως κακοτεχνίες ή χτίσιμο πάνω σε μπαζώματα, που επίσης στοιχίζουν.
Εκατομμύρια κτίρια χωρίς σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές
Η ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία είναι αναγκαιότητα, τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στην κατοικία. Ομως, τέτοια προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών δεν υπάρχει. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
ü Από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή το 57,4% των σχολικών μονάδων χαρακτηρίζονται «γερασμένες», αφού έχουν χτιστεί χωρίς ή με ελάχιστες αντισεισμικές προδιαγραφές.
ü Από τις υπόλοιπες 6.180 που έχουν χτιστεί μετά το 1985, μόλις οι 3.050 έχουν χτιστεί με πιο αυστηρές αντισεισμικές προδιαγραφές, μετά το 1995.
ü Μέχρι σήμερα σε ελάχιστα κτίρια, και κυρίως σχολεία, έχουν γίνει οι αναγκαίες παρεμβάσεις ενίσχυσης.
ü Μετά το σεισμό του 1999, 429 σχολικές μονάδες στην Αττική, από τις 2.465 που ελέγχθηκαν, κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση. Ομως, μόνο ένα μικρό ποσοστό, μερικές δεκάδες, έχουν αποκατασταθεί, ενισχυθεί ή αντικατασταθεί.
Ακόμα κι αυτός ο στοιχειώδης προσεισμικός έλεγχος των σχολείων σταμάτησε το Μάρτη του 2010, εξαιτίας των περικοπών σε δαπάνες και προσωπικό, με αποτέλεσμα να αποξηλωθούν τα συνεργεία ελέγχων και να παγώσουν οι διαδικασίες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) στο πλαίσιο καταργήσεων και συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου, τους προσεισμικούς ελέγχους ανέλαβαν δήμοι, των οποίων οι πόροι έχουν περικοπεί, ενώ το προσωπικό τους μειώνεται. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 2012, με την ίδια λογική, καταργήθηκαν ή υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων και οι Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, που είχαν ως αρμοδιότητα τις διαδικασίες αποκατάστασης μετά από σεισμό.
Υπάρχουν, επίσης, εκτιμήσεις ότι το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή κάπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια, χρειάζονται λεπτομερέστερο έλεγχο ή και παρέμβαση. Ακόμα χειρότερη μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Ποιος δεν θυμάται τις περιπτώσεις της «Ρικομέξ», της «Φαράν» κ.ά. και το σεισμό της Αθήνας το 1999. Σε κάθε περίπτωση, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, και επομένως χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.
Ομως, όπως είπαμε, τέτοια έργα σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν χρηματοδοτούνται από προγράμματα, όπως τα ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ. Τα έργα υποδομών και η πολιτική γι' αυτά υπαγορεύονται από την καπιταλιστική ανάπτυξη, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Υπάρχει και μια άλλη, εξίσου σοβαρή, πτυχή: Η έγκαιρη και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία απαντά και σε ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα, της ανάπτυξης του κατασκευαστικού κλάδου. Η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια. Χιλιάδες οικοδόμοι αλλά και αυτοαπασχολούμενοι στις κατασκευές βρίσκονται ή ωθούνται στην ανεργία. Η ανάπτυξη έργων υποδομής υπέρ των λαϊκών αναγκών θα είχε θετικό αντίκτυπο και σ' αυτόν τον τομέα.

Η αντισεισμική, αλλά και γενικότερα η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, η ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου, είναι υπόθεση λαϊκής πάλης. Αλλά πρέπει να είναι καθαρό ότι μόνο η εξουσία που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει σε όλο το λαό, που θα υλοποιεί προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, με Κεντρικό Σχεδιασμό, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Υποδομές δηλαδή στηριγμένες στην κοινωνική ιδιοκτησία και ενταγμένες στον Κεντρικό Σχεδιασμό. Μια πολιτική εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των αναγκών και την προστασία όλης της κοινωνίας.

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.