Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

Το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά δεν είναι τίποτα λιγότερο από συνέχιση της αντεργατικής πολιτικής, τόνισε ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής κατά τη διαδικασία ακρόασης φορέων.
Επεσήμανε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ακολουθεί την ίδια τακτική με τις προηγούμενες κυβερνήσεις προσπαθώντας να παρουσιάσει το σχέδιο νόμου κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι. «Ακούμε για επιστροφή στην κανονικότητα των όρων της εργασίας, για βελτίωση της καθημερινότητας των εργαζομένων», ωστόσο «μέσα στους χώρους δουλειάς γίνεται μακελειό» σημείωσε ο Γ. Τασιούλας και αναφέρθηκε στην εντατικοποίηση, στην εκμετάλλευση, στην εργοδοτική τρομοκρατία, στο γεγονός ότι μέσα δύο μήνες σκοτώθηκαν 18 εργάτες εν ώρα εργασίας. «Για ποια επιστροφή μας μιλάτε με το σχέδιο νόμου; Σε ποια κανονικότητα; Και ποια βελτίωση της καθημερινότητάς μας;», υπογράμμισε.
Ο Γ. Τασιούλας τόνισε ότι το σχέδιο νόμου έρχεται να διευκολύνει την υλοποίηση των αντεργατικών μέτρων που έχουν ψηφιστεί, την ενίσχυση του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν στα χέρια τους οι μεγαλοεργοδότες.
Για τις ρυθμίσεις για την αδήλωτη εργασία σημείωσε ότι είναι πρακτικά ανεφάρμοστες, καθώς προϋποθέτουν επιτόπιους ελέγχους την ώρα που δεν υπάρχει προσωπικό, ενώ για την απληρωσιά σημείωσε ότι αντί να αυστηροποιηθεί το πλαίσιο, στην ουσία τίθεται υπό αμφισβήτηση καθώς στέλνουν τους εργαζόμενους να τα βρουν στα δικαστήρια.
Ο Γ. Τασιούλας κάλεσε τους εργαζόμενους «να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να αγωνιστούν με επίκεντρο τις δικές τους ανάγκες».

Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι, άνεργοι στις κατασκευές και τα συναφή επαγγέλματα.
Η κυβέρνηση με την κατάθεση στη Βουλή του νέου νόμου για τα Εργασιακά και τις μειώσεις των συντάξεων συνεχίζει την επίθεση επιβεβαιώνοντας ότι τα αντεργατικά μέτρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης.
Όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, συνοδεύει την αντεργατική πολιτική με μια τεράστια προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων με σκοπό να παρουσιάσει τη βαρβαρότητα που υλοποιεί ως κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι πραγματικά.
Το παραμύθι της ″δίκαιης ανάπτυξης″, της επιστροφής στην ″κανονικότητα″, της ″βελτίωσης" της ζωής των εργαζομένων έχει στόχο να αποπροσανατολίσει και τελικά να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σε μια φρούδα προσμονή για απαλλαγή από τα προβλήματα και βελτίωση της ζωής τους που όμως κάτω από την προοπτική της καπιταλιστικής ανάπτυξης δεν πρόκειται να υπάρξει.
Συνάδελφοι,
Οι νόμοι που ψηφίστηκαν, όσοι ψηφίζονται σήμερα, προετοιμάζουν τους αυριανούς αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και επιβεβαιώνουν ότι η επίθεση είναι σε άμεση σύνδεση με την ικανοποίηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.
Η ανάπτυξη που προαναγγέλλει η κυβέρνηση είναι μια ανάπτυξη που προϋποθέτει το τσάκισμα όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Προϋποθέτει ακόμη πιο χαμηλούς μισθούς, ακόμη πιο φθηνή ασφάλιση, μικρότερες συντάξεις, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις που θα υπηρετούν τα ″θέλω″ των μεγαλοεπιχειρηματιών και τις συνθήκες της κερδοφορίας τους.
Η κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς φανερώνει ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις.
Κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΕΕ - ΔΝΤ συνεργάζονται για να εδραιώσουν παραπέρα τη βαρβαρότητα που ζούμε, να εξασφαλίζουν στα μονοπώλια, στους μεγάλους επιχειρηματικούς κύκλους νέα προνόμια και μεγαλύτερα κέρδη. Θέλουν πάση θυσία να ενισχύσουν τους επιχειρηματίες με την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, το τσάκισμα κάθε έννοιας δικαιωμάτων.
Έχουμε πλέον τεράστια πείρα για να διακρίνουμε "τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα" από όσα πραγματικά έχουμε ανάγκη και είναι βέβαιο πως για να γίνουν πραγματικότητα χρειάζεται να προσπαθήσουμε, να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Συνάδελφοι,
Η αλήθεια είναι πως περισσότερο από κάθε άλλη φορά όλοι έχουμε ανάγκη τον αγώνα και ο αγώνας μας έχει όλους ανάγκη.
Βάζοντας στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες και συμφέροντα.
Μόνο σε αυτόν το δρόμο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση. Να ενισχύσουμε την πάλη μας μέσα στους χώρους δουλειάς για αυξήσεις στα μεροκάματα, συνολική βελτίωση των όρων δουλειάς, των μέτρων για την υγιεινή και την ασφάλεια.
Με δυνάμωμα της οργάνωσης και των αγώνων μπορούμε να ανταποκριθούμε στα αντεργατικά σχέδια που έχουν η κυβέρνηση - το κεφάλαιο - ΕΕ και ΔΝΤ για να βάλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα της απεργίας.
Τα ομολογημένα σχέδιά τους είναι μια αδιάψευστη απόδειξη ότι η αντεργατική επίθεση θα συνεχιστεί και θα δυναμώσει.
Μόνο μια επιλογή έχουμε.
Με τον αγώνα μας να επιβάλουμε το δίκιο μας.
Μπροστά μας έχουμε μεγάλους αγώνες.
Η Ομοσπονδία και τα συνδικάτα μας πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της πάλης.
Καλούμε όλους τους συνάδελφους να συσπειρωθούν δίπλα στα οικοδομικά σωματεία και τη γραμμή πάλης της Ομοσπονδίας μας. Να πάρουν μέρος στα συλλαλητήρια και τις κινητοποιήσεις που διοργανώνει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα με αφορμή την έναρξη της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης που διαχρονικά αποτελεί το θεσμό μέσα από τον οποίο οι εκάστοτε κυβερνήσεις "φλόμωναν" με υποσχέσεις και ψεύτικες ελπίδες τους εργαζόμενους.
Καλούμε σε μαζική συμμετοχή το Σάββατο στις 9 Σεπτέμβρη στις 6.30 μ.μ στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Στα συλλαλητήρια και τις πικετοφορίες που θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα.
Συνάδελφοι,
Αποφασιστικά, μαζικά, οργανωμένα απαντάμε στο ψέμα και την κοροϊδία. Απορρίπτουμε την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Παλεύουμε με επίκεντρο τις ανάγκες μας. Προετοιμάζουμε την κλιμάκωση της πάλης. Δεν παραιτούμαστε από τις διεκδικήσεις μας.
Παλεύουμε:
  • Για ανατροπή των αντεργατικών νόμων.
  • Για επαναφορά των ΣΣΕ.
  • Για αυξήσεις στα μεροκάματα.
  • Για αναγνώριση και διανομή των υπέρ αγνώστων ενσήμων.
  • Για μέτρα προστασίας των ανέργων σύμφωνα με τεκμηριωμένες προτάσεις της Ομοσπονδίας.
  • Για μέτρα για αναθέρμανση της οικοδομικής δραστηριότητας με επίκεντρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, χωρίς τη συμμετοχή των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζών. Την επανασύσταση της εργατικής κατοικίας.
Το δίκιο θα κριθεί στο πεδίο της ταξικής πάλης.

Κουβαλώντας νέες διακρίσεις στο τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων και αναγκών θα φτάσει την επόμενη βδομάδα στη χώρα μας ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν. Οπως επιβεβαίωσαν και οι προχτεσινές ανακοινώσεις, η κυβέρνησή του θα κλιμακώσει αποφασιστικά την αντιλαϊκή επίθεση, παραλαμβάνοντας επάξια τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, από τις οποίες υποτίθεται ότι εκείνη θα ήταν διαφορετική.
Αλλωστε, και τα νέα μέτρα στη Γαλλία είναι απόρροια των κατευθύνσεων που έχουν εδώ και χρόνια επεξεργαστεί από κοινού στην ΕΕ, στο πλαίσιο της υπεράσπισης των αναγκών των ευρωενωσιακών μονοπωλίων, της θωράκισης της θέσης τους απέναντι σε αντίπαλα συμφέροντα. Εξάλλου, μια σειρά από εφημερίδες που πανηγύριζαν χτες για την «επανάσταση στις εργασιακές σχέσεις», σημείωναν ότι αλλαγές προωθούνται και στη Γερμανία και στο σύνολο της Ευρωζώνης. Τα νέα μέτρα στη Γαλλία είναι ακόμα μια απόδειξη ότι η αντεργατική θύελλα θα δυναμώνει διαρκώς στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με ή χωρίς μνημόνια, στη βάση της ανάγκης του μεγάλου κεφαλαίου να ενισχύσει την κερδοφορία και την ισχύ του.
«Αμέτρητες νέες ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις», σχολίαζαν, χτες, τα εκτενή ρεπορτάζ μεγάλων αστικών εφημερίδων στη Γαλλία, πανηγυρίζοντας για τις νέες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: Την περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων, μεταξύ άλλων με μειώσεις αποζημιώσεων. Νέο χτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), με υπονόμευση των κλαδικών και αναβάθμιση των «συμφωνιών» σε επίπεδο επιχειρήσεων. Νέα υπονόμευση της συνδικαλιστικής δράσης και οργάνωσης των εργαζομένων, με αποθέωση του «κοινωνικού διαλόγου» και δυνατότητα διαπραγμάτευσης των εργασιακών συνθηκών με «εργαζόμενους που δεν θα ανήκουν σε κάποιο συνδικάτο».
Την ίδια στιγμή, στην προτεραιότητα της γαλλικής κυβέρνησης παραμένουν το «νοικοκύρεμα» κοινωνικών επιδομάτων, ο νέος γύρος «εξυγίανσης» του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης κ.τ.λ. Φυσικά, δεν παραλείπει να επιταχύνει και άλλες πλευρές που αφορούν την ενίσχυση των μονοπωλίων, π.χ. η μείωση των φορολογικών συντελεστών από το 33% στο 25%, όπως ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας, Μπρουνό Λε Μερ, μιλώντας πρόσφατα σε σύναξη των μεγαλοβιομηχάνων, καθησυχάζοντάς τους: «Θέλετε πράξεις και θέλετε αποφάσεις: Θα τις έχετε».
Ολα τα παραπάνω έρχονται να προσφέρουν χρήσιμη «τεχνογνωσία» για την επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου και στην Ελλάδα, στο πλαίσιο και της αντεργατικής ατζέντας που καταρτίζεται στη χώρα μας. Οπως επανειλημμένα επισημαίνει και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ), δεν συζητιέται επ' ουδενί η επαναφορά οποιουδήποτε «προηγούμενου καθεστώτος» (είτε αυτό αφορά τα επίπεδα των μισθών είτε την ανάκτηση κατακτήσεων που καταργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια), απαιτώντας βαθύτερες ανατροπές στο ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων, τη μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» κ.τ.λ.
Μόνιμη επωδός και του ΣΕΒ, άλλωστε, είναι το πώς θα ισχυροποιηθεί η «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή η ικανότητα των μεγαλοεπιχειρηματιών της χώρας να διεκδικούν με αξιώσεις καλύτερη θέση στην ευρύτερη αγορά. Τέτοιες «αγωνίες» θα μοιραστούν οι εκπρόσωποι των δύο επιχειρηματικών κοινοτήτων κατά την επίσκεψη Μακρόν, την οποία εδώ και καιρό η κυβέρνηση εμφανίζει ως ψήφο εμπιστοσύνης της Γαλλίας και της ΕΕ στην αντιλαϊκή της πολιτική.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι χρήσιμο να απαντηθούν και ψευτοδιλήμματα που θα γίνει προσπάθεια να δυναμώσουν, ενόψει ενός ολόκληρου πλέγματος αντιλαϊκών μέτρων που η κυβέρνηση θα σερβίρει το φθινόπωρο. Για παράδειγμα, φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ πρόβαλαν πρωτοσέλιδα με τις ανατροπές Μακρόν με τίτλους όπως «Κακά μαντάτα εκ Παρισίων». Τα ίδια ΜΜΕ, μετά τις προεδρικές εκλογές του περασμένου Μάη στη Γαλλία, φιλοξενούσαν δημοσιεύματα με τίτλους όπως «Μακρόν, ο εκφραστής της ανανέωσης».
Η λογική που γίνεται προσπάθεια να καλλιεργηθεί είναι ότι, παρά τις προσδοκίες για φιλολαϊκές «στροφές», μέτρα όπως αυτά που έρχονται είναι λίγο - πολύ «αναγκαίο κακό» και η εφαρμογή τους είναι μοιραία, το πολύ - πολύ να συζητηθούν το χρονοδιάγραμμα και οι όροι με τους οποίους θα ξετυλιχτεί η νέα επίθεση. Είναι κρίσιμο ζήτημα να κατανοηθεί ότι τα νέα μέτρα υπηρετούν τους στόχους της καπιταλιστικής ανάκαμψης, της επίτευξης και της διατήρησής της και ως τέτοια ούτε εξαντλούνται ούτε και παζαρεύονται και, άρα, τα περί «δίκαιης ανάπτυξης» που υπόσχονται είναι μύθος...

Την Τρίτη 29 Αυγούστου οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ με απόφαση του Συνδικάτου Μετάλλου Φθιώτιδας απεργούν και παλεύουν ενάντια στις απολύσεις, την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, την κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών και ενσωμάτωση όλων των εργαζομένων  στην ίδια τη ΛΑΡΚΟ.

Σοβαρές είναι η ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία που υπήρξε από τους εργολάβους μέσα στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ.

Σοβαρές είναι και οι ευθύνες και των συνδικαλιστικών στελεχών της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που σιωπούν για αυτό το ζήτημα; Μέχρι χθες δεν γνώριζαν τώρα που γνωρίζουν τι κάνουν; Συνεχίζουν τον διάλογο απάτη με την κυβέρνηση για την δήθεν σωτηρία της ΛΑΡΚΟ; Με την στάση τους καλλιεργούν κλίμα ηττοπάθειας, φόβου και τρόμου στους εργαζόμενους. Χθες παραλίγο να θρηνήσουμε και άλλο θύμα εργαζόμενου με το σοβαρό εργατικό ατύχημα που είχαμε στην ΛΑΡΚΟ; Ας αναλογιστούν τι θα είχε συμβεί αν ο εργαζόμενος ήταν ανασφάλιστος;

Προειδοποιούμε όλους αυτούς, που στέκονται απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων να μην  νομίζουν ότι θα επιβάλλουν «το φόβο και τον τρόμο», θα βρουν τα σωματεία και  τους εργαζόμενους του Νομού, απέναντί τους.

Ο αγώνας των εργαζομένων για σταθερή δουλειά είναι και δικός μας αγώνας.

Είναι αγώνας, που συνδέεται με την ίδια τη ζωή μας και δε θα αφήσουμε κανέναν να βάλει τον αγώνα μας «στο γύψο» γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κερδίσουμε όσα μας αξίζουν με βάση τις ανάγκες που έχουμε.

Το Συνδικάτο Οικοδόμων Φθιώτιδας θα είναι εκεί για να διαδηλώσουμε μαζί με τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ την αντίθεσή μας στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στις κατασκευές  να δώσουν αγωνιστικό παρών στην απεργιακή συγκέντρωση των εργαζομένων την Τρίτη 29 Αυγούστου και ώρα 5.30 το πρωί έξω από την πύλη της ΛΑΡΚΟ.

Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Χιλιάδες εργαζόμενοι στη Γερμανία απασχολούνται με το καθεστώς των «mini jobs»
Διαπιστώνουν ότι η δυσκολότερη πρόσβαση σε στοιχειώδη δικαιώματα και παροχές όσων δουλεύουν με ελαστικές μορφές, εμποδίζει την κινητικότητα στην αγορά εργασίας
Το γεφύρωμα του χάσματος στην κοινωνική προστασία δεν αφορά μόνο τη δικαιοσύνη και την καλύτερη προστασία. Εχει επίσης να κάνει με τη δυνατότητα των εργαζομένων να επωφεληθούν από όλες τις ευκαιρίες απασχόλησης, μέσα στο πλαίσιο των ολοένα και πιο ποικιλόμορφων και γρήγορα μεταβαλλόμενων αγορών εργασίας».
Εξετάζοντας μέσα από το παραπάνω πρίσμα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει θέσει στην ατζέντα της τους τελευταίους μήνες την πρόσβαση που έχει σε αυτά το αυξανόμενο ποσοστό του εργατικού δυναμικού που δουλεύει με τις λεγόμενες «μη τυπικές» μορφές εργασίας. Πρόκειται για τους χιλιάδες εργαζόμενους σε καθένα από τα κράτη - μέλη της ΕΕ που απασχολούνται με τις πολλές και διάφορες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις.
Η αυλαία άνοιξε με μια έκδοση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον περασμένο Απρίλη, στην οποία αποτυπώνονται μια σειρά από πλευρές του όλο και πιο «ευέλικτου» εργασιακού τοπίου στην ΕΕ. Στη συνέχεια, τη σκυτάλη πήρε η «διαβούλευση» της Επιτροπής με τους «κοινωνικούς εταίρους». Το πρώτο στάδιο της διαβούλευσης ολοκληρώθηκε στις αρχές του καλοκαιριού, με τον εργοδοτικό φορέα Business Europe να κάνει γνωστές τις θέσεις του πάνω στο ζήτημα που άνοιξε η Κομισιόν.
Δεκάδες τρόποι για φθηνότερους εργαζόμενους
Ως «μη τυπικές» ορίζονται οι εργασιακές σχέσεις που δεν αφορούν συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρους ωραρίου. Δίπλα στη μερική απασχόληση και την προσωρινή εργασία, που είναι γνωστές και διαδεδομένες, η επίθεση εργοδοτών, ΕΕ και κυβερνήσεων στους εργαζόμενους έχει δημιουργήσει πολλά και διάφορα εργασιακά καθεστώτα: Εργασία σε εποχική βάση, «ενοικίαση» εργαζομένων, συμβάσεις «μηδενικών ωρών», «mini - jobs» «flexi - jobs», εργασία «on call», δουλειά με «voucher».
Στην ποικιλομορφία των εργασιακών σχέσεων έχουν συμβάλει καθοριστικά μια σειρά από πολιτικές για την «τόνωση της απασχόλησης», που προωθούν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στα κράτη - μέλη της. Για παράδειγμα, τα προγράμματα που στοχεύουν στη διαχείριση της ανεργίας, έβαλαν στο «χάρτη» της ευελιξίας τη δουλειά με «voucher», τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης πρόσθεσαν στους ελαστικά εργαζόμενους χιλιάδες «μαθητευόμενους» και «πρακτικά ασκούμενους».
«Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν κάτω από εναλλακτικές συνθήκες με χαμηλότερο κόστος εργασίας», αναφέρει η Επιτροπή, ομολογώντας τον κοινό στόχο που υπηρετούν οι πολλές και ποικίλες «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Με δεδομένη τη ραγδαία αύξηση αυτών των μορφών απασχόλησης, επισημαίνει πως στο πλαίσιο της «μεγαλύτερης ποικιλίας και υβριδισμού των καθεστώτων στην αγορά εργασίας και των τύπων των συμβάσεων, τα ευρωπαϊκά συστήματα κοινωνικής προστασίας αντιμετωπίζουν αυξανόμενες προκλήσεις (...) όσον αφορά την κάλυψη των κοινωνικών κινδύνων».
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Επιτροπή, στο διάστημα από το 2007 έως το 2015, το μερίδιο της μερικής απασχόλησης αυξήθηκε από 17,5% σε 19,6%. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μερικά απασχολούμενων καταγράφηκε το 2015 στην Ολλανδία (50%). Ακολουθούσαν η Αυστρία, η Γερμανία, το Βέλγιο, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σουηδία, η Ιρλανδία και η Δανία, όπου η μερική απασχόληση αντιστοιχούσε σε κάθε περίπτωση σε ποσοστό μεγαλύτερο από το ένα πέμπτο της συνολικής απασχόλησης. Περίπου το ένα τρίτο (32,1%) των γυναικών στην ΕΕ-28 εργάστηκε με μειωμένο ωράριο το 2015. Το ίδιο έτος το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 15 - 64 ετών με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου έφτασε το 11,9%.
Δυσκολότερη ή καθόλου πρόσβαση
Με βάση τους νόμους που ισχύουν σε κάθε χώρα, οι εργαζόμενοι με «ελαστικές» μορφές απασχόλησης αντιμετωπίζουν κατά βάση πολύ χειρότερους όρους πρόσβασης σε ασφαλιστική κάλυψη, άδειες, επιδόματα ανεργίας, παροχές για τη μητρότητα, αν δεν αποκλείονται εντελώς.
Για παράδειγμα, το μειωμένο ωράριο, τα διακεκομμένα διαστήματα εργασίας, οι πολύ χαμηλές απολαβές, η εναλλαγή προσωρινής δουλειάς και ανεργίας έχουν αρνητικό αντίκτυπο στον υπολογισμό του επιπέδου και της διάρκειας μιας σειράς παροχών. Δεν είναι τυχαία η διαπίστωση της Επιτροπής πως σχεδόν το ένα τρίτο των εργαζομένων με συμβάσεις προσωρινής διάρκειας, πλήρους απασχόλησης, δεν δικαιούνται επιδόματα ανεργίας.
Αυτό που απασχολεί όμως το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου δεν είναι η επιβίωση όλων αυτών που προσφέρουν κοψοχρονιά την εργατική τους δύναμη στους μεγαλοεργοδότες, χωρίς να έχουν πρόσβαση σε στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές, αλλά το γεγονός ότι αυτό δρα ανασταλτικά για την παραπέρα επέκταση των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, καθώς «δεν επιτρέπει» στους εργαζόμενους «να επωφεληθούν από όλες τις ευκαιρίες απασχόλησης».
Οπως εξηγεί, «η έλλειψη ή η περιορισμένη πρόσβαση στην κοινωνική προστασία στρεβλώνει τις οικονομικές και κοινωνικές βάσεις για την αποδοχή της μη τυπικής απασχόλησης» και «παρεμποδίζει την κινητικότητα μεταξύ διαφορετικών μορφών εργασίας». Ετσι, προαναγγέλλει πρωτοβουλίες προκειμένου να βελτιωθούν «η προσβασιμότητα, η φορητότητα και η διαφάνεια» όσον αφορά την κοινωνική προστασία και καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» να εμπλακούν στη σχετική συζήτηση.
«Συνήθης πρακτική» η ευελιξία
Απαντώντας στην πρόσκληση της Επιτροπής, οι εργοδότες ξεκαθαρίζουν πως η ορολογία που κάνει λόγο για «τυπικές» και «μη τυπικές» μορφές απασχόλησης είναι πλέον παρωχημένη, καθώς ο διαχωρισμός δεν είναι τόσο σαφής. «Υπάρχει βεβαίως ποικιλομορφία όσον αφορά τις μορφές απασχόλησης στην Ευρώπη», σημειώνει το BusinessEurope, προσθέτει όμως πως ακόμη κι αν οι συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρους απασχόλησης «παραμένουν ο κανόνας» σε μια σειρά κλάδων, η μερική απασχόληση και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου αποτελούν «τη συνήθη πρακτική».
Επίσης, θεωρεί «λογικές» τις διαφορές που υπάρχουν. «Οι διαφορετικές μορφές απασχόλησης έχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα», σπεύδουν να σημειώσουν οι εργοδότες. Για παράδειγμα, για ορισμένους εργαζόμενους «η εργασία βάσει μιας ευέλικτης σύμβασης μπορεί να ταιριάζει με τον τρόπο ζωής και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις τους», αναφέρουν, «ενοχοποιώντας» στην πραγματικότητα τους εργαζόμενους για τη ζούγκλα που βασιλεύει στην αγορά εργασίας. Αντίστοιχα, εμφανίζονται να κάνουν και χάρη στους ανέργους, σημειώνοντας με θράσος ότι αυτές οι μορφές απασχόλησης αυξάνουν «τις δυνατότητες των ανέργων να βρουν δουλειά».
Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται την ...πάσα που τους δίνει η Επιτροπή για να θέσουν στο προσκήνιο τις αξιώσεις τους για πιο ευέλικτους και φθηνούς εργαζόμενους. «Η έμφαση θα πρέπει να δοθεί στην ενθάρρυνση των κρατών - μελών να εργαστούν για να καταστήσουν τις μόνιμες μορφές απασχόλησης πιο ελκυστικές για τους εργοδότες. Αυτό περιλαμβάνει τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας, όπως των εισφορών», σημειώνει το BusinessEurope και προσθέτει πως «η έλλειψη ευελιξίας και το υπερβολικά υψηλό κόστος εργασίας επηρεάζουν αρνητικά τη χρήση συμβάσεων αορίστου χρόνου»...
Το παράδειγμα των επιδομάτων ανεργίας στην Ελλάδα
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αρνητικών επιπτώσεων που έχουν οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις στη ζωή των εργαζομένων και στη χώρα μας αποτυπώνεται στην περίπτωση των επιδομάτων ανεργίας. Μερική απασχόληση και προσωρινή εργασία συνεπάγονται μεγαλύτερη δυσκολία να εξασφαλίσει ο άνεργος το επίδομα από τον ΟΑΕΔ, ενώ ακόμα κι όταν καταφέρνει να ανταποκριθεί στους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται, το επίδομα τελικά χορηγείται για μικρότερο χρονικό διάστημα ή «ψαλιδισμένο».
Αντιμέτωποι με το «ψαλίδισμα» της διάρκειας της επιδότησης ανεργίας βρίσκονται οι εποχικοί εργαζόμενοι. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελούν οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι, που δουλεύουν ως εποχικοί και επιστρέφουν στην ανεργία με το τέλος κάθε σεζόν. Ως άνεργοι, όμως, δεν μπορούν να πάρουν επίδομα παρά μόνο για τρεις μήνες και πέντε μέρες ετησίως.
Αρνητικές επιπτώσεις υπάρχουν όμως και όσον αφορά την τακτική επιδότηση ανεργίας. Ανάλογα με τον αριθμό των ημερών εργασίας οι μήνες της επιδότησης μπορεί να κυμαίνονται από 5 έως 12. Για το μέγιστο χρονικό διάστημα των 12 μηνών οι άνεργοι χρειάζεται να συμπληρώσουν πάνω από 250 μέρες εργασίας, το τελευταίο 14μηνο. Το μικρότερο διάστημα των 5 μηνών αφορά όσους συμπλήρωσαν 125 - 149 μέρες εργασίας κατά τη διάρκεια του αντίστοιχου διαστήματος.
Ενδιάμεσα υπάρχουν τα διαστήματα επιδότησης για 6, 8 και 10 μήνες, σε συνάρτηση πάντα με τις μέρες εργασίας που έχουν συμπληρωθεί. Λιγότερες μέρες εργασίας αντιστοιχούν δηλαδή σε μικρότερη διάρκεια επιδότησης. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν με δίμηνες και τρίμηνες συμβάσεις, που ανάμεσά τους μεσολαβούν διαστήματα ανεργίας, δύσκολα μπορούν να συγκεντρώσουν 250 μέρες εργασίας, δηλαδή 10 μήνες δουλειάς, μέσα σε χρονικό διάστημα 14 μηνών έτσι ώστε να εξασφαλίσουν επίδομα ανεργίας για ένα χρόνο.
Διαφοροποιήσεις όμως υπάρχουν, εκτός από τη διάρκεια, και στο ύψος του επιδόματος ανεργίας. Το βασικό μηνιαίο επίδομα ανεργίας ανέρχεται στα 360 ευρώ. Οι εργαζόμενοι όμως με μειωμένη απασχόληση είναι πιθανόν να μη δικαιούνται στο σύνολό του το ποσό αυτό. Ολόκληρο το επίδομα ανεργίας λαμβάνουν μόνο όσοι άνεργοι είχαν ως μερικώς απασχολούμενοι μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες από το 12πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, δηλαδή πάνω από 314 ευρώ (μεικτά).
Σε όσους πάλι είχαν μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες από το 6πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη αλλά ίσες ή μικρότερες από το 12πλάσιο του ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη, καταβάλλεται το 75% του βασικού επιδόματος ανεργίας (270 ευρώ). Σε όσους είχαν μηνιαίες αποδοχές ίσες ή μικρότερες από το 6πλάσιο του ημερομίσθιου του ανειδίκευτου εργάτη, καταβάλλεται το 50% του βασικού επιδόματος ανεργίας (180 ευρώ).

Στο βαθμό που η «ευέλικτη» εργασία επεκτείνεται και πληθαίνουν οι εργαζόμενοι των οποίων οι μηνιαίες αποδοχές καθηλώνονται σε ποσά της τάξης των 300 ευρώ, θα αυξάνονται και οι άνεργοι που θα δικαιούνται μόνο ένα μέρος από το ήδη πενιχρό επίδομα...


Στις 14 Αυγούστου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την ψήφιση του 3ου στη σειρά μνημονίου που έφερε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με την υπερψήφισή του και από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της τότε Βουλής (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΕΒ, την ώρα που ψηφιζόταν, σημείωνε με έμφαση ότι «μία βασική προϋπόθεση είναι να μπορέσουμε να έχουμε έναν οδικό χάρτη για το πού θα πάμε και ο οδικός χάρτης αυτή τη στιγμή είναι μόνο το μνημόνιο, απ' όσο έχει συμφωνηθεί μεταξύ των εταίρων και της κυβέρνησης»...
Δύο χρόνια μετά και αφού η κυβέρνηση υπηρέτησε και υπηρετεί με συνέπεια τον «οδικό χάρτη» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου, βγάζοντας μπόλικη από τη «βρώμικη» δουλειά για λογαριασμό του και φορτώνοντας το λαό με νέα μέτρα, εκείνο που επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά είναι ότι η περιβόητη «ανάκαμψη», όπως άλλωστε και η προσπάθεια των αστικών κυβερνήσεων να βρουν «δημοσιονομικά περιθώρια» και «μεγαλύτερη ευελιξία» για τη στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας, κάθε άλλο παρά αφορά τα συμφέροντα του λαού ή, πολύ περισσότερο, σημαίνει το τέλος των θυσιών του.
Αλλωστε, η κυβέρνηση, που με το 3ο μνημόνιο έβαλε τη σφραγίδα σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων δύο μνημονίων, όχι μόνο διατήρησε αλλά και επέκτεινε περαιτέρω το αντεργατικό πλαίσιο έντασης της εκμετάλλευσης, που αποτελεί το «λίπασμα» για την ανάκαμψη των κερδών των καπιταλιστών.
Ολα αυτά, ενώ, στο κατώφλι της 3ης «αξιολόγησης», με τα νέα χτυπήματα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, το «τσεκούρι» σε επιδόματα και τα υπόλοιπα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου που φέρνει, η κυβέρνηση έχει ήδη προνομοθετήσει νέα αντιλαϊκά χτυπήματα για τα έτη 2019 - 2020 και παράλληλα δεσμεύεται ότι οι ανατροπές θα συνεχιστούν έως το 2060, στο όνομα της βιωσιμότητας του χρέους. Όπως μόνιμα είναι και τα μνημόνια διαρκείας που προκύπτουν από τις συνθήκες και τις συμφωνίες της ΕΕ και της Ευρωζώνης και διαμορφώνουν το αντιλαϊκό πλαίσιο της «επόμενης μέρας».
Σε αυτά θα στηριχτεί το λεγόμενο περιβόητο παραγωγικό μοντέλο του «αύριο»: Στην ένταση της εκμετάλλευσης για τους εργαζόμενους, στο τσάκισμα των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στο σάρωμα αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους, παράλληλα με τα υπόλοιπα μέτρα για τη στήριξη της «ανταγωνιστικότητας» και της συγκέντρωσης του κεφαλαίου.
Πολλαπλάσια αντιλαϊκά μέτρα και στη φάση της ανάκαμψης
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ βάζει τώρα τις τελευταίες «πινελιές» στον Κρατικό Προϋπολογισμό για το 2018, το προσχέδιο του οποίου κατατίθεται στη Βουλή στις αρχές Οκτώβρη. Σε αυτόν ενσωματώνονται, και μάλιστα μέχρι κεραίας, το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και των τριών μνημονίων, μαζί βέβαια με αυτά που προβλέπονται στις τελευταίες «αξιολογήσεις» και τις επικαιροποιημένες συμφωνίες της κυβέρνησης με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (Ευρωζώνη, ΔΝΤ). Σε κάθε περίπτωση, ο τρίτος κύκλος της «αξιολόγησης», που αναμένεται να ξεκινήσει στις αρχές Οκτώβρη, έρχεται να προσθέσει νέα σειρά αντιλαϊκών μέτρων, με επίκεντρο την παραπέρα κατακρεούργηση των προνοιακών επιδομάτων αλλά και τις «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» που κρίνονται αναγκαίες στην προοπτική ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων.
Σε αυτό το φόντο, έρχεται στην επιφάνεια το καθαρό ταξικό πρόσημο της λεγόμενης, από την κυβέρνηση, «δίκαιης ανάπτυξης», ενόψει και των «εξαγγελιών», των εξωραϊσμών και των κάθε είδους κάλπικων υποσχέσεων στο πλαίσιο της ΔΕΘ, τον επόμενο μήνα.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα αντιλαϊκά μέτρα πολλαπλασιάζονται εν μέσω των επίσημων εκτιμήσεων για ανάκαμψη του παραγόμενου ΑΕΠ με ρυθμό 2,4% το 2018, σύμφωνα με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, η ανάκαμψη των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία για τη νέα χρονιά εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 10,8%, ενώ, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της συμφωνίας της με τους δανειστές, ετοιμάζει τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, βάζοντας νέα εμπόδια στην κήρυξη εργατικών απεργιών. Ταυτόχρονα, η υπερπαραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων για το 2018 θα φτάσει σε τουλάχιστον 6,6 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι τα «πλεονάσματα» του 2015, όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του τρέχοντος μνημονίου, είχαν «κλείσει» στα 2,27 δισ. ευρώ. Για το 2018 (παρά και την προσδοκώμενη ανάκαμψη) το ποσό του 2015 θα έχει σχεδόν τριπλασιαστεί, και βέβαια έπεται συνέχεια...
Οι εξελίξεις αυτές θα έρθουν να κουμπώσουν με τα αντιλαϊκά μέτρα, «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης», που θα εφαρμόζονται «βρέξει - χιονίσει», είτε σε φάση πτώσης ή στασιμότητας της οικονομικής δραστηριότητας και του ΑΕΠ είτε και σε φάση ανάκαμψης.
Σε κάθε περίπτωση, ο Κρατικός Προϋπολογισμός για το 2018 θα χαρακτηρίζεται από την παραπέρα συρρίκνωση των κονδυλίων που αφορούν στην κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας, που άλλωστε προβλέπεται και στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής». Μεταξύ άλλων, για την επόμενη χρονιά προετοιμάζονται παρεμβάσεις όπως η περαιτέρω καρατόμηση των επιδομάτων για την Κοινωνική Πρόνοια, του κονδυλίου για το πετρέλαιο θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών, η πλήρης κατάργηση παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται» από το λεγόμενο «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» και, βέβαια, η παραπέρα κατακρεούργηση του ΕΚΑΣ για τους χαμηλοσυνταξιούχους, με φόντο την οριστική κατάργησή του μέχρι το τέλος του 2019.
Παρεμβάσεις τόνωσης των επιχειρηματικών ομίλων
Παράλληλα, από το 2018 θα τρέχει στα «γεμάτα» ο νέος λεγόμενος «αναπτυξιακός νόμος» με τις φοροαπαλλαγές, τις ελαφρύνσεις, τη διοχέτευση κρατικού χρήματος κ.ά., για την προσέλκυση «επενδυτών». Επιπλέον, στα σκαριά βρίσκεται και η νέα φουρνιά των διαρθρωτικών παρεμβάσεων με στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Μεταξύ αυτών, η αναμόρφωση του νόμου για τις «στρατηγικές επενδύσεις», το στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας, η λεγόμενη «αναπτυξιακή τράπεζα» κ.ά., ενώ για το φθινόπωρο φέτος προαναγγέλλονται και οι κυβερνητικές εξαγγελίες σχετικά με την «Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική», δηλαδή το νέο «παραγωγικό πρότυπο» που ορέγονται ο ΣΕΒ και άλλα τμήματα του κεφαλαίου.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από το 2019, την ίδια ώρα που θα ξεκινάει ο νέος κύκλος κατακρεούργησης των συντάξεων, θα απογειωθούν και τα κονδύλια του Κρατικού Προϋπολογισμού για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), κατά 500 εκατ. ευρώ, χώρια βέβαια τις ενισχύσεις από τα επενδυτικά προγράμματα της ΕΕ, όπως προβλέπεται στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» της συγκυβέρνησης. Και σε αυτό το επίπεδο προκύπτει ανάγλυφα το ταξικό πρόσημο της πολιτικής που εφαρμόζεται, με στόχο την ανάκαμψη του κεφαλαίου.
Έπεται συνέχεια...
Στο ίδιο πλαίσιο, το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους αποδεικνύεται βασικός μοχλός για την επιτάχυνση των αντιλαϊκών διεργασιών και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών δεκαετιών, μέχρι το 2060, όπως άλλωστε προβλέπεται και από τη σχετική απόφαση - συμφωνία, στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιούνη 2017, σχετικά με το κλείσιμο της 2ης «αξιολόγησης».
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, από την πλευρά του, σύμφωνα με το κεντρικό σενάριο, προβλέπει μακροπρόθεσμους ρυθμούς ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία, κατά μέσο όρο μόλις στο 1,3% το χρόνο για την περίοδο μέχρι το 2060. Να σημειωθεί ότι η σωρευτική κατρακύλα του παραγόμενου ΑΕΠ, από το 2008 μέχρι σήμερα, έχει φτάσει στο 26%, ποσοστό που με βάση τις προβλέψεις τους θα ανακτηθεί μετά από 20 χρόνια, δηλαδή το 2038.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, σύμφωνα με τους εγχώριους βιομηχάνους, «είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί μέσω μεταρρυθμίσεων η εύρυθμη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας, κάτω από τον περιορισμό της παραγωγής σταθερών πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να μην εμποδίζεται η άσκηση ιδιωτικής οικονομικής δραστηριότητας μέσω υπερφορολόγησης», αναφορικά με τη φορολογία επί των κερδών και τις άλλες «επιβαρύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, στο πλαίσιο των «αντιμέτρων», προωθεί μεταξύ άλλων τη μείωση του φορολογικού συντελεστή επί των κερδών στο 26% από 29% σήμερα.

Σε κάθε περίπτωση, η «κανονικότητα» του κεφαλαίου θα απαιτεί διαδοχικά αντιλαϊκά μέτρα και παρεμβάσεις, ανεξάρτητα από τη φάση του οικονομικού κύκλου.

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.