Articles by "ΑΡΘΡΑ"

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΡΘΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

14:35 ,
Στον προκρούστη της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού εισέρχεται ακόμη και το περιορισμένου εύρους «κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο» (ΚΟΤ) ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ετοιμάζεται να καταθέσει την πρότασή της προς το υπουργείο Περιβάλλοντος για το νέο κοστολόγιο, με σκοπό, όπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, να «εξορθολογιστεί» ο τρόπος υπολογισμού και να «ενισχύονται πιο στοχευμένα» οι ευάλωτες ομάδες, να περάσουν δηλαδή από ακόμα «ψιλότερη κρισάρα» από ό,τι σήμερα τα λαϊκά νοικοκυριά που δικαιούνται το ΚΟΤ.
Στην ίδια απόφαση αναμένεται να υπάρξει και η πρόταση της ΡΑΕ αναφορικά με το κόστος ανάκτησης παρελθόντων ετών των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας» (ΥΚΩ) από τη ΔΕΗ ΑΕ, κονδύλι που υπολογίζεται να κινηθεί περί τα 370 εκατ. ευρώ και που θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος τους αμέσως επόμενους μήνες.
Σε ό,τι αφορά το κόστος του «κοινωνικού τιμολογίου» και του τρόπου υπολογισμού του, η πρόταση της ΡΑΕ που θα κατατεθεί εντός των ημερών - υπήρχαν κάποιες πληροφορίες ίσως και για χτες το βράδυ - όπως όλα δείχνουν θα περιλαμβάνει αυστηρότερες προϋποθέσεις ένταξης στο ΚΟΤ, προσθέτοντας δύο επιπλέον κατηγορίες επιδοτήσεων, στις υπάρχουσες δύο σήμερα, που θα λαμβάνουν υπόψη εισοδηματικά κριτήρια, όπως η ακίνητη περιουσία. Το μέτρο αυτό, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αναμένεται να επιφέρει τσεκούρι στο συνολικό αριθμό των δικαιούχων έως και 100.000 άτομα!
Είναι δηλαδή σαφές ότι τα «κριτήρια» που θα μπουν για τα λαϊκά νοικοκυριά, σε αντίθεση με τις διαρροές και την επικοινωνιακή «προετοιμασία εδάφους» που ήδη γίνεται, θα ακουμπήσουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που τυχαίνει από μια προηγούμενη περίοδο προ κρίσης να έχουν ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους, και όχι βέβαια τους επιχειρηματικούς ομίλους που χρωστάνε τεράστια ποσά.
Σε όλα αυτά θα έρθει να προστεθεί και ο «λογαριασμός» των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας» που αφορούν στο μεγαλύτερο τους μέρος το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού των πετρελαϊκών μονάδων οι οποίες παρέχουν ρεύμα στα μη διασυνδεμένα νησιά και που παρ' ότι πρέπει να καταβάλλεται στην ΔΕΗ κάθε χρόνο, ωστόσο το διάστημα 2012 - 2015 δεν καταβλήθηκε, προφανώς για λόγους προσωρινής αποφυγής των αυξήσεων.
Τώρα το τεράστιο κονδύλι των περίπου 370 εκατ. ευρώ, που αναμένεται να προτείνει η ΡΑΕ, θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος το επόμενο διάστημα, ενώ παράλληλα εξετάζεται να πιστωθεί στη ΔΕΗ σε ένα βάθος τετραετίας, ώστε να μην πέσει «βαρύ» και «τσαλακώσει» το... κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Παράλληλα, η ΔΕΗ εμφανίζεται να εμμένει στον δικό της υπολογισμό, σύμφωνα με τον οποίο το κόστος των ΥΚΩ για την περίοδο 2012 - 2015 φτάνει τα 735 εκατ. ευρώ, και πηγές εντός της Επιχείρησης δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να κινηθούν δικαστικά για τη διεκδίκηση όλου του ποσού, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα φορτωθεί και πάλι στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.
Ούτε τα στοιχειώδη...
Αξίζει να θυμίσουμε ότι με τα κριτήρια που αναμένεται να μπουν, τα χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα αποκλείονται από τα ήδη κουτσουρεμένα, από προηγούμενες αντίστοιχες ρυθμίσεις, «κοινωνικά τιμολόγια», που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν ούτε πριν στις πραγματικές ανάγκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Θυμίζουμε ότι σήμερα στο ΚΟΤ υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες, η πρώτη για εκείνους που έχουν εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, και επιτρέπει τετραμηνιαία κατανάλωση έως 1.500 κιλοβατώρες (kwh), και η δεύτερη για μακροχρόνια ανέργους, ανάπηρους άνω του 67%, υπερήλικες και άτομα που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης, με χαμηλή χρέωση μέχρι τις 2.000 kwh. Η χρέωση του ΚΟΤ για την πρώτη κατηγορία είναι 0,049 ευρώ/kwh για τις πρώτες 1.500 kwh και αν τις ξεπεράσουν χρεώνονται όλες οι kwh από 1.501 και άνω με 0,0946 ευρώ η κάθε μια. Για τους δικαιούχους που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης με χρήση ιατρικών συσκευών, η χρέωση είναι μέχρι τις 2.000 kwh 0,040 ευρώ και για όλες τις kwh από 2001 και άνω ανεβαίνει στις 0,102 ευρώ.
Πρόκειται δηλαδή για μία έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά περιορισμένη παροχή, καθώς ένα τετραμελές νοικοκυριό πολύ δύσκολα μπορεί να περιορίσει την κατανάλωσή του στις 1.500 kwh, ειδικά αν κάνει χρήση ηλεκτρικών συσκευών θέρμανσης τις μέρες του χειμώνα εξαιτίας αδυναμίας προμήθειας πετρελαίου. Αντίστοιχα, για ανθρώπους που χρήζουν 24ωρης μηχανικής υποστήριξης, μέσω συσκευών δηλαδή που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, το όριο των 2.000 kwh είναι πολύ χαμηλό και την υπόλοιπη κατανάλωση την χρεώνονται σχεδόν στην κανονική τιμή χρέωσης, που είναι σήμερα στα 0,111 ευρώ/ kwh.
Διαβάστε περισσότερα »

03:21 , , ,
Έχουμε και λέμε:

1. Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσιπρα η πόλη της Λαμίας είχε μετατραπεί σε υγειονομική ζώνη από τις δυνάμεις καταστολής εμποδίζοντας  τους κατοίκους να προσεγγίσουν ακόμα και τα σπίτια τους, το ίδιο έκαναν και με τους εργαζόμενους που διαδήλωναν ειρηνικά και δεν τους αφήναν να φτάσουν ως το Δημοτικό Θέατρο για παραδώσουν υπομνήματα στον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα.

2. Στις 6 το απόγευμα τα στελέχη του ΕΚΠΕΦ βρίσκονταν μπροστά από τους απεργούς εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ που ήρθαν στη Λαμία να διαδηλώσουν… Και εκεί έκαναν πάλι την βρώμικη δουλειά που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν…. Κράτησαν για αρκετή ώρα τους εργαζόμενους μακριά από το Δημοτικό Θέατρο, τους έπιασε μεγάλος φόβος για να μην ενοποιηθούν η δύο συγκεντρώσεις, παρά το γεγονός ότι το Εργατικό Κέντρο Λαμίας είχε ενημερώσει  από νωρίς ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα στην κεφαλή της συγκέντρωσης να είναι τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι....

3. Στις 7.30 το απόγευμα σηκώθηκαν και έφυγαν από την συγκέντρωση και πήγαν να υποδεχτούν τον πρωθυπουργό  στο Δημοτικό Θέατρο και να ακούσουν την ομιλία.

4. Όταν οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν 3 συμπολίτες μας τα  στελέχη του ΕΚΠΕΦ ήταν μέσα στο Δημοτικό Θέατρο και άκουγαν την ομιλία του Πρωθυπουργού.... 

Εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο το μεγαλείο… έτσι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με συνδιαλλαγές και με λόγια του αέρα… σκοπός τους η ενσωμάτωση των εργαζομένων στις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, Ε.Ε.  και κεφαλαίου.


Για να μην μας πουν και συκοφάντες ….Ας δούμε ορισμένες φωτογραφίες από την δράση τους…..
Φωτογραφία 1: σταματημένη η πορεία στην μέση της Καραϊσκάκη, μπροστα η πρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Ανεστοπουλου Σοφία και ο Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος. 

Φωτογραφία 2: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο η Πρόεδρος Ανεστοπούλου Σοφία, ο  Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος, και ο Αντιπρόσωπος στην ΓΣΕΕ και πρώην πρόεδρος Τσάμης Κώστας 

Φωτογραφία 3: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο ο Β΄ Αντιπρόεδρος Μίχας Μαρίνος

Φωτογραφία 4: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης στην όδο Καζούλη

Φωτογραφία 5: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης έξω από το Δημοτικό Θέατρο την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Τα σχόλια δικά σας…….

Διαβάστε περισσότερα »

17:30
Ο πρόσφατος φονικός σεισμός στην Κω αναδεικνύει το διαχρονικό πολιτικό πρόβλημα της έλλειψης αντισεισμικής θωράκισης
Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, μία γυναίκα 43 ετών έχασε τη ζωή της στη Λέσβο από το σεισμό των 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ σημαντικές καταστροφές υπέστη ειδικά το χωριό Βρίσα. Το νέο χτύπημα του Εγκέλαδου στην Κω την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα με τα 6,6 Ρίχτερ πρόσθεσε δύο ακόμα νέους ανθρώπους στη μακρά λίστα των νεκρών, ενώ οι ζημιές στις υποδομές και τα σπίτια του νησιού είναι μεγάλες.
Και αυτός ο νέος μεγάλος σεισμός ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που είναι γνωστό και δεδομένο. Οτι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, στην οποία γίνεται ένας αρκετά ισχυρός σεισμός κάθε ενάμιση χρόνο, ενώ εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης, το να γίνει ένας μεγάλος σεισμός είναι κάτι απολύτως αναμενόμενο.
Διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού
Ομως, όσα έγιναν στη Λέσβο πριν από μερικές βδομάδες, όσα έγιναν στην Κω προχτές, όσα - μοιραία - ενδέχεται να γίνουν σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας στο μέλλον, φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης. Δηλαδή, εκείνα τα έργα που αφορούν την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, τα οποία δεν είναι πρώτα στη λίστα των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, επειδή, απλά, δεν αποφέρουν κέρδη στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε αντίθεση με έργα βιτρίνας ή άλλες υποδομές, π.χ. αυτοκινητόδρομους που με τα διόδια ρέει διαρκώς χρήμα προς τους κατασκευαστικούς ομίλους.
Με αυτά τα δεδομένα, αποτελεί κυριολεκτικά έγκλημα η μη θωράκιση του λαού από τα φυσικά φαινόμενα, εν προκειμένω των σεισμών, ένα έγκλημα που συντελείται διαχρονικά από την πολιτική εξουσία, που υπηρετεί την ανάπτυξη για λογαριασμό των μονοπωλίων σε βάρος των έργων για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Πολύ περισσότερο που οι σεισμολόγοι αμέσως μετά το σεισμό, με δηλώσεις τους, έκαναν ξεκάθαρο ότι παρά την ένταση του σεισμού, όσα σπίτια ή κτίσματα είναι καινούργια δεν κινδυνεύουν.
Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης δεν εξασφαλίζουν κέρδη για το κεφάλαιο και κατά συνέπεια δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αυτό καταδεικνύεται και από τα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, τα οποία δεν κρίνουν ως «επιλέξιμα» τέτοια έργα, όπως και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, που επίσης είναι απαραίτητα. Με λίγα λόγια, ανθρώπινες ζωές, σπίτια, χώροι συνάθροισης της νεολαίας είναι στο έλεος του Εγκέλαδου. Δεν είναι μόνο τα έργα που δεν γίνονται, είναι και η μη τήρηση βασικών κανόνων, όπως κακοτεχνίες ή χτίσιμο πάνω σε μπαζώματα, που επίσης στοιχίζουν.
Εκατομμύρια κτίρια χωρίς σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές
Η ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία είναι αναγκαιότητα, τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στην κατοικία. Ομως, τέτοια προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών δεν υπάρχει. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
ü Από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή το 57,4% των σχολικών μονάδων χαρακτηρίζονται «γερασμένες», αφού έχουν χτιστεί χωρίς ή με ελάχιστες αντισεισμικές προδιαγραφές.
ü Από τις υπόλοιπες 6.180 που έχουν χτιστεί μετά το 1985, μόλις οι 3.050 έχουν χτιστεί με πιο αυστηρές αντισεισμικές προδιαγραφές, μετά το 1995.
ü Μέχρι σήμερα σε ελάχιστα κτίρια, και κυρίως σχολεία, έχουν γίνει οι αναγκαίες παρεμβάσεις ενίσχυσης.
ü Μετά το σεισμό του 1999, 429 σχολικές μονάδες στην Αττική, από τις 2.465 που ελέγχθηκαν, κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση. Ομως, μόνο ένα μικρό ποσοστό, μερικές δεκάδες, έχουν αποκατασταθεί, ενισχυθεί ή αντικατασταθεί.
Ακόμα κι αυτός ο στοιχειώδης προσεισμικός έλεγχος των σχολείων σταμάτησε το Μάρτη του 2010, εξαιτίας των περικοπών σε δαπάνες και προσωπικό, με αποτέλεσμα να αποξηλωθούν τα συνεργεία ελέγχων και να παγώσουν οι διαδικασίες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) στο πλαίσιο καταργήσεων και συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου, τους προσεισμικούς ελέγχους ανέλαβαν δήμοι, των οποίων οι πόροι έχουν περικοπεί, ενώ το προσωπικό τους μειώνεται. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 2012, με την ίδια λογική, καταργήθηκαν ή υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων και οι Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, που είχαν ως αρμοδιότητα τις διαδικασίες αποκατάστασης μετά από σεισμό.
Υπάρχουν, επίσης, εκτιμήσεις ότι το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή κάπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια, χρειάζονται λεπτομερέστερο έλεγχο ή και παρέμβαση. Ακόμα χειρότερη μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Ποιος δεν θυμάται τις περιπτώσεις της «Ρικομέξ», της «Φαράν» κ.ά. και το σεισμό της Αθήνας το 1999. Σε κάθε περίπτωση, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, και επομένως χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.
Ομως, όπως είπαμε, τέτοια έργα σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν χρηματοδοτούνται από προγράμματα, όπως τα ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ. Τα έργα υποδομών και η πολιτική γι' αυτά υπαγορεύονται από την καπιταλιστική ανάπτυξη, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Υπάρχει και μια άλλη, εξίσου σοβαρή, πτυχή: Η έγκαιρη και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία απαντά και σε ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα, της ανάπτυξης του κατασκευαστικού κλάδου. Η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια. Χιλιάδες οικοδόμοι αλλά και αυτοαπασχολούμενοι στις κατασκευές βρίσκονται ή ωθούνται στην ανεργία. Η ανάπτυξη έργων υποδομής υπέρ των λαϊκών αναγκών θα είχε θετικό αντίκτυπο και σ' αυτόν τον τομέα.

Η αντισεισμική, αλλά και γενικότερα η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, η ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου, είναι υπόθεση λαϊκής πάλης. Αλλά πρέπει να είναι καθαρό ότι μόνο η εξουσία που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει σε όλο το λαό, που θα υλοποιεί προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, με Κεντρικό Σχεδιασμό, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Υποδομές δηλαδή στηριγμένες στην κοινωνική ιδιοκτησία και ενταγμένες στον Κεντρικό Σχεδιασμό. Μια πολιτική εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των αναγκών και την προστασία όλης της κοινωνίας.
Διαβάστε περισσότερα »

06:30 ,
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο υπουργείο Εργασίας την περασμένη βδομάδα επιβεβαίωσε το γεγονός ότι όσο η κυβέρνηση «ανεβάζει ταχύτητες» στην αντεργατική πολιτική για τη θωράκιση και την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο «ανεβάζει στροφές» και η κυβερνητική προπαγάνδα, η διαστρέβλωση και η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, στην προσπάθεια να πείσει ότι οι στόχοι του κεφαλαίου μπορούν να σημάνουν κάτι θετικό για το λαό.
Και τι δεν ανακάλυψε ο Αλ. Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο: Τη «μείωση της ανεργίας», την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», το χτύπημα της απλήρωτης εργασίας, τις λύσεις που δίνει στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τη «λύση» στο Ασφαλιστικό, ως και την αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα διαπίστωσε! Το ακόμα πιο αποκαλυπτικό είναι ότι οι διαπιστώσεις αυτές γίνονταν μόλις μία μέρα μετά, αφότου η κυβέρνησή του εγκαινίαζε το παραπέρα ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας, δίνοντας το «πράσινο φως», ώστε τα μαγαζιά να είναι ανοιχτά 32 Κυριακές το χρόνο! Αλλά η πρόκληση δεν σταματά εκεί...
«Απασχολήσιμοι» για τη στατιστική μείωση της ανεργίας
Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε αναπαράγοντας το κυβερνητικό «αφήγημα» περί «σταθερής μείωσης της ανεργίας». Πρόκειται για «αφήγημα» χωρίς την παραμικρή αξία, αφού αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η στατιστική απόκρυψη των ανέργων μέσα από την τεράστια αύξηση της ευελιξίας, αλλά και την ανακύκλωση των ανέργων, το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας στα δύο και τρία.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, οι απασχολούμενοι στον τουρισμό με 14 μορφές «ευέλικτων συμβάσεων», ακόμα και συμβάσεις μιας μέρας (!), οι «ενοικιαζόμενοι» από τα δουλεμπορικά, όπως βέβαια και οι άνεργοι, αλλά και οι χιλιάδες νέοι που αναγκάζονται να ξενιτεύονται γνωρίζουν καλά την πραγματικότητα, που δεν μπορεί να συσκοτιστεί από καμία προπαγάνδα και αστική στατιστική.
Για να καταλάβει κανείς, πόσο... αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την ανεργία - αλλά και το μέγεθος της κυβερνητικής απάτης - ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως μόνο φέτος θα απασχοληθούν στο Δημόσιο, μέσα από τα γνωστά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, 120.000 άνεργοι, δηλαδή πάνω από το 10% του συνόλου τους, οι οποίοι βέβαια μόλις τελειώσει το πρόγραμμα θα ξαναβρεθούν στις ουρές των ανέργων. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει, δηλαδή, είναι η ανακύκλωση των ανέργων και, μέσω αυτής, η συγκάλυψη των πραγματικών μεγεθών της ανεργίας.
Αλλά και τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, όσο κι αν η κυβέρνηση επιλέγει να κρύβεται πίσω από ποσοστά. Σύμφωνα με αυτά, τον περασμένο Απρίλη του 2017 ο αριθμός των απασχολούμενων, ανεξάρτητα από μορφή απασχόλησης, ήταν 3.749.975 άτομα. Τον ίδιο μήνα του 2012, ο αριθμός των απασχολούμενων ήταν 3.739.219 άτομα. Στην ουσία, δηλαδή, ο αριθμός των απασχολούμενων έμεινε στα ίδια επίπεδα. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας εμφανίζεται μειωμένο, από 23,5% τον Απρίλη του 2012, σε 21,7% τον φετινό Απρίλη. Αρα, η μείωση της ανεργίας είναι μόνο στατιστική, αντανακλά και τη μεγάλη αύξηση της ευελιξίας και δεν μεταφράζεται σε πραγματική αύξηση της απασχόλησης.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι την ώρα που ο πρωθυπουργός «βλέπει» ακόμα και αύξηση μισθών, 600.000 μισθωτοί - σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ (Σεπτέμβρης 2016) - με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία έχουν 330 ευρώ καθαρό μισθό το μήνα!
«Προστατεύουν τους εργάτες»... με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων!
Ακόμα πιο εξοργιστικό και από τις στατιστικές αλχημείες είναι το γεγονός ότι την ώρα που η κυβέρνηση καμώνεται πως φροντίζει για τη μείωση της ανεργίας, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, με το 4ο μνημόνιο, απελευθέρωσε πλήρως τις ομαδικές απολύσεις για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, καταργώντας την διοικητική έγκριση (υπουργικό βέτο) για απολύσεις «άνω των νόμιμων ορίων». Πράξη με την οποία συμμορφώνεται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, όπως είχε δεσμευτεί, και με την οποία λύνονται τα χέρια των καπιταλιστών να απολύουν από εδώ και πέρα κατά βούληση.
Αλλά μήπως η κυβέρνηση έβαλε κάποια εμπόδια έστω στην περίπτωση των ατομικών απολύσεων που και αυτές «θερίζουν» τους εργαζόμενους και επιτρέπουν στους καπιταλιστές να εναλλάσσουν το προσωπικό κατά το δοκούν; Μήπως άγγιξε, έστω και στο ελάχιστο, το νομοθετικό πλαίσιο που από το 2010 διευκολύνει ακόμα περισσότερο και τις ατομικές απολύσεις για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, μειώνοντας το χρόνο προειδοποίησης από 24 στους 6 μήνες και το ποσό προκαταβολής της αποζημίωσης από 6 σε 2 μισθούς; Μήπως πείραξε τίποτα από το νομοθετικό πλαίσιο που αυξάνει το όριο της «σύμβασης δοκιμής» - των «πρακτικάριων» - από τους 2 στους 12 μήνες και την καταγγελία της χωρίς καμία αποζημίωση; Και εδώ, στα ελάχιστα, η κυβέρνηση όχι μόνο κράτησε ανέγγιχτο το νομικό αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι καπιταλιστές για να μπορούν χωρίς κόστος να απολύουν, αλλά του «έβαλε και τη βούλα» με το 4ο μνημόνιο.
Και την ίδια ώρα διευρύνει συνολικά τα όπλα της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους, αφού με το 4ο μνημόνιο ήρθε η έμμεση νομιμοποίηση της εργοδοσίας να εφαρμόζει την ανταπεργία («λοκ άουτ»), ενώ στο στόχαστρο μπαίνει και η προκήρυξη απεργιών, καθώς η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην επόμενη «αξιολόγηση» να «υιοθετήσει νομοθεσία για την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%»! Δηλαδή να αλυσοδέσει την εργατική τάξη για να μη σηκώσει κεφάλι.
Το αίσχος με τα «μπλοκάκια» και τα δώρα στους εργοδότες
Ακριβώς την ίδια τακτική τού «βαφτίζω το μαύρο άσπρο» εφαρμόζει και στην περίπτωση των εργαζομένων με «μπλοκάκι». Αντί να καταργήσει αυτό το αίσχος, να κόψει «μαχαίρι» την απάτη της εργοδοσίας που εμφανίζει μισθωτούς ως «αυτοαπασχολούμενους», στερώντας τους δικαιώματα και φορτώνοντας σε αυτούς το βάρος της ασφάλισης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει και από πάνω τους εργοδότες για να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές!
Δηλαδή, δεν φτάνει που δεν αντιμετωπίζει την απάτη της εργοδοσίας, δεν φτάνει που η κυβέρνηση έχει ήδη νομιμοποιήσει αυτό το άθλιο καθεστώς βάζοντας τους ίδιους τους εργαζόμενους να πρέπει να αποδείξουν ότι είναι μισθωτοί, αλλά έρχεται τώρα να δώσει και επιπλέον «δωράκια» στους εργοδότες, για να πράξουν το αυτονόητο.
Ιδού πώς το ίδιο το υπουργείο Εργασίας παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική: «Τίθεται σε εφαρμογή - γράφει το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου - ένα μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για όσους "εργοδότες" επιλέξουν να μετατρέψουν τον απασχολούμενο σε αυτούς με μπλοκάκι σε μισθωτό... Δίνεται λοιπόν το κίνητρο για πρώτη φορά για να μετατραπεί η ψευδώς δηλωμένη αυτοαπασχόληση, σε αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μισθωτή εργασία. Με αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας».
Μάλιστα, σύμφωνα με την ενημέρωση του υπουργείου Εργασίας, το ύψος της επιδότησης των εργοδοτών για κάθε θέση εργασίας θα φτάνει μέχρι και τα 350 ευρώ το μήνα, δηλαδή 4.200 ευρώ το χρόνο για κάθε θέση εργασίας. Οσα, δηλαδή, λαμβάνει κάποιος άνεργος από τον ΟΑΕΔ όταν χάσει τη δουλειά του, θα χρηματοδοτούνται οι εργοδότες... για να μην παρανομούν! Με δεδομένο ότι θα επιδοτηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για 40.000 εργαζόμενους με μπλοκάκι, οι εργοδότες θα τσεπώσουν πάνω από 150 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Κι όμως, αυτήν την αθλιότητα η κυβέρνηση την παρουσιάζει ως «προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας»!
Την ίδια συνταγή επεξεργάζεται η κυβέρνηση και για το αίσχος των απλήρωτων εργαζομένων. Αφού άφησε και εδώ ανέγγιχτο όλο το πλέγμα των αντεργατικών νόμων, το οποίο επιτρέπει στους εργοδότες να μετατρέπουν χιλιάδες μισθωτούς σε σύγχρονους δουλοπάροικους, σε ομήρους, που δεν έχουν καμία διαφυγή και εγκλωβίζονται σε μια γκρίζα ζώνη μέσα στην οποία δεν είναι ούτε εργαζόμενοι, ούτε απολυμένοι, ώστε η εργοδοσία ούτε να τους πληρώνει, ούτε να τους αποζημιώνει, τώρα έρχεται να παρουσιάσει ως «λύση» την απαλλαγή της εργοδοσίας από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της, τη χρηματοδότηση τέτοιων επιχειρήσεων μέσω ΕΣΠΑ, και για τους εργαζόμενους τα γνωστά προγράμματα «επανεκπαίδευσης», αυτοαπασχόλησης και «κοινωνικής οικονομίας».
Μάλιστα, για να αποπροσανατολίσει απ' όλα αυτά η κυβέρνηση ανοίγει μια φτηνή «βεντέτα» με τη Δικαιοσύνη, η οποία πατώντας πάνω στο αντεργατικό οικοδόμημα που έχουν διαμορφώσει οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, κάνει αυτό που είναι ταγμένη να κάνει μέσα στο πλαίσιο του αστικού καθεστώτος: Να προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των κατόχων της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των μέσων παραγωγής και να στέκεται εχθρική, «τυφλή» και «κουφή» απέναντι στα δίκαια και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Δίνει ψίχουλα σε λίγους, λεηλατεί το εισόδημα ακόμα περισσότερων
Και ενώ η κυβέρνηση ρίχνει το ανάθεμα στην εργατική τάξη, σαν «καλός Σαμαρείτης» φοράει το «ανθρωπιστικό της» προσωπείο για τα θύματα που προκαλεί και η δική της πολιτική. Ετσι, ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι για φέτος οι δαπάνες της Κοινωνικής Πρόνοιας ανέρχονται σε 1,57 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που βιώνουν τη φτώχεια και ακόμα περισσότερα που κινδυνεύουν απ' αυτήν, η κυβέρνηση δίνει λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ, και μάλιστα ζητά να της αναγνωρίσουμε την «κοινωνική της ευαισθησία»... Υπόσχεται, μάλιστα, η κυβέρνηση το κονδύλι αυτό το 2019 να το αυξήσει στα 2,57 δισ., όταν την ίδια χρονιά, όπως ψήφισε με το 4ο μνημόνιο, μόνο από τους συνταξιούχους θα αφαιρέσει επιπλέον 2,632 δισ. ευρώ! Που σημαίνει ότι η πρόσθετη περικοπή των συντάξεων, και μόνο για το συγκεκριμένο έτος, ξεπερνά το κονδύλι που ο «ευαίσθητος» ΣΥΡΙΖΑ δίνει για την Πρόνοια.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Την ώρα που διαφημίζει το ΚΕΑ και τα σχολικά γεύματα για αυτούς που η καπιταλιστική κρίση και οι κυβερνήσεις που την διαχειρίζονται προς όφελος του κεφαλαίου έριξαν «στον πάτο του βαρελιού», με το Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε, στο στόχαστρο μπαίνουν και τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για τα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, με περαιτέρω καρατομήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, στα οποία, για την ώρα, προβλέπονται περικοπές ύψους πάνω από 500 εκατ. ευρώ. Και είναι σίγουρο ότι η στρατιά των «απόκληρων» θα διογκωθεί από τη στιγμή που θα τεθεί σε εφαρμογή η μείωση του αφορολόγητου, που θα αφαιρέσει πάνω από 2,1 δισ. ευρώ ετησίως, ενισχύοντας τη φοροληστεία και οξύνοντας τις συνέπειες της «ανθρωπιστικής κρίσης» για την οποία η κυβέρνηση τόσο ανησυχεί...
Διαβάστε περισσότερα »

10:00 ,
«Η ανισότητα μπροστά στον σεισμικό κίνδυνο» ήταν το θέμα της συνεδρίασης της Επιτροπής Ερευνας και Τεχνολογίας της Βουλής που έγινε την περασμένη Τετάρτη, δηλαδή περίπου ένα 24ωρο πριν τον μεγάλο σεισμό στη Κω.
Τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στη διάρκεια της συζήτησης, κυρίως από την πλευρά του ΚΚΕ, τα οποία ουσιαστικά επιβεβαίωσε με όσα ανέφερε ο Θεοδόσης Τάσιος, Ομότιμος Καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που ήταν και ο εισηγητής, έδειξαν ότι κάθε φορά τα θύματα αυτού του φυσικού φαινομένου είναι οι εργατικές - λαϊκές συνοικίες και υποβαθμισμένες περιοχές.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που σύμφωνα με τον καθηγητή «γεννάει το 50% της σεισμικής ενέργειας, κατά μέσο όρο μέσα στην πεντηκονταετία, που βγαίνει στην Ευρώπη κάθε χρόνο», ο κανονισμός για το χτίσιμο των κτιρίων που προβλέπει τα ελάχιστα για την αντισεισμική θωράκιση τροποποιήθηκε το 1985. Ωστόσο το 80% των κτιρίων της χώρας, δηλαδή περίπου 4.000.000 κτίρια, είναι κατασκευασμένα πριν το 1985. Πρόκειται στη συντριπτική τους πλειοψηφία για σπίτια που μένουν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
«Ο σεισμός έχει ταξική συνείδηση», ανέφερε ο Θ. Τάσιος, «διότι διεθνώς, ποια σπίτια είναι εκείνα τα οποία θα γκρεμίσει; Τα σπίτια των φτωχών. Γιατί τα σπίτια των φτωχών; Διότι αυτά είτε είναι αυθαίρετα, είτε δεν έγιναν με μελέτες, είτε είναι τα παλαιότερα από όλα». «Η διακινδύνευση, που είναι το ρίσκο που λέμε, δηλαδή οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες από την εκδήλωση του κινδύνου, είναι μεγάλες ή μικρές, ανάλογα με τη θέση, με τον πλούτο, με το σπίτι όπου μένεις», πρόσθεσε, για να καταλήξει: «Είναι βέβαιο ότι έχουμε μπροστά μας μια ανθρωπογενή ανισότητα ενώπιον της τεχνολογίας, ενώπιον του προσδόκιμου ζωής».
Σημείωσε ότι η αντισεισμική προστασία είναι «πολιτικό θέμα», αν και «έχουμε τεχνικούς και οικονομικούς ειδικούς», ωστόσο «χωλαίνει ο έλεγχος, χωλαίνουν οι προτεραιότητες των αξιών», «σε ποιο βαθμό χρηματοδοτείς ορισμένα πράγματα ή ενθαρρύνεις τη δανειοδότηση».
***
Ο βουλευτής του ΚΚΕ Σταύρος Τάσσος, παίρνοντας το λόγο, παρουσίασε τα εξής στοιχεία: «Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι μετά το σεισμό της Αθήνας του 1999 (της Πάρνηθας) αποφασίστηκε να γίνουν πρωτοβάθμιοι ταχείς οπτικοί έλεγχοι σε 80.000 με 90.000 δημόσια κτίρια, δηλαδή σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ. Είναι γνωστό ότι 17 χρόνια μετά δεν έχουν ελεγχθεί παρά μόνο το 15% αυτών των κτιρίων. Από αυτά που ελέγχθηκαν, το 30% βρέθηκε ότι είχε ανάγκη άμεσων επεμβάσεων. Αυτές δεν έχουν γίνει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις». Εδώ θα πρέπει να προστεθεί ακόμα ότι από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σ' όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985! Το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή περίπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια. Παρόμοια εικόνα επικρατεί και για τους χώρους δουλειάς.
Σχολιάζοντας τα στοιχεία αυτά, ανέφερε για την αντισεισμική θωράκιση ότι «όπως πολύ σωστά ανέφερε ο κ. καθηγητής, πρόκειται για πολιτική απόφαση» και γι' αυτό «δεν είναι δυνατόν κανείς να πιστεύει ότι μπορεί πραγματικά στο πλαίσιο αυτού του συστήματος να μειωθεί η ανισότητα. Δεν γίνεται. Είναι λειτουργικό στοιχείο. Οι δαπάνες για αντισεισμική θωράκιση είναι πολιτική απόφαση να μην είναι επιλέξιμες από την Ευρωπαϊκή Ενωση και για τη χώρα μας, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν φέρνουν τα επιθυμητά κέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα των κατασκευών». Και εδώ φαίνεται καθαρά η βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος: «Στο κόστος και το όφελος», στο βωμό δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου, θυσιάζεται «η προστασία της ανθρώπινης ζωής».
Προς επιβεβαίωση αυτών, αρκεί να αναφερθεί ότι την ώρα που χιλιάδες παιδιά πηγαίνουν σε σχολεία ετοιμόρροπα, στον κρατικό προϋπολογισμό του 2017 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και στους προηγούμενους των άλλων αντιλαϊκών κυβερνήσεων, δεν υπάρχει σαφής πρόβλεψη για την αντισεισμική θωράκιση. Το ίδιο και στους προϋπολογισμούς των 13 Περιφερειών, όπου πλειοψηφούν οι δυνάμεις ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα βέβαια πέφτουν «βροχή» τα δισεκατομμύρια για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματιών.
***
Αν κάτι επιβεβαιώνεται είναι πως η «ανισότητα απέναντι στο σεισμό» δεν είναι καθόλου φυσικό φαινόμενο, γι' αυτό και η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, τα μέτρα προστασίας και πρόληψης, είναι υπόθεση της πάλης της εργατικής τάξης συνολικά του λαού.

Κυρίως όμως επιβεβαιώνεται και σε αυτή την περίπτωση ότι καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και προστασία της ζωής των λαϊκών στρωμάτων είναι μεγέθη ασυμβίβαστα. Μόνο ο σοσιαλισμός, η εργατική εξουσία και οικονομία, που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει στο λαό και που - με «όπλο» τον κεντρικό σχεδιασμό - θα σχεδιάζει υποδομές και προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, μπορεί να λύσει οριστικά το πρόβλημα, να αξιοποιήσει και εδώ όλες τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνικές δυνατότητες προς όφελος των λαϊκών αναγκών και όχι με γνώμονα τις «προτεραιότητες» και τα περιθώρια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Διαβάστε περισσότερα »

14:33 ,
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να υψώσει μπλόκο απέναντι στην πολιτική
που βάζει στο στόχαστρο τους ανέργους
Αρκετές εκθέσεις του ΔΝΤ και της ΕΕ, αναφέρονται σε «υψηλά επιδόματα ανεργίας» που υπάρχουν στη χώρα μας, λένε πως δήθεν αυτά μειώνουν τις προϋποθέσεις για αναζήτηση εργασίας. Στην κατεύθυνση αυτή, τόσο η τωρινή κυβέρνηση όσο και οι προηγούμενες αποδυναμώνουν σταθερά το πλέγμα προστασίας των ανέργων.
Αντί για επιδόματα και μέτρα προστασίας, ανακυκλώνουν την ανεργία, αφήνουν εκτός επιδότησης πάνω από το 80% των ανέργων, δίνουν ζεστό χρήμα και τζάμπα εργασία στις επιχειρήσεις. Επιδιώκουν όσοι δουλεύουν να δουλεύουν με τους χειρότερους όρους και όσοι δεν δουλεύουν να είναι έτοιμοι να δεχτούν μια θέση με όρους εργασίας πραγματικής σκλαβιάς.
Κεντρικός ρόλος στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΟΑΕΔ παίζει κεντρικό ρόλο στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, ενδυναμώνει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, καθώς η δημιουργία θέσεων σταθερής εργασίας δεν αποτελεί προτεραιότητα.
Ο ρόλος του ΟΑΕΔ στις σημερινές συνθήκες είναι να τονώσει τις μηχανές των μεγάλων επιχειρήσεων δίνοντας μέσα από τα δεκάδες προγράμματα, φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό αλλά και απευθείας ζεστό χρήμα. Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας περνά και μέσα από τις δράσεις του, καθώς έχει συγκεκριμένη και καταμερισμένη ευθύνη. Παράλληλα, έχει ρυθμιστικό ρόλο στις τάσεις συρρίκνωσης του λαϊκού εισοδήματος.
Με την πρόσφατη απόφαση - γνωμοδότηση του ΔΣ του ΟΑΕΔ αποτυπώνεται πιο καθαρά η προσαρμογή του οργανισμού στις νέες συνθήκες της προσδοκώμενης από το κεφάλαιο ανάκαμψης. Ενισχύονται τα χαρακτηριστικά της λειτουργίας του Οργανισμού ως ένα σύγχρονο «δουλεμπορικό», αναπαράγοντας και πολλαπλασιάζοντας τις εργασιακές σχέσεις γαλέρας. Δίνει τον ρυθμό της επίθεσης στους ανέργους, όπως τον έδινε ο τυμπανιστής σε αυτούς που κωπηλατούσαν στις πραγματικές γαλέρες...
Η απόφαση περιλαμβάνει ένα αναβαθμισμένο καθηκοντολόγιo για τους ανέργους, προκειμένου να επαληθεύσουν την ανεργία τους, συνδυάζεται με ποινολόγιο και υποχρεώσεις.
Δηλαδή, την ίδια στιγμή που το κράτος βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά από τις ανάγκες των ανέργων, που διαλύει μέρα με τη μέρα ό,τι έχει απομείνει από το πλέγμα προστασίας των ανέργων, δημιουργεί ευθύνες και ενοχές στους ανέργους που θα πρέπει να αποδεικνύουν ανά πάσα ώρα και στιγμή ότι είναι εν δυνάμει εργαζόμενοι...
Η αιτιολογία που προβάλλεται για να μπει στη ζωή αυτός ο σχεδιασμός σχετίζεται με την προσαρμογή του Οργανισμού στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, βάσει σχετικού κανονισμού της ΕΕ, προκειμένου ο ΟΑΕΔ να συνεχίσει να έχει «ομαλή χρηματοδότηση από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ». Αποδεικνύεται στην πράξη για πολλοστή φορά, ποιο είναι το περιεχόμενο των «βέλτιστων πρακτικών» της ΕΕ, των διεθνών συμβάσεων εργασίας που επικαλείται κάθε φορά ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός.
Πλευρές και βαθύτερες στοχεύσεις αυτής της πρότασης
Υπάρχουν πλευρές που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσον αφορά τις στοχεύσεις αυτών των προσαρμογών. Πέρα από την απαράδεκτη συμπεριφορά του κράτους απέναντι στους ανέργους που τους εξαναγκάζει να τρέχουν και να μαζεύουν αποδεικτικά έγγραφα πως αναζητούν εργασία, υπάρχουν και βαθύτερες στοχεύσεις στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας.
Ο «ρεαλιστικός βηματισμός» που πρέπει να υπάρχει με βάση την αγορά εργασίας αποτελεί το σύνηθες μότο που επικαλούνται οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων και η κυβέρνηση. Εχει ως αφετηρία την άποψη πως «πλούτο και θέσεις εργασίας» δημιουργούν οι επιχειρήσεις. Χωρίς περικοκλάδες, αυτό που λένε είναι πως καμία επιχείρηση σήμερα δεν μπορεί να προσλάβει εργαζόμενους με βάση τη σημερινή οικονομική συγκυρία, άρα οι εκπτώσεις πρέπει να γίνουν από την πλευρά των εργαζομένων και αυτές αφορούν τα δικαιώματά τους, το μισθό τους, την ασφάλισή τους.
Εδώ έρχεται ο ρόλος του ΟΑΕΔ. Αρκετά από τα δεκάδες προγράμματα απασχόλησης που μας κατακλύζουν, δεν έχουν μεγάλη απορροφητικότητα. Παρά την εκτεταμένη επιδότηση με ζεστό χρήμα που παίρνουν οι επιχειρήσεις είτε πάνω στο μισθό των εργαζομένων είτε στις ασφαλιστικές εισφορές τους, οι όροι των προγραμμάτων που υπήρχαν, δεν είναι δελεαστικοί καθ' ομολογία τους. Π.χ. σε προηγούμενα προγράμματα μια επιχείρηση όφειλε να μην έχει κάνει μεταβολή του εργατικού δυναμικού της για ένα έτος πριν το πρόγραμμα και παράλληλα δεσμευόταν να κρατήσει τη θέση εργασίας για ένα ακόμα έτος μετά τη λήξη αυτού. Ηδη η κυβέρνηση στα νέα προγράμματα έχει χαλαρώσει κατά πολύ τις δεσμεύσεις των επιχειρήσεων, ενώ η συζήτηση κάθε φορά στο ΔΣ του ΟΑΕΔ για νέα προγράμματα ή για τροποποιήσεις παλιότερων, εστιάζει στο μέγεθος των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων που πλέον τείνουν στο μηδέν.
Με τους όρους και τις υποχρεώσεις που θεσπίζει το ΔΣ του Οργανισμού για τις υποχρεώσεις των ανέργων προσπαθεί να αυξήσει την απορροφητικότητα των προγραμμάτων προς όφελος των επιχειρήσεων.
Εξαναγκάζει τους ανέργους όχι μόνο να δεχτούν θέσεις εργασίας με ελαστικούς όρους, αλλά να μπαίνουν σε κάθε είδους πρόγραμμα απασχόλησης, σε συμβουλευτικά προγράμματα, σε αμφιβόλου περιεχομένου προγράμματα κατάρτισης, προκειμένου να μη πεταχτούν έξω από τα μητρώα.
Π.χ. σε έναν άνεργο που προτείνεται εργασία ορισμένου χρόνου, ακόμα και ενός μήνα, δεν του δίνεται περιθώριο άρνησης. 'Η αντίστοιχα σε έναν εργαζόμενο που προτείνεται εργασία part time, 4ωρη, 6ωρη κ.ο.κ., δεν παρέχεται η δυνατότητα απόρριψης.
Σημαντική πλευρά είναι επίσης πως ένας άνεργος δεν μπορεί να απορρίψει εργασία που έχει ως βάση τον κατώτερο μισθό, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα και διαχωρίζεται ηλικιακά. Δηλαδή, ένας άνεργος κάτω των 25 με παιδί θα έχει στην ουσία μισθό όσο το επίδομα ανεργίας του.
Η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε μισθό για τις επιχειρήσεις, άλλωστε, συζητιέται όχι μόνο κρυφά αλλά και φανερά.
Στην ουσία, δημιουργείται ένα ακόμα ισχυρό κύμα που θα πιέζει προς τα κάτω τους κλαδικούς μισθούς, δηλαδή ένα ακόμα δίκτυο εργαζόμενων - ανέργων που θα εντάσσεται στις επιχειρήσεις με διαφορετικούς όρους εργασίας και δικαιώματα.
Επίσης, η διαγραφή των ανέργων ακουμπά και άλλες πλευρές, ιδιαίτερα σημαντικές για τη ζωή τους. Π.χ. η απώλεια της ιδιότητας του ανέργου σημαίνει απώλεια και άλλων παροχών, όπως ευνοϊκές ρυθμίσεις σε δάνεια, προτεραιότητα σε προγράμματα κοινωνικού τουρισμού ή μοριοδοτήσεις, ρυθμίσεις οφειλών σε υπηρεσίες, δωρεάν μετακίνηση στις μεταφορές, εκπτώσεις ή διάφορες παροχές που απευθύνονται αποκλειστικά σε ανέργους.
Τέλος, ως πρόκληση πρέπει να χαρακτηριστεί η ένταξη των ιδιωτικών εταιρειών ευρέσεως εργασίας και των εταιρειών ενοικίασης στο πλάι του ΟΑΕΔ, ως ισότιμοι μηχανισμοί που μπορεί να αποδεικνύουν πως ένας άνεργος αναζητά εργασία. Δηλαδή, νομιμοποιούνται και μέσα από τον ΟΑΕΔ όλα τα παράσιτα και οι μεσάζοντες της εργασίας που λειτουργούν και εμπορεύονται την ανάγκη για εργασία.
Η πάλη για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων συνδέεται με την πάλη για συνολική ανατροπή
Η κυβέρνηση, το υπουργείο Εργασίας και ο ΟΑΕΔ δειλά δειλά ψελλίζουν για «μείωση της ανεργίας», την ίδια στιγμή που ο συνδυασμός των αριθμητικών στοιχείων που αφορούν τη ζωή της εργατικής οικογένειας αποτυπώνει επιδείνωση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν την προηγούμενη βδομάδα, σε κάθε δέκα νέες προσλήψεις το 2016, οι έξι αφορούσαν σε θέσεις μερικής απασχόλησης και εκ περιτροπής εργασίας.
Το στοιχείο αυτό δείχνει και την προοπτική της απασχόλησης στην ΕΕ. Π.χ. την ίδια περίοδο στην Ισπανία μόνο το 4% των προσλήψεων που πραγματοποιήθηκαν τον Δεκέμβρη αφορούν μόνιμες θέσεις εργασίας με πλήρες ωράριο.
Οι παραπάνω θέσεις είναι άγρια κακοπληρωμένες με μισθούς πολύ κάτω από τους κατώτερους νομοθετημένους μισθούς. Σήμερα, στη χώρα μας, 126.956 εργαζόμενοι αμείβονται με μεικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ και 343.760 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από 100 έως και 400 ευρώ μεικτά. Αυτά τα ποσά είναι αποτέλεσμα της μεγάλης έκτασης των ευέλικτων μορφών εργασίας.
Η ανεργία είναι ανίατη πληγή για το σύστημα, το οποίο τη γεννά και την αναπαράγει. Η αιτία της ανεργίας δεν είναι γενική και αόριστη ούτε έξω από την οικονομία. Σχετίζεται με το ποιος κάνει κουμάντο στην ανάπτυξη, ποιον υπηρετεί η ανάπτυξη, ποιος τη σχεδιάζει, ποιος έχει στα χέρια του τις επιχειρήσεις.
Το πρόβλημα της ανεργίας δεν μπορεί να λυθεί στο πλαίσιο ενός δρόμου ανάπτυξης όπου κυριαρχούν το κυνήγι του κέρδους και η εκμετάλλευση, η αναρχία στην παραγωγή, με τους καπιταλιστές να κλείνουν και να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους εκεί που προσδοκούν μεγαλύτερη κερδοφορία, έχοντας ως όπλο τις ελευθερίες της ΕΕ. «Ελευθερία», δηλαδή, ώστε να μπορεί το κάθε αφεντικό χωρίς δεσμεύσεις, να «απασχολεί» όπως και όποτε θέλει τους εργαζόμενους, να τους μετακινεί από επιχείρηση σε επιχείρηση, από κλάδο σε κλάδο, από χώρα σε χώρα.
Η παραπάνω θέση και διαπίστωση δεν σημαίνει φυσικά υποτίμηση των σημερινών αναγκών των ανέργων. Τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, Λαϊκές Επιτροπές σε γειτονιές, Επιτροπές Ανέργων έχουν αναπτύξει σημαντική δράση με αιτήματα για την προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους, με αιτήματα άμεσης ανακούφισης και έκτακτης οικονομικής ενίσχυσης σε εργαζόμενους που βρίσκονται απλήρωτοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Καθημερινή και ακούραστη δράση για την ανάκληση απολύσεων, παρεμβάσεις για την προστασία των εργαζόμενων σε επιχειρήσεις που κλείνουν, για δουλειά με δικαιώματα πάνω στα άθλια προγράμματα, με παρεμβάσεις αλληλεγγύης. Με συγκεκριμένες προτάσεις για προσλήψεις σε τομείς που σήμερα βγάζουν μάτι ότι είναι γυμνοί, στα νοσοκομεία, στην παιδεία, στα ζητήματα εργατικής κατοικίας κ.ο.κ.
Ετσι και τώρα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να υψώσουν μπλόκο απέναντι σε κάθε προσπάθεια που θα βάζει στο στόχαστρο τους ανέργους, θα τους αξιοποιεί σαν λιπαντική μηχανή στα γρανάζια των επιχειρήσεων. Η πάλη δηλαδή για άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων συνδέεται με την πάλη για ριζικές αλλαγές, για την ανατροπή της πολιτικής που ξεριζώνει το δικαίωμα στη σταθερή εργασία με δικαιώματα, που βάζει λουκέτα στα μαγαζιά, που ξεκληρίζει τη φτωχή αγροτιά. Είναι απαίτηση η κοινή δράση εργαζομένων, ελευθεροεπαγγελματιών, μικρομεσαίων αγροτών απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης, τον καπιταλισμό, που δεν διορθώνεται με μερεμέτια, αλλά απαιτεί συνολική ανατροπή.

Θανάσης ΓΚΩΓΚΟΣ
Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ,
εκπρόσωπος των εργαζομένων στο

ΔΣ του ΟΑΕΔ με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ
Διαβάστε περισσότερα »
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ © 2017. All Rights Reserved.
Powered by Blogger

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.