ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Παράσταση διαμαρτυρίας στο ΙΚΑ Λάρισας από το Συνδικάτο Οικοδόμων

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 01:14 ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Παράσταση διαμαρτυρίας στο ΙΚΑ Λάρισας πραγματοποίησε σήμερα Πέμπτη το Συνδικάτο Οικοδόμων Λάρισας,απαιτώντας μέτρα για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους.

Παρατίθεται το υπόμνημα που κατέθεσαν με τα αιτήματά τους:

«ΥΠΟΜΝΗΜΑ

ΠΡΟΣ ΠΕΔΥ (παράρτημα Λάρισας)

Απόφαση θεματικής συνέλευσης των οικοδόμων για την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγιεινή και Ασφάλεια.

Η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα. Οι συνέπειες της ανεργίας είναι φανερές και μεγαλύτερες κάθε μέρα που περνάει. Τα στοιχεία του ΙΚΑ φανερώνουν ότι η ανεργία οξύνεται συνολικά σε δημόσια και ιδιωτικά έργα. Την 4ετία 2009-2013 οι ασφαλισμένοι οικοδόμοι στο ΙΚΑ μειώθηκαν από 131.927 σε 32.695. Σε σχέση με το 2004 η μείωση είναι μεγαλύτερη καθώς οι ασφαλισμένοι οικοδόμοι το Δεκέμβρη του 2004 ανέρχονται σε 170.666. Στην Λάρισα το 2008 έπαιρναν δωροαδειόσημο 6.985 οικοδόμοι και τώρα τέλος 2014 1.846 οικοδόμοι με ποσό περίπου 200 ευρώ το τετράμηνο, που σημαίνει ελάχιστα μεροκάματα.

Η κατασκευή κατοικιών έχει φρακάρει. Με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μειωμένος κατά 20,3% ο αριθμός αδειών τον φετινό Νοέμβριο σε σχέση με πέρυσι (55 άδειες σε όλη τη Θεσσαλία).

Τα δημόσια έργα προχωράνε με ρυθμούς χελώνας, τα περισσότερα είναι στα τελειώματα, νέα δεν εξαγγέλλονται.

Η ανεργία στον κλάδο έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.

Η εξαθλίωση που προκαλεί η ανεργία πολλαπλασιάζεται με τα χαράτσια, τους φόρους, νέους και παλιούς, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την αύξηση της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης, το ξεπαράδιασμα σε γιατρούς, φάρμακα, νοσοκομεία, την πανάκριβη Παιδεία, την ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Μαζί με αυτά, οι οικοδόμοι με το τρίτο μνημόνιο φορτώθηκαν ακόμα δύο χρόνια στην πλάτη τους για να θεμελιώσουν δικαίωμα σύνταξης. Χιλιάδες οικοδόμοι που περίμεναν να βγουν το 2013 και μετά στη σύνταξη περιμένουν ακόμα δύο χρόνια, βιώνοντας την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση και για τους ασφαλισμένους μετά το 1992 στα 62 χρόνια.

Υποχρεώνουν τους οικοδόμους να ανέβουν στο μαδέρι στα 60-62 χρόνια τους με κίνδυνο τη ζωή τους. Είναι φανερό ότι από αυτή την πλευρά θα θρηνήσουμε θύματα. Κανένας οικοδόμος δεν μπορεί να δουλέψει σ' αυτή την ηλικία.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται, ανεξάρτητα αν θα υπάρξει κάποιου είδους ανάκαμψη (επανεκκίνηση έργων, δημοπράτηση και εξαγγελίες για νέα έργα), θα οξύνεται σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου με δεδομένο ότι έχει δημιουργηθεί ολόκληρο νομοθετικό οπλοστάσιο από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις που λύνει τα χέρια των καπιταλιστών του χώρου.

Δεν πάει άλλο. Ο δρόμος της αντίστασης, του αγώνα, είναι μονόδρομος.

Οι οικοδόμοι θα δώσουν συνέχεια στους αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα, με νέες αγωνιστικές πρωτοβουλίες.

Απαιτούμε άμεσα׃

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ - ΠΡΟΝΟΙΑ

Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για παροχές Υγείας, όπως και της συμμετοχής στις εργαστηριακές και λοιπές εξετάσεις και τα φάρμακα. Κατάργηση του χαρατσιού του 1 ευρώ για κάθε συνταγή στο φαρμακείο.
Να καλυφθεί η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ευθύνη του κράτους, για τους ανασφάλιστους, τους ανέργους και όσους δεν έχουν συμπληρώσει τις προαπαιτούμενες προϋποθέσεις για την ανανέωση των βιβλιαρίων υγείας. Να συμπεριληφθούν και οι οικογένειές τους.
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όλες οι παροχές των ασφαλιστικών ταμείων να περάσουν στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους, με χρηματοδότηση 100%.
Να μην καταργηθούν τα πολυϊατρεία του πρώην ΕΟΠΥΥ, αλλά να ενταχθούν σε ένα ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με δημιουργία νέων Κέντρων Υγείας, πλήρως στελεχωμένων και εξοπλισμένων. Κοινωνικοποίηση των μονάδων Υγείας του ιδιωτικού τομέα, που πληρούν τις προϋποθέσεις και την ένταξη όλων των εργαζομένων στο δημόσιο σύστημα. Να ενταχθούν επίσης όλες οι υποδομές, μαζί με το προσωπικό των δήμων και των ασφαλιστικών ταμείων. Στο δημόσιο σύστημα να απορροφηθούν και οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και άλλοι επιστήμονες της Υγείας.
Οι μονάδες Υγείας και Πρόνοιας που ανήκουν σε ΜΚΟ και άλλου τύπου παρόμοιες οργανώσεις, να περάσουν στο κράτος και να παρέχουν υπηρεσίες προς όλους με πλήρη και επαρκή χρηματοδότηση από το κράτος.
Το πρωτοβάθμιο επίπεδο Υγείας να λειτουργεί με πυρήνα το δημόσιο Κέντρο Υγείας, τα παραρτήματά του και τις κινητές μονάδες του. Να αναπτύσσεται σε κάθε δήμο, με κριτήρια πληθυσμιακά, γεωγραφικά, επιδημιολογικά, σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες. Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε να γίνουν δημόσια Κέντρα Υγείας σε συνοικίες της Λάρισας (π.χ. Φιλιππούπολη, Ν. Σμύρνη, Γιάννουλη, Αβέρωφ ή Τούμπα, στη ΒΙΠΕ και στα ΤΕΙ).
Κάλυψη των ελλείψεων σε αριθμό και ειδικότητες γιατρών, νοσηλευτικού και άλλου προσωπικού στα Νοσοκομεία, στα ΚΥ, στο ΙΚΑ του Ν. Λάρισας και γενικότερα, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με οποιαδήποτε σχέση εργασίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Να εξοπλιστούν τα Νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, με όλο τον αναγκαίο και σύγχρονο εξοπλισμό, να παρέχουν τα αναγκαία φάρμακα δωρεάν. Να μην υπάρχουν συμβάσεις του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων με τον ιδιωτικό τομέα.
Να αυξηθούν οι εισακτέοι ορισμένων σχολών ΑΕΙ - ΤΕΙ (π.χ. νοσηλευτές) και ειδικοτήτων (π.χ. γιατροί Εργασίας, Γενικής Ιατρικής), με κριτήριο την πλήρη κάλυψη των αναγκών για την πλήρη ανάπτυξη του συστήματος Υγείας.
Με βάση το Κέντρο Υγείας, να λειτουργεί σχολιατρική υπηρεσία που θα παρακολουθεί τους μαθητές, θα εφαρμόζει προγράμματα πρόληψης, εμβολιασμούς, ζητήματα που αφορούν μαθησιακές δυσκολίες ή την ψυχική υγεία. Να υπάρχει σε μόνιμη βάση στα σχολεία ένας νοσηλευτής. Επίσης κοινωνική υπηρεσία που να παρακολουθεί, να στηρίζει και να αντιμετωπίζει προβλήματα μαθητών και των οικογενειών τους. Ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό για παιδιά με ειδικές δυσκολίες, ανάπηρα. Πλήρη, ουσιαστικό και δωρεάν ιατρικό έλεγχο από τη σχολιατρική υπηρεσία και όχι με ευθύνη των γονιών, για την ασφαλή αθλητική δραστηριότητα και τη φυσική αγωγή.
Στο πλαίσιο της πρόληψης, υποχρεωτικό και δωρεάν εμβολιασμό όλων των παιδιών καθώς και υποχρεωτική δωρεάν εξέταση (τεστ ΠΑΠ, μαστογραφία, έλεγχος οστεοπόρωσης). Λειτουργία γυναικολογικών και παιδιατρικών ιατρείων. Δημιουργία νέων και αναβάθμιση των υπαρχουσών δημόσιων μαιευτηρίων με επαρκή στελέχωση, με σύγχρονο ιατροτεχνολογικό και ξενοδοχειακό εξοπλισμό.
Ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης των φαρμάκων με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια.
Λειτουργία από το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας και επέκταση του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" και "κατ’ οίκον νοσηλεία", ώστε να καλύπτονται όλοι δωρεάν, ενταγμένα στην ΠΦΥ με χρηματοδότηση από το κράτος.
Στελέχωση των ΚΑΠΗ με επαρκές υγειονομικό προσωπικό, που να ανήκει στο ΚΥ της περιοχής, όπως: Νοσηλεύτριες-τες, γιατρό γενικής ιατρικής ή παθολόγο, φυσιοθεραπευτή, κοινωνικό λειτουργό».

Διαβάστε περισσότερα »

Κατά 14% μειώθηκε ο ελάχιστος μισθός στην Ελλάδα την τελευταία επταετία σύμφωνα με τη Εurostat

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 01:11 ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ , ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ όπου ο ονομαστικός ακαθάριστος ελάχιστος μισθός μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2008, από 794 σε 684 ευρώ, δηλαδή κατά 14%, σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα. Σε ότι αφορά τις υπόλοιπες μνημονιακές χώρες στην Πορτογαλία ο ελάχιστος μισθός αυξήθηκε κατά 19% (από 497 σε 589 ευρώ) και στην Ιρλανδία παρέμεινε αμέταβλητος στα 1.462 ευρώ την ίδια περίοδο.

Σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (ΜΑΔ) η μείωση στη χώρα μας ήταν -12%, από 865 ΜΑΔ σε 764 ΜΑΔ όταν στη Γερμανία είναι 1.441 ΜΑΔ. Στην Πορτογαλία ο πραγματικός ελάχιστος μισθός σε ΜΑΔ αυξήθηκε κατά 21% και στην Ιρλανδία κατά 10%. Στην ΕΕ σε ονομαστικούς όρους οι μεγαλύτερες αυξήσεις στον ελάχιστο μισθό μεταξύ 2008 και 2015 παρατηρήθηκαν στη Ρουμανία +95%, τη Βουλγαρία +64%, τη Σλοβακία +58% και τη Λετονία +57%.

Τεράστιες ανισότητες εντός της ΕΕ

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat την 1η Ιανουαρίου 2015, 22 από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ εφάρμοζαν ελάχιστο μισθό με μεγάλες όμως διακυμάνσεις να παρατηρούνται μεταξύ της Βουλγαρίας που είναι 184 ευρώ και του Λουξεμβούργου που φτάνει τα 1.923 ευρώ.

Ειδικότερα, δέκα κράτη μέλη εμφανίζουν ελάχιστο μισθό κάτω από τα 500 ευρώ: Bουλγαρία 184 ευρώ, Ρουμανία 218 ευρώ, Λιθουανία 300 ευρώ, Τσεχία 332 ευρώ, Ουγγαρία 333 ευρώ, Λετονία 360 ευρώ, Σλοβακία 380 ευρώ, Εσθονία 390 ευρώ, Κροατία 396 ευρώ και Πολωνία 410 ευρώ.

Σε πέντε κράτη μέλη ο ελάχιστος μισθούς κυμαίνεται μεταξύ 500 - 1.000 ευρώ: Πορτογαλία 589 ευρώ, Ελλάδα 684 ευρώ, Μάλτα 720 ευρώ, Ισπανία 757 ευρώ και Σλοβενία 791 ευρώ.

Τέλος, σε επτά κράτη μέλη ο ελάχιστος μισθός υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ: Μεγάλη Βρετανία 1.379 ευρώ, Γαλλία 1.458 ευρώ, Ιρλανδία 1.462 ευρώ, Γερμανία 1.473 ευρώ Βέλγιο και Ολλανδία 1.502 ευρώ και Λουξεμβούργο 1.923 ευρώ.

Διαβάστε περισσότερα »

Την άμεση ανάκτηση των απωλειών διεκδικεί το ΠΑΜΕ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 01:09 ΠΑΜΕ

Διεκδικητικό πλαίσιο κατέθεσε η ΔΑΣ, κατά τη συνάντηση της ΕΕ της ΓΣΕΕ με τον υπουργό Εργασίας

Τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις που οδηγούν στην άμεση ανακούφιση των εργατικών και λαϊκών οικογενειών, που έχουν εγκρίνει πάνω από 1.000 συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικοί φορείς, υπέβαλε με υπόμνημά της η παράταξη τηςΔΑΣ (υποστηρίζεται απο τοΠΑΜΕ), κατά τη συνάντηση που είχε την Πέμπτη η Εκτελεστική Επιτροπή της ΓΣΕΕ, με τον υπουργό Εργασίας Π. Σκουρλέτη.

Στο διεκδικητικό πλαίσιο εμπεριέχονται άμεσα αιτήματα ανάκτησης των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα καθώς και άλλων δικαιωμάτων που κατεδαφίστηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια, αιτήματα κάλυψης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων. (Διαβάστε παρακάτω όλο το υπόμνημα)

Επικοινωνιακά παιχνίδια απο το υπουργείο Εργασίας

Απέναντι σε όλα αυτά που ζητάνε άμεση απάντηση, ο υπουργός Εργασίας, όπως και συνολικά η κυβέρνηση συνεχίζουν να επιδίδονται σε επικοινωνιακά παιχνίδια και να θολώνουν τα νερά και κυρίως να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα επιβίωσης της εργατικής τάξης, ως ένα παίγνιο πολιτικό που πρέπει να διαχειριστούν προς όφελός τους.

Έτσι, λίγο πριν τη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ και στα πλαίσια συνέντευξης τύπου για το ΣΕΠΕ, ο Π. Σκουρλέτης είχε ισχυριστεί ότι εντός του 2016 θα επανέλθει ο κατώτερος μισθός στα προ μνημονίων επίπεδα.

Όμως, όπως προκύπτει από το δελτίο τύπου για τη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ, ο Π. Σκουρλέτης δεν δεσμεύεται για την επαναφορά του 751, ούτε μίλησε για συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Αντίθετα, στο δελτίο τύπου του υπουργείου αρκέστηκε να δηλώσει ότι «έγινε μια χρήσιμη και αναγκαία συζήτηση και επανέλαβε ότι η πολιτική στόχευση και η βούληση της κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη ως προς την επαναφορά του θεσμικού πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά και για την παρέμβαση με στόχο την αύξηση του κατώτατου μισθού». Έτσι, η επαναφορά με νόμο γίνεται «στόχος» και το 751 ευρώ μετατρέπεται σε «αύξηση του κατώτερου μισθού».

Ανεκτική απέναντι στην κυβέρνηση η ηγεσία της ΓΣΕΕ

Πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση εμφανίζεται να δίνει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τον πρόεδρό της Γ. Παναγόπουλο να δηλώνει μετά την συνάντηση «περιμένουμε στο προσεχές διάστημα ώστε να ληφθούν οι απαραίτητες εκείνες νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα επανασυστήσουν το πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων... Οι προθέσεις είναι καλές αλλά βεβαίως η υλοποίηση είναι αυτή που θα μας δώσει τη δυνατότητα να πούμε το τελικό μπράβο.» Όλα αυτά λέγονται την ίδια στιγμή που ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μιλώντας για το περιεχόμενο της συζήτησης που είχε προηγηθεί είπε ότι «ο Υπουργός μας έδωσε ένα γενικό περίγραμμα προθέσεων στα πλαίσια μια δημιουργικής ασάφειας όπως είναι και η συμφωνία με τους δανειστές».

Το υπόμνημα της ΔΑΣ

«To ΠΑΜΕ συνεχίζει αμετακίνητο και αταλάντευτο στα αιτήματα που προέβαλε όλο το προηγούμενο διάστημα για την ανακούφιση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Το διεκδικητικό πλαίσιο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ υιοθετήθηκε από περισσότερες από 1000 συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικούς φορείς σε δεκάδες κλάδους και χώρους δουλειάς. Αποτέλεσμα και κορύφωση δράσης ήταν η πραγματοποίηση μεγάλου πανελλαδικού συλλαλητήριο την 1η Νοέμβρη με σύνθημα «δε θα ζήσουμε με τα ψίχουλα».

Οι δυνάμεις της ΔΑΣ (υποστηρίζεται από το ΠΑΜΕ) στη ΓΣΕΕ, καταθέτουν υπόμνημα στην κυβέρνηση και στον υπουργό Εργασίας με τα αιτήματα για την άμεση ανακούφιση των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Προστασία των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αυξήσεις παντού!

ΥΠΟΓΡΑΦΗ Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης και επαναφορά με νόμο στα 751 ευρώ για όσους αμείβονται με το βασικό μισθό, ως ελάχιστη βάση για αυξήσεις στους κατώτατους μισθούς. Κατώτερο μεροκάματο στα 33,57 ευρώ.
Να καταργηθεί με νόμο το αίσχος των άθλιων μισθών πείνας, των 586 και 511 ευρώ και κανένας εργαζόμενος να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ.
Να καταργηθούν άμεσα όλοι οι αντεργατικοί νόμοι που τσακίζουν τις Συλλογικές Συμβάσεις. Να επανέλθει με νόμο η καθολική ισχύς και η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς κανένα χρονικό περιορισμό.
Κατάργηση του νόμου που δίνει τη δυνατότητα υπογραφής επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
Επαναφορά των κλαδικών μισθών στα προ κρίσης επίπεδα και επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού σε όλους τους κλάδους του Δημοσίου.
Να καταργηθεί τώρα το νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο (Ν. 4024).
Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Να επανέλθουν όλα τα επιδόματα που καταργήθηκαν με βάση τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών καθώς και όποια κλαδικά επιδόματα χάθηκαν
Άμεση πληρωμή όλων των δεδουλευμένων.
Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις.

Να αποκατασταθούν οι σταθερές εργασιακές σχέσεις.

Κατάργηση των νόμων που προωθούν και ενισχύουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
"Όχι" στην απελευθέρωση του ωραρίου. "Όχι" στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.
Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης.
Να σταματήσει το άθλιο καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων. Να κλείσουν τώρα τα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης. Κατάργηση του νόμου για τη δημιουργία των ΚΟΙΝΣΕΠ.
Επανασύσταση ή σύσταση θέσεων εργασίας στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα για όλους τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα, χωρίς βλαπτική μεταβολή των εργασιακών και μισθολογικών τους δικαιωμάτων.
Να καταργηθεί ο νόμος 4250/2014 για την αξιολόγηση.
Πρακτική άσκηση των σπουδαστών με πλήρεις αποδοχές και εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Έξι ώρες δουλειάς για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, για σπουδαστές και φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν.

Υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πλήρης αποκατάσταση των απωλειών σε συντάξεις και εφάπαξ.

Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και των εφαρμοστικών νόμων που κατακρεούργησαν την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις (κύριες - επικουρικές και εφάπαξ). Να μπει τέρμα στους μηχανισμούς που μειώνουν τις συντάξεις από το 2015.
Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων. Επαναφορά 13ης και 14ης κύριας και επικουρικής σύνταξης. Άμεση αποκατάσταση των απωλειών από τις περικοπές επιδομάτων και συντάξεων σε ειδικές ομάδες όπως συντάξεις αναπηρίας, χηρείας κοκ.
Αύξηση της βασικής σύνταξης από τα 486 ευρώ στα 600 ευρώ, στο 80% των 751 ευρώ.
Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών. Να καλυφθούν άμεσα όλες οι ανάγκες των Ταμείων από το κράτος και τη μεγαλοεργοδοσία.
Να καλύψει το κράτος και να πληρώσει τα ασφαλιστικά ταμεία για τις ζημιές από την δέσμευση των αποθεματικών για δεκαετίες, τις ζημιές από το τζογάρισμα σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα των απωλειών των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων που λεηλατήθηκαν από το λεγόμενο κούρεμα ομολόγων που είναι περίπου 14 δισ ευρώ.
Άμεση απόσυρση των αποθεματικών των Ταμείων από κάθε λογής "τζόγο". Κατάργηση κάθε διάταξης για μεταφορά ή τζογάρισμα των αποθεματικών σε μετοχές και άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.
Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να μην ξεπερνούν τα 60 χρόνια για τους άνδρες και τα 55 για τις γυναίκες, τα 55 και τα 50 αντίστοιχα για τους εργαζόμενους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Να επανέλθουν στα Βαρέα - Ανθυγιεινά τα επαγγέλματα που αποχαρακτηρίσθηκαν (εκτός όσων έχουν εκλείψει). Να διευρυνθεί ο θεσμός των ΒΑΕ.
Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος. Όχι στον διαχωρισμό ανάμεσα σε παλιούς και νέους εργαζόμενους.
Άμεση κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.
Να καταργηθεί η προϋπόθεση της ύπαρξης 50 ενσήμων για την θεώρηση τού βιβλιαρίου υγείας.

Άμεσα και ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους.

Άμεση κάλυψη και επιδότηση ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ για όσο διαρκεί η ανεργία.
Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ, στο 80% των 751 ευρώ.
Το διάστημα της ανεργίας να αναγνωρίζεται ως συντάξιμος χρόνος χωρίς επιβάρυνση των ανέργων. Να βαρύνονται το κράτος και οι εργοδότες.
Όσο διαρκεί η ανεργία, οι άνεργοι και τα μέλη της οικογένειάς τους να έχουν πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χωρίς ορούς και προϋποθέσεις.
Επιδότηση ενοικίου για το διάστημα της ανεργίας, διάθεση τροφίμων, ρουχισμού, σχολικών ειδών, ειδών υγιεινής, πετρελαίου θέρμανσης από κρατικό δίκτυο για άνεργους και εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα.
Δωρεάν μετακίνηση για όλους τους ανέργους σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Καμία διακοπή ρεύματος, νερού, σταθερού τηλεφώνου, σε άνεργους, απλήρωτους εργαζόμενους.
Αναστολή κάθε υποχρέωσης προς τράπεζες και δημόσιο. Διαγραφή των χρεών από τόκους.
Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.

Για τους εργαζομένους στα προγράμματα απασχόλησης:

Κανένας εργαζόμενος στα προγράμματα απασχόλησης να μη βρίσκεται κάτω από τα 751 ευρώ της ΕΓΣΣΕ.
Να πληρώνονται άμεσα τα δεδουλευμένα στους εργαζόμενους στα 5μηνα προγράμματα και στα προγράμματα voucher, με σταθερές ημερομηνίες πληρωμής όπως σε όλους τους εργαζόμενους.
Όλοι οι εργαζόμενοι μετά το πρόγραμμα να εντάσσονται στο ταμείο ανεργίας με δικαίωμα στην επιδότηση τους.
Να υπάρχει ασφάλιση από την πρώτη μέρα απασχόλησης και αντιστοιχία ασφάλισης και απασχόλησης ώστε να μη δημιουργούνται προβλήματα όπως πχ οι μηχανικοί πληρώνουν το ΤΣΜΕΔΕ από την τσέπη τους ή ειδικότητες που δουλεύουν σε Βαριές και Ανθυγιεινές συνθήκες κολλάνε απλό ένσημο κλπ.
Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας όπως προβλέπει ο νόμος. Να υπάρχει πλήρης αντιστοιχία στην προστασία και στο μισθό με τους εργαζόμενους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
Να υπάρξει ρύθμιση στο θέμα της αδείας των εργαζομένων. Να ισχύει το γενικότερο πλαίσιο του νόμου 3302/2004 για αναλογικό δικαίωμα αδείας, καθώς και οι γενικές και οι ειδικές διατάξεις του ΙΚΑ για δικαίωμα σε άδεια ασθενείας, μητρότητας και λοχίας.
Συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες για τους εργαζόμενους στα 5μηνα. Η απεργία είναι δικαίωμα όλων των εργαζόμενων.
Δωρεάν μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Να απαγορευτεί το φαινόμενο της ενοικίασης ή παραχώρησης σε άλλους φορείς από αυτούς που αρχικά έγινε η πρόσληψη.
Κάθε μήνας να έχει 25 μέρες ασφάλισης.
Καμιά παρακράτηση στο μισθό. Κατάργηση του 23% για την εφορία».

Διαβάστε περισσότερα »

Ασφαλιστικό και εργασιακά στη μέγκενη της συμφωνίας στο Γιούρογκρουπ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 16:37 ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ , ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ , ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ

Μια ανασκόπηση των βασικών σημείων που περιέχονται στο κείμενο που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση

Προκαλώντας τον κοινό νου, η κυβέρνηση οχυρώνεται πίσω από το επιχείρημα ότι «αποφύγαμε την παραπέρα μείωση μισθών και συντάξεων», για να υπερασπιστεί τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ. Στην πραγματικότητα, ομολογεί πως «ό,τι έγινε έγινε» με τις απώλειες που είχαν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα τα προηγούμενα χρόνια και πως η μόνη συνεισφορά αυτής της κυβέρνησης είναι να μην πάνε χειρότερα τα πράγματα.

Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει. Πρώτον, επειδή το σύνολο των μέτρων που περιέχονται στη συμφωνία και αφορούν την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου θα ενισχύσουν το σημερινό αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο, ώστε, ακόμα κι αν δεν αλλάξει τίποτα στις συντάξεις και τα εισοδήματα, οι εργαζόμενοι και ο λαός θα ζουν και θα δουλεύουν με χειρότερους όρους. Δεύτερο, επειδή στα αντιλαϊκά μέτρα που ψηφίστηκαν έως σήμερα περιέχεται το σπέρμα μελλοντικών ανατροπών σε εργασιακά και ασφαλιστικό, με παραπέρα αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, συνολικά για το λαό.

Στα εργασιακά

Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα που αφορούν τα εργασιακά:

Η κυβέρνηση δεσμεύεται «να προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης».Στην πραγματικότητα, δεσμεύεται να διατηρήσει και να επεκτείνει το σημερινό απαράδεκτο πλέγμα των ελαστικών μορφών απασχόλησης, με τις οποίες δουλεύει ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός όσων καταφέρνουν να βρουν δουλειά. Αυτό σημαίνει ότι οι επόμενες γενιές θα ζήσουν ακόμα χειρότερα, αφού σταδιακά εξαλείφεται κάθε έννοια σταθερής και μόνιμης εργασίας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Η κυβέρνηση εκφράζει επίσης «τη φιλοδοξία για εξορθολογισμό και σε βάθος χρόνου την αύξηση του κατώτατου μισθού με έναν τρόπο που θα διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα και τις προοπτικές της απασχόλησης. Η έκταση και το timing των αλλαγών στον κατώτατο μισθό θα γίνουν με διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς Θεσμούς (συμπεριλαμβάνεται το ILO) και θα λάβει σοβαρά υπόψη τις συμβουλές ενός νέου ανεξάρτητου σώματος για το αν οι αλλαγές στους μισθούς είναι σε συνάρτηση με τις εξελίξεις στην παραγωγή και την ανταγωνιστικότητα».

Η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο στον καπιταλισμό. Αυτό που ξεχωρίζει όμως στις διατυπώσεις της κυβέρνησης είναι η πρόθεσή της να συγκροτήσει έναν ακόμα μηχανισμό επιβολής των μισθών πείνας στους εργαζόμενους. Ο μηχανισμός αυτός, που θα γνωμοδοτεί ως προς την αντιστοίχηση των μισθών με την ανταγωνιστικότητα, θα είναι η «ομπρέλα» και θα διαμορφώνει την «οροφή» σε κάθε διαπραγμάτευση για τον κατώτατο μισθό.

Να σημειώσουμε ότι τέτοιος μηχανισμός υπάρχει και σήμερα. Προβλέπεται από το νόμο 4172/2013 της προηγούμενης συγκυβέρνησης, με ισχύ από 1/1/2017. Το πνεύμα αυτής της ρύθμισης διατηρεί αυτούσιο ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια προσπάθεια να κρατήσει καθηλωμένους τους μισθούς στα σημερινά επίπεδα ή, στην καλύτερη περίπτωση, να τους αυξήσει λίγο.

Για τους ανέργους, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεσμεύεται: «Να επεκτείνει και αναπτύξει τα υπάρχοντα σχέδια που παρέχουν προσωρινή απασχόληση στους ανέργους, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και όταν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια. Παράλληλα να αναβαθμίσει τα προγράμματα επιμόρφωσης των μακροχρόνια ανέργων». Με συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι περιφέρονταν από πρόγραμμα σε πρόγραμμα για πέντε μήνες και μετά επέστρεφαν στην ανεργία. Ακόμα κι αν η νέα συγκυβέρνηση αυξήσει το χρόνο των προγραμμάτων, το δρομολόγιο ανεργία - υποαπασχόληση - ανεργία, δεν πρόκειται να αλλάξει κι αυτό δεν πρέπει κανένας νέος να το αποδεχτεί.

Στο Ασφαλιστικό

Σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό, η συγκυβέρνηση σχεδόν πανηγυρίζει, επειδή σκοπεύει να εφαρμόσει όλους τους «μνημονιακούς» νόμους που έφτασαν στο χείλος του γκρεμού τους συνταξιούχους και τους ασφαλισμένους. Σύμφωνα με το κείμενο της συμφωνίας, «η Ελλάδα δεσμεύεται να συνεχίσει τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος» (!). Δηλαδή, ό,τι έγινε μέχρι σήμερα αποτελεί εκσυγχρονισμό του συστήματος, τον οποίο μάλιστα η νέα συγκυβέρνηση δεσμεύεται να συνεχίσει και να διευρύνει...

Αυτό σημαίνει ότι νομιμοποιείται μια κι έξω το κόψιμο των συντάξεων, κύριων και επικουρικών, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες, τις μητέρες με ανήλικα, τα ΒΑΕ, η καθιέρωση της 40ετίας αντί της 35ετίας για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη, η διάλυση της Επικουρικής Ασφάλισης.

Πέρα από αυτά, που παραμένουν αυτούσια, ας δούμε τι συμφώνησε η κυβέρνηση και τι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους και το λαό. Η συμφωνία προβλέπει ότι:

«Οι αρχές θα συνεχίσουν να εργάζονται σε διοικητικά μέτρα για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των "παραθύρων" και κινήτρων, που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία και, πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και δημόσιο τομέα». Η συγκεκριμένη εξαγγελία αφορά την παραπέρα υπονόμευση έως κατάργηση του δικαιώματος που διατηρούν ακόμα ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη απ' ό,τι προβλέπουν τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση σκοπεύει να αυξήσει και πάλι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Πέρα από τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και τις τράπεζες, που «δείχνει με το δάχτυλο» η συγκεκριμένη ρύθμιση, υποψήφια θύματα είναι επίσης οι ασφαλισμένοι πριν το 1983, ένστολοι και άλλες κατηγορίες.
«(Οι αρχές δεσμεύονται να) ενοποιήσουν συνταξιοδοτικά ταμεία προκειμένου να υπάρξει εξοικονόμηση». Η μέχρι τώρα εμπειρία από τις ενοποιήσεις Ταμείων δείχνει ότι αυτές γίνονται για να συρρικνωθούν και όχι για να διευρυνθούν τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Αλλωστε, για τον ίδιο λόγο η ενοποίηση όλων των ταμείων σε τρία ήταν από τις «σημαίες» της αντιασφαλιστικής πολιτικής και της προηγούμενης κυβέρνησης.
«(...) καταργήσουν σταδιακά τις χρεώσεις υπέρ τρίτων με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο». Η συγκυβέρνηση δεσμεύεται να συνεχίσει το ξήλωμα των λεγόμενων κοινωνικών πόρων από εκεί που το άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Σε πολλές περιπτώσεις όμως, όπως σ' αυτήν του ΟΓΑ, η κατάργηση του λεγόμενου «κοινωνικού πόρου» θα σημάνει είτε τη διάλυση του ταμείου είτε την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με το κόστος των συντάξεων, που στην καλύτερη περίπτωση θα σημάνει και τη μείωσή τους. Πάντως και εδώ υπάρχει η ρήτρα να καταργηθούν οι πόροι με τρόπο «δημοσιονομικά ουδέτερο», που σημαίνει να μην αναμιχτεί το κράτος στην αναπλήρωσή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ταμεία και τα ασφαλιστικά δικαιώματα.
«(...) εδραιώσουν ένα στενότερο δεσμό μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εισοδημάτων». Εδώ η συγκυβέρνηση δείχνει κατά κύριο λόγο τα Ταμεία των αυτοαπασχολούμενων, όπου οι εισφορές φαίνεται να συνδέονται με τα εισοδήματά τους, κάτι που σε αρκετές περιπτώσεις θα οδηγήσει σε μείωση και των μελλοντικών τους συντάξεων.
«(...) εκσυγχρονίσουν τα επιδόματα». Εδώ ακολουθείται κατά βήμα ο «οδηγός» που έδωσε στην προηγούμενη κυβέρνηση ο ΟΟΣΑ για τον «εξορθολογισμό» των επιδομάτων αναπηρίας και πρόνοιας. Ηδη τα ΚΕΠΑ κόβουν και ράβουν προς αυτήν την κατεύθυνση, προσαρμόζοντας τα ποσοστά αναπηρίας (και άρα το δικαίωμα για αναπηρική σύνταξη και σε επιδόματα) στις κατευθύνσεις για δραστική συρρίκνωση των κονδυλίων που αφορούν την πρόνοια για τους ανάπηρους...

Διαβάστε περισσότερα »

ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 16:33 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

Εργοδότες και εργατοπατέρες «ροκανίζουν» το δικαίωμα στην απεργία

Αποκαλυπτική η συζήτηση που διεξάγεται στο πλαίσιο του ILO, όπως και η στάση της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας (ITUC)

Αφορμή για το σημερινό ρεπορτάζ αποτέλεσε το άρθρο ενός Νοτιοαφρικανού συνδικαλιστή της ΠΣΟ, του Lulamile Sibanda, αναφορικά με το υποκριτικό ενδιαφέρον της ITUC (Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία, μετεξέλιξη της Διεθνούς των Ελεύθερων Συνδικάτων) για το δικαίωμα στην απεργία. Ο Lulamile Sibanda είναι περιφερειακός πρόεδρος της NEHAWU (Ομοσπονδίας Δημόσιων Υπαλλήλων) Νότιας Αφρικής και μέλος της Γραμματείας Νεολαίας της ΠΣΟ.

Ο συνδικαλιστής της ΠΣΟ σχολιάζει στο άρθρο του την πρωτοβουλία της ITUC να απευθύνει έκκληση στα συνδικάτα να μετατρέψουν τη 18η Φλεβάρη σε Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για το «δικαίωμα στην απεργία». Οπως σημειώνει, «η έκκληση αυτή θα ήταν αστεία, αν δεν επρόκειτο για μια μεγάλη επίδειξη υποκρισίας και ψεύτικου ενδιαφέροντος για ένα "δικαίωμα" που η ITUC και οι σημαντικότερες οργανώσεις της έχουν προ πολλού εγκαταλείψει».

Αποκαλυπτικά παραδείγματα

Ο ίδιος παραθέτει ορισμένα αποκαλυπτικά παραδείγματα για τη στάση που κρατούν μεγάλες οργανώσεις - μέλη της ITUC απέναντι στην απεργία. Αναφέρει μεταξύ άλλων: «Πόσες φορές οι συνδικαλιστές των συνομοσπονδιών της TUC στη Βρετανία, AFL - CIO στις ΗΠΑ, LO στηΣουηδία, LO στη Δανία, στη Φινλανδία, στην Αυστραλία, στηνΑυστρία, στην Ελβετία κλπ. έχουν ακούσει από τις ηγεσίες τους ότι γενική απεργία δεν πρόκειται ποτέ να οργανωθεί από αυτές, επειδή είναι "πάρα πολύ πολιτική" μορφή πάλης; Ας μη λησμονούμε ότι η τελευταία γενική απεργία στη Βρετανία έγινε το 1926, στις ΗΠΑ το 1936 και στην Αυστραλία το 1976!

Ενα άλλο παράδειγμα έρχεται από τη Γερμανία. Η συνομοσπονδία DGB, που φιλοξένησε το τελευταίο συνέδριο της ITUC, ήταν εκείνη που επιτέθηκε ανοιχτά στην απεργία στον τομέα των μεταφορών το 2014 και υποστήριξε μαζί με τους εργοδότες νομοσχέδιο της κυβέρνησης που απαγορεύει το δικαίωμα της απεργίας σε μικρότερα συνδικάτα!

Επίσης, στην Ισπανία, οι κύριες Συνομοσπονδίες UGT και CCOO, που λαμβάνουν τα εκατομμύρια της κρατικής χρηματοδότησης, εργάζονται από κοινού με την κυβέρνηση κατά των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Το 2011, οι UGT και CCOO υπέγραψαν ένα "κοινωνικό συμβόλαιο" με την κυβέρνηση και την ένωση των εργοδοτών, το οποίο περιελάμβανε μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που αύξησε την ηλικία συνταξιοδότησης κατά δύο έτη, από 65 σε 67. Επίσης, συμφώνησαν με τους εργοδότες να γίνουν μισθολογικές περικοπές. Φυσικά, δεν μπορούν να οργανωθούν απεργίες από αυτές τις συνομοσπονδίες ενάντια σε μια πολιτική που συν-αποφασίζουν με τους "κοινωνικούς εταίρους" τους.

Στην Ελλάδα, οργανώθηκαν πάνω από 35 πανελλαδικές και εκατοντάδες απεργίες στους κλάδους και τις επιχειρήσεις, κάτω από την πίεση των λαϊκών προβλημάτων και την παρέμβαση του ΠΑΜΕ, στη διάρκεια των τελευταίων 5 ετών. Η ηγεσία της Γενικής Συνομοσπονδίας (ΓΣΕΕ), μέλος της ITUC και της ΣΕΣ, όταν δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο για να αποτρέψει τις απεργίες, έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να υπονομεύσει την πραγματική συμμετοχή των εργαζομένων».

Εντατική συζήτηση στο πλαίσιο του ILO

Το άρθρο του Νοτιοαφρικανού συνδικαλιστή αναδεικνύει μια ακόμα ενδιαφέρουσα πλευρά με την οποία είχε ασχοληθεί και παλιότερα ο «Ριζοσπάστης», με αποκαλυπτικό δημοσίευμα. Πρόκειται για τη συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στο πλαίσιο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), αναφορικά με το αίτημα των εργοδοτών να παρθούν μέτρα περιστολής του δικαιώματος της απεργίας μέχρι και κατάργησή του. Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει με νόημα ότι ο σημερινός Γενικός Διευθυντής της ΔΟΕ είναι ο πρώην γγ της ITUC, Guy Ryder.

Θυμίζουμε ότι ο ILO έχει έδρα τη Γενεύη και ιδρύθηκε το 1919, με σκοπό να θέσει διεθνείς κανόνες σχετικά με την εργασία. Από το 1946 αποτελεί εξειδικευμένο οργανισμό του ΟΗΕ. Σήμερα - και κάτω από το βάρος των αρνητικών διεθνών συσχετισμών - αποτελεί έναν οργανισμό βαθιά γραφειοκρατικό, όπου βασιλεύει κι αποθεώνεται ο λεγόμενος «κοινωνικός διάλογος» και ο τριμερής κοινωνικός εταιρισμός του καπιταλιστικού συστήματος: Οι κυβερνήσεις, η Διεθνής Ενωση των Εργοδοτών και η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (γνωστός συνεργάτης του κεφαλαίου ανά τον κόσμο), η οποία κυριαρχεί στη «Διεθνή Ομάδα των Εργαζομένων» του Οργανισμού.

Στο πλαίσιο του ILO, με πρωτοβουλία των εργοδοτικών ενώσεων, διεξάγεται τα τελευταία χρόνια μια εντατική συζήτηση γύρω από τα «όρια» του δικαιώματος στην απεργία, με σαφή στόχο τον περιορισμό του. Η συζήτηση αυτή συνεχίστηκε χτες και προχτές.

Ο ILO έχει ψηφίσει μια σειρά από διεθνείς Συμβάσεις, οι οποίες στη συνέχεια επικυρώνονται από κάθε κράτος χωριστά. Μια από τις «θεμελιώδεις» Συμβάσεις είναι η Νο 87 «Περί συνδικαλιστικής ελευθερίας και προστασίας του συνδικαλιστικού δικαιώματος», που υιοθετήθηκε το 1948, κάτω από την πίεση της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και ως αποτέλεσμα των θετικότερων διεθνών συσχετισμών που είχαν δημιουργηθεί μετά από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου. Σ' αυτήν τη Σύμβαση αναγνωρίζεται και το δικαίωμα στην απεργία.

Αυτήν τη διεθνή Σύμβαση εργοδότες, αστικές κυβερνήσεις και «κίτρινος» συνδικαλισμός θέλουν σήμερα να αχρηστεύσουν, προκειμένου να έχουν τα χέρια τους λυμένα στην προσπάθεια που κάνουν να ξεμπερδεύουν μια κι έξω με το δικαίωμα στην απεργία.

«Λάθος ερμηνεία» (!) της σύμβασης για την απεργία

Οι εργοδότες ισχυρίζονται ότι η «Σύμβαση Νο 87» δεν περιλαμβάνει το δικαίωμα στην απεργία κι ότι γίνεται «λάθος» και «μονομερής»ερμηνεία της όλα αυτά τα χρόνια. Σε επίσημη έκθεση, ο ILO αναγνώρισε ότι «οι εργοδότες δε συμφωνούν πως υπάρχει το δικαίωμα στην απεργία στη Σύμβαση Νο 87» και μ' αυτόν τον τρόπο νομιμοποιούν την αμφισβήτηση της συγκεκριμένης Σύμβασης από τους εργοδότες, σε ό,τι αφορά την απεργία.

Οι εργοδότες επανήλθαν σε επόμενες συνεδριάσεις για να ισχυριστούν ότι «δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά, ούτε μία πρόβλεψη στο δικαίωμα στην απεργία και τη συλλογική δράση στη Σύμβαση 87». Αναφέρουν, επίσης, ότι η αναγνώριση του δικαιώματος στο πλαίσιο της συγκεκριμένης Σύμβασης σημαίνει ότι «οι κυβερνήσεις δεν είχαν νομική βεβαιότητα ως προς το τι συμφωνούσαν με την επικύρωσή της»!

Οι εργατοπατέρες βάζουν σταθερά πλάτη στην υπονόμευση του δικαιώματος στην απεργία, αναγνωρίζοντας το «βάσιμο» των αιτιάσεων που θέτουν οι εργοδότες. Τελευταίο επεισόδιο είναι η πρόταση που κατέθεσε η ITUC στο πλαίσιο του ILO να παραπεμφθεί και να απαντηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το ερώτημα αν θα πρέπει να υπάρχει το δικαίωμα στην απεργία και ποιοι «περιορισμοί» θα πρέπει να ισχύουν!

Αυτό σημαίνει ότι η ITUC θέλει να παραπέμψει ένα θεμελιώδες εργατικό δικαίωμα, που έχει κατακτηθεί με αιματηρούς αγώνες, σε ένα συμβουλευτικό, δικαστικό όργανο, το οποίο δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ουδέτερο.

Την κίνηση αυτή της ITUC υποδέχτηκε με μεγάλη ικανοποίηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε συνεδρίαση που έγινε στις αρχές του μήνα στο Ευρωκοινοβούλιο, σχετικά με «τη συζήτηση που διεξάγεται στο πλαίσιο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για το δικαίωμα στην απεργία», η Επίτροπος Απασχόλησης, Μ. Τάισεν, ενίσχυσε την εργοδοτική επίθεση, δηλώνοντας ότι η ΕΕ αναμένει τα αποτελέσματα της ανεπίσημης τριμερούς συνάντησης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας στα τέλη Φλεβάρη και τη σχετική γνωμάτευση από το Διεθνές Δικαστήριο «αν το απεργιακό δικαίωμα είναι νομικά κατοχυρωμένο».

Η «ανεπίσημη» αυτή συνεδρίαση έγινε χτες και προχτές στη Γενεύη. Η επίσημη αιτιολογία που δίνει η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας γι' αυτήν τη συνεδρίαση είναι ότι ετοιμάζει την εισήγηση που θα αποτελέσει βάση για συζήτηση στη συνεδρίαση του ΔΣ του ILO, που είναι προγραμματισμένη για τις 6 - 25 Μάρτη. Στην πραγματικότητα, κυβερνήσεις, εργοδότες και ρεφορμιστικές συνδικαλιστικές ηγεσίες αποφάσισαν να προτείνουν την παραπομπή της ερμηνείας της «Σύμβασης No 87» στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Θέλουν τους σκλάβους να παραμείνουν σκλάβοι

Μετά απ' όλα αυτά, ο Lulamile Sibanda εύστοχα σημειώνει στο άρθρο του: «Τώρα που ο ρεφορμισμός έχει επικρατήσει στις ηγεσίες πολλών - παλιά αγωνιστικών - συνομοσπονδιών, αποδυναμώνοντας το συνδικαλιστικό κίνημα, τώρα που οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις έχουν παραβιάσει κατ' επανάληψη το δικαίωμα της απεργίας, φυλακίζουν ηγέτες των εργαζομένων και απαγορεύουν τις απεργίες χωρίς καμιά διαμαρτυρία από την ITUC και τις κύριες οργανώσεις της, τώρα που η ITUC έχει στρώσει το κόκκινο χαλί για τους εργοδότες και τις κυβερνήσεις να πατήσουν πάνω στα δικαιώματα των εργαζομένων και να γίνουν τόσο αδίστακτοι, ώστε να ζητήσουν ακόμη και την πλήρη νομοθετική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας, τώρα η ITUC καλεί για μια παγκόσμια μέρα δράσης!

Και γιατί καλούν σε μια παγκόσμια μέρα δράσης; Για να συνεχίσουν να υπηρετούν τον πραγματικό σκοπό τους ως μακρύ χέρι των εργοδοτών και των κυβερνήσεων μέσα στο εργατικό κίνημα. Η ITUC υπάρχει προκειμένου να ελέγχει και να διαχειρίζεται την αναπόφευκτη οργή και αγανάκτηση των εργαζομένων κατά της αντεργατικής πολιτικής, ώστε να διοχετεύεται σε αβλαβείς αγώνες που θα μπορούσαν κάποια στιγμή να καταφέρουν να μακιγιάρουν τον καπιταλισμό, αλλά ποτέ δε θα αμφισβητήσουν το μηχανισμό που δημιουργεί τα προβλήματα στους εργαζόμενους.

Αυτός δεν είναι άλλος από την αντίφαση μεταξύ κοινωνικοποίησης της παραγωγής και της ατομικής ιδιοποίησης του πλούτου, της εκμετάλλευσης με σκοπό το κέρδος. Με άλλα λόγια, οι σκλάβοι πρέπει να παραμείνουν σκλάβοι. Ισως μπορούν να φτιάξουν συνδικάτο, να οργανώσουν διαμαρτυρίες και να γίνουν εκσυγχρονισμένοι σκλάβοι, αλλά θα πρέπει να παραμείνουν σκλάβοι!

Η ΠΣΟ, αντιθέτως, λέει ότι το δικαίωμα στην απεργία μπορεί να προστατευτεί και να ανακτηθεί στην πράξη, από την άσκηση του δικαιώματος στην απεργία και από τον ενωμένο και ταξικό αγώνα των εργαζομένων».

Διαβάστε περισσότερα »