Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

21:01 ,
Ενα από τα ζητήματα τα οποία εμφανίζονται ως πεδίο όξυνσης των αντιθέσεων ανάμεσα στην Κομισιόν και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), με αφορμή τη διαπραγμάτευση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους δανειστές της είναι το κρατικό χρέος της Ελλάδας. Η εκτίμηση του ΔΝΤ ταυτίζεται με αυτή της κυβέρνησης, ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας δεν είναι «βιώσιμο». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η Ελλάδα δεν μπορεί να το εξοφλήσει στους δανειστές. Αυτή την εκτίμηση η κυβέρνηση τη συνοδεύει με τη διεκδίκηση «απομείωσής» του, όπως λέει, και μάλιστα θέτει ως όρο για την υπογραφή συμφωνίας, τουλάχιστο να υπάρχει δήλωση ότι θα συζητηθούν τρόποι «απομείωσης» ή «αναδιάρθρωσής» του.
Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και ως αντιπολίτευση το έθετε, άλλοτε προβάλλοντας την ανάγκη «κουρέματος», άλλοτε, στη συνέχεια, με την επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης σε συνδυασμό με μείωση των επιτοκίων. Ενώ στο τραπέζι είχε πέσει και η πρόταση σύνδεσης της αποπληρωμής του με «ρήτρα ανάπτυξης». Δηλαδή, να πληρώνει εφόσον υπάρχει καπιταλιστική ανάκαμψη, ανάλογα με τους ρυθμούς του ΑΕΠ.
Για την ιστορία υπενθυμίζουμε ότι η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της Ελλάδας έχουν πείρα από το «κούρεμα» (PSI) το 2012, και ποιος το πλήρωσε ακριβά αφού χάθηκαν τεράστια ποσά από αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, άλλων δημόσιων οργανισμών που καλύπτουν ορισμένες λαϊκές ανάγκες κ.λπ. Δηλαδή, το πλήρωσε ο λαός και όχι βεβαίως οι καπιταλιστές, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Το ΔΝΤ προβάλλει ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας πρέπει να «κουρευτεί» ή να αναδιαρθρωθεί, σε συνδυασμό με νέες μόνιμες μεταρρυθμίσεις που θα μειώνουν τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού ώστε να εξασφαλίζονται σίγουρα τα πλεονάσματα και έτσι να υπάρχουν σταθερές προϋποθέσεις αποπληρωμής του χρέους.
Τα πλεονάσματα, για να εξασφαλιστούν, απαιτούν μεγάλους φόρους και περικοπές από τα έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Μεγάλους μόνιμους φόρους δεν μπορούν να βάλουν στο κεφάλαιο γιατί είναι ένας από τους παράγοντες που δυσκολεύει την κερδοφορία και εμποδίζει τις καπιταλιστικές επενδύσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα φοροληστεία για το λαό κυρίως με έμμεσους φόρους, σαν αυτούς που περιλαμβάνονταν τόσο στα προηγούμενα μνημόνια, όσο και στην πρόταση των 47 σελίδων της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση. Ταυτόχρονα, σημαίνει γενναίες περικοπές σε τομείς όπως Υγεία, Πρόνοια, Εκπαίδευση, κ.λπ., τομείς δηλαδή που καλύπτουν κάποιες λαϊκές ανάγκες.
Τα πλεονάσματα χρειάζονται και για να μπορούν να διοχετευτούν χρήματα σε «επενδύσεις», κυρίως σε υποδομές, είτε για επιδότηση επιχειρηματικών ομίλων προκειμένου να στηριχτεί η λεγόμενη ανάπτυξη, δηλαδή η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Η αναδιάρθρωση
Τι είναι όμως η αναδιάρθρωση; Τρόπος διευκόλυνσης της εξόφλησης του κρατικού χρέους με μείωσή του. Που μπορεί να γίνει είτε με μείωση των επιτοκίων είτε με μεγάλη χρονική παράταση της εξόφλησής του, άρα αύξηση των δόσεων με μείωση του ποσού κάθε δόσης, είτε με συνδυασμό και των δύο, είτε επίσης όλ' αυτά μαζί και επιπλέον με ρήτρα ανάπτυξης, όπως έχει πει στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αναδιάρθρωση, όμως, είναι μια μορφή «κουρέματος». Είναι δηλαδή όπως και το «κούρεμα» μια μορφή καταστροφής κεφαλαίου. Καταστρέφεται μέρος του κεφαλαίου των δανειστών. Το ύψος του χρέους διαμορφώνεται από το σύνολο του κεφαλαίου που δανείστηκε η Ελλάδα μαζί βεβαίως με τους τόκους δανεισμού.
Γιατί όμως η αναδιάρθρωση είναι μια μορφή «κουρέματος»; Με το «κούρεμα» γίνεται άμεση «καταστροφή», είναι άμεση η χασούρα των δανειστών. Με την αναδιάρθρωση η χασούρα διαχέεται σε όλη τη χρονική διάρκεια της εξόφλησης. Η καταστροφή δηλαδή γίνεται σταδιακά. Ας δούμε με ποιον τρόπο.
Η μείωση του επιτοκίου των δανείων μειώνει τα κέρδη από τους τόκους, μειώνονται δηλαδή οι τόκοι δανεισμού που πρέπει να εξοφληθούν. Αρα μειώνεται και το ποσό του χρέους που πρέπει να εξοφληθεί, δηλαδή καταστρέφεται μέρος του κεφαλαίου που προέρχεται από τα κέρδη που θα είχαν οι δανειστές.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την επιμήκυνση αποπληρωμής. Παίρνοντας πίσω τα κεφάλαιά του ο δανειστής σε μικρότερες δόσεις, άρα σε περισσότερο από τον αρχικά συμφωνηθέντα χρόνο, σημαίνει ότι δεν έχει τον όγκο κεφαλαίου που υπολόγιζε να πάρει στην εκάστοτε δόση (είναι μικρότερος), ώστε να τον επενδύει στην έκταση που θα ήθελε για νέα κέρδη. Οταν επιμηκύνεται ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων, συνήθως αυξάνεται το επιτόκιο. Ο συνδυασμός των δύο τρόπων, μείωση επιτοκίων και επιμήκυνση αποπληρωμής, είναι επίσης καταστροφή κεφαλαίων των δανειστών.
Οι αντιθέσεις ΔΝΤ - Κομισιόν
Στο «κούρεμα» ή στην αναδιάρθρωση αντιδρούν και η Κομισιόν και η ΕΚΤ. Και αντιδρούν πρώτα απ' όλα επειδή αυτό που θα αναδιαρθρωθεί δεν είναι το χρέος στο ΔΝΤ (που είναι και το μικρότερο), γιατί κάτι τέτοιο το απαγορεύει το καταστατικό του Ταμείου. Αυτό που θα «διευθετηθεί» είναι χρέος προς τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης που έχουν δανείσει την Ελλάδα, που είναι και το μεγαλύτερο μέρος του. Και αυτό σε συνθήκες που η καπιταλιστική οικονομία στην Ευρωζώνη συναντά δυσκολίες, ένας μεγάλος αριθμός καπιταλιστικών οικονομιών βρίσκονται σε στασιμότητα. Αντιδρούν όμως για έναν ακόμα λόγο, πολύ πιο σοβαρό, ότι «υπερχρεωμένη» χώρα δεν είναι μόνο η Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά και άλλες ισχυρότερες καπιταλιστικές οικονομίες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, με μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Αν λοιπόν ανοίξει ένα τέτοιο ζήτημα στην Ευρωζώνη, τότε αντικειμενικά θα ανοίξει για όλους, ένα πιθανό ενδεχόμενο που θα θέσει το ζήτημα αλλαγών στους κανόνες λειτουργίας της Ευρωζώνης και μάλιστα σε μια στιγμή που συζητιούνται αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν στους θεσμούς και τη λειτουργία της. Μέχρι σήμερα φαίνεται ότι δε συμφωνούν ούτε με «κούρεμα» ούτε με αναδιάρθρωση παρ' όλα αυτά ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ετοιμάζεται ένα σχέδιο δήλωσης που μπορεί να ανοίξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Να θυμίσουμε επίσης ότι σε Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το Νοέμβρη του 2012, είχε καταληχθεί ότι αν η Ελλάδα καταφέρει με τα μέτρα των μνημονίων να έχει πρωτογενές πλεόνασμα, τότε θα συζητηθεί και η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους της.
Τα «σπασμένα» στο λαό
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη διευθέτηση του χρέους ως ένα στόχο που θα ανακουφίσει το λαό. Ομως, αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα.
Η αναδιάρθρωση δε γίνεται για τις λαϊκές ανάγκες αλλά για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, την ενίσχυση του κεφαλαίου, τη διευρυμένη αναπαραγωγή του, διευρυμένη αναπαραγωγή των κερδών του. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να γίνει κατανοητό ότι δεν έχει κανένα όφελος η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, από την αναδιάρθρωση του χρέους.
Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Μπορεί η κυβέρνηση, η αστική προπαγάνδα, να αντιτείνει ότι με την αναδιάρθρωση του χρέους αφενός οι εργαζόμενοι δεν έχουν απώλειες επειδή θα γίνονται καπιταλιστικές επενδύσεις, μπορεί να προσδοκούν απ' αυτές μείωση της ανεργίας, αυξήσεις στους μισθούς, αφετέρου η οικονομία ωφελείται αφού θα πληρωθεί λιγότερο χρέος.
Είναι διπλά ύπουλη μια τέτοια προσέγγιση. Αφενός γιατί οι εργαζόμενοι πληρώνουν ένα χρέος που δεν είναι δικό τους αλλά των καπιταλιστών και του κράτους τους. Αφετέρου γιατί κάθε απομείωση του χρέους, όπως και αυτή που προτείνει το ΔΝΤ, συνοδεύεται με την απαίτηση εφαρμογής νέων αντιλαϊκών μέτρων και πρώτ' απ' όλα σε τομείς όπως η Κοινωνική Ασφάλιση. Με μείωση όλων των συντάξεων, επικουρικών και κύριων, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση έως κατάργηση των κρατικών δαπανών για την Ασφάλιση, παραπέρα μείωση έως κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Ταυτόχρονα συνοδεύεται με κατοχύρωση όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, διατήρηση των περικοπών των κρατικών δαπανών για τις όποιες παροχές σε Υγεία, Πρόνοια, την όποια βελτίωση της Εκπαίδευσης, άλλους τομείς κάλυψης λαϊκών αναγκών. Μάλιστα, αν τα έσοδα του προϋπολογισμού για κάποιο λόγο μειώνονται αυξάνονται και αυτές οι περικοπές. Σε όλ' αυτά ομονοούν ΔΝΤ - Κομισιόν - ΕΚΤ.
Αυτό που επίσης συσκοτίζεται είναι ότι η όποια αναδιάρθρωση, ή «κούρεμα» του χρέους κ.λπ., γίνεται με έναν και μόνο σκοπό, για να μπορέσει το αστικό κράτος μετά από μια περίοδο προσαρμογής να ξαναδανείζεται απευθείας από τις αγορές χρήματος. Ο δανεισμός είναι αναπόφευκτος στο πλαίσιο της καπιταλιστικής οικονομίας. Δανεισμός που θα φορτώσει και νέα χρέη την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Γίνεται φανερό απ' όλα τα παραπάνω ότι η αναδιάρθρωση του χρέους και η καπιταλιστική ανάκαμψη όχι μόνο δεν μπορούν και δεν πρόκειται να ωφελήσουν την εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά θα πληρωθούν από αυτούς προκειμένου να ανακάμψει το κεφάλαιο. Χρεοκοπούν το λαό και με την αναδιάρθρωση του χρέους.
Ο λαός θα απαλλαγεί από το χρέος, μη αναγνωρίζοντάς το, διαγράφοντάς το μονομερώς μόνο εφόσον έρθει σε ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες, τις διεθνείς αγορές του χρήματος, μόνο εφόσον ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης με τα μέσα παραγωγής κοινωνική ιδιοκτησία, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας που θα λειτουργεί με κριτήριο τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Διαβάστε περισσότερα »

20:58 ,
Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνεται η προσπάθεια από την πλευρά της κυβέρνησης με διάφορα μέσα να εκβιάσει τη συναίνεση και την ανοχή του λαού στη συμφωνία που συζητάει με τους δανειστές και η οποία, ανεξάρτητα από το πώς θα καταλήξει, έχει ήδη επιβεβαιώσει το αντιλαϊκό της περιεχόμενο.
Το σκοπό αυτό εξυπηρετούν και οι συγκεντρώσεις που διοργανώνουν ανώνυμοι και επώνυμοι φορείς, οι οποίοι καλούν είτε σε στήριξη της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις είτε στην άσκηση «δημιουργικής κριτικής», με στόχο να «διορθώσει» όπως λένε την πολιτική της. Μια τέτοια συγκέντρωση έγινε την περασμένη Τετάρτη στο Σύνταγμα, ενώ μια ακόμα ετοιμάζεται για σήμερα Κυριακή, με τη συμμετοχή της ΑΔΕΔΥ και ορισμένων ακόμα Ομοσπονδιών.
Το κάλεσμα για τη συγκέντρωση της Τετάρτης διακινήθηκε μέσω facebook, όμως διαφημίστηκε και προπαγανδίστηκε ανοιχτά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το περιεχόμενό της ήταν υποστηρικτικό στην κυβέρνηση, αφού κάτω από το σύνθημα «Παίρνουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας», οι διαδηλωτές της έδιναν δυο εναλλακτικές λύσεις: Η πρώτη ήταν να υπογράψει η κυβέρνηση μια «έντιμη συμφωνία». Η δεύτερη, αν αυτό δεν γίνει εφικτό, να έρθει σε αντιπαράθεση με τους δανειστές.
«Εντιμη» συμφωνία ή ρήξη - καρικατούρα;
Εχει ενδιαφέρον να δει κανείς τι περιεχόμενο δίνουν οι διοργανωτές αυτής της κινητοποίησης -κατ' επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση- στην «έντιμη συμφωνία» ή στη «ρήξη», όπως οι ίδιοι την αποκαλούν.
«Εντιμη συμφωνία» είναι να εφαρμοστεί σταδιακά και όχι μονοκοπανιά η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, με πετσόκομμα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, μέχρι την τελική κατάργησή τους. Να αυξηθούν οι συντελεστές του ΦΠΑ, αλλά να μην μπουν τώρα στον υψηλό συντελεστή όλα τα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Να παραμείνουν ο ΕΝΦΙΑ, η ειδική εισφορά αλληλεγγύης και η ληστρική φορολόγηση του λαού με τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά για να χρυσωθεί το χάπι, να αυξηθούν κατά λίγο η ειδική εισφορά και οι συντελεστές φορολόγησης για τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις.
«Εντιμος» συμβιβασμός είναι να σκεπάσει η κυβέρνηση τα εναπομείναντα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα με το «σάβανο» μιας συμφωνίας που θα δρομολογεί τη διευθέτηση του χρέους και τη συμμετοχή της ντόπιας πλουτοκρατίας στα επενδυτικά πακέτα που τρέχουν αυτήν την περίοδο.
Από την άλλη, γι' αυτούς που καλούσαν και συμμετείχαν στην ίδια διαδήλωση, «ρήξη» σημαίνει να αρνηθεί η κυβέρνηση να πληρώσει μια από τις επόμενες δόσεις στους δανειστές. Αυτό πρακτικά οδηγεί σε χρεοκοπία, στην επιστροφή σε εθνικό νόμισμα ή στην καθιέρωση διπλού νομίσματος.
Σ' αυτή την περίπτωση, το καινούριο νόμισμα θα υποτιμηθεί, προκειμένου να υποβοηθηθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη. Με τον τρόπο αυτό, όμως, ο πληθωρισμός θα εκτοξευθεί και θα χαντακώσει το λαϊκό εισόδημα, αυτό που θα έχει απομείνει. Μετά από αυτά, το βέβαιο είναι ότι το κράτος θα αναζητήσει ξανά δανεισμό από τις αγορές, που σημαίνει νέα χρέη και δυσβάστακτοι όροι για το λαό.
Δηλαδή, όσα θα γλιτώσει ο λαός από την «έντιμη συμφωνία», θα τα πάθει με τη «ρήξη»! Και οι δυο αυτές εκδοχές δεν αποτελούν λύσεις υπέρ του λαού, αλλά υπέρ του κεφαλαίου. Αλλωστε, η υποτίμηση του νομίσματος, σαν μέσο άσκησης «εθνικής» νομισματικής πολιτικής, είναι γνωστή από το παρελθόν στην Ελλάδα. Ποιος δεν θυμάται την εποχή που η ακρίβεια κατέτρωγε το λαϊκό εισόδημα και η καταπολέμησή της ήταν από τα κυρίαρχα αιτήματα του κινήματος την περίοδο που κυβερνούσε το σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ;
Διάλεξε πώς θα χαθείς...
Απέναντι στις συγκεντρώσεις στήριξης της κυβέρνησης, έγινε την περασμένη Πέμπτη μια μαζική κινητοποίηση στο Σύνταγμα, με το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη», στην οποία συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους βουλευτές και στελέχη της ΝΔ, του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ. Με τον ίδιο τίτλο, είχε εμφανιστεί μια αντίστοιχη ομάδα στην Κύπρο, την περίοδο που ξεδιπλώνονταν τα σενάρια για χρεοκοπία της χώρας.
Επίσημα, στην κινητοποίηση στο Σύνταγμα εμφανιζόταν να καλεί μια «ομάδα πρωτοβουλίας» μέσω facebook. Ωστόσο, η πείρα από παλιότερες τέτοιες κινητοποιήσεις, η παρουσία διαδηλωτών με ομοιόμορφες πικέτες, που έγραφαν συνθήματα στα ελληνικά και στα αγγλικά, το «στήσιμο» των διαδηλωτών στο χώρο του Συντάγματος και βέβαια η παρουσία τόσων κομματικών στελεχών της αντιπολίτευσης, δείχνουν ότι υπήρξε σοβαρή και οργανωμένη προσπάθεια να είναι μαζική η κινητοποίηση.
Σ' αυτό συνέβαλε με βεβαιότητα και η εργοδοσία, τουλάχιστον από κάποιους χώρους, παρεμβαίνοντας είτε άμεσα στους εργαζόμενους είτε έμμεσα, όπως έγινε στην περίπτωση των τραπεζοϋπαλλήλων, που το εργοδοτικά σωματεία τους καλούσαν να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση.
Κεντρικό αίτημα της συγκέντρωσης ήταν να μη διανοηθεί η κυβέρνηση να θέσει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Δηλαδή, να υπογράψει τώρα συμφωνία με τους δανειστές, για να απομακρυνθεί κάθε ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ.
Ορισμένα από τα συνθήματα που γράφονταν στις πικέτες είναι ενδεικτικά για το περιεχόμενο της κινητοποίησης: «Ναι στην πρόταση Γιούνκερ», «Συμφωνία τώρα», «Ναι στην Ελλάδα της επιχειρηματικότητας», «Ναι στην ΕΕ, όχι στην απομόνωση», «Ελλάς - Ευρώπη - Δημοκρατία», «Οχι στους εθνικούς τραμπούκους», «Οχι στις μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης», «Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται». Μεταξύ άλλων, ζητούσαν να καταργηθεί και ο συνδικαλισμός στο Δημόσιο.
Απ' όσα καταγράφηκαν στα ρεπορτάζ, προκύπτει ότι την Πέμπτη στο Σύνταγμα διαδήλωσε ένας κόσμος που υπερασπίζεται μαχητικά την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά και άλλοι, που βλέπουν με καχυποψία τους χειρισμούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και αντιμετωπίζουν με φόβο το ενδεχόμενο, εξαιτίας αυτών των χειρισμών, να βρεθεί η χώρα εκτός ευρώ ή ΕΕ.
Σε κάθε περίπτωση, το περιεχόμενο της κινητοποίησης, που θα επαναληφθεί αύριο Δευτέρα, ήταν πέρα για πέρα αντιδραστικό. Στην πραγματικότητα, αίτημα των διαδηλωτών ήταν να εφαρμοστεί εδώ και τώρα όλο το αντιλαϊκό πακέτο της διαπραγμάτευσης, που θα οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού βαθύτερα στη φτώχεια. Ιδεολογήματα που «άκμασαν» στην πάνω πλευρά του Συντάγματος την περίοδο που γίνονταν οι «πλατείες», επανήλθαν με άλλο προκάλυμμα, παραμένοντας όμως το ίδιο αντιδραστικά και επικίνδυνα για το πραγματικό συμφέρον του λαού.
Ο δρόμος που συμφέρει το λαό
Αν οι διαδηλωτές της Πέμπτης μας φώναζαν να ορμήσουμε στο στόμα της «Σκύλλας» των προτάσεων Γιούνκερ, οι διαδηλωτές της Τετάρτης μας καλούσαν να πηδήξουμε αυτόβουλα και με πανηγυρισμούς στα κοφτερά σαγόνια της «Χάρυβδης», που ακούει στο όνομα «σχέδιο της κυβέρνησης 47+8 σελίδων». Αυτό είναι το «ζουμί» των δυο κινητοποιήσεων.
Ο λαός δεν πρέπει να πέσει στο λάκκο, να εγκλωβιστεί στο ψευτοδίλημμα για το ποια πολιτική θα συνεχίσει να τον χαντακώνει. Υπάρχει άλλος δρόμος και τον έδειξαν οι μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στις 11 Ιούνη, που διοργανώθηκαν με αποφάσεις 700 και πλέον συνδικάτων και φορέων του κινήματος, με κορυφαία αυτή στο Σύνταγμα.
Για την επιτυχία αυτής της συγκέντρωσης και άλλων 60 σε όλη τη χώρα, δούλεψαν για δυο και πλέον μήνες εκατοντάδες συνδικαλιστικά στελέχη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα σε όλη τη χώρα, άνθρωποι δοκιμασμένοι στους ταξικούς αγώνες.
Οι συγκεντρώσεις αυτές έγιναν με κεντρικό σύνθημα: «Οι ζωές μας δεν σηκώνουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δεν μπορούν να περιμένουν! Εδώ και τώρα, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς να διεκδικήσουμε: Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Αμεση επαναφορά με νόμο του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ. Κάλυψη όλων των απωλειών. Αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων».
Πρόκειται για αιτήματα που απαντούν σ' αυτό που έχουν ανάγκη σήμερα η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για να πάρουν ανάσα από την καταχνιά της κρίσης και των αλλεπάλληλων αντιλαϊκών νόμων που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Η ικανοποίηση αυτών και άλλων αιτημάτων προϋποθέτει δυνάμωμα της ταξικής πάλης. Προϋποθέτει να γίνει πλειοψηφία στο κίνημα η γραμμή σύγκρουσης με την εργοδοσία, το κεφάλαιο, την ΕΕ, την εξουσία τους, τα κόμματά τους, αλλιώς θα μένουν απλά συνθήματα.
Επομένως, στην πραγματικότητα, δυο δρόμοι ανοίγονται μπροστά στο λαό. Ο ένας είναι η υποταγή στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και στη διαρκή επιδείνωση της ζωής που αυτή φέρνει σε όλες τις εκδοχές της.

Ο άλλος είναι ο δρόμος της αντεπίθεσης, της ανασυγκρότησης του κινήματος, της σύγκρουσης με την εργοδοσία και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά της, σε όλες τις παραλλαγές. Ο δρόμος της αμφισβήτησης όχι μόνο της ΕΕ, αλλά του καπιταλιστικού «μονόδρομου», της ίδιας της εξουσίας του κεφαλαίου.
Διαβάστε περισσότερα »

20:55 ,
Οι προτάσεις που καταθέτουν στη διαπραγμάτευση κυβέρνηση και δανειστές δεν ξεφεύγουν ρούπι από το στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ για την Ασφάλιση και τις συντάξεις
Το συλλαλητήριο των συνεργαζόμενων συνταξιουχικών οργανώσεων μεθαύριο, Τρίτη, και η πορεία που θα ακολουθήσει προς το Μέγαρο Μαξίμου δεν είναι μόνο μια κραυγή διαμαρτυρίας για την ανυπόφορη κατάσταση που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι της χώρας. Είναι ταυτόχρονα και ένας συναγερμός για ετοιμότητα απέναντι στα νέα μέτρα που βρίσκονται επί θύραις, είτε κλειστεί είτε δεν κλειστεί τώρα η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές.
Τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνο τους σημερινούς συνταξιούχους, αλλά και τους εργαζόμενους που απέχουν ένα βήμα από τη συνταξιοδότηση. Για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, οι νόμοι που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και που δεν αμφισβητούνται ούτε στο ελάχιστο από τη σημερινή συγκυβέρνηση, έτσι και αλλιώς προδιαγράφουν ένα ακόμα χειρότερο Ασφαλιστικό, με όριο ηλικίας συνταξιοδότησης το 67ο έτος και το ύψος της σύνταξης στο μισό απ' αυτό που ίσχυε πριν από το 2010!
Για «πρώτο πιάτο», κυβέρνηση και δανειστές προωθούν από κοινού το κόψιμο των λεγόμενων «πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» και την αύξηση των ορίων ηλικίας που αυτό επιφέρει σε δεκάδες χιλιάδες σημερινούς ασφαλισμένους. Κυρίως, όμως, η κυβέρνηση νομιμοποιεί όλο το αντιασφαλιστικό οικοδόμημα των μνημονίων και πριν από αυτά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη υπηρεσία που προσφέρει στους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι έχουν κηρύξει ανοιχτό πόλεμο στα δικαιώματα όλων των ασφαλισμένων, ανεξάρτητα από Ταμείο, κλάδο, φύλο και ηλικία, με στόχο να μειώσουν παραπέρα το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος».
Πλέον, γίνεται φανερό ότι είτε με την πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης, είτε με την πρόταση των «θεσμών», η κουβέντα δεν γίνεται για το τι θα κερδίσουν οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι, αλλά για το πόσα ακόμα θα χάσουν. Με δυο λόγια, η περίφημη διαπραγμάτευση γίνεται σε ναρκοθετημένο έδαφος για τα συμφέροντα των ασφαλισμένων. Αυτό που μένει να καταληχθεί, είναι μόνο ο τρόπος και ο ρυθμός που θα επιβληθούν τα νέα μέτρα.
Ζήτημα στρατηγικής επιλογής
Πάνω σε ποιο έδαφος ετοιμάζονται οι νέες ανατροπές; Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: Η μέση κύρια σύνταξη είναι μόλις στα 664,69 ευρώ και η μέση επικουρική στα 168,40 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων και των φόρων που τους αντιστοιχούν. Σύμφωνα επίσης με τα επίσημα στοιχεία, το 44,8% του συνόλου των συνταξιούχων, δηλαδή 1.189.396 από τους 2.654.784, λαμβάνουν κάθε μήνα συντάξεις κάτω από το στατιστικό όριο της φτώχειας, το οποίο ορίζεται στα 665 ευρώ.
Ομως, αυτό που συζητιέται σε όλες τις εκδοχές, σε Βρυξέλλες και Αθήνα, δεν είναι αν θα μειωθεί αυτό το ποσοστό, αλλά αν θα αυξηθεί παραπέρα ή στην καλύτερη περίπτωση αν θα μείνει στα σημερινά απαράδεκτα επίπεδα.
Στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, η κυβέρνηση δεν συζητάει για το πώς θα αποκατασταθούν οι περικοπές που επιβλήθηκαν στις συντάξεις την περίοδο 2010 - 2013. Αυτές οι περικοπές έφτασαν έως και 44,2% στο ΙΚΑ, 48% στο Δημόσιο, ενώ τουλάχιστον 16,9% ήταν οι μειώσεις στις συντάξεις κάτω από τα 1.000 ευρώ, λόγω της απώλειας των δώρων και των επιδομάτων αδείας.
Τα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται και στη γνωστή επιστολή του αναπληρωτή υπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Δ. Στρατούλη, προς το γερμανικό Κοινοβούλιο. Ομως, οι λεγόμενοι «θεσμοί» δεν χρειάζονταν τα «φώτα» του αναπληρωτή υπουργού για να μάθουν την αλήθεια για το τι συμβαίνει με τις συντάξεις στην Ελλάδα. Δεν πάσχουν από άγνοια, ούτε είναι θύματα παραπληροφόρησης, όπως αφήνει να εννοηθεί το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας τη σύγχυση και τον αποπροσανατολισμό για το ρόλο των «εταίρων» και για τον πραγματικό χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης που διεξάγει η κυβέρνηση μαζί τους.
Στις Βρυξέλλες και σε όλα τα ευρωπαϊκά όργανα γνωρίζουν τα στοιχεία με το «νι» και με «σίγμα». Δεν είναι ζήτημα λειψής ενημέρωσης, αλλά πολιτικών επιλογών και εντέλει στρατηγικής για το Ασφαλιστικό, που δεν αφορά μόνο τη χώρα μας, αλλά το σύνολο των χωρών της ΕΕ.
Προδιαγεγραμμένες ανατροπές
Η πορεία λοιπόν του Ασφαλιστικού δεν εξαρτάται από τη διαπραγμάτευση, όπως ψευδώς αφήνουν να εννοηθεί όλοι οι συμμετέχοντες. Αυτή έχει προκαθοριστεί με μεγάλη σαφήνεια από τα ίδια τα ευρωενωσιακά ντοκουμέντα. Στη «Λευκή Βίβλο» για τις συντάξεις, που υιοθετήθηκε το 2012 από όλα τα κράτη - μέλη και τις κυβερνήσεις τους και ακολουθείται από όλους όσοι σήμερα δηλώνουν «δεσμευμένοι» στις Συνθήκες της ΕΕ, προβλέπεται:
1. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους, αφού συνδέει την ηλικία συνταξιοδότησης με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
2. Περιορισμός της πρόσβασης σε συστήματα πρόωρης συνταξιοδότησης.
3. Παράταση του επαγγελματικού βίου. Αυτό θα επιτευχθεί με τους εξής τρόπους: Παρέχοντας καλύτερη πρόσβαση στη διά βίου μάθηση, ενσωματώνοντας αντίστοιχες θέσεις εργασίας σε ένα διαφοροποιημένο εργατικό δυναμικό, αναπτύσσοντας «ευκαιρίες» απασχόλησης για μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενους και υποστηρίζοντας πολιτικές ενεργού και υγιούς γήρανσης.
4. Εξίσωση της ηλικίας συνταξιοδότησης μεταξύ ανδρών και γυναικών, δηλαδή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στις γυναίκες.
5. Ανάπτυξη συμπληρωματικών συνταξιοδοτικών αποταμιεύσεων, ώστε να δοθεί έδαφος στο κεφάλαιο να αναπτυχθεί στον τομέα της ασφάλισης, θεωρώντας δεδομένη τη μείωση των δημόσιων συντάξεων και της κρατικής χρηματοδότησης προς αυτές.
Μάλιστα, ακριβώς πάνω σε αυτά τα δεδομένα, η απόφαση του πρόσφατου Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ αναφέρει πως «χρειάζονται περαιτέρω βήματα, που πρέπει να γίνουν από τα κράτη - μέλη, αν και σε διαφορετικό βαθμό, για την αύξηση της πραγματικής ηλικίας συνταξιοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της αποφυγής της πρόωρης εξόδου από την αγορά εργασίας, και με τη σύνδεση της ηλικίας συνταξιοδότησης ή συντάξεων με το προσδόκιμο ζωής».
Διέξοδος σε άλλο δρόμο
Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση κοροϊδεύει ανοιχτά τον κόσμο όταν παριστάνει ότι αιφνιδιάστηκε δήθεν από τις προτάσεις για το Ασφαλιστικό που καταθέτουν οι «θεσμοί» στη διαπραγμάτευση. Οι «θεσμοί» αυτό που κάνουν είναι κάθε στιγμή να επιβεβαιώνουν την αντιλαϊκή πολιτική, για την οποία έχουν δεσμευτεί ότι θα ακολουθούν στο διηνεκές όλα τα κράτη - μέλη.
Αλλωστε, και ο άλλος θεσμός, το ΔΝΤ, βαράει και αυτός τον ίδιο αντιλαϊκό σκοπό, όπως ξεκάθαρα επιβεβαίωσε πριν από μερικές βδομάδες η γενική διευθύντριά του, Κριστίν Λαγκάρντ, δηλώνοντας πως «το συνταξιοδοτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν είναι βιώσιμο, επιβαρύνει την ελληνική οικονομία και πρέπει άμεσα να αναμορφωθεί».
Γι' αυτό η διέξοδος για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους δεν μπορεί να υπάρξει στα όρια της πολιτικής αυτών των «θεσμών», όσους ...αιώνες κι αν κρατήσει η διαπραγμάτευση, όποιοι και αν συμμετάσχουν σε αυτή.

Διέξοδος και στην περίπτωση του Ασφαλιστικού μπορεί να υπάρξει μόνο σε ρήξη με το κεφάλαιο και την ΕΕ, με μαζικούς ταξικούς αγώνες που θα διεκδικούν ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών σε Υγεία και συντάξεις. Στο δυνάμωμα αυτής της προοπτικής θέλει να συμβάλει και το πανελλαδικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων την ερχόμενη Τρίτη.
Διαβάστε περισσότερα »

20:49
«Μόνη προθεσμία της διαπραγμάτευσης είναι μια καλή συμφωνία», λέει η κυβέρνηση.
Αλήθεια, τι εννοεί όταν λέει μια «καλή συμφωνία»; Μα την υιοθέτηση των προτάσεων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ των 47 σελίδων (+ επιπλέον 8) που περιλαμβάνουν τη διατήρηση όλων των «μνημονιακών νόμων», αλλά φέρνουν και νέα αντιλαϊκά μέτρα όπως αυξήσεις στον ΦΠΑ, κόψιμο των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, αυξήσεις στα χαράτσια κ.ά. Σε αυτά, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν κατά 80% συμφωνήσει. Η εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις αφορά τα ζητήματα της ρύθμισης του χρέους, της χρηματοδότησης και του επενδυτικού πακέτου. Αυτά «καίνε» τους επιχειρηματικούς ομίλους, προκειμένου να εξασφαλίσουν όρους για την ανάκαμψη των κερδών τους. Το κεφάλαιο θέλει μια συμφωνία που να εξασφαλίζει αυτά τα ζητήματα, παρ' όλο που γκρινιάζει για ορισμένα μέτρα τα οποία χαρακτηρίζει υφεσιακά! Το «τυράκι» προς το λαό είναι ότι θα ευνοηθεί και ο ίδιος, αφού έτσι θα ξαλαφρώσει από το χρέος, ενώ με την ανάκαμψη θα μειωθεί η ανεργία, θα αυξηθούν οι μισθοί κ.λπ. Δηλαδή, ο λαός να αποδεχτεί παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, θεωρώντας τα ως το «μικρότερο κακό» και με την ελπίδα ότι έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη σωτηρία του. Πρόκειται για μεγάλο ψέμα.
Η επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων είναι δεδομένη. Η διεθνής πείρα δείχνει ότι καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει πάντα φόρτωμα του λαού με νέα δάνεια και χρέη σε όλες τις χώρες «μικρές» ή «μεγάλες». Ότι η ανάκαμψη, που διαδέχτηκε την κρίση του 2008 - 2009, πουθενά δεν έφερε ουσιαστική μείωση της ανεργίας, γενικευμένες αυξήσεις στους μισθούς κ.λπ. Αυτό που έφερε ήταν παγίωση των απωλειών των εργαζομένων των προηγούμενων χρόνων, μέτρα μοιράσματος της φτώχειας, αλλά και της ανεργίας με θέσεις μερικής απασχόλησης χωρίς δικαιώματα, ενισχύοντας ένα εφιαλτικό καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα (βλέπε: ΗΠΑ, Γερμανία, Μ. Βρετανία κ.λπ.).
Οι αντιθέσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές - που συνδέονται και με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ΕΕ - μπορεί να μην οδηγήσουν σε συμφωνία, αλλά σε αντιπαράθεση («ρήξη» το βαφτίζουν), παρ' όλο που η κυβέρνηση «ξορκίζει» αυτό το ενδεχόμενο. Από ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ προβάλλεται αυτό το ενδεχόμενο ως διέξοδος, ως το μεγάλο «όχι» που πρέπει να πει ο λαός. Ομως και αυτό είναι ψέμα. Η «εναλλακτική εκδοχή» που προβλέπουν περιλαμβάνει υποτίμηση του νομίσματος που θα χτυπήσει πρώτα απ' όλα το λαϊκό εισόδημα, τους μισθούς, τις συντάξεις οι οποίες θα εξανεμιστούν εξαιτίας του πληθωρισμού. Δηλαδή, όσα δεν χάσουν οι εργαζόμενοι με νέα αντιλαϊκά μέτρα θα τα χάσουν από την υποτίμηση του νομίσματος. Φυσικά, στο όνομα της «ανόρθωσης της οικονομίας» θα υπάρξει νέο «πακέτο βοήθειας» από διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που θα συνοδεύεται από αντιλαϊκά μέτρα, ενώ ο λαός θα καλείται «εθνικά υπερήφανος» να υπομένει και το νέο τσάκισμα του εισοδήματος και των δικαιωμάτων του. Σε μια τέτοια εξέλιξη, ένα τμήμα του κεφαλαίου θα χάσει, ένα άλλο όμως τμήμα θα κερδίσει, αξιοποιώντας την κατάσταση για να ανακάμψουν τα κέρδη του. Έτσι έχει γίνει σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη που οδηγήθηκαν σε τέτοιες εξελίξεις.
Όλα, λοιπόν, δείχνουν την ανάγκη ο λαός να αναζητήσει λύσεις έξω από αυτούς τους φαύλους αντιλαϊκούς κύκλους.

Πρέπει να συνειδητοποιηθεί η ανάγκη, ο λαός να ακολουθήσει ένα διαφορετικό δρόμο, το δρόμο της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Αυτός ο δρόμος δεν είναι το «αναγκαίο κακό» είναι ο δρόμος αποτροπής της καταστροφής του λαού. Σπάζοντας τα δεσμά της ΕΕ, της συμμετοχής στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, διαγράφοντας μονομερώς όλο το χρέος, παίρνοντας τον πλούτο στα χέρια του ο λαός, έχοντας συγκροτήσει τη δική του εξουσία, έχει τη δυνατότητα να οργανώσει την οικονομία με κεντρικό σχεδιασμό και με σκοπό την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, να συνάψει οικονομικές και πολιτικές σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με άλλα κράτη.
Διαβάστε περισσότερα »

20:47
Δύο εικόνες «έπαιξαν» τις προηγούμενες μέρες.
Η μία, από την περασμένη Τετάρτη, είναι αυτή των δήθεν αυθόρμητων διαδηλώσεων υποστήριξης των προτάσεων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, δηλαδή του αντιλαϊκού πακέτου μέτρων 47 σελίδων και πλέον, διεκδικώντας «έντιμη συμφωνία», με τη στήριξη των φιλοκυβερνητικών αστικών ΜΜΕ, των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Η άλλη, από την περασμένη Πέμπτη, αυτή της επίσης δήθεν αυθόρμητης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, με σύνθημα την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και το ευρώ, με τη στήριξη γνωστών αστικών ΜΜΕ και τη συμμετοχή βουλευτών της ΝΔ, ζητώντας από την κυβέρνηση να υπογράψει αμέσως την αντιλαϊκή συμφωνία.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη εικόνα. Αυτή όπως καταγράφτηκε στις χιλιάδες λαού που συμμετείχαν στα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν στις 11 Ιούνη, όχι δήθεν αυθόρμητα, αλλά από περίπου 700 οργανώσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην Αθήνα και σε άλλες 60 περίπου πόλεις της χώρας, με πρωτοβουλία των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Αποτέλεσμα μιας πολύμηνης οργανωτικής προσπάθειας, που εκδηλώθηκε με περιοδείες, συσκέψεις, συνελεύσεις, μικρότερες κινητοποιήσεις, ένα σημαντικό βήμα με προοπτική την περαιτέρω κλιμάκωση του αγώνα. Εκφράζοντας συνολική αντίθεση στα αντιλαϊκά σχέδια εργοδοσίας - κυβέρνησης - δανειστών, σε κάθε αντιλαϊκή συμφωνία, στα νέα μέτρα. Διεκδικώντας ανάκτηση των απωλειών, ξήλωμα όλου του αντεργατικού πλαισίου, κατάργηση των μνημονίων και των νόμων τους, διεκδίκηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών, αυξήσεις μισθών, Συλλογικές Συμβάσεις κ.λπ. Ανοίγοντας το δρόμο της πάλης σε κατεύθυνση ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.
Την Τετάρτη ζήσαμε μια επανάληψη των φιλοκυβερνητικών συγκεντρώσεων του Φλεβάρη. Μιας προσπάθειας ο λαός να γίνει ντεκόρ μιας αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης, να αποδεχτεί και να στηρίξει τη λογική του «μικρότερου κακού», τη «Σκύλλα» ενάντια στη «Χάρυβδη», να παραιτηθεί και από άλλες διεκδικήσεις του, να στηρίξει ως «κόκκινη γραμμή» μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία που παρουσιάζεται λιγότερο αντιλαϊκή από αυτή που θα μπορούσε να έρθει! Ένα τμήμα επίσης των διαδηλωτών την Τετάρτη δήλωνε έτοιμο να στηρίξει την πιθανότητα αντιπαράθεσης, μη συμφωνίας με τους δανειστές. Στηρίζοντας συνειδητά ή ασυνείδητα μια ρήξη - μαϊμού αφού δεν αποτελεί ρήξη με τις πραγματικές αιτίες που γεννάνε την αντιλαϊκή πολιτική, το χρέος, τα μνημόνια, δηλαδή την ΕΕ, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Η αντικατάσταση της χρεοκοπίας του λαού μέσω νέων αντιλαϊκών μέτρων από τη χρεοκοπία του μέσω της υποτίμησης του νομίσματος και αντιλαϊκών μέτρων που θα έρθουν αργότερα, δεν αποτελεί διέξοδο για το λαό αλλά για ορισμένα τμήματα του κεφαλαίου που θα βγουν κερδισμένα απ' αυτή την εξέλιξη.
Την Πέμπτη είδαμε να γίνονται συνθήματα διαδήλωσης αντιδραστικά κελεύσματα τμημάτων του κεφαλαίου, όπως: «Οχι συνδικαλισμός στο Δημόσιο», «Το δημόσιο χρέος είναι κατά 80% παροχές και συντάξεις δημόσιων υπαλλήλων», «Μικρότερος και καλύτερος δημόσιος τομέας», «Ναι στις προτάσεις Γιούνκερ»! Στο περιβάλλον των εκβιασμών, των αυταπατών και της κινδυνολογίας, της αποδοχής των αντιλαϊκών δεσμεύσεων της ΕΕ, του «ανήκομεν εις την Δύσιν», της λογικής του μικρότερου κακού, της ανάδειξης ως υπ' αριθμόν 1 στόχου της ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων και της ανταγωνιστικότητας, ευνοείται η ενίσχυση αντιδραστικών κινήσεων. Περιβάλλον που έχει διαμορφωθεί και με τη συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυβέρνησής του με το συστηματικό ξήλωμα όποιου ριζοσπαστισμού - έστω θολού - είχε αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια σε εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις.
Οι τρεις αυτές εικόνες κάνουν το πράγμα σαφές: Είτε ο λαός, οι εργαζόμενοι θα στοιχηθούν κάτω από ξένες σημαίες αντιτιθέμενων τμημάτων της αστικής τάξης που παίζουν στα διάφορα αντιλαϊκά παζάρια αποδεχόμενοι αδιαμαρτύρητα, με τη μια ή την άλλη εκδοχή, τη συνέχιση της επιδείνωσης της ζωής τους ή θα οργανώσουν την πάλη τους, τη διεκδίκησή τους κάτω απ' τη σημαία των δικών τους ταξικών συμφερόντων!


Διαβάστε περισσότερα »

20:42
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε, καταγγέλλει τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και το υπουργείο Υγείας που συνεχίζουν την κοροϊδία των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφήνοντας απλήρωτους όλους τους εργαζόμενους στην ανασκαφή για την επέκταση τουΒενιζέλειου Νοσοκομείου Ηρακλείου.
Όπως τονίζει το Συνδικάτο, δεν είναι η πρώτη φορά που οι εργαζόμενοι στο συγκεκριμένο έργο καταγγέλλουν τη μη καταβολή των δεδουλευμένων τους. Μάλιστα σε πρόσφατη ανακοίνωσή του, μόλις στις 18 Μάη, το Συνδικάτο Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου είχε καταγγείλει για μια ακόμη φορά το γεγονός και δυστυχώς ακόμα και σήμερα«παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το πρόσχημα για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους είναι λόγοι γραφειοκρατίας, την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι δεν αμείβονται εδώ και 2 μήνες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν σε βασικές καθημερινές ανάγκες των ίδιων και των οικογενειών τους. Αυτή η κατάσταση τους ανάγκασε να ξεκινήσουν εκ νέου επίσχεση εργασίας, όπως είχαν κάνει και στο παρελθόν.
Τέλος, το συνδικάτο καλεί όλους τους εργαζόμενους να μη δείχνουν καμία ανοχή σε τέτοια φαινόμενα και συσπειρωμένοι γύρω από το συνδικάτο «να παλέψουμε με σύνθημα ότι "σκλάβοι στον 21ο αιώνα δεν θα γίνουμε". Να καταβληθούν τώρα όλα τα δεδουλευμένα!».

Διαβάστε περισσότερα »
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ © 2017. All Rights Reserved.
Powered by Blogger

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.