Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

Εγκύκλιο με τα προληπτικά μέτρα αντιμετώπισης παθολογικών καταστάσεων από υψηλές θερμοκρασίες εξέδωσε η Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης στην οποία αναφέρονται λεπτομερώς οι επιπτώσεις από την εμφάνιση υψηλών θερμοκρασιών στον πληθυσμό.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται, αν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος ξεπεράσει ορισμένα όρια, ανεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό, σε συνέργια με ορισμένους άλλους παράγοντες (υγρασία, άπνοια κλπ.), δημιουργούνται παθολογικές καταστάσεις ποικίλου βαθμού βαρύτητας, που μπορούν να οδηγήσουν σε κωματώδη κατάσταση αλλά και στο θάνατο.
Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι: Δυνατός πονοκέφαλος, ατονία, αίσθημα καταβολής, τάση για λιποθυμία, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ναυτία, εμετοί και ταχυπαλμία.
Το σύνδρομο της θερμοπληξίας εκδηλώνεται με αυξημένη θερμοκρασία του σώματος, σπασμούς, εμετούς, διάρροια, διαταραχή της πηκτικότητας του αίματος, απουσία εφίδρωσης. Μπορεί ακόμη να επέλθει έμφραγμα του μυοκαρδίου. Επακολουθεί κωματώδης κατάσταση και θάνατος.
Η θεραπεία των ατόμων που παρουσιάζουν τα παραπάνω συμπτώματα όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι υψηλή, πρέπει να γίνεται κατά προτίμηση σε νοσηλευτικά ιδρύματα, αλλά ως πρώτες βοήθειες μέχρι τη διακομιδή τους σε αυτά, θα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα μέτρα ελάττωσης της θερμοκρασίας του σώματος: Πλήρης έκδυση από τα ρούχα, τοποθέτηση παγοκύστεων ή κρύων επιθεμάτων στον τράχηλο, τις μασχάλες και τη βουβωνική περιοχή, εμβάπτιση σε μπανιέρα με κρύο νερό κλπ.
Τα μέτρα για την πρόληψη της εμφάνισης συμπτωμάτων κατά τον καύσωνα τα οποία περιλαμβάνονται στην εγκύκλιο είναι:
- Αποφυγή έκθεσης στο ηλιακό φως. Αναζήτηση σκιερών και δροσερών σημείων. Προτίμηση στα ανοιχτόχρωμα και ελαφρά ρούχα με ανοικτό λαιμό, κάλυψη κεφαλής (χρησιμοποίηση καπέλου, ομπρέλας κλπ.).
- Αποφυγή βαριάς σωματικής εργασίας, ιδιαίτερα σε μέρη που συνυπάρχουν υψηλή θερμοκρασία με υγρασία, καθώς και κάτω από τον ήλιο.
- Ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή. Πρόσληψη άφθονων υγρών, κατά προτίμηση νερού και φυσικών χυμών. Αποφυγή των οινοπνευματωδών ποτών. Ολιγοθερμική δίαιτα, που θα περιλαμβάνει κυρίως λαχανικά και φρούτα πάσης φύσεως, με περιορισμό των λιπαρών.
- Συχνά μπάνια και ντους.
- Τα βρέφη και τα παιδιά να ντύνονται όσο γίνεται πιο ελαφρά. Ειδικά για τα βρέφη είναι προτιμότερο τα χέρια και τα πόδια τους να είναι ελεύθερα και να μην τυλίγονται σε πάνες. Όταν κάνει ζέστη να προσφέρονται συχνά εκτός από το γάλα (μητρικό ή άλλο) και υγρά, όπως νερό κλπ.
- Περισσότερη προσοχή να δοθεί στις καλούμενες ομάδες υψηλού κινδύνου του καύσωνα, που είναι: Όλα τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Όλα τα άτομα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες, πνευμονοπάθειες, ηπατοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη κλπ.  Όλα τα άτομα που για καθαρά ιατρικούς λόγους παίρνουν φάρμακα για τα χρόνια νοσήματά τους, όπως π.χ. τα διουρητικά, τα αντιχολινεργικά, τα ψυχοφάρμακα, τα ορμονούχα (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης και των αντιδιαβητικών δισκίων). Ιδιαίτερα κατά την περίοδο των υψηλών θερμοκρασιών περιβάλλοντος θα πρέπει να συμβουλεύονται το γιατρό τους για την ενδεχόμενη τροποποίηση της δοσολογίας.
- Οι χώροι εργασίας πρέπει να διαθέτουν κλιματιστικά μηχανήματα ή απλούς ανεμιστήρες, κατά προτίμηση οροφής. Το ίδιο ισχύει και για τα ιδρύματα που περιθάλπουν νεογνά, βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες.
- Τα μέσα μαζικής μεταφοράς πρέπει να φροντίζουν για την καλή λειτουργία του κλιματισμού τους.
Οι δήμοι πρέπει να συμμετάσχουν και αυτοί στη συνολική προσπάθεια, μεριμνώντας εγκαίρως για την οργάνωση και διάθεση δροσερών και κλιματιζόμενων χώρων για το κοινό και γενικότερα να συνεργαστούν με τις υπηρεσίες των Περιφερειακών Ενοτήτων για την ενημέρωση του κοινού και για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο, εφόσον κριθεί αναγκαίο, εκτάκτων μεταβολών στα ωράρια λειτουργίας των διαφόρων υπηρεσιών του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, με έμφαση στον περιορισμό της μετακίνησης μεγάλου αριθμού ατόμων κατά τις θερμότερες ώρες.
Τέλος, επισημαίνεται ότι ενημερωτικό υλικό σχετικό με «Προστατευτικά μέτρα για τον καύσωνα» της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόληψης, Τμήμα Αγωγής Υγείας, είναι αναρτημένο στη ιστοσελίδα του υπουργείου Υγείας

Με την κατάθεση του επίσημου αιτήματος και προς την πλευρά του ΔΝΤ, για την ενεργό εμπλοκή του στο τρίτο μνημόνιο και βέβαια στη νέα δανειακή σύμβαση που θα το συνοδεύσει, συνεχίζεται ο αντιλαϊκός κατήφορος από την πλευρά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.«Προσδοκούμε στη συνέχιση της συνεργασίας μας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστολή που απευθύνει ο υπουργός Οικονομικών Ευ. Τσακαλώτος προς την επικεφαλής του ΔΝΤ, Κ. Λαγκάρντ. Στο επίσημο αίτημα, γίνεται αναφορά στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η συγκυβέρνηση στο πλαίσιο της απόφασης της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης (12/7).
Αποκαλυπτική είναι η ίδια η απόφαση της Συνόδου Κορυφής, η οποία, ανάμεσα σε άλλα, προβλέπει:
  • Το σύνολο των αντιλαϊκών δεσμεύσεων «αποτελείελάχιστες απαιτήσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές αρχές».
  • «Προκειμένου να αποτελέσει τη βάση για την επιτυχή σύναψη του μνημονίου συνεννόησης, η ελληνική πρόταση μεταρρυθμιστικών μέτρων πρέπει να ενισχυθεί σε σημαντικό βαθμό, ώστε να ληφθεί υπόψη η σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής και δημοσιονομικής θέσης της χώρας το τελευταίο έτος».
  • «Εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δε συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη,διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτωνπου αποκτήθηκαν, συνεπεία των ανωτέρω πράξεων»
Εννοείται, βέβαια, ότι σε πλήρη ισχύ θα παραμείνει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και των εφαρμοστικών νόμων της προηγούμενης μνημονιακής περιόδου.
Η αντιλαϊκή διαδρομή, επισφραγίζεται με την επάνοδο των κλιμακίων της τρόικας στην Αθήνα, μετά βέβαια από το «πράσινο φως» που δόθηκε από τη συγκυβέρνηση με την προώθηση των... προκαταβολικών «προαπαιτούμενων», με τις μαζικές αυξήσεις του ΦΠΑ στα εμπορεύματα λαϊκής κατανάλωσης, τις οριζόντιες μειώσεις όλων ανεξαιρέτως των συντάξεων μέσω της αύξησης των εισφορών και τις πρώτες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο (μέτρα «ανάκαμψης και εξυγίανσης» των ελληνικών τραπεζικών ομίλων σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση των πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών).
Ηδη εκτιμάται από την κυβέρνηση ότι ο πρώτος από τους εφαρμοστικούς νόμους, με τα δημοσιονομικά μέτρα της βίαιης προσαρμογής θα οδηγήσει:
-- Σε πρόσθετα κρατικά έσοδα, από την απογείωση της φοροληστείας μέσω του ΦΠΑ στα 2,4 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ η περαιτέρω συνολική διόγκωση των φόρων σε περίπου 3,2 δισ. ευρώ.
-- Οτι τα ποσά από την αύξηση των εισφορών τόσο στις κύριες όσο και στις επικουρικές συντάξεις φτάνουν στα 854 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση.
Για την ώρα, η αντιλαϊκή πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ξεκινά με ποσά ύψους πάνω από 4 δισ. ευρώ το χρόνο, τα οποία θα πολλαπλασιάζονται στην πορεία, σε συνδυασμό βέβαια και με την κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

«Προ των πυλών» το τρίτο μνημόνιο

Σε αυτό το πλαίσιο, ήδη έχει ξεκινήσει και η συρραφή των κάθε είδους αντιλαϊκών προτάσεων, που με τη σειρά τους βρίσκονταν από την πρώτη ώρα στο επίκεντρο της εξάμηνης διαπραγμάτευσης, που εξελίχτηκε για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Αποκαλύπτεται πλέον το γεγονός ότι το νέο μνημόνιο (2015 - 2018) θα έχει έκταση εκατοντάδων σελίδων. Σε αυτό θα καταγράφονται αναλυτικά και μάλιστα βήμα - βήμα, τα εκάστοτε προαπαιτούμενα αντιλαϊκά μέτρα για τις εκταμιεύσεις των δόσεων από την πλευρά των ιμπεριαλιστικών οργανισμών (Ευρωζώνη - ΔΝΤ).
Η διαπραγμάτευση, που ξεκινά στην Αθήνα, θα διενεργείται σε δύο επίπεδα:
1. Το πρώτο αφορά στη σύνταξη του μνημονίου (Memorandum of Understanding), στο οποίο οι 15 σελίδες τής κατ' αρχήν συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής, αναμένεται να φτάσουν στις 200 σελίδες, με σαφή αντιλαϊκά χρονοδιαγράμματα, και προαπαιτούμενες δράσεις (prior actions) για τις επόμενες εκταμιεύσεις.
2. Παράλληλα, θα «τρέχουν» οι διαπραγματεύσεις για το ύψος και το περιεχόμενο της δανειακής σύμβασης, με κατ' αρχήν εκτίμηση ύψους 82-86 δισ. ευρώ.
3. Ειδικό, επιμέρους «μνημόνιο συνεργασίας» εξετάζεται να υπογραφεί με την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο πέρα από τις προτάσεις για την ελάφρυνση του χρέους (αποκλειστικά σε βάρος των κρατών της Ευρωζώνης) έχει αναλάβει ειδικό ρόλο σε κεντρικά ζητήματα, όπως τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό.
Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση και οι «δανειστές» έχουν απόλυτα ταυτιστεί σε «προτάσεις» όπως:
-- Σταδιακή αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για όλους τους ασφαλισμένους με ορίζοντα το 2022.
-- Εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις.
-- Μείωση συντάξεων με στενότερη σύνδεση εισφορών - παροχών, ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμείων κ.ά.
-- Παραπέρα συμπίεση των μισθολογίων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
-- Φόρος 26% (από 13% σήμερα) στους φτωχούς αγρότες και μάλιστα από το πρώτο ευρώ. Αντίστοιχοι φόροι στις επιδοτήσεις και αποζημιώσεις, κατάργηση του μειωμένου συντελεστή στο πετρέλαιο.
-- Μείωση στο 50% για το επίδομα του πετρελαίου θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών.
-- Σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ με ορίζοντα το 2019.
-- Κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων και μεταφορά της κρατικής περιουσίας στο ταμείο ιδιωτικοποιήσεων, ως «ασπίδα» των δανειστών για τις μελλοντικές αποπληρωμές του κρατικού χρέους, που η συγκυβέρνηση έχει δεσμευτεί να εξυπηρετεί στο «ακέραιο και εγκαίρως».
-- Θέσπιση νέου καθεστώτος όσον αφορά την έκπτωση φόρου για τους μισθωτούς και συνταξιούχους, προκειμένου να «χτίσουν» το αφορολόγητο όριο των 9.500 ευρώ.
-- Αύξηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» και μόνιμη ενσωμάτωσή της στη φορολογική κλίμακα.
-- Λειτουργία των καταστημάτων λιανικής τις Κυριακές(είτε δοκιμαστικά σε ορισμένες περιοχές είτε σε ολόκληρη τη χώρα, από τις 11 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ).
-- Επιβολή ΕΝΦΙΑ και για το 2015 και για το 2016, με διατήρηση των εσόδων στα 2,65 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση και ανεξάρτητα από την όποια αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών.
-- Αύξηση του ορίου απαλλαγής από το καθεστώς ΦΠΑ για αυτοαπασχολούμενους από τα 10.000 ευρώ στα 25.000 ευρώ.
-- Αποβολή από τη ρύθμιση των 100 δόσεων όσων έχουν «εισοδηματική ικανότητα» να πληρώσουν νωρίτερα από τη λήξη της ρύθμισης, αλλά και αύξηση των προβλεπόμενων επιτοκίων και προστίμων.
Με βάση τη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής, στόχος είναι ηεπίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και μέσω της διαπραγμάτευσης θα οριοθετηθούν οι ανά έτος στόχοι, σύμφωνα με αρμόδιους παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης. Το πιθανό ενδεχόμενο της προς τα κάτω αναθεώρησης για τα πρώτα χρόνια του αντιλαϊκού προγράμματος, συνδέεται με την αναμενόμενη κατρακύλα του ΑΕΠ, την περαιτέρω μεγέθυνση της επίσημης ανεργίας, τη μείωση των λαϊκών εισοδημάτων και του επιπέδου της λαϊκής κατανάλωσης, επί των οποίων επιβάλλεται η κρατική φορολογία.
Η ατζέντα της αντιλαϊκής αξιολόγησης
Στην ατζέντα της αντιλαϊκής αξιολόγησης που ξεκινά στην Αθήνα, θα βρεθούν και τα παρακάτω ζητήματα:
-- Τα στοιχεία που αφορούν την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, ο εντοπισμός του δημοσιονομικού κενού (που μεταφράζεται σε πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, προκειμένου να καλυφθεί), τα εμφανιζόμενα ελλείμματα, τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους, η μείωση της μισθολογικής δαπάνης στο Δημόσιο κ.ά.
-- Στο υπουργείο Εργασίας, οι συνεννοήσεις θα επικεντρωθούνστα ζητήματα του Ασφαλιστικού, με αιχμή την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης καθώς και στα Εργασιακά.
-- Νευραλγικό ζήτημα αποτελεί και αυτό των κεφαλαιακών αναγκών που προκύπτουν για τις τράπεζες, με φόντο την απογείωση των «κόκκινων» δανείων και τους κεφαλαιακούς ελέγχους.
-- Οι εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, οι πλειστηριασμοί για τα «κόκκινα» δάνεια, το καθεστώς των αδειοδοτήσεων για τις επιχειρήσεις και οι αναδιαρθρώσεις που κρίνονται αναγκαίες για το κεφάλαιο.

Τέλος, στα αντιλαϊκά παζάρια αναμένεται να προστεθεί και εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), μέσω του οποίου θα διοχετευθούν τα δάνεια που θα χορηγηθούν από την πλευρά της Ευρωζώνης.

«Οσον αφορά τις αγορές εργασίας, να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των εργατικών κινητοποιήσεων και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της ΕΕ, των ομαδικών απολύσεων βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς. Κατόπιν της επανεξέτασης αυτής, οι πολιτικές για την αγορά εργασίας πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές, θα πρέπει δε να μη συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς» (απόσπασμα από τη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης 12 Ιούλη 2015, το οποίο αποτελεί μέρος των κατευθύνσεων που πρέπει να εμπεριέχει το νέο, υπό διαπραγμάτευση, μνημόνιο. Η δήλωση αυτή ψηφίστηκε από την ελληνική Βουλή στις 15 Ιούλη και είναι ήδη ο νόμος 4344 του ελληνικού κράτους).
Το παραπάνω κείμενο σε απλά ελληνικά σημαίνει παραπέρα χτύπημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ακόμα περισσότερα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και κυρίως στην άσκηση του δικαιώματος της απεργίας, άρση των όποιων «εμποδίων» παραμένουν ώστε οι μαζικές απολύσεις να γίνονται ακόμα πιο εύκολα. Ολα αυτά συγκαλύπτονται κάτω από τους όρους «εκσυγχρονισμός» και «βέλτιστες πρακτικές» που για να αποκαλυφθούν πρέπει να ιδωθούν με ταξικά κριτήρια. Εντός του καπιταλισμού «βέλτιστη πρακτική» σημαίνει ό,τι καλύτερο για τα μονοπώλια και κατά συνέπεια ό,τι χειρότερο για την εργατική τάξη.
Η επισκόπηση των συνθηκών εργασίας που επικρατούν σε χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Αλλά πριν από αυτό αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι όταν η Ευρωπαϊκή Ενωση μιλά για απασχόληση, εννοεί τη γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας ώστε να μπορούν τα μονοπώλια και οι εργοδότες να αντιστοιχούν τις ανάγκες τους σε προσωπικό στις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.
Το πλαίσιο των «βέλτιστων πρακτικών»
Αυτόν τον πραγματικό στόχο η Ευρωπαϊκή Ενωση τον κουκουλώνει κάτω από την πολιτική που αποκαλεί «Ατζέντα για νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας: Ευρωπαϊκή συμβολή για την πλήρη απασχόληση», η οποία διαμορφώθηκε το 2010 και αποτελεί μια από τις βασικές κατευθύνσεις της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Σε αυτή επιβεβαιώνεται ότι στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, η αύξηση της απασχόλησης είναι συνώνυμη με τη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, το χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων και διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Σημειώνεται σχετικά: «Οι πολιτικές ευελιξίας με ασφάλεια είναι το καλύτερο μέσο εκσυχρονισμού των αγορών εργασίας». Για την ενίσχυσή της, προτάσσεται «η αποκέντρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων ή η αναθεώρηση των υφιστάμενων συμβατικών ρυθμίσεων. Ενώ σε μερικές περιπτώσεις ενδέχεται να χρειαστεί μεγαλύτερη συμβατική "ποικιλία" για την αντιμετώπιση των εδαφικών και τομεακών ιδιαιτεροτήτων».
Με άλλα λόγια, ευελιξία σημαίνει, ανάμεσα σε άλλα, να καταργηθούν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι όροι εργασίας να καθορίζονται μέσω ατομικών ή και τοπικών συμφωνιών με τους εργοδότες. Να καταργηθούν επί της ουσίας οι συλλογικές διαπραγματεύσεις σε εθνικό επίπεδο και άρα οι όροι που συνήθως εμπεριέχουν όπως κατώτατα όρια αποδοχών, μισθολογικών ωριμάνσεων, αδειών, επιδομάτων κ.ά. Στόχος η εργατική τάξη να διαπραγματεύεται κατά τμήματα ή ακόμα και κατά άτομα, ώστε τα μονοπώλια να επιβάλλουν πιο εύκολα τους αντεργατικούς όρους εργασίας.
Η «Ατζέντα» εντοπίζει ακόμα την «αύξηση της βαρύτητας της εσωτερικής ευελιξίας σε περιόδους οικονομικής ύφεσης (σ.σ. ως «εσωτερική ευελιξία» νοείται η εφαρμογή ευέλικτων μορφών εργασίας εντός μιας επιχείρησης). Η εσωτερική ευελιξία μπορεί να βοηθήσει τους εργοδότες να προσαρμόσουν την εισροή εργασίας σε περίπτωση προσωρινής μείωσης της ζήτησης (...) Οι μορφές εσωτερικής ευελιξίας περιλαμβάνουν την προσαρμογή της οργάνωσης της εργασίας ή του χρόνου εργασίας (π.χ. ρυθμίσεις εργασίας με μειωμένο ωράριο)». Εδώ δίνεται βάρος στη δυνατότητα τα μονοπώλια να αλλάζουν το εργασιακό καθεστώς όσων απασχολούν σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Να τους αλλάζουν, δηλαδή, ωράριο, λίγες ή πολλές ώρες, πρωί, απόγευμα ή βράδυ, αντικείμενο και τόπο εργασίας, αποδοχές.
Αναλόγως σε Σύσταση (κείμενο που περιγράφει τις βασικές πολιτικές για το επόμενο διάστημα) του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου τον Ιούλη του 2010 «σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών των κρατών - μελών και της Ενωσης» επισημαίνεται ότι τα κράτη - μέλη στα εθνικά προγράμματα που εκπονούν θα πρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα που συρρικνώνουν παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει. Την κατεύθυνση αυτή αναδεικνύουν προτάσεις, όπως «η κατάλληλη διαμόρφωση των μισθών στο δημόσιο τομέα θα πρέπει να θεωρείται ως σημαντική ένδειξη που θα διασφαλίζει τη συγκράτηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και θα συνάδει με την ανάγκη βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας» και «θα πρέπει να αρθούν τα θεσμικά εμπόδια για ευέλικτες προσαρμογές των τιμών και των μισθών στις συνθήκες της αγοράς».
Ιδιοι στόχοι ανεξαρτήτως (συγ)κυβέρνησης...
Στο πλαίσιο αυτό στηρίχθηκαν οι σφοδρές αντεργατικές αλλαγές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης.
Για αυτό και οι κατευθύνσεις που θέτει η πρόσφατη Σύνοδος δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά επαναλαμβάνονται σε πολλά κείμενα της προηγούμενης περιόδου. Οι ίδιοι ακριβώς στόχοι διατυπώνονταν και σχεδόν ένα χρόνο πριν, τον Απρίλη του 2014, στην «4η Εκθεση Αξιολόγησης για το δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Προσαρμογής της Ελλάδας», την οποία συνέταξαν από κοινού η παλιά συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η (τότε) τρόικα (σήμερα θεσμοί):
«Οι αρχές συμφώνησαν να αξιολογήσουν το πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις, τη συνδικαλιστική δράση και τη λειτουργία των συνδικάτων, με στόχο τη διασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία, την προώθηση εποικοδομητικών σχέσεων μεταξύ των δύο μερών και να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη διακοπή της λειτουργίας των επιχειρήσεων, διαμορφώνοντας έτσι ένα ισχυρότερο πλαίσιο που ευνοεί την αύξηση της απασχόλησης και των επενδύσεων στην Ελλάδα. Το πρώτο βήμα είναι μια αναθεώρηση του υφιστάμενου πλαισίου στην Ελλάδα, κατά τις βέλτιστες πρακτικές, τον Ιούνη του 2014».
Αξίζει εδώ να υπενθυμίσουμε ότι αυτή η 4η Εκθεση Αξιολόγησης είναι εξόχως αποκαλυπτική για τους πραγματικούς στόχους των πολιτικών που έχουν χαραχθεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκή Ενωσης. Σημειώνεται μεταξύ άλλων:
«Το κόστος εργασίας έχει πέσει δραματικά στη βάση της αυξανόμενης ευελιξίας στη διαμόρφωση των μισθών, οδηγώντας σε μια αξιοσημείωτη ανάκαμψη της χαμένης κατά την προηγούμενη δεκαετία ανταγωνιστικότητας. Ταυτόχρονα, η πολυμορφία των εργασιακών σχέσεων δίνει τη δυνατότητα να αποφευχθεί η ακόμα μεγαλύτερη απώλεια θέσεων εργασίας». Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι η μείωση των μισθών, η γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας είναι προαπαιτούμενα για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
«...Οι τελευταίες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας εστιάζουν (...) στην εξάλειψη των αντικινήτρων στις επενδύσεις (δυσκαμψία στην αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και στους κανόνες που διέπουν τις ομαδικές απολύσεις), καθώς και στη διευκόλυνση της προσωρινής απασχόλησης». Τα εργασιακά δικαιώματα θεωρούνται βαρίδια για τους εργοδότες και οι όποιοι περιορισμοί στις ομαδικές απολύσεις ή στο δουλεμπόριο αποτελούν «αντικίνητρα» για επενδύσεις.
«Βέλτιστες πρακτικές» ίσον εργασιακός μεσαίωνας
Ακριβώς επειδή οι πολιτικές αυτές δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα αλλά το σύνολο των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παντού συναντάμε συνθήκες που παραπέμπουν σε εργασιακό μεσαίωνα. Είναι αυτές οι συνθήκες που κατ' ευφημισμό αποκαλούνται «βέλτιστες πρακτικές». Στη συνέχεια παρουσιάζουμε πτυχές αυτής της βαρβαρότητας που επικρατεί στη Γερμανία, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στη Γερμανία, την αποκαλούμενη «ατμομηχανή» της ΕΕ (και άρα το παράδειγμα ανάπτυξης για τις άλλες χώρες), η πλήρης απασχόληση μειώνεται διαρκώς δίνοντας τη θέση στις ελαστικές σχέσεις εργασίας. Οι θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης το 1997 ανέρχονταν στο 82,5% του συνόλου των θέσεων εργασίας και σήμερα έχουν πέσει στο 57%. Κατά την ίδια περίοδο αυξήθηκαν οι νέες μορφές απασχόλησης (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, μερική απασχόληση, προσωρινή εργασία κ.ά.) φθάνοντας στο 43% σήμερα από 17,5% που ήταν το 1997.
Διαδεδομένη μορφή ελαστικής απασχόλησης αποτελούν οι λεγόμενες «mini jobs» ή «οριακή απασχόληση» που αμείβονται έως 450 ευρώ/μήνα. Με αυτή τη μορφή απασχολούνται περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι κυρίως στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, τη συντήρηση και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσυκλετών, ξενοδοχεία και υπηρεσίες εστίασης, την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική μέριμνα.
Μια ακόμη διαδεδομένη μορφή εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, είναι η εργασία μετά από κλήση - τηλεφώνημα (Arbeit auf Abfuf). Ο εργαζόμενος δεν ξέρει πότε και για πόση ώρα θα εργαστεί και δεν έχει κανένα εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα (Υγεία, Ασφάλιση). Οι μηνιαίες απολαβές κυμαίνονται από 100 έως 300 ευρώ. Η πλειονότητά τους έχει μηνιαίες απολαβές περίπου 150 ευρώ, τις οποίες συμπληρώνει το κράτος με κάποιο επίδομα ανεργίας.
Σχετικά με την εργασία τις Κυριακές υποτίθεται ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι συνήθως υποχρεωμένοι να δουλεύουν, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις για ένα μεγάλο αριθμό δραστηριοτήτων.
Το επίδομα Χριστουγέννων λαμβάνει μόνο το 55% των εργαζομένων με μεγάλες διαφοροποιήσεις ως προς το ύψος του από κλάδο σε κλάδο. Για παράδειγμα ένας εργαζόμενος στις τράπεζες παίρνει ως επίδομα Χριστουγέννων το 100% του μισθού του, ενώ ένας εργαζόμενος στη μεταλλουργία παίρνει από 25 έως 55%.
Η έννοια του κατώτατου μισθού δεν υπάρχει, ενώ από φέτος υποτίθεται ότι ισχύει το κατώτατο ωρομίσθιο, των 8,50 ευρώ ανά ώρα, όχι όμως για όλους. Από αυτό εξαιρούνται οι νέοι κάτω από 18 ετών, οι εκπαιδευόμενοι, οι μακροχρόνια άνεργοι κατά τους πρώτους έξι μήνες μετά την πρόσληψή τους, όσοι κάνουν πρακτική έως τρεις μήνες. Εξαιρούνται ακόμα κλάδοι, στους οποίους οι συλλογικές συμβάσεις προβλέπουν κατώτατο ωρομίσθιο χαμηλότερο από τα 8,50 ευρώ.
Επίσης, κάνει θραύση η λεγόμενη ενοικιαζόμενη εργασία, μέσω εργολαβικών και δουλεμπορικών γραφείων, που είναι ήδη 12.000 σε όλη τη χώρα. Ακόμα επεκτείνεται και η λεγόμενη δουλειά με το «μπλοκάκι», υποτίθεται ως «αυτοαπασχολούμενοι», στην ουσία απαλλάσσοντας τους εργοδότες από ασφαλιστικές εισφορές.
Ως όριο φτώχειας θεωρούνται τα 940 ευρώ το μήνα, συμπεριλαμβανομένων και των κοινωνικών επιδομάτων και υπολογίζεται ότι περισσότερα από 12 εκατομμύρια Γερμανοί ζουν γύρω ή κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Σχεδόν μισό εκατομμύριο απόμαχοι της δουλειάς αναγκάζονται να δουλεύουν, ενώ μικροσυνταξιούχοι όλο και πιο συχνά αναγκάζονται να μαζεύουν από τους δρόμους και τα πάρκα μπουκάλια για να τα επιστρέψουν στα σημεία συλλογής και ανακύκλωσης για μερικά ευρώ. Αυξάνονται οι τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια για τους εξαθλιωμένους που πληθαίνουν. Με βάση επίσημα στοιχεία υπολογίζεται ότι το 2016 οι άστεγοι θα ξεπεράσουν τους 380.000, ενώ ένα στα πέντε παιδιά στη Δυτική και ένα στα τέσσερα στην Ανατολική Γερμανία ζει σε συνθήκες φτώχειας ή απειλείται άμεσα απ' αυτήν.
Στη Γαλλία, τη δεύτερη πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ, η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση κλιμακώνει την αντεργατική επίθεση.
Προχωρά στην περικοπή των δημόσιων δαπανών κατά 50 δισ. ευρώ, διευκρινίζοντας πως τα 10 δισ. θα «εξοικονομηθούν» από τις παροχές ασθενείας του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας, τα 10 από τις τοπικές κοινότητες και τα υπόλοιπα από το κράτος και τις υπηρεσίες του. Και στη Γαλλία ζητείται η περαιτέρω διεύρυνση της μερικής απασχόλησης, των νέων μορφών ενοικίασης εργαζομένων, ζητήματα που προωθούν σε όλους τους τομείς (πρόσφατο παράδειγμα η απελευθέρωση στους σιδηροδρόμους). Πρόσφατα η κυβέρνηση πέρασε μέτρα για τη διευκόλυνση των απολύσεων και το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.
Η μερική απασχόληση φθάνει το 18% ενώ πολύ λιγότερες από τις μισές προσλήψεις είναι μόνιμες θέσεις εργασίας. Με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας, εφαρμόζονται μέτρα που επιτρέπουν στους εργοδότες να απασχολούν μέχρι τρία χρόνια, με συμβάσεις μαθητείας, νέους16 έως 25 ετών οι οποίοι αμείβονται με μόλις το 25% έως και το 78% του κατώτατου μισθού! Ακόμα επιτρέπεται να απασχολούν μέσω συμβολαίων επαγγελματικής κατάρτισηςνέους 16 - 25 ετών που δεν έχουν προσόντα ή και άνω των 25 για έξι έως 21 μήνες δίνοντάς τους το 55% έως 85% του κατώτατου μισθού.
Στη Βρετανία, επίσης, η κατάσταση που επικρατεί για τους εργαζόμενους είναι το ίδιο αρνητική, χωρίς η χώρα να έχει μνημόνια ή και να είναι στην Ευρωζώνη. Τα τελευταία χρόνια, οι επίσημες στατιστικές εμφανίζουν τους αυτοαπασχολούμενους στα 4,5 εκατομμύρια, αλλά τα 2/3 απ' αυτούς είναι ουσιαστικά εργαζόμενοι με μπλοκάκι. Πάνω από 8 εκατομμύρια δουλεύουν με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Τα τελευταία χρόνια, έχουν αυξηθεί οι άνεργοι, φτωχοί εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, που αναγκάζονται να προστρέχουν στις λεγόμενες τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια, που έφτασαν τις 913.000 το 2014.
Σύνηθες φαινόμενο αποτελούν οι λεγόμενες συμβάσεις «μηδενικών ωρών» (zero hour contracts) στις οποίες δεν καθορίζεται το ωράριο εργασίας! Η εργασία δίνεται όποτε αυτό απαιτείται από τις ανάγκες της επιχείρησης και οι εργαζόμενοι πληρώνονται μόνο για τις ώρες που εργάστηκαν. Με άλλα λόγια οι εργαζόμενοι είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι στον εργοδότη, δεν ξέρουν ούτε πότε ούτε πόσες ώρες θα δουλέψουν και αμείβονται με ψίχουλα. Στην πράξη πρόκειται για ανθρώπους που το σύνολο της ζωής τους εξαρτάται απόλυτα και ευθέως από τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Οι συμβάσεις μηδενικών ωρών τριπλασιάστηκαν το 2014 και ανέρχονται στα 1,4 εκατομμύρια, ενώ τα συνδικάτα εκτιμούν ότι αφορούν σε 5 εκατομμύρια εργαζόμενους.Η συντριπτική πλειοψηφία των κακοπληρωμένων συμβασιούχων είναι γυναίκες, νέοι και συνταξιούχοι. Ετσι δουλεύουν οι εργαζόμενοι στις αλυσίδες λιανικής πώλησης και ταχυφαγείων.

Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι αυτού τους είδους η μορφή εργασίας απαντάται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ιρλανδία, την Ολλανδία και όπως ήδη είπαμε στη Γερμανία με διαφορετικά ονόματα. Ετσι, ανάλογα με τα zero hours contracts είναι τα low hour contracts, τα on call contracts κ.ά.


Αγώνας τώρα για να ακυρώσουμε το νέο βάρβαρο μνημόνιο!
Απαντάμε μαζικά, μαχητικά, στην επίθεση των εργοδοτών με τον οργανωμένο αγώνα μέσα από τα ταξικά σωματεία!
Δεν υποκύπτουμε, δεν δεχόμαστε την απλήρωτη δουλειά, τις αναγκαστικές άδειες, την εκ περιτροπής εργασία. Να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος!

Εργαζόμενοι - εργαζόμενες στον κλάδο των κατασκευών

Το αδηφάγο κεφάλαιο μας θέλει να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα. Μας θέλει γονατιστούς, διασπασμένους, φοβισμένους. Αυτούς τους νόμους επιβάλει η ΕΕ, η ένωση του κεφαλαίου με τα συνεχόμενα μνημόνια. Αυτούς τους νόμους και αυτά τα συμφέροντα υπηρετούν οι κυβερνήσεις τους!
Αρκετά ματώσαμε – αρκετά πληρώσαμε! Αρκετά ανεχθήκαμε την κοροϊδία τους, τις απάτες τους, τις υποκρισίες τους, πότε με κάλπικα δημοψηφίσματα πότε με τις ωμές απειλές τους. Μέρα με τη μέρα πληθαίνει ο αριθμός των επιχειρήσεων που ανακοινώνουν στους εργαζόμενους αναγκαστικές άδειες, εκ περιτροπής εργασία, ότι δε θα τους πληρώσουν, ενώ συνεχώς μεγαλώνει η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί, οι απειλές για απολύσεις. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι αξιοποιούν το κλίμα φόβου για να κλιμακώσουν την επίθεσή τους στους εργαζόμενους. Οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι και οι οικογένειες τους είναι τα μόνιμα θύματα της αντιλαϊκής πολιτικής και των ισχυρών ανταγωνισμών μεταξύ μονοπωλιακών ομίλων.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Εδώ και τώρα να πάρουμε τη ζωή μας και το μέλλον των οικογενειών και των παιδιών μας στα δικά μας χέρια. Κανένας μόνος του – Κανένας ανοργάνωτος! Έχουμε τη δύναμη, έχουμε τα όπλα! Να γυρίσουμε την πλάτη σε μνημόνια και αφεντικά και στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες! ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ! Δεν δεχόμαστε:
Τους νέους και παλιούς αντιασφαλιστικούς νόμους
Το συνεχόμενο χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα, στους μισθούς, τις συντάξεις
Τους νέους φόρους και τα νέα χαράτσια

Οι ζώες μας δεν αντέχουν άλλα μέτρα. Οι ανάγκες μας δεν μπορούν να συρρικνωθούν για να σωθούν τα μονοπώλια, τα κέρδη τους, το βάρβαρο σύστημά τους! Εδώ και τώρα, κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, διεκδικούμε:
Να διασφαλιστεί η πληρωμή στην ολότητά τους των μισθών των εργαζομένων, καμία απόλυση, ούτε υποχρεωτική άδεια ή εκ περιτροπής εργασία με πρόσχημα το κλείσιμο των τραπεζών.
Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. Κανείς εργαζόμενος κάτω από 751 κατώτερο μισθό.
Κάλυψη όλων των απωλειών.
Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Κατάργηση των αντεργατικών νόμων.
Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων, ανεξάρτητα από τον τρόπο αμοιβής (μισθό, ΔΠΥ).
Οργανώνουμε την απάντηση μας! Ενισχύουμε τη δύναμη μας!
Nα απαιτήσουμε εδώ και τώρα, την πλήρη διασφάλιση και καταβολή στην ολότητα τους, των μισθών μας, των συντάξεων, των επιδομάτων ανεργίας. Το λαϊκό εισόδημα δεν είναι κεφάλαιο, δεν έχει καμιά δουλειά στα capital control. Είναι ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας. Δεν τα χαρίζουμε σε κανέναν! Τώρα πρέπει να δυναμώσει η οργάνωση, η ενότητά μας με βάση τα ενιαία αιτήματά μας ανεξάρτητα από κλάδο και χώρο εργασίας. Ενιαία πάλη παντού. Οργάνωση παντού με αγωνιστές μπροστά στα σωματεία μας, στις λαϊκές επιτροπές, να ενισχυθεί παντού η αλληλεγγύη και η συλλογική δράση. Απαντάμε άμεσα και παντού σε καθυστερήσεις στην καταβολή μισθών, σε απολύσεις, σε αναγκαστικές άδειες. Δε θα πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!
Δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη στα βάρβαρα μέτρα!
Η κυβέρνηση κοροϊδεύει ωμά και προκλητικά τους εργαζόμενους όταν αναφέρει πως τα μέτρα βασίζονται στην "κοινωνική δικαιοσύνη", ότι δήθεν "μεταφέρουν τα βάρη στα υψηλότερα στρώματα". Το νέο μνημόνιο φέρνει νέα άγρια μέτρα στο εισόδημα, στο ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, νέα φοροεπιδρομή.
Οι εργαζόμενοι έχουμε τα δικά μας συνθήματα!
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν επιτρέπεται να γίνει «ουρά» των διαφόρων επιλογών που πτωχεύουν το λαό! Να απορρίψει τους μονόδρομους των μνημονίων διαρκείας των ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ που υιοθετούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας αλλά και η ΓΣΕΕ σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους επιχειρηματικούς ομίλους. Δεν βάζουμε τα συνθήματα και τους αγώνες μας κάτω από ξένες σημαίες. Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, τις ίδιες ανάγκες, τους ίδιους καημούς και δυσκολίες με τους εκμεταλλευτές μας.
Καμία αποδοχή της βάρβαρης και αντιλαϊκής ΕΕ! Με τα μονοπώλια ή με τις ανάγκες του λαού! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!
Η ρήξη με την ΕΕ και το δρόμο των μονοπωλίων είναι ο δικός μας δρόμος. Ο «μονόδρομος» της ΕΕ αποδεικνύεται καταστροφικός, επιζήμιος για τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα. Η ΕΕ δεν αλλάζει, δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Είναι ο ναός της Δημοκρατίας για το μεγάλο κεφάλαιο και νεκροταφείο εργατικών-λαικών δικαιωμάτων για τη συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού.
Εμείς έχουμε τη δύναμη! Εμείς μπορούμε να ανατρέψουμε μνημόνια και βάρβαρα μέτρα! Εμείς παράγουμε τον πλούτο! Δεν μπορεί να μοιραστεί δίκαια όταν διαχειριστές του είναι οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους στις κυβερνήσεις. Εμείς πρέπει να γίνουμε κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε!
Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας
http://syndikatooikodomonathinas.gr, email: info@syndikatooikodomonathinas.gr, τηλ. 6946072002, 2103827122
Επιτροπή Αγώνα Μισθωτών Τεχνικών
http://www.dpk.tee.gr, email: esak.mis.texnik@gmail.com, τηλ. 6977219710, 6946799833
Ένωση Ηλεκτροτεχνιτών Ν. Αττικής
email: electro.un@gmail.com, τηλ. 2108235261
Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών Κατεργασίας Ξύλου Ν. Αττικής

email: syndikatoksylou@gmail.com, τηλ. 2108830838 

1. Είμαι εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα. Πότε είμαι δικαιούχος κανονικής άδειας;
Δικαιούσαι να λάβεις κανονική άδεια με αποδοχές, από την έναρξη της απασχόλησής σου στην επιχείρηση. 

2. Ποιος αποφασίζει για τη χορήγηση της κανονικής άδειας;
Ο χρόνος που ο εργαζόμενος θα λάβει την κανονική άδειά του καθορίζεται με συμφωνία μεταξύ αυτού και του εργοδότη. Αν ο μισθωτός ζητήσει την άδεια του, τότε ο εργοδότης υποχρεούται να του τη δώσει υποχρεωτικά εντός δύο μηνών 

3. Ποιες μέρες υπολογίζονται στην κανονική άδεια;
Στην κανονική άδεια υπολογίζονται μόνο οι εργάσιμες ημέρες. Δεν συμπεριλαμβάνονται οι Κυριακές, και οι αργίες. Δεν μπορούν να συμψηφιστούν ημέρες αποχής του μισθωτού από την εργασία του λόγω βραχείας διάρκειας ασθένειας, στράτευσης, απεργίας, ανωτέρας βίας. Επίσης στις ημέρες κανονικής άδειας δεν μπορούν να συμψηφιστούν οι ημέρες ειδικών αδειών που προβλέπονται για τους μισθωτούς. (π.χ. άδεια γάμου ή κυήσεως κλπ). Για τους εργαζόμενους με πενθήμερο δεν περιλαμβάνεται στον αριθμό ημερών αδείας, οι ημέρες της εβδομαδιαίας ανάπαυσης (ρεπό) 

4. Πότε πρέπει να χορηγείται η κανονική άδεια;
Ο εργοδότης υποχρεούται να χορηγεί σε όλους τους εργαζόμενους την άδεια μέχρι τη λήξη του ημερολογιακού έτους, έστω και αν αυτοί δεν την ζήτησαν.  Μεταφορά άδειας στο επόμενο έτος δεν επιτρέπεται. Οι μισές άδειες πρέπει να δίνονται στο διάστημα από 1ης Μαΐου έως 30ής Σεπτεμβρίου.

5. Επιτρέπεται η τμηματική χορήγηση της κανονικής άδειας;
Επιτρέπεται κατ΄ εξαίρεση η κατάτμηση του χρόνου της κανονικής άδειας σε δύο περιόδους, λόγω σοβαρής ή επείγουσας ανάγκης της επιχείρησης, εκ των οποίων η πρώτη θα διαρκεί τουλάχιστον (6) ημέρες.
Η  άδεια μπορεί να δοθεί και σε περισσότερες των δύο περιόδων εκ των οποίων η μία να διαρκεί τουλάχιστον  10  ημέρες για την πενθήμερη εργασία ή 12 ημέρες για την εξαήμερη εργασία, μετά από αίτημα του εργαζόμενου προς τον εργοδότη.
Για την κατάτμηση της άδειας δεν απαιτείται έγκριση του ΣΕΠΕ
Σε  περιπτώσεις επιχειρήσεων που απασχολούν τακτικό και εποχικό προσωπικό και παρουσιάζουν ιδιαίτερη σώρευση εργασίας που οφείλεται στο είδος ή στο αντικείμενο εργασιών τους, σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο του έτους, για το τακτικό προσωπικό, ο εργοδότης δύναται να χορηγεί το τμήμα της αδείας των 10 εργασίμων ημερών επί πενθημέρου ή 12 επί εξαημέρου, οποτεδήποτε εντός του ημερολογιακού έτους.

6. Πόσες μέρες άδειας δικαιούμαι;
Για το 1ο και 2ο ημερολογιακό έτος, η άδεια υπολογίζεται αναλογικά με τους μήνες εργασίας.
Η αναλογία αυτή είναι 1,66 ημέρες άδειας/μήνα εργασίας  επί πενθημέρου  και 2 ημέρες άδειας/μήνα εργασίας επί εξαημέρου για το 1ο έτος.  Για το 2ο έτος και μετά τη συμπλήρωση  12 μηνών από την ημερομηνία πρόσληψης, η αναλογία είναι 1,75  ημέρες άδειας/μήνα εργασίας επί πενθημέρου και 2,08  ημέρες άδειας/μήνα εργασίας  επί εξαημέρου. Κατά το 3ο  ημερολογιακό έτος,  καθώς και τα επόμενα, ο εργαζόμενος δικαιούται να λάβει ολόκληρη την κανονική άδειά του και σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο του έτους αυτού. Η άδεια αυτή, υπολογίζεται στις  22 ημέρες επί πενθημέρου και τις 26 επί εξαημέρου, με τη συμπλήρωση των 24 μηνών από την πρόσληψη  εντός του 3ου  αυτού ημερολογιακού έτους.


7. Ποιος είναι ο ανώτατος αριθμός ημερών κανονικής άδειας;

Εργαζόμενοι που έχουν συμπληρώσει 10 χρόνια στον ίδιο εργοδότη ή προϋπηρεσία 12 ετών σε οποιοδήποτε εργοδότη, δικαιούνται άδεια 30 εργάσιμων ημερών, επί εξαημέρου ή 25 εργασίμων ημερών, επί πενθημέρου. Όσοι έχουν συμπληρώσει 25 χρόνια υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας δικαιούνται 26 ημέρες επί πενθημέρου και 30 ημέρες άδεια επί εξαημέρου. 


8. Δικαιούμαι αποδοχές κατά το διάστημα της άδειας;
Ναι, ο εργαζόμενος κατά τη διάρκεια της άδειας του δικαιούται τις αποδοχές που θα έπαιρνε αν εργαζόταν.  Επίσης δικαιούται επίδομα αδείας, το οποίο είναι ίσο με τις αποδοχές των ημερών αδείας, με ανώτατο όριο το μισό μισθό για τους αμειβομένους με μισθό,  ή 13 ημερομίσθια για τους αμειβομένους με ημερομίσθιο.

9.  Πότε καταβάλλονται οι αποδοχές άδειας και το επίδομα άδειας;
Οι αποδοχές και το επίδομα άδειας προκαταβάλλονται στον εργαζόμενο  κατά την ημέρα έναρξης της άδειας του.
Ο μισθωτός που δεν έλαβε την άδειά του από πταίσμα του εργοδότη δικαιούται, ευθύς μόλις λήξει το ημερολογιακό έτος εντός του οποίου έπρεπε να την είχε πάρει, τις αποδοχές της άδειας του αυξημένες κατά 100% . Το επίδομα άδειας δεν διπλασιάζεται.

10.  Η εργασιακή σχέση έληξε πριν την λήξη του έτους.  Τι προβλέπεται για την άδεια και το επίδομα άδειας;
Σε περίπτωση λύσης της εργασιακής σχέσης με οποιονδήποτε τρόπο και εφόσον δεν έχει ληφθεί η κανονική άδεια, ο μισθωτός δικαιούται τις αποδοχές τις οποίες θα έπαιρνε αν του είχε χορηγηθεί άδεια.  Επίσης, δικαιούται και το  επίδομα αδείας, με τον περιορισμό του μισού μισθού ή των 13 ημερομισθίων, ανάλογα εάν αμείβονται με μισθό, ή ημερομίσθιο.

11. Επιτρέπεται ο συμψηφισμός των αποδοχών άδειας και του επιδόματος άδειας με καταβαλλόμενες  αποδοχές ανώτερες των νομίμων;  
Όχι δεν επιτρέπεται. Οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου για  συμψηφισμό με τυχόν υπέρτερες των νομίμων καταβαλλόμενες αποδοχές προς τις οφειλόμενες αποδοχές και το επίδομα αδείας, είναι άκυρη

12. Εργαζόμενος, αρρώστησε κατά τη διάρκεια της άδειας του. Τι ισχύει στη περίπτωση αυτή;
Εργαζόμενος που αρρώστησε, ενώ κάνει χρήση της κανονικής του άδειας , μπορεί  να διεκδικήσει  το διάστημα της ασθένειας του,  ως κανονική άδεια αργότερα.

13. Μπορεί να γίνει απόλυση εργαζόμενου που βρίσκεται σε κανονική άδεια;
Όχι αυτό απαγορεύεται

14. Μπορώ να απασχοληθώ σε άλλο εργοδότη κατά τη διάρκεια της άδειας μου;
Όχι αυτό δεν επιτρέπεται

15. Εργάζομαι με σύστημα εκ περιτροπής απασχόλησης. Πως υπολογίζονται οι ημέρες άδειας;
 Οι ημέρες άδειας στην εκ περιτροπής εργασία είναι συνάρτηση του αριθμού ημερών που παρέχεται εργασία και της υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας του εργαζόμενου.
Για τον υπολογισμό των ημερών άδειας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους παρακάτω συντελεστές:
0,08 (24:300) Χ ημέρες εργασίας, για το 1ο έτος
0,083333 (25:300) Χ ημέρες εργασίας, για το 2ο έτος
0,086667 (26:300) Χ ημέρες εργασίας, για το 3ο μέχρι και 10ο έτος
0,1 (30:300) Χ ημέρες εργασίας, για 10 χρόνια στον ίδιο εργοδότη ή 12 συνολικά
0,103333 (31:300) Χ ημέρες εργασίας, για 25 χρόνια υπηρεσίας συνολικά 

16. Πως υπολογίζεται η άδεια σε μικτό σύστημα απασχόλησης; (πλήρες και εκ περιτροπής)
Θα πρέπει να γίνουν δύο ξεχωριστοί υπολογισμοί, ένας για το διάστημα της πλήρους απασχόλησης και ένας για το διάστημα της εκ περιτροπής απασχόλησης. 

17. Ποια στοιχεία πρέπει να τηρεί η επιχείρηση για τις άδειες των μισθωτών;
Ο εργοδότης οφείλει να τηρεί το ειδικό βιβλίο αδειών, το οποίο μπορεί να είναι και σε μορφή μηχανογραφημένων σελίδων. Το βιβλίο θα πρέπει να βρίσκεται στην επιχείρηση και να τίθεται στη διάθεση των ελεγκτικών οργάνων.
Υποχρεούται επίσης ο εργοδότης, να γνωστοποιεί ηλεκτρονικά στον πληροφοριακό σύστημα "ΕΡΓΑΝΗ", εντός του Ιανουαρίου, τα στοιχεία των εργαζομένων που πήραν την ετήσια άδεια και το επίδομα αδείας κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος.








Η άδεια άνευ αποδοχών δεν προβλέπεται από τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας αλλά στηρίζεται στην αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων σύμφωνα με το άρθρο 361 ΑΚ.
Η χορήγηση αδείας άνευ αποδοχών γίνεται έπειτα από συμφωνία των μερών εργοδότη – εργαζόμενου. Η άδεια αυτή αποτελεί συμβατική αναστολή της εργασιακής σύμβασης, κατά τη διάρκεια της οποίας ούτε ο μισθωτός παρέχει υπηρεσίες, ούτε ο εργοδότης καταβάλλει αποδοχές ούτε ασφαλιστικές εισφορές. Μετά τη λήξη της αδείας, ο εργαζόμενος υποχρεώνεται να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες του, ο δε εργοδότης να τις αποδεχτεί. Σε περίπτωση σύμβασης ορισμένου χρόνου η χορήγηση της άδειας αυτής μπορεί να θεωρηθεί ότι επιφέρει αναστολή λήξης της σύμβασης για ίσο χρόνο προς το χρονικό διάστημα της άδειας.
Κατά συνέπεια η άδεια αυτή δεν είναι δυνατόν να χορηγηθεί υποχρεωτικά από τον εργοδότη (ΑΠ751/1987) και η μονομερής χορήγηση άδειας άνευ αποδοχών ισοδυναμεί με άρνηση αποδοχής των υπηρεσιών του μισθωτού με αποτέλεσμα την υπερημερία του εργοδότη.
Δεν υπάρχει διάταξη που να καθορίζει τον αριθμό των ημερών αδείας άνευ αποδοχών, ενώ δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διατυπώσεις για την χορήγηση της άδειας αυτής, αλλά θα πρέπει να αποδεικνύεται με στοιχεία όπως αίτηση εργαζομένων, έγκριση του εργοδότη ή έγγραφη συμφωνία για τη χορήγηση της άδειας κ.λ.π.
Η μη καταβολή των αποδοχών στον εργαζόμενο κατά τη διάρκεια της άδειας αυτής, προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου του 648 ΑΚ σύμφωνα με την οποία ο μισθός αντιστοιχεί σε πραγματική εργασία.
Δεδομένου ότι η άδεια άνευ αποδοχών αποτελεί αναστολή της εργασιακής σχέσης, καθώς ο εργασιακός δεσμός μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου δεν διακόπτεται(σχέση εργασίας ενεργή), ο χρόνος άδειας άνευ αποδοχών θεωρείται ως χρόνος υπηρεσίας και συνεπώς υπολογίζεται για τον καθορισμό των δικαιωμάτων του μισθωτού που σχετίζονται με την προϋπηρεσία , καθώς και το ποσό της αποζημίωσης λόγω απόλυσης((ΑΠ1534/1986, ΑΠ751/1987).
Κατά τις αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, είθισται ο εργοδότης να γνωστοποιεί στις αρμόδιες αρχές υπηρεσίες (ΣΕΠΕ, ΙΚΑ κ.λ.π) την χορήγηση-συμφωνία της άδειας άνευ αποδοχών, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα , και αυτό για να διευκολυνθεί ο ουσιαστικός έλεγχος των οργάνων των υπηρεσιών.
Η ενημέρωση αυτή δεν προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία, αντικειμενικό σκοπό έχει τον αποτελεσματικότερο, συνεπή και αδιάβλητο έλεγχο σχετικά με την εφαρμογή της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας.
Όσο αφορά το ΣΕΠΕ, κατά τους ελέγχους που διενεργεί και την έρευνα που διεξάγει προς διαπίστωση της τήρησης και εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας λαμβάνει υπόψη και κάθε είδους έγγραφα και στοιχεία που τηρεί η επιχείρηση σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν.3996/2011.
Για το ζήτημα αν ο μισθωτός που έλαβε άδεια άνευ αποδοχών δικαιούται να λάβει και κανονική άδεια σημειώνουμε ότι, κατά την κρατούσα άποψη, οι μισθωτοί που έλαβαν άδεια άνευ αποδοχών, δικαιούνται να λάβουν και κανονική άδεια- Γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ 557/63, με την οποία συμφωνεί και το Υπ. Εργασίας με το αριθ.1332/86 έγγραφό του.
Αυτό προκύπτει από τις διατάξεις του Α.Ν 539/45 και τον σκοπό που αποβλέπουν οι διατάξεις περί άδειας αναψυχής των μισθωτών, που είναι η ανάπαυση του μισθωτού με αυξημένα οικονομικά μέσα(αποδοχές και επίδομα αδείας προς αναπλήρωση των σωματικών και πνευματικών του δυνάμεων που απώλεσε κατά την εργασία του.
Εν προκειμένω με την συμφωνία χορήγησης άδειας άνευ αποδοχών, τεκμηριώνεται η θέληση του εργοδότη να αναγνωρίσει τον χρόνο της άδειας χωρίς αποδοχές ως χρόνο πραγματικής υπηρεσίας του μισθωτού ενώ ο μισθωτός που έλαβε άδεια άνευ αποδοχών είναι δυνατό να έχει αναλώσει περισσότερες πνευματικές ή ψυχικές δυνάμεις κατά τον χρόνο αυτής, και συνεπώς επανερχόμενος από την άδεια αυτή δικαιούται τόσο την κανονική άδεια με αποδοχές, όσο και το επίδομα αδείας.
Εξάλλου κατά ρητή πρόβλεψη της παρ.6 του άρθρου 2 του Α.Ν 539/1945, για τον υπολογισμό του χρόνου απασχολήσεως για την λήψη της κανονικής άδειας, τα διαστήματα κατά τα οποία ο μισθωτός απείχε από την εργασία του, δεν συμψηφίζονται με τις ημέρες αδείας που αυτός δικαιούται. Στην άδεια άνευ αποδοχών, η σχέση εργασίας διατηρείται ενεργή, ενώ η αποχή του μισθωτού είναι αποτέλεσμα της συμφωνίας του, με τον εργοδότη.
Το άρθρο 4 του Α.Ν 539/1945, ορίζει ότι η χρονική περίοδος χορηγήσεως της άδειας αναψυχής των μισθωτών, κανονίζεται μεταξύ εργοδότη και μισθωτού, ενώ ο εργοδότης υποχρεούται την χορήγηση αδείας εντός διμήνου από τη διατύπωσης της σχετικής αίτησης του μισθωτού. Επίσης σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.4093/2012, μπορεί να κατατμηθεί η κανονική άδεια πολλές φορές, κατόπιν αίτησης του μισθωτού.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως άδεια ή να συμψηφισθεί με τις ημέρες κανονικής άδειας, η για οποιοδήποτε λόγο υποχρεωτική χορήγηση μιας ή περισσοτέρων ημερών αναπαύσεως από τον εργοδότη στον μισθωτό, μετά από απόφαση του εργοδότη. Στην περίπτωση αυτή ο μισθωτός θα λάβει τις αποδοχές του, όχι βάσει των διατάξεων του Α.Ν 539/1945, δηλαδή όχι ως αποδοχές αδείας, αλλά βάσει των διατάξεων περί υπερημερίας εργοδότη .
Οι ανωτέρω ημέρες αναπαύσεως δεν μπορεί να συμψηφισθούν με τις ημέρες αδείας του μισθωτού, η χορήγησή τους δηλαδή δεν έχει ως συνέπεια τη μείωση των ημερών αδείας αυτού. Υπενθυμίζουμε την υποχρέωση του εργοδότη, για τήρηση στο αρχείο του και επίδειξή τους στα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, των αιτήσεων των μισθωτών για χορήγηση ημερών κανονικής άδειας (επί πενταετία).
Ωστόσο σε κάθε περίπτωση, η άδεια πρέπει να χορηγηθεί στον μισθωτό πρίν τη λήξη του ημερολογιακού έτους, έστω και αν δεν ζητήθηκε από τον μισθωτό.
Συμπερασματικά θα τονίζαμε ότι η μονομερής χορήγηση των αδειών αναψυχής καθώς και της άνευ αποδοχών δεν επιτρέπεται, ενώ δύναται η δυνατότητα τα ζητήματα των αδειών αυτών να καθορίζονται με ατομική σύμβαση σύμφωνα με το άρθρο 361ΑΚ (ελευθερία συμβάσεων) και εντός του πλαισίου του Νόμου.

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.