Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

«Οι συνάδελφοί μας δεν είναι αδικοχαμένοι, αλλά εν ψυχρώ εκτελεσμένοι», τονίζει η Εκτελεστική Γραμματείατου ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή της για τα πρόσφατα εργατικά δυστυχήματα στη Λακωνία, τη Μαγνησία και την Κέρκυρα. Όπως τονίζει, το κεφάλαιο δεν υπολογίζει τη ζωή των εργατών γιατί «πάνω από όλα ένα θεό έχει, το κέρδος», σημειώνει χαρακτηριστικά
Καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα «να προστατέψουν με τον αγώνα τους το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία».
«Να πάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας», τονίζει χαρακτηριστικά.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στις οικογένειες των συναδέλφων που βρήκαν φρικτό θάνατο στα πιο πρόσφατα εργατικά “ατυχήματα” και συγκεκριμένα σε έργο του Δήμου στη Σκάλα Λακωνίας, στο ιχθυοτροφείο της Μαγνησίας και στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας. Θα συμπαρασταθούμε και θα βρεθούμε δίπλα τους σε ό,τι χρειαστούν.
Οι συνάδελφοί μας δεν είναι αδικοχαμένοι, αλλά εν ψυχρώ εκτελεσμένοι. Κανένας εργάτης δεν περισσεύει από το σπίτι του, τη γυναίκα, τα παιδιά του, τη μάνα του. Δεν περισσεύει ούτε από την ίδια την τάξη του. Ο εργάτης δεν είναι ένα νούμερο στη στατιστική. Οι συνάδελφοί μας αυτοί δεν θα ξαναγυρίσουν πίσω στην οικογένειά τους. Δε μπορούν πλέον να ονειρευτούν, να παλέψουν για έναν καλύτερο κόσμο και μια αξιοπρεπή ζωή για τα παιδιά τους.
Το κεφάλαιο σκοτώνει. Δεν υπολογίζει την ίδια τη ζωή των εργατών. Πάνω από όλα ένα θεό έχει, το κέρδος. Το επιβεβαιώνουν τα 6.515 εργατικά “ατυχήματα” που έγιναν μόνο μέσα στο 2016, από τα οποία τα 73 ήταν θανατηφόρα.
Για να μην παίρνουν τα μέτρα που απαιτούνται ώστε να μην σκοτώνονται οι εργάτες, σημαίνει ότι έρχεται φθηνότερο να σκοτώνονται οι εργάτες. Για να μην πληρώνουν εργοδοσία - κράτος - τοπική διοίκηση ώστε να ληφθούν μέτρα ασφάλειας και να μην σκοτώνονται - σακατεύονται οι εργάτες, σημαίνει ότι τους έρχεται φθηνότερα να σακατεύονται εργάτες.
Τα εργοδοτικά εγκλήματα φέρνουν πολιτική σφραγίδα. Είναι προμελετημένα. Είναι οι αντεργατικές πολιτικές που σαρώνουν τα εργατικά δικαιώματα, που μεγαλώνουν την εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς με ατελείωτα 12ωρα μέσα σε άθλιες συνθήκες, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας, με μισθούς πείνας, με την τρομοκρατία της εργοδοσίας να είναι στα ύψη και η ζωή του εργάτη να έχει γίνει λάστιχο.
Όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ή όπως και αν ονομάζονταν και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πρόσφεραν με τους νόμους που ψήφισαν ελεύθερο πεδίο δράσης των επιχειρηματικών συμφερόντων, πρόσφεραν τζάμπα και ευέλικτη εργασία. Έβγαλαν από τη μέση ότι “εμπόδιζε” την κερδοφορία τους. Παρέδωσαν την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που η εργατική τάξη την ακριβοπληρώνει. Δηλαδή ακόμα και αν “εξασφαλίζαμε” καλούς εργασιακούς όρους, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φθείρεται η υγεία του εργαζόμενου, ως συνέπεια της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής.
Τα αφεντικά πλασάρουν στην κοινή γνώμη συνεχώς ότι φταίνε οι σκοτωμένοι και οι σακατεμένοι για αυτά τα εγκλήματα, ότι φταίει η κακή μας τύχη. Οι δολοφονίες των εργατών, το σακάτεμά τους, οι επαγγελματικές ασθένειες έχουν να κάνουν σχέση με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Αυτό θέλουν να κρύψουν τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους.
Το εργοδοτικό έγκλημα στη Σκάλα Λακωνίας είναι αποκαλυπτικό και δεν μπορεί να μείνει ατιμώρητο. Κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας δεν υπήρχε. Έστειλαν τους εργάτες στο θάνατο. Δεν υπολόγισαν τίποτα παρά μόνο να βγει η δουλειά με όποιο κόστος. Έλεγχος στον εργολάβο ανύπαρκτος. Έλεγχος από το Δήμο κανένας! Έλεγχος από το υπουργείο Εργασίας κανένας. Τι να ελέγξουν άλλωστε; Αφού η κατεύθυνση της κυβέρνησης είναι μην ενοχλείτε τους εργοδότες. Ακόμη έγκλημα είναι ότι έχτισαν μια βόμβα λημμάτων μέσα σε σπίτια που ζουν οικογένειες και στο χώρο παίζουν καθημερινά παιδιά. Κανένα μέτρο. Σε αρκετούς Δήμους που έχουν τέτοια έργα απουσιάζουν προκλητικά τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Απαιτούμε ο εργολάβος του έργου να τιμωρηθεί τώρα αυστηρά, χωρίς κωλυσιεργίες και νομικά τερτίπια. Εγκληματικές είναι οι ευθύνες του Δήμου Ευρώτα, που δεν μπορεί να μείνει στο απυρόβλητο. Και ας αφήσουν ορισμένοι τα κόλπα, φταίει ο ένας, φταίει ο άλλος. Φταίνε όλοι. εργολάβος - δήμαρχος - κυβέρνηση.
Απαιτούμε να καταβληθούν τώρα όλα τα έξοδα των οικογενειών, και του συνάδελφου που βρίσκεται στην εντατική. Απαιτούμε Δήμος - εργολάβος και κυβέρνηση να αναλάβουν και τα έξοδα στο εξής για να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια όλες οι οικογένειες.
Απαιτούμε τώρα να απομακρυνθεί εκτός της πόλης η βόμβα που έχει χτιστεί για τα λήμματα. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Η ζωή και η υγεία των εργαζομένων έχει μεγαλύτερη αξία.
Απαιτούμε:
  • Προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, μέσα από το κρατικό σώμα γιατρών εργασίας και τεχνικών ασφάλειας.
  • Ουσιαστικό έλεγχο από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς με προσανατολισμό στην εργοδοτική ευθύνη για τη συνδυασμένη εφαρμογή του συνόλου της νομοθεσίας και των κανονισμών για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων, τη δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
  • Ίδρυση κρατικού σώματος Τεχνικών Ασφαλείας και Γιατρών Εργασίας, ενταγμένου αποκλειστικά στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Κατάργηση των ΕΞΥΠΠ.
  • Κατοχύρωση της εργοδοτικής εισφοράς για την ασφαλιστική κάλυψη του εργαζόμενου από τον επαγγελματικό κίνδυνο.
  • Άμεσα ουσιαστική ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής του ΣΕΠΕ. Συνδυασμένη, με σαφή διακριτά καθήκοντα, δράση των Επιθεωρήσεων Ασφαλείας και Υγείας με τις Επιθεωρήσεις Εργασιακών Σχέσεων για την αντιμετώπιση όλων των παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και ασφάλεια (π.χ. εξοντωτικά ωράρια, μαύρη εργασία, εργασία ανηλίκων κ.λπ.).
Καλούμε τα συνδικάτα, τους εργαζόμενους να προστατέψουν με τον αγώνα τους το δικαίωμα στη ζωή και την εργασία. Από την κυβέρνηση, την εργοδοσία, την ΕΕ να μην περιμένουν καμία βελτίωση συνθηκών εργασίας. Αυτοί με την πολιτική τους είναι φυσικά και ηθικά αυτουργοί του διαρκούς εγκλήματος». 
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Στον προκρούστη της «απελευθερωμένης» αγοράς ηλεκτρισμού εισέρχεται ακόμη και το περιορισμένου εύρους «κοινωνικό οικιακό τιμολόγιο» (ΚΟΤ) ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας ετοιμάζεται να καταθέσει την πρότασή της προς το υπουργείο Περιβάλλοντος για το νέο κοστολόγιο, με σκοπό, όπως αναφέρουν οι σχετικές πληροφορίες, να «εξορθολογιστεί» ο τρόπος υπολογισμού και να «ενισχύονται πιο στοχευμένα» οι ευάλωτες ομάδες, να περάσουν δηλαδή από ακόμα «ψιλότερη κρισάρα» από ό,τι σήμερα τα λαϊκά νοικοκυριά που δικαιούνται το ΚΟΤ.
Στην ίδια απόφαση αναμένεται να υπάρξει και η πρόταση της ΡΑΕ αναφορικά με το κόστος ανάκτησης παρελθόντων ετών των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφελείας» (ΥΚΩ) από τη ΔΕΗ ΑΕ, κονδύλι που υπολογίζεται να κινηθεί περί τα 370 εκατ. ευρώ και που θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος τους αμέσως επόμενους μήνες.
Σε ό,τι αφορά το κόστος του «κοινωνικού τιμολογίου» και του τρόπου υπολογισμού του, η πρόταση της ΡΑΕ που θα κατατεθεί εντός των ημερών - υπήρχαν κάποιες πληροφορίες ίσως και για χτες το βράδυ - όπως όλα δείχνουν θα περιλαμβάνει αυστηρότερες προϋποθέσεις ένταξης στο ΚΟΤ, προσθέτοντας δύο επιπλέον κατηγορίες επιδοτήσεων, στις υπάρχουσες δύο σήμερα, που θα λαμβάνουν υπόψη εισοδηματικά κριτήρια, όπως η ακίνητη περιουσία. Το μέτρο αυτό, σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αναμένεται να επιφέρει τσεκούρι στο συνολικό αριθμό των δικαιούχων έως και 100.000 άτομα!
Είναι δηλαδή σαφές ότι τα «κριτήρια» που θα μπουν για τα λαϊκά νοικοκυριά, σε αντίθεση με τις διαρροές και την επικοινωνιακή «προετοιμασία εδάφους» που ήδη γίνεται, θα ακουμπήσουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που τυχαίνει από μια προηγούμενη περίοδο προ κρίσης να έχουν ένα κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι τους, και όχι βέβαια τους επιχειρηματικούς ομίλους που χρωστάνε τεράστια ποσά.
Σε όλα αυτά θα έρθει να προστεθεί και ο «λογαριασμός» των «Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας» που αφορούν στο μεγαλύτερο τους μέρος το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού των πετρελαϊκών μονάδων οι οποίες παρέχουν ρεύμα στα μη διασυνδεμένα νησιά και που παρ' ότι πρέπει να καταβάλλεται στην ΔΕΗ κάθε χρόνο, ωστόσο το διάστημα 2012 - 2015 δεν καταβλήθηκε, προφανώς για λόγους προσωρινής αποφυγής των αυξήσεων.
Τώρα το τεράστιο κονδύλι των περίπου 370 εκατ. ευρώ, που αναμένεται να προτείνει η ΡΑΕ, θα επιβαρύνει όλα τα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος το επόμενο διάστημα, ενώ παράλληλα εξετάζεται να πιστωθεί στη ΔΕΗ σε ένα βάθος τετραετίας, ώστε να μην πέσει «βαρύ» και «τσαλακώσει» το... κοινωνικό πρόσωπο της κυβέρνησης. Παράλληλα, η ΔΕΗ εμφανίζεται να εμμένει στον δικό της υπολογισμό, σύμφωνα με τον οποίο το κόστος των ΥΚΩ για την περίοδο 2012 - 2015 φτάνει τα 735 εκατ. ευρώ, και πηγές εντός της Επιχείρησης δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να κινηθούν δικαστικά για τη διεκδίκηση όλου του ποσού, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα φορτωθεί και πάλι στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.
Ούτε τα στοιχειώδη...
Αξίζει να θυμίσουμε ότι με τα κριτήρια που αναμένεται να μπουν, τα χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά θα αποκλείονται από τα ήδη κουτσουρεμένα, από προηγούμενες αντίστοιχες ρυθμίσεις, «κοινωνικά τιμολόγια», που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονταν ούτε πριν στις πραγματικές ανάγκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.
Θυμίζουμε ότι σήμερα στο ΚΟΤ υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες, η πρώτη για εκείνους που έχουν εισόδημα μέχρι 12.000 ευρώ, με προσαύξηση 3.000 ευρώ για κάθε παιδί, και επιτρέπει τετραμηνιαία κατανάλωση έως 1.500 κιλοβατώρες (kwh), και η δεύτερη για μακροχρόνια ανέργους, ανάπηρους άνω του 67%, υπερήλικες και άτομα που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης, με χαμηλή χρέωση μέχρι τις 2.000 kwh. Η χρέωση του ΚΟΤ για την πρώτη κατηγορία είναι 0,049 ευρώ/kwh για τις πρώτες 1.500 kwh και αν τις ξεπεράσουν χρεώνονται όλες οι kwh από 1.501 και άνω με 0,0946 ευρώ η κάθε μια. Για τους δικαιούχους που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης με χρήση ιατρικών συσκευών, η χρέωση είναι μέχρι τις 2.000 kwh 0,040 ευρώ και για όλες τις kwh από 2001 και άνω ανεβαίνει στις 0,102 ευρώ.
Πρόκειται δηλαδή για μία έτσι κι αλλιώς εξαιρετικά περιορισμένη παροχή, καθώς ένα τετραμελές νοικοκυριό πολύ δύσκολα μπορεί να περιορίσει την κατανάλωσή του στις 1.500 kwh, ειδικά αν κάνει χρήση ηλεκτρικών συσκευών θέρμανσης τις μέρες του χειμώνα εξαιτίας αδυναμίας προμήθειας πετρελαίου. Αντίστοιχα, για ανθρώπους που χρήζουν 24ωρης μηχανικής υποστήριξης, μέσω συσκευών δηλαδή που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, το όριο των 2.000 kwh είναι πολύ χαμηλό και την υπόλοιπη κατανάλωση την χρεώνονται σχεδόν στην κανονική τιμή χρέωσης, που είναι σήμερα στα 0,111 ευρώ/ kwh.

Την ετήσια επισκόπηση της απασχόλησης και των κοινωνικών εξελίξεων στην Ευρώπη (ESDE) δημοσίευσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα μέσα του Ιούλη, με την επίτροπο Απασχόλησης, Μαριάν Τίσεν, να παρουσιάζει τη φετινή έκδοση ως μια επιβεβαίωση για το γεγονός ότι η ΕΕ βρίσκεται «σε μια σταθερή πορεία για περισσότερη απασχόληση και ανάπτυξη». Μια ματιά στα συστατικά στοιχεία της «περισσότερης απασχόλησης», στον τρόπο μέσα από τον οποίο επιτυγχάνονται οι δείκτες για τους οποίους η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πανηγυρίζει, δείχνει τις ράγες στις οποίες θα κινηθεί και η μελλοντική ανάπτυξη και τους «καρπούς» που θα δρέψουν οι εργαζόμενοι από αυτή.

«Με πάνω από 234 εκατομμύρια εργαζόμενους, η απασχόληση στην ΕΕ δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλή όσο σήμερα, ενώ η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό της από τον Δεκέμβριο του 2008», αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ έφτασε το 2016 στην ανώτερη τιμή που έχει ποτέ καταγράψει, αγγίζοντας το 71,1% για τον πληθυσμό ηλικίας 20 έως 64 ετών. Στο έδαφος της ανοδικής τάσης, η Κομισιόν διαπιστώνει πως ο στόχος που έχει τεθεί στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», να φτάσει η απασχόληση στο 75%, είναι επιτεύξιμος.

Παράταση του εργάσιμου βίου...

Κινητήριος μοχλός της αύξησης που παρατηρείται στο ποσοστό απασχόλησης είναι η παράταση του εργάσιμου βίου των εργαζομένων, μέσα από τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, καθώς και η ένταξη περισσότερων γυναικών στο εργατικό δυναμικό, κατά κύριο λόγο με «ευέλικτες» μορφές εργασίας. «Οι μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι και οι γυναίκες αποτελούν τις κύριες ομάδες που οδηγούν στην αύξηση του ποσοστού απασχόλησης», αναφέρει χαρακτηριστικά η έκδοση της Κομισιόν.

Στην περίπτωση των εργαζομένων ηλικίας 55 έως 64 ετών, επισημαίνει πως «οι συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της υψηλότερης ηλικίας συνταξιοδότησης (...) συνέβαλαν σε μεγαλύτερης διάρκειας επαγγελματική ζωή». Ετσι, το 2016 οι εργαζόμενοι αυτοί (34,5 εκατομμύρια άτομα) αντιστοιχούσαν στο 16,9% της συνολικής απασχόλησης. Ανάμεσα στα κράτη - μέλη τα σχετικά ποσοστά διαφέρουν σημαντικά. Τα πρωτεία κρατά η Σουηδία, όπου το 75,5% των εργαζομένων της παραπάνω ηλικιακής κατηγορίας απασχολούνταν κατά το 2016. Το μικρότερο ποσοστό καταγράφεται στην Ελλάδα και ανέρχεται σε 36,3%. Πάντως, η ηλικία συνταξιοδότησης πρόκειται να αυξηθεί σε μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Συνολικά το ποσοστό απασχόλησης στις ηλικίες 55 έως 64 ετών εκτιμάται πως θα ανέλθει σε 19,5% το 2060.

...και ένταξη περισσότερων γυναικών στην αγορά εργασίας

Στην περίπτωση των γυναικών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημειώνει πως «η αυξημένη ευελιξία και οι πολιτικές που υποστηρίζουν το συνδυασμό εργασιακής ζωής με οικογενειακά καθήκοντα (εργασία μερικής απασχόλησης, φροντίδα των παιδιών κ.λπ.)(...) ήταν σημαντικοί παράγοντες της παρατηρούμενης αύξησης της συμμετοχής τους». Το ποσοστό των εργαζομένων με μερική απασχόληση είναι πολλαπλάσιο για τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Συγκεκριμένα, το 31,4% των γυναικών εργάζονται με μερική απασχόληση έναντι του 8,2% των ανδρών.
Η Επιτροπή επαναλαμβάνει τη γνωστή επιχειρηματολογία η οποία παρουσιάζει τη μερική απασχόληση ως μια εργασιακή σχέση που μπορεί «να διευκολύνει την ισορροπία μεταξύ ζωής και εργασίας». ΕΕ και κυβερνήσεις εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι οι γυναίκες είναι επιφορτισμένες με την ευθύνη για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, συνολικά των αναγκών της οικογένειας, καθώς οι δομές και οι υπηρεσίες που θα μπορούσαν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες αυτές είτε είναι ανύπαρκτες είτε κοστίζουν πολύ ακριβά για τις εργαζόμενες. Ετσι, παρουσιάζουν την ευέλικτη εργασία ως συμφέρουσα, ακόμα και ως αναγκαία, για τις μισθωτές. Οι πολιτικές «συμφιλίωσης» οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων είναι ακριβώς αυτό: Ενα ακόμα «όχημα» για να γενικευτούν οι ευέλικτες εργασιακές σχέσεις σε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του εργατικού δυναμικού. Ετσι, σήμερα η μερική απασχόληση στην ΕΕ έχει αγγίξει το 20% της συνολικής απασχόλησης.

Αυξάνεται η προσωρινή απασχόληση

Μια εικόνα για το μέλλον της απασχόλησης στην ΕΕ δίνουν, τέλος, τα στοιχεία για τους νέους σε ηλικία εργαζόμενους. Η Επιτροπή ομολογεί πως «οι νέες γενιές επωμίζονται ένα ιδιαίτερα μεγάλο βάρος: Αντιμετωπίζουν συχνά μεγαλύτερες δυσκολίες να βρουν μια θέση εργασίας, απασχολούνται πιο συχνά σε άτυπες και επισφαλείς μορφές εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου». Το 16,3% των εργαζομένων ηλικίας 25 έως 39 ετών στην ΕΕ δουλεύει κάτω από καθεστώς προσωρινής απασχόλησης. Το ποσοστό αυτό είναι διπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο στους μεγαλύτερους εργαζόμενους (40 έως 64 ετών), όπου η προσωρινή απασχόληση αφορά το 8%.


Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βλέπει στις «μη τυπικές» μορφές εργασίας, όπως στην προσωρινή απασχόληση, «μια απάντηση στην αυξανόμενη ανάγκη για ευελιξία τόσο από τη μεριά του εργοδότη όσο και από τη μεριά του εργαζόμενου». Η ανησυχία που εκφράζει αφορά τις ενδείξεις ότι η ολοένα και πιο διαδεδομένη χρήση της προσωρινής εργασίας θα μπορούσε να βλάψει την παραγωγικότητα και να αποδυναμώσει τα «κίνητρα» των εργαζομένων για καλύτερη απόδοση στην εργασία...

Έχουμε και λέμε:

1. Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσιπρα η πόλη της Λαμίας είχε μετατραπεί σε υγειονομική ζώνη από τις δυνάμεις καταστολής εμποδίζοντας  τους κατοίκους να προσεγγίσουν ακόμα και τα σπίτια τους, το ίδιο έκαναν και με τους εργαζόμενους που διαδήλωναν ειρηνικά και δεν τους αφήναν να φτάσουν ως το Δημοτικό Θέατρο για παραδώσουν υπομνήματα στον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα.

2. Στις 6 το απόγευμα τα στελέχη του ΕΚΠΕΦ βρίσκονταν μπροστά από τους απεργούς εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ που ήρθαν στη Λαμία να διαδηλώσουν… Και εκεί έκαναν πάλι την βρώμικη δουλειά που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν…. Κράτησαν για αρκετή ώρα τους εργαζόμενους μακριά από το Δημοτικό Θέατρο, τους έπιασε μεγάλος φόβος για να μην ενοποιηθούν η δύο συγκεντρώσεις, παρά το γεγονός ότι το Εργατικό Κέντρο Λαμίας είχε ενημερώσει  από νωρίς ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα στην κεφαλή της συγκέντρωσης να είναι τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι....

3. Στις 7.30 το απόγευμα σηκώθηκαν και έφυγαν από την συγκέντρωση και πήγαν να υποδεχτούν τον πρωθυπουργό  στο Δημοτικό Θέατρο και να ακούσουν την ομιλία.

4. Όταν οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν 3 συμπολίτες μας τα  στελέχη του ΕΚΠΕΦ ήταν μέσα στο Δημοτικό Θέατρο και άκουγαν την ομιλία του Πρωθυπουργού.... 

Εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο το μεγαλείο… έτσι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με συνδιαλλαγές και με λόγια του αέρα… σκοπός τους η ενσωμάτωση των εργαζομένων στις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, Ε.Ε.  και κεφαλαίου.


Για να μην μας πουν και συκοφάντες ….Ας δούμε ορισμένες φωτογραφίες από την δράση τους…..
Φωτογραφία 1: σταματημένη η πορεία στην μέση της Καραϊσκάκη, μπροστα η πρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Ανεστοπουλου Σοφία και ο Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος. 

Φωτογραφία 2: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο η Πρόεδρος Ανεστοπούλου Σοφία, ο  Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος, και ο Αντιπρόσωπος στην ΓΣΕΕ και πρώην πρόεδρος Τσάμης Κώστας 

Φωτογραφία 3: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο ο Β΄ Αντιπρόεδρος Μίχας Μαρίνος

Φωτογραφία 4: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης στην όδο Καζούλη

Φωτογραφία 5: ο Γεν. Γραμματέας Μπρέκης Δημήτρης έξω από το Δημοτικό Θέατρο την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Τα σχόλια δικά σας…….

Ο πρόσφατος φονικός σεισμός στην Κω αναδεικνύει το διαχρονικό πολιτικό πρόβλημα της έλλειψης αντισεισμικής θωράκισης
Μόλις πριν από μερικές βδομάδες, μία γυναίκα 43 ετών έχασε τη ζωή της στη Λέσβο από το σεισμό των 6,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ σημαντικές καταστροφές υπέστη ειδικά το χωριό Βρίσα. Το νέο χτύπημα του Εγκέλαδου στην Κω την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα με τα 6,6 Ρίχτερ πρόσθεσε δύο ακόμα νέους ανθρώπους στη μακρά λίστα των νεκρών, ενώ οι ζημιές στις υποδομές και τα σπίτια του νησιού είναι μεγάλες.
Και αυτός ο νέος μεγάλος σεισμός ήρθε να επιβεβαιώσει αυτό που είναι γνωστό και δεδομένο. Οτι σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, στην οποία γίνεται ένας αρκετά ισχυρός σεισμός κάθε ενάμιση χρόνο, ενώ εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης, το να γίνει ένας μεγάλος σεισμός είναι κάτι απολύτως αναμενόμενο.
Διαχρονικό έγκλημα σε βάρος του λαού
Ομως, όσα έγιναν στη Λέσβο πριν από μερικές βδομάδες, όσα έγιναν στην Κω προχτές, όσα - μοιραία - ενδέχεται να γίνουν σε κάποια άλλη περιοχή της χώρας στο μέλλον, φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης. Δηλαδή, εκείνα τα έργα που αφορούν την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, τα οποία δεν είναι πρώτα στη λίστα των κυβερνήσεων, των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, επειδή, απλά, δεν αποφέρουν κέρδη στους μονοπωλιακούς ομίλους, σε αντίθεση με έργα βιτρίνας ή άλλες υποδομές, π.χ. αυτοκινητόδρομους που με τα διόδια ρέει διαρκώς χρήμα προς τους κατασκευαστικούς ομίλους.
Με αυτά τα δεδομένα, αποτελεί κυριολεκτικά έγκλημα η μη θωράκιση του λαού από τα φυσικά φαινόμενα, εν προκειμένω των σεισμών, ένα έγκλημα που συντελείται διαχρονικά από την πολιτική εξουσία, που υπηρετεί την ανάπτυξη για λογαριασμό των μονοπωλίων σε βάρος των έργων για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών. Πολύ περισσότερο που οι σεισμολόγοι αμέσως μετά το σεισμό, με δηλώσεις τους, έκαναν ξεκάθαρο ότι παρά την ένταση του σεισμού, όσα σπίτια ή κτίσματα είναι καινούργια δεν κινδυνεύουν.
Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης δεν εξασφαλίζουν κέρδη για το κεφάλαιο και κατά συνέπεια δεν αποτελούν προτεραιότητα. Αυτό καταδεικνύεται και από τα διάφορα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ, τα οποία δεν κρίνουν ως «επιλέξιμα» τέτοια έργα, όπως και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, που επίσης είναι απαραίτητα. Με λίγα λόγια, ανθρώπινες ζωές, σπίτια, χώροι συνάθροισης της νεολαίας είναι στο έλεος του Εγκέλαδου. Δεν είναι μόνο τα έργα που δεν γίνονται, είναι και η μη τήρηση βασικών κανόνων, όπως κακοτεχνίες ή χτίσιμο πάνω σε μπαζώματα, που επίσης στοιχίζουν.
Εκατομμύρια κτίρια χωρίς σύγχρονες αντισεισμικές προδιαγραφές
Η ουσιαστική και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία είναι αναγκαιότητα, τόσο στο χώρο εργασίας όσο και στην κατοικία. Ομως, τέτοια προστασία της ζωής των εργατικών - λαϊκών οικογενειών δεν υπάρχει. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:
ü Από τις περίπου 14.500 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα, οι 4.440 έχουν χτιστεί πριν από το 1959 και οι 3.880 έχουν χτιστεί πριν από το 1985, δηλαδή το 57,4% των σχολικών μονάδων χαρακτηρίζονται «γερασμένες», αφού έχουν χτιστεί χωρίς ή με ελάχιστες αντισεισμικές προδιαγραφές.
ü Από τις υπόλοιπες 6.180 που έχουν χτιστεί μετά το 1985, μόλις οι 3.050 έχουν χτιστεί με πιο αυστηρές αντισεισμικές προδιαγραφές, μετά το 1995.
ü Μέχρι σήμερα σε ελάχιστα κτίρια, και κυρίως σχολεία, έχουν γίνει οι αναγκαίες παρεμβάσεις ενίσχυσης.
ü Μετά το σεισμό του 1999, 429 σχολικές μονάδες στην Αττική, από τις 2.465 που ελέγχθηκαν, κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση. Ομως, μόνο ένα μικρό ποσοστό, μερικές δεκάδες, έχουν αποκατασταθεί, ενισχυθεί ή αντικατασταθεί.
Ακόμα κι αυτός ο στοιχειώδης προσεισμικός έλεγχος των σχολείων σταμάτησε το Μάρτη του 2010, εξαιτίας των περικοπών σε δαπάνες και προσωπικό, με αποτέλεσμα να αποξηλωθούν τα συνεργεία ελέγχων και να παγώσουν οι διαδικασίες. Και δεν είναι μόνο αυτό. Με την κατάργηση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) στο πλαίσιο καταργήσεων και συγχωνεύσεων φορέων του Δημοσίου, τους προσεισμικούς ελέγχους ανέλαβαν δήμοι, των οποίων οι πόροι έχουν περικοπεί, ενώ το προσωπικό τους μειώνεται. Θυμίζουμε, επίσης, ότι το 2012, με την ίδια λογική, καταργήθηκαν ή υπολειτουργούν οι Υπηρεσίες Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων και οι Τομείς Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, που είχαν ως αρμοδιότητα τις διαδικασίες αποκατάστασης μετά από σεισμό.
Υπάρχουν, επίσης, εκτιμήσεις ότι το 50% των νοσοκομειακών κτιρίων, δηλαδή κάπου 300 ανεξάρτητα από στατικής πλευράς κτίρια, χρειάζονται λεπτομερέστερο έλεγχο ή και παρέμβαση. Ακόμα χειρότερη μπορεί να χαρακτηριστεί η κατάσταση στους χώρους δουλειάς. Ποιος δεν θυμάται τις περιπτώσεις της «Ρικομέξ», της «Φαράν» κ.ά. και το σεισμό της Αθήνας το 1999. Σε κάθε περίπτωση, το 80% των 4.000.000 κτιρίων της χώρας έχουν κτιστεί πριν το 1985, δηλαδή πριν τεθεί σε εφαρμογή ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός, και επομένως χρήζουν ελέγχων και ενισχύσεων.
Ομως, όπως είπαμε, τέτοια έργα σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν χρηματοδοτούνται από προγράμματα, όπως τα ΚΠΣ και το ΕΣΠΑ. Τα έργα υποδομών και η πολιτική γι' αυτά υπαγορεύονται από την καπιταλιστική ανάπτυξη, τους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.
Υπάρχει και μια άλλη, εξίσου σοβαρή, πτυχή: Η έγκαιρη και ολοκληρωμένη αντισεισμική προστασία απαντά και σε ένα άλλο κρίσιμο ζήτημα, της ανάπτυξης του κατασκευαστικού κλάδου. Η ανεργία στον κλάδο είναι τεράστια. Χιλιάδες οικοδόμοι αλλά και αυτοαπασχολούμενοι στις κατασκευές βρίσκονται ή ωθούνται στην ανεργία. Η ανάπτυξη έργων υποδομής υπέρ των λαϊκών αναγκών θα είχε θετικό αντίκτυπο και σ' αυτόν τον τομέα.

Η αντισεισμική, αλλά και γενικότερα η θωράκιση από φυσικές καταστροφές, η ελαχιστοποίηση του σεισμικού κινδύνου, είναι υπόθεση λαϊκής πάλης. Αλλά πρέπει να είναι καθαρό ότι μόνο η εξουσία που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, αλλά ως κοινωνικό αγαθό που ανήκει σε όλο το λαό, που θα υλοποιεί προγράμματα λαϊκής στέγης, παρέχοντας στους εργάτες και τις οικογένειές τους ασφαλείς χώρους κατοικίας, εργασίας, άθλησης, ψυχαγωγίας, με Κεντρικό Σχεδιασμό, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Υποδομές δηλαδή στηριγμένες στην κοινωνική ιδιοκτησία και ενταγμένες στον Κεντρικό Σχεδιασμό. Μια πολιτική εξουσία και οικονομία που θα λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των αναγκών και την προστασία όλης της κοινωνίας.

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στο υπουργείο Εργασίας την περασμένη βδομάδα επιβεβαίωσε το γεγονός ότι όσο η κυβέρνηση «ανεβάζει ταχύτητες» στην αντεργατική πολιτική για τη θωράκιση και την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, τόσο «ανεβάζει στροφές» και η κυβερνητική προπαγάνδα, η διαστρέβλωση και η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας, στην προσπάθεια να πείσει ότι οι στόχοι του κεφαλαίου μπορούν να σημάνουν κάτι θετικό για το λαό.
Και τι δεν ανακάλυψε ο Αλ. Τσίπρας κατά την επίσκεψή του στο υπουργείο: Τη «μείωση της ανεργίας», την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», το χτύπημα της απλήρωτης εργασίας, τις λύσεις που δίνει στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τη «λύση» στο Ασφαλιστικό, ως και την αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα διαπίστωσε! Το ακόμα πιο αποκαλυπτικό είναι ότι οι διαπιστώσεις αυτές γίνονταν μόλις μία μέρα μετά, αφότου η κυβέρνησή του εγκαινίαζε το παραπέρα ξήλωμα της κυριακάτικης αργίας, δίνοντας το «πράσινο φως», ώστε τα μαγαζιά να είναι ανοιχτά 32 Κυριακές το χρόνο! Αλλά η πρόκληση δεν σταματά εκεί...
«Απασχολήσιμοι» για τη στατιστική μείωση της ανεργίας
Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε αναπαράγοντας το κυβερνητικό «αφήγημα» περί «σταθερής μείωσης της ανεργίας». Πρόκειται για «αφήγημα» χωρίς την παραμικρή αξία, αφού αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η στατιστική απόκρυψη των ανέργων μέσα από την τεράστια αύξηση της ευελιξίας, αλλά και την ανακύκλωση των ανέργων, το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας στα δύο και τρία.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, οι απασχολούμενοι στον τουρισμό με 14 μορφές «ευέλικτων συμβάσεων», ακόμα και συμβάσεις μιας μέρας (!), οι «ενοικιαζόμενοι» από τα δουλεμπορικά, όπως βέβαια και οι άνεργοι, αλλά και οι χιλιάδες νέοι που αναγκάζονται να ξενιτεύονται γνωρίζουν καλά την πραγματικότητα, που δεν μπορεί να συσκοτιστεί από καμία προπαγάνδα και αστική στατιστική.
Για να καταλάβει κανείς, πόσο... αντιμετωπίζει η κυβέρνηση την ανεργία - αλλά και το μέγεθος της κυβερνητικής απάτης - ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως μόνο φέτος θα απασχοληθούν στο Δημόσιο, μέσα από τα γνωστά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, 120.000 άνεργοι, δηλαδή πάνω από το 10% του συνόλου τους, οι οποίοι βέβαια μόλις τελειώσει το πρόγραμμα θα ξαναβρεθούν στις ουρές των ανέργων. Αυτό που πραγματικά συμβαίνει, δηλαδή, είναι η ανακύκλωση των ανέργων και, μέσω αυτής, η συγκάλυψη των πραγματικών μεγεθών της ανεργίας.
Αλλά και τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνουν τα παραπάνω, όσο κι αν η κυβέρνηση επιλέγει να κρύβεται πίσω από ποσοστά. Σύμφωνα με αυτά, τον περασμένο Απρίλη του 2017 ο αριθμός των απασχολούμενων, ανεξάρτητα από μορφή απασχόλησης, ήταν 3.749.975 άτομα. Τον ίδιο μήνα του 2012, ο αριθμός των απασχολούμενων ήταν 3.739.219 άτομα. Στην ουσία, δηλαδή, ο αριθμός των απασχολούμενων έμεινε στα ίδια επίπεδα. Την ίδια στιγμή, το ποσοστό της επίσημης ανεργίας εμφανίζεται μειωμένο, από 23,5% τον Απρίλη του 2012, σε 21,7% τον φετινό Απρίλη. Αρα, η μείωση της ανεργίας είναι μόνο στατιστική, αντανακλά και τη μεγάλη αύξηση της ευελιξίας και δεν μεταφράζεται σε πραγματική αύξηση της απασχόλησης.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι την ώρα που ο πρωθυπουργός «βλέπει» ακόμα και αύξηση μισθών, 600.000 μισθωτοί - σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ (Σεπτέμβρης 2016) - με μερική απασχόληση και εκ περιτροπής εργασία έχουν 330 ευρώ καθαρό μισθό το μήνα!
«Προστατεύουν τους εργάτες»... με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων!
Ακόμα πιο εξοργιστικό και από τις στατιστικές αλχημείες είναι το γεγονός ότι την ώρα που η κυβέρνηση καμώνεται πως φροντίζει για τη μείωση της ανεργίας, μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, με το 4ο μνημόνιο, απελευθέρωσε πλήρως τις ομαδικές απολύσεις για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, καταργώντας την διοικητική έγκριση (υπουργικό βέτο) για απολύσεις «άνω των νόμιμων ορίων». Πράξη με την οποία συμμορφώνεται με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, όπως είχε δεσμευτεί, και με την οποία λύνονται τα χέρια των καπιταλιστών να απολύουν από εδώ και πέρα κατά βούληση.
Αλλά μήπως η κυβέρνηση έβαλε κάποια εμπόδια έστω στην περίπτωση των ατομικών απολύσεων που και αυτές «θερίζουν» τους εργαζόμενους και επιτρέπουν στους καπιταλιστές να εναλλάσσουν το προσωπικό κατά το δοκούν; Μήπως άγγιξε, έστω και στο ελάχιστο, το νομοθετικό πλαίσιο που από το 2010 διευκολύνει ακόμα περισσότερο και τις ατομικές απολύσεις για τις συμβάσεις αορίστου χρόνου, μειώνοντας το χρόνο προειδοποίησης από 24 στους 6 μήνες και το ποσό προκαταβολής της αποζημίωσης από 6 σε 2 μισθούς; Μήπως πείραξε τίποτα από το νομοθετικό πλαίσιο που αυξάνει το όριο της «σύμβασης δοκιμής» - των «πρακτικάριων» - από τους 2 στους 12 μήνες και την καταγγελία της χωρίς καμία αποζημίωση; Και εδώ, στα ελάχιστα, η κυβέρνηση όχι μόνο κράτησε ανέγγιχτο το νομικό αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν στα χέρια τους οι καπιταλιστές για να μπορούν χωρίς κόστος να απολύουν, αλλά του «έβαλε και τη βούλα» με το 4ο μνημόνιο.
Και την ίδια ώρα διευρύνει συνολικά τα όπλα της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους, αφού με το 4ο μνημόνιο ήρθε η έμμεση νομιμοποίηση της εργοδοσίας να εφαρμόζει την ανταπεργία («λοκ άουτ»), ενώ στο στόχαστρο μπαίνει και η προκήρυξη απεργιών, καθώς η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην επόμενη «αξιολόγηση» να «υιοθετήσει νομοθεσία για την αύξηση της απαρτίας για την προκήρυξη απεργίας από πρωτοβάθμια σωματεία στο 50%»! Δηλαδή να αλυσοδέσει την εργατική τάξη για να μη σηκώσει κεφάλι.
Το αίσχος με τα «μπλοκάκια» και τα δώρα στους εργοδότες
Ακριβώς την ίδια τακτική τού «βαφτίζω το μαύρο άσπρο» εφαρμόζει και στην περίπτωση των εργαζομένων με «μπλοκάκι». Αντί να καταργήσει αυτό το αίσχος, να κόψει «μαχαίρι» την απάτη της εργοδοσίας που εμφανίζει μισθωτούς ως «αυτοαπασχολούμενους», στερώντας τους δικαιώματα και φορτώνοντας σε αυτούς το βάρος της ασφάλισης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα επιδοτήσει και από πάνω τους εργοδότες για να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές!
Δηλαδή, δεν φτάνει που δεν αντιμετωπίζει την απάτη της εργοδοσίας, δεν φτάνει που η κυβέρνηση έχει ήδη νομιμοποιήσει αυτό το άθλιο καθεστώς βάζοντας τους ίδιους τους εργαζόμενους να πρέπει να αποδείξουν ότι είναι μισθωτοί, αλλά έρχεται τώρα να δώσει και επιπλέον «δωράκια» στους εργοδότες, για να πράξουν το αυτονόητο.
Ιδού πώς το ίδιο το υπουργείο Εργασίας παρουσίασε την περασμένη Δευτέρα τη συγκεκριμένη κυβερνητική πολιτική: «Τίθεται σε εφαρμογή - γράφει το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου - ένα μεγάλο πρόγραμμα επιδότησης των ασφαλιστικών εισφορών για όσους "εργοδότες" επιλέξουν να μετατρέψουν τον απασχολούμενο σε αυτούς με μπλοκάκι σε μισθωτό... Δίνεται λοιπόν το κίνητρο για πρώτη φορά για να μετατραπεί η ψευδώς δηλωμένη αυτοαπασχόληση, σε αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μισθωτή εργασία. Με αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας».
Μάλιστα, σύμφωνα με την ενημέρωση του υπουργείου Εργασίας, το ύψος της επιδότησης των εργοδοτών για κάθε θέση εργασίας θα φτάνει μέχρι και τα 350 ευρώ το μήνα, δηλαδή 4.200 ευρώ το χρόνο για κάθε θέση εργασίας. Οσα, δηλαδή, λαμβάνει κάποιος άνεργος από τον ΟΑΕΔ όταν χάσει τη δουλειά του, θα χρηματοδοτούνται οι εργοδότες... για να μην παρανομούν! Με δεδομένο ότι θα επιδοτηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές για 40.000 εργαζόμενους με μπλοκάκι, οι εργοδότες θα τσεπώσουν πάνω από 150 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Κι όμως, αυτήν την αθλιότητα η κυβέρνηση την παρουσιάζει ως «προστατευτική λειτουργία της εργατικής νομοθεσίας»!
Την ίδια συνταγή επεξεργάζεται η κυβέρνηση και για το αίσχος των απλήρωτων εργαζομένων. Αφού άφησε και εδώ ανέγγιχτο όλο το πλέγμα των αντεργατικών νόμων, το οποίο επιτρέπει στους εργοδότες να μετατρέπουν χιλιάδες μισθωτούς σε σύγχρονους δουλοπάροικους, σε ομήρους, που δεν έχουν καμία διαφυγή και εγκλωβίζονται σε μια γκρίζα ζώνη μέσα στην οποία δεν είναι ούτε εργαζόμενοι, ούτε απολυμένοι, ώστε η εργοδοσία ούτε να τους πληρώνει, ούτε να τους αποζημιώνει, τώρα έρχεται να παρουσιάσει ως «λύση» την απαλλαγή της εργοδοσίας από τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις της, τη χρηματοδότηση τέτοιων επιχειρήσεων μέσω ΕΣΠΑ, και για τους εργαζόμενους τα γνωστά προγράμματα «επανεκπαίδευσης», αυτοαπασχόλησης και «κοινωνικής οικονομίας».
Μάλιστα, για να αποπροσανατολίσει απ' όλα αυτά η κυβέρνηση ανοίγει μια φτηνή «βεντέτα» με τη Δικαιοσύνη, η οποία πατώντας πάνω στο αντεργατικό οικοδόμημα που έχουν διαμορφώσει οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση, κάνει αυτό που είναι ταγμένη να κάνει μέσα στο πλαίσιο του αστικού καθεστώτος: Να προστατεύει τα συμφέροντα των καπιταλιστών, των κατόχων της μεγάλης καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και των μέσων παραγωγής και να στέκεται εχθρική, «τυφλή» και «κουφή» απέναντι στα δίκαια και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Δίνει ψίχουλα σε λίγους, λεηλατεί το εισόδημα ακόμα περισσότερων
Και ενώ η κυβέρνηση ρίχνει το ανάθεμα στην εργατική τάξη, σαν «καλός Σαμαρείτης» φοράει το «ανθρωπιστικό της» προσωπείο για τα θύματα που προκαλεί και η δική της πολιτική. Ετσι, ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι για φέτος οι δαπάνες της Κοινωνικής Πρόνοιας ανέρχονται σε 1,57 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που βιώνουν τη φτώχεια και ακόμα περισσότερα που κινδυνεύουν απ' αυτήν, η κυβέρνηση δίνει λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ, και μάλιστα ζητά να της αναγνωρίσουμε την «κοινωνική της ευαισθησία»... Υπόσχεται, μάλιστα, η κυβέρνηση το κονδύλι αυτό το 2019 να το αυξήσει στα 2,57 δισ., όταν την ίδια χρονιά, όπως ψήφισε με το 4ο μνημόνιο, μόνο από τους συνταξιούχους θα αφαιρέσει επιπλέον 2,632 δισ. ευρώ! Που σημαίνει ότι η πρόσθετη περικοπή των συντάξεων, και μόνο για το συγκεκριμένο έτος, ξεπερνά το κονδύλι που ο «ευαίσθητος» ΣΥΡΙΖΑ δίνει για την Πρόνοια.

Αλλά δεν είναι μόνον αυτά. Την ώρα που διαφημίζει το ΚΕΑ και τα σχολικά γεύματα για αυτούς που η καπιταλιστική κρίση και οι κυβερνήσεις που την διαχειρίζονται προς όφελος του κεφαλαίου έριξαν «στον πάτο του βαρελιού», με το Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε, στο στόχαστρο μπαίνουν και τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για τα πιο φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, με περαιτέρω καρατομήσεις στον κρατικό προϋπολογισμό του 2018, στα οποία, για την ώρα, προβλέπονται περικοπές ύψους πάνω από 500 εκατ. ευρώ. Και είναι σίγουρο ότι η στρατιά των «απόκληρων» θα διογκωθεί από τη στιγμή που θα τεθεί σε εφαρμογή η μείωση του αφορολόγητου, που θα αφαιρέσει πάνω από 2,1 δισ. ευρώ ετησίως, ενισχύοντας τη φοροληστεία και οξύνοντας τις συνέπειες της «ανθρωπιστικής κρίσης» για την οποία η κυβέρνηση τόσο ανησυχεί...

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.