Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

Η διεκδίκηση των εργασιακών δικαιωμάτων κυρίως γίνεται αγωνιστικά. Μπορούν να αξιοποιηθούν και άλλες πλευρές.

Απαραίτητα βιβλία σε Σωματεία

Μητρώο μελών

Βιβλίο πρακτικών Διοικητικού Συμβουλίου

Βιβλίο πρακτικών γενικών συνελεύσεων

Βιβλίο εισπράξεων και πληρωμών

Βιβλίο περιουσιακών στοιχείων.

Τα παραπάνω βιβλία πρέπει να επικυρωθούν από το πρωτοδικείο στην περιοχή που ανήκει το σωματείο. Επίσης κάθε σωματείο μπορεί να έχει: Βιβλίο πρωτοκόλλου, βιβλίο προσκλήσεων των μελών του ΔΣ για τις συνεδριάσεις του καθώς και μπλοκ εισπράξεων και πληρωμών, μπλοκ ενταλμάτων, φάκελο εισερχομένων και φάκελο εξερχόμενων εγγράφων.

Τα σωματεία με πολύχρονη ιστορία αγώνων, πρέπει να φροντίζουνε για τη σωστή διατήρηση του αρχείου του σωματείου. Να διαφυλάσσονται υλικά (ανακοινώσεις, αφίσες, φωτογραφίες, πρακτικά κλπ) και όπου είναι δυνατόν να ψηφιοποιούνται. Αυτά τα υλικά ως ντοκουμέντο του κάθε σωματείου, πρέπει να παρουσιάζονται στα μέλη με κάθε δυνατό τρόπο.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να φροντίζουμε να συμπληρώνουμε το αρχείο με τους νέους αγώνες του σήμερα.

Πρακτικά ΔΣ Σωματείου

Στο βιβλίο πρακτικών καταγράφονται όλες οι ομιλίες, οι προτάσεις, οι αποφάσεις καθώς και οι εισηγήσεις του προέδρου σε όλη τη διάρκεια της θητείας της διοίκησης. Επίσης πρέπει να φαίνεται σε κάθε συνεδρίαση η επικύρωση των πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης.

Υποχρεωτικό είναι να αναφέρονται κάθε φορά και οι παρόντες σύμβουλοι. Τα πρακτικά εγκρίνονται από το ΔΣ στην επόμενη συνεδρίαση.

Σωματειακή επιτροπή

Σωματειακές επιτροπές εκλέγονται σε εργοστάσια ως εκπρόσωποι των εργαζομένων της επιχείρησης και συνδετικός κρίκος με το κλαδικό σωματείο. Η σωματειακή επιτροπή δεν είναι θεσμοθετημένο όργανο με συνδικαλιστική κάλυψη. Κατά συνέπεια η διαδικασία εκλογής της, ο αριθμός των μελών της δεν καθορίζονται από κάπου, εξαρτώνται από το συσχετισμό δύναμης σε κάθε χώρο δουλειάς. Η επιδίωξή μας σε κάθε περίπτωση είναι να εκλέγονται από τα κάτω μέσα από συλλογικές διαδικασίες, χωρίς να αποκλείουμε ακόμα και το διορισμό επιτροπής από το Δ.Σ. σε χώρους με έντονη εργοδοτική τρομοκρατία.

Επιτροπή υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας

Η εκλογή της επιτροπής των εκπροσώπων των εργαζομένων γίνεται ως εξής :

Όταν στην επιχείρηση απασχολούνται περισσότερα από 20 άτομα, με άμεση και μυστική ψηφοφορία σε γενική συνέλευση, που συγκαλείται για το σκοπό αυτό κάθε δύο χρόνια.

Ειδικότερα:

Γενική συνέλευση έχει απαρτία όταν παρίστανται τουλάχιστον οι μισοί εργαζόμενοι.

Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα να ψηφίσει για τον αντιπρόσωπο ή τα μέλη της επιτροπής, καθώς και να εκλεγεί σε αυτές τις θέσεις.

Η εκλογή γίνεται με πλειοψηφικό σύστημα από ενιαίο ψηφοδέλτιο στο οποίο οι υποψήφιοι αναγράφονται με αλφαβητική σειρά.

οι εκλογές διεξάγονται από τριμελή εφορευτική επιτροπή.

Η ψηφοφορία είναι μυστική.

Ο αριθμός των μελών της επιτροπής καθορίζεται σε:

ένα (1) σε επιχειρήσεις με 1 έως 50 εργαζόμενους

δύο (2) σε επιχειρήσεις με 51 έως 100 εργαζόμενους

τρία (3) σε επιχειρήσεις από 101 έως 300 εργαζόμενους

τέσσερα (4) σε επιχειρήσεις από 301 έως 600 εργαζόμενους

πέντε (5) σε επιχειρήσεις από 601 έως 1000 εργαζόμενους.

Τα μέλη της Ε.Υ.Α.Ε. ή ο αντιπρόσωπος, έχουν συνδικαλιστική κάλυψη από το άρθρο 14 του Ν.1264/82

Αρμοδιότητες της επιτροπής είναι:

  1. Να μελετά τις συνθήκες εργασίας στην επιχείρηση.

  1. Να προτείνει κατάλληλα μέτρα για την αποφυγή επανάληψης σοβαρών συμβάντων.

  1. Να επισημαίνει τον επαγγελματικό κίνδυνο στους χώρους εργασίας.

  1. Να συμμετέχει στη διαμόρφωση πολιτικής της επιχείρησης για την πρόληψη του επαγγελματικού κινδύνου.

  1. Να ενημερώνεται για τυχόν αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία, στο μέτρο που επηρεάζουν τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.

  1. Να καλεί τον εργοδότη να λάβει τα κατάλληλα μέτρα σε περίπτωση άμεσου και σοβαρού κινδύνου, χωρίς να αποκλείεται και η διακοπή λειτουργίας ή μηχανήματος εγκατάστασης ή παραγωγικής διαδικασίας.

  1. Να ζητά τη συνδρομή εμπειρογνωμόνων για θέματα ΥΑΕ, με τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.

  1. Να συνεδριάζει με τον εργοδότη, παρουσία του Τ.Α. και του Γ.Ε. για τη διευθέτηση σχετικών θεμάτων.

Οι εργοδότες υποχρεούνται:

  1. Να διευκολύνουν το έργο της επιτροπής.

  1. Να τους ενημερώνουν για τα σχετικά με την υγιεινή και την ασφάλεια θέματα. 

Διεκδίκηση καταβολής αποδοχών

Ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να διεκδικήσει την καταβολή των αποδοχών του με κάθε νόμιμο μέσο, επικαλούμενος την παρέμβαση των αρμοδίων οργάνων του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, είτε προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη επιδιώκοντας την καταβολή των χρημάτων ή την κήρυξη του εργοδότη σε πτώχευση.

Τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση εργασίας

Οι εργαζόμενοι και το Σωματείο έχουνε το δικαίωμα να ζητήσουν από την οικία Επιθεώρηση Εργασίας μιας επιχείρησης «τριμερή συνάντηση». Οι συναντήσεις αυτές έχουν «συμφιλιωτικό» χαρακτήρα με σκοπό να αποφεύγεται η προσφυγή στα δικαστήρια. Τα σωματεία πρέπει να αξιοποιούμε τις τριμερείς συναντήσεις μεταξύ του εργοδότη - της επιθεώρησης και του Σωματείου, όχι μόνο για ζητήματα μεμονωμένων εργαζομένων, αλλά και για γενικότερες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας σε ένα χώρο.

Οι τριμερής συναντήσεις στην επιθεώρηση εργασίας δεν αποτελούνε αγώνα, ασκούν όμως μια πίεση στην εργοδοσία και μας δίνουν πολύτιμο χρόνο για να οργανώσουμε την πάλη.

Σε περίπτωση που η εργοδοσία δεν παρουσιαστεί στη συνάντηση για δύο συνεχόμενες φορές, η επιθεώρηση δικαιούται να επιβάλει πρόστιμο.

Έλεγχος επιχειρήσεων από Σωματείο - Επιθεώρηση εργασίας

Οι εκπρόσωποι του σωματείου της επιχείρησης κι αν δεν υπάρχει σωματείο του Ε.Κ. της περιοχής , του κλαδικού σωματείου ή της ομοσπονδίας , δικαιούνται να παρευρίσκονται κατά τον έλεγχο που ενεργούν τα όργανα της επιθεώρησης εργασίας και να υποβάλλουν τις παρατηρήσεις τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι σε περιπτώσεις που εκτιμούν ότι υπάρχει ανάγκη, ζητούν από την επιθεώρηση να γίνει από κοινού έλεγχος.

Μετά τον έλεγχο πάντα ζητάμε αντίγραφο του πρακτικού ελέγχου για να το αξιοποιήσουμε, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους.

Ασφαλιστικά μέτρα

Τα ασφαλιστικά μέτρα είναι μία νομική διαδικασία, όπου οι εργαζόμενοι που τους οφείλεται μεγάλο ποσό δεδουλευμένων, δεσμεύουν περιουσιακά στοιχεία της εταιρίας, ώστε με την εκποίηση τους να αποπληρωθούν.

Σε ό,τι αφορά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:

α) Όλα τα ασφαλιστικά μέτρα θα εκδικάζονται από τα Μονομελή Πρωτοδικεία προκειμένου να επιτευχθεί η αποσυμφόρηση των Πολυμελών Πρωτοδικείων.

β) Η προσωρινή διαταγή θα συζητείται μετά από προηγούμενη κλήση του εργοδότη και σε περίπτωση που γίνει δεκτή, η συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων προσδιορίζεται μέσα σε 30 ημέρες.

γ) Η απόφαση στα ασφαλιστικά μέτρα θα δημοσιεύεται αμέσως μετά την περάτωση της ακροαματικής διαδικασίας και το αργότερο σε 48 ώρες μετά τη συζήτηση. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, αν δεν είναι εφικτή η έκδοση της απόφασης στους χρόνους αυτούς, τότε ο δικαστής οφείλει να ορίσει από έδρας συγκεκριμένη ημέρα για την έκδοση και δημοσίευση της απόφασης, εντός 20 ημερών το αργότερο από τη δικάσιμο.

Ακόμη, στις ειδικές διαδικασίες ο δικαστής υποχρεούται να εκδώσει την απόφασή του είτε επί της έδρας είτε εντός 48 ωρών είτε σε δύσκολες υποθέσεις μέσα σε 20 ημέρες, σε χρόνο όμως και τόπο που ο ίδιος θα ορίσει. Για το σκοπό αυτό προβλέπεται η κατάθεση των προτάσεων να γίνεται τρεις ημέρες πριν τη συζήτηση της υπόθεσης, έτσι ώστε ο δικαστής να έχει λάβει υπόψη του τους ισχυρισμούς και τα αποδεικτικά στοιχεία αμφοτέρων των πλευρών.

Κήρυξη Απεργίας

Η απεργία είναι η σημαντικότερη και πιο δυναμική μορφή διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων. Ως κυριότερη μορφή συνδικαλιστικής δράσης προστατεύεται από το Σύνταγμα και ως αυτοτελές δικαίωμα (άρθρο 23 παρ. 2 εδ α).

Αρμοδιότητα κήρυξης απεργίας

Ως προς την αρμοδιότητα κήρυξης απεργίας και ποιοι δικαιούνται να συμμετάσχουν:

  1. Πρωτοβάθμια ομοιοεπαγγελματική οργάνωση, δηλαδή οργάνωση με βάση το επάγγελμα του εργαζόμενου, ανεξάρτητα από τον εργοδότη που απασχολείται, πραγματοποιεί απεργία «ομοιο- επαγγελματική», δηλαδή απεργία στην οποία δικαιούται να λάβει μέρος κάθε εργαζόμενος του ίδιου επαγγέλματος, όχι όμως και εργαζόμενοι άλλων επαγγελμάτων.

  1. Κλαδικά σωματεία, δηλαδή σωματεία που αποτελούνται από εργαζόμενους πολλών ομοειδών επιχειρήσεων, μπορούν να κηρύξουν απεργία που καταλαμβάνει όλες τις ομοειδείς επιχειρήσεις ή απεργία που είναι εντοπισμένη σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση.

  1. Πρωτοβάθμια επιχειρησιακή οργάνωση, δηλαδή οργάνωση οργανωμένη με βάση την επιχείρηση που απασχολείται ο εργαζόμενος, ανεξάρτητα από την επαγγελματική του ειδικότητα, πραγματοποιεί επιχειρησιακή απεργία, στην οποία μπορεί να λάβει μέρος κάθε εργαζόμενος της επιχείρησης

    • Η απεργία στις επιχειρησιακές συνδικαλιστικές οργανώσεις κηρύσσεται με απόφαση της γενικής συνέλευσης, ύστερα από μυστική ψηφοφορία. Για ολιγόωρες στάσεις, εφόσον δεν πραγματο- ποιούνται την ίδια μέρα ή μέσα στην ίδια εβδομάδα, αρκεί απόφαση του διοικητικού συμβουλίου (πολλές δικαστικές αποφάσεις έχουν κρίνει ότι και για τις στάσεις εργασίας απαιτείται η ίδια διαδικασία όπως της κήρυξης της απεργίας).

• Η απεργία στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις κηρύσσεται με αποφάσεις του Δ.Σ.

• Οι εργαζόμενοι του κλάδου ή της επιχείρησης που δεν είναι μέλη της συνδικαλιστικής οργάνωσης που κήρυξε την απεργία μπορούν να λάβουν μέρος σε αυτήν.

• Για να είναι νόμιμη η απεργία, πρέπει να προειδοποιείται ο εργοδότης ή η συνδικαλιστική του οργάνωση 24 ώρες, τουλάχιστον, πριν από την πραγματοποίησή της. Σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ή δημοσίου χαρακτήρα η προειδοποίηση πρέπει να γίνεται προ 4 ημερών τουλάχιστον. Η προειδοποίηση πρέπει να αναφέρει την ημέρα και την ώρα έναρξης της απεργίας καθώς και τη διάρκεια αυτής. Προς αποφυγή αμφισβήτησης από την επιχείρηση ότι ενημερώθηκαν για την απεργία, η προειδοποίηση συνηθίζεται να γίνεται με εξώδικη καταγγελία η οποία κοινοποιείται με δικαστικό επιμελητή.


• Η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει την απεργία, όταν πρόκειται για επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, έχει την υποχρέωση να διαθέτει το αναγκαίο προσωπικό για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης και την πρόληψη καταστροφών και ατυχημάτων. Το προσωπικό ασφαλείας καθορίζεται με ειδική συμφωνία μεταξύ της αντιπροσωπευτικής συνδικαλιστικής οργάνωσης στην επιχείρηση και της διοίκησης της επιχείρησης, με διαβούλευση που γίνεται κάθε Οκτώβρη. 

Συλλογική Σύμβαση εργασίας

Α) Περιεχόμενο της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Η συλλογική σύμβαση εργασίας μπορεί να ρυθμίζει:

  1. Ζητήματα σχετικά με τη σύναψη, τους όρους λειτουργίας και τη λήξη των ατομικών συμβάσεων εργασίας που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος της.

  1. Ζητήματα που αφορούν την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος στην επιχείρηση, την παροχή συνδικαλιστικών διευκολύνσεων και τον τρόπο παρακράτησης των συνδικαλιστικών εισφορών και της απόδοσης τους στις δικαιούχες οργανώσεις.

  1. Ζητήματα κοινωνικής ασφάλισης, εκτός από τα συνταξιοδοτικά, εφ’ όσον δεν έρχονται σε αντίθεση με τη συνταγματική τάξη και την πολιτική των δημόσιων φορέων κοινωνικής ασφάλισης.

  1. Ζητήματα σχετικά με την άσκηση της επιχειρηματικής πολιτικής στο μέτρο που αυτή επηρεάζει άμεσα τις εργασιακές σχέσεις.

  1. Ζητήματα που αφορούν την ερμηνεία των κανονιστικών όρων της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

  1. Ζητήματα που προβλέπονται στο άρθρο 12 του Ν.1767/1988 με επιφύλαξη και των αρμοδιοτήτων των συμβουλίων των επιχειρήσεων. 7

  1. Τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των συμβαλλόμενων μερών.

  1. Ζητήματα σχετικά με τις διαδικασίες και τους όρους συλλογικής διαπραγμάτευσης, μεσολάβησης και διαιτησίας.

  1. Η συλλογική σύμβαση εργασίας μπορεί να περιέχει ρήτρα ειρήνης σχετικά με τα ζητήματα που ρυθμίζει.

Β) Είδη συλλογικών συμβάσεων εργασίας και αρμοδιότητα σύναψης τους.

Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας διακρίνονται:

α) Σε εθνικές γενικές, που αφορούν τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

β) Σε κλαδικές, που αφορούν τους εργαζόμενους περισσότερων ομοειδών ή συναφών εκμεταλλεύσεων ή επιχειρήσεων ορισμένης πόλης ή περιφέρειας ή και όλης της χώρας.

γ) Σε επιχειρησιακές, που αφορούν τους εργαζόμενους μιας εκμετάλλευσης ή επιχείρησης.

δ) Σε εθνικές ομοιοεπαγγελματικές που αφορούν τους εργαζόμενους ορισμένου επαγγέλματος και των συναφών προς το επάγγελμα αυτό ειδικοτήτων όλης της χώρας.

ε) Σε τοπικές ομοιοεπαγγελματικές που αφορούν τους εργαζόμενους ορισμένου επαγγέλματος ή και των συναφών ειδικοτήτων συγκεκριμένης πόλης ή περιφέρειας.

α) Οι Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας συνάπτονται από τις τριτοβάθμιες οργανώσεις των εργαζομένων και τις αναγνωριζόμενες ως ευρύτερης εκπροσώπησης οργανώσεις των εργοδοτών ή πανελλήνιας έκτασης και καθορίζουν τους ελάχιστους όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Στους εργαζομένους αυτούς περιλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στο Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και τους ΟΤΑ. Με τις ΕΓΣΣΕ θεσπίζονται οι κατώτεροι υποχρεωτικοί μισθοί - ημερομίσθια και συμπληρώνονται οι γενικοί όροι εργασίας, που ρυθμίζονται από τους σχετικούς νόμους και κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα.

Με το Ν. 4093/2012 άλλαξε η δεσμευτικότητα τους, καθώς πλέον μόνο οι μη μισθολογικοί τους όροι (θεσμικοί όροι) θα συνεχίζουν να δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες όλης της χώρας, ως ελάχιστα όρια προστασίας.

Αντίθετα οι μισθολογικοί τους όροι (βασικός μισθός/ημερομίσθιο, προσαυξήσεις κλπ) δεσμεύουν, από τη 01/04/2013, μόνο τους εργοδότες που είναι μέλη των συμβαλλομένων στις ΕΓΣΣΕ εργοδοτικών οργανώσεων και ανεξάρτητα από το εάν οι εργαζόμενοι είναι, ή όχι, μέλη των αντίστοιχων εργατικών οργανώσεων. Δηλαδή αν μια εργοδοτική οργάνωση (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ, ΣΕΒ) δεν συνυπογράφει την ΕΓΣΣΕ, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι απασχολούνται στις επιχειρήσεις που εκπροσωπεί, δεν καλύπτονται από καμία ΕΓΣΣΕ, αλλά έχουν ως μισθολογικό κατώτατο όριο προστασίας το νόμιμο κατώτατο μισθό.

Ο νόμιμος κατώτατος μισθός όλων των υπαλλήλων και το κατώτατο ημερομίσθιο όλων των εργατών, θεσμοθετήθηκε με τον ίδιο νόμο (586,06 ευρώ μηνιαίος μισθός και 26,18 ευρώ ημερομίσθιο, για τους κάτω των 25 ετών ο κατώτατος μισθός είναι 510,95 ευρώ και το ημερομίσθιο 22,83 ευρώ), ως το ελάχιστο όριο προστασίας των εργαζομένων όλης της χώρας, κάτω από το οποίο δεν επιτρέπεται να καθορίζονται αμοιβές, ατομικές ή συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το κατώτατο αυτό όριο αποδοχών θα θεσπίζεται νομοθετικά από τη διοίκηση. Επαναλαμβάνεται ότι οι ΕΓΣΣΕ θα ισχύουν παράλληλα, ως προς όλους τους εργαζόμενους της χώρας, μόνο ως προς τους μη μισθολογικούς όρους.

β) Οι κλαδικές συμβάσεις συνάπτονται από πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, που καλύπτουν εργαζόμενους ανεξάρτητα από το επάγγελμα ή την ειδικότητα τους, ομοειδών ή συναφών επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου και από εργοδοτικές οργανώσεις. Ειδικά και μόνο για τους εργαζόμενους στις τράπεζες, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου, συνάπτονται από μεμονωμένους εργοδότες, που εκπροσωπούνται με κοινό εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο ή εκπροσώπους, εφ’ όσον αυτοί, οι εργοδότες, καλύπτουν τουλάχιστον το 70% των εργαζόμενων στον κλάδο. Οι κλαδικές ΣΣΕ, αν δεν έχουν κηρυχθεί υποχρεωτικές, δεσμεύουν μόνο τους εργαζόμενους και τους εργοδότες που είναι µέλη των συμβαλλόμενων οργανώσεων. Ως εκ τούτου είναι κρίσιµο να ενισχυθεί η μαζικότητα της συμμετοχής και οργάνωσης των εργαζομένων, τόσο στις πρωτοβάθμιες, όσο και στις κλαδικές συνδικαλιστικές οργανώσεις.

γ) Οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους της επιχείρησης και συνάπτονται μεταξύ του εργοδότη και, κατά σειρά προτεραιότητας, του επιχειρησιακού σωματείου ή αν δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο, της ένωσης προσώπων του άρθρου 1 παρ. 3 του Ν. 1264/1982, εφόσον έχει συσταθεί από τα 3/5 των εργαζομένων της επιχείρησης ή, αν λείπουν οι προαναφερόμενοι συλλογικοί φορείς, της πρωτοβάθμιας κλαδικής συνδικαλιστικής οργάνωσης.

Σχετικά με τη δυνατότητα σύναψης επιχειρησιακής ΣΣΕ από τη συνδικαλιστική οργάνωση της επιχείρησης, αρμόδιο είναι το σωματείο που καλύπτει τους εργαζόμενους της επιχείρησης ανεξάρτητα από την κατηγορία, τη θέση η την ειδικότητά τους και εφόσον τη χρονική στιγμή της σύναψης έχει τουλάχιστον 10 μέλη. Φυσικά ισχύει η προϋπόθεση της απαίτησης ελάχιστου αριθμού 20 ατόμων για την έγκυρη σύσταση συνδικαλιστικού σωματείου. Το όριο των 50 εργαζομένων που έπρεπε να απασχολούνται σε μια επιχείρηση για να είναι δυνατή η σύναψη επιχειρησιακής ΣΣΕ δεν ισχύει πλέον. Αν υπάρχουν περισσότερα του ενός επιχειρησιακά σωματεία, αντιπροσωπευτικό είναι αυτό το οποίο συγκεντρώνει τι μεγαλύτερο αριθμό μελών, που ψήφισαν κατά τις τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη διοίκησης, ανεξάρτητα από τις ειδικότητες των εργαζομένων που είναι μέλη της.

• Όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στήριξης, δηλαδή μέχρι τις 31/12/2015, σε περίπτωση συρροής, η επιχειρησιακή ΣΣΕ, κατά εξαίρεση από τη γενική αρχή της εύνοιας, υπερισχύει των αντίστοιχων κλαδικών ΣΣΕ και μπορεί να περιέχει όρους δυσμενέστερους από αυτές για τους εργαζόμενους, αλλά και σε αυτήν την περίπτωση, όχι κάτω από το επίπεδο της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας ή του νόμιμου κατώτατου μισθού.

δ) Οι εθνικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται, από την πλευρά των εργαζομένων, από δευτεροβάθμιες ή πρωτοβάθμιες ομοιοεπαγγελματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις πανελλήνιας έκτασης.

Από την πλευρά των εργοδοτών, οι εθνικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται από εργοδοτικές οργανώσεις ευρύτερης εκπροσώπησης ή πανελλήνιας έκτασης.

ε) Οι τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις συνάπτονται από ομοιοεπαγγελματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων, πρωτοβάθμιες ή δευτεροβάθμιες, τοπικού χαρακτήρα και από εργοδοτικές οργανώσεις. Οι οµοιοεπαγγελµατικές ΣΣΕ δεσμεύουν τους εργαζόμενους και τους εργοδότες που είναι µέλη των συμβαλλόμενων οργανώσεων.

• Οι κλαδικές, επιχειρησιακές και εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις δεν επιτρέπεται να περιέχουν όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους εργασίας των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων ή του νομοθετικά θεσπισμένου κατώτατου μισθού.

• Παράλληλα, για όσο διαρκεί η εφαρμογή του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στήριξης, μέχρι τις 31/12/2015, έχει ανασταλεί η δυνατότητα που είχε ο Υπουργός Εργασίας να επεκτείνει την ενέργεια ΣΣΕ, που αφορούσαν έναν κλάδο ή επάγγελμα, σε ολόκληρο το κλάδο ή το επάγγελμα εφόσον δέσμευε, η ΣΣΕ, εργοδότες, οι οποίοι απασχολούν το 51% του κλάδου ή του επαγγέλματος. Δηλαδή με την επέκταση αυτή η υπογραφείσα ΣΣΕ μπορούσε να καλύπτει και εργαζόμενους ή εργοδότες, οι οποίοι δεν είναι μέλη των συμβαλλόμενων οργανώσεων. Με την παράγραφο 6 του Ν. 4046/2011 ανεστάλη αυτή η δυνατότητα.

• Από τις 14/02/2012 οι ΣΣΕ οποιουδήποτε είδους (εθνικές γενικές, κλαδικές, ομοιοεπαγγελματικές, επιχειρησιακές) έχουν εκ του νόμου ορισμένη διάρκεια, δηλαδή συνάπτονται υποχρεωτικώς ως ορισμένου χρόνου, η διάρκεια του οποίου δεν μπορεί να είναι μικρότερη του ενός έτους και μεγαλύτερη των τριών ετών, ακόμα και αν η ΣΣΕ προβλέπει διαφορετικά.

• Με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου υπ’ αρίθμ. 6/28.2.2012 ορίζεται ότι από 14/2/2012 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να πέσει κάτω του 10%, αναστέλλονται όλοι οι όροι που προβλέπουν αυτόματη αύξηση αποδοχών των εργαζομένων, η οποία επέρχεται και με την αύξηση λόγω προϋπηρεσίας. Η αναστολή αυτή αφορά τους όρους που προβλέπουν αυτόματες αυξήσεις από οποιαδήποτε πηγή (νόμο, κανονιστικές πράξεις, διαιτητικές αποφάσεις).
Ενώσεις προσώπων

Ο Ν.1264/82 αναγνωρίζει για πρώτη φορά τις ενώσεις προσώπων ως συνδικαλιστικές οργανώσεις. Οι ενώσεις προσώπων δεν έχουν νομική προσωπικότητα και ιδρύονται με συστατική πράξη που κατατίθεται στον γραμματέα του αρμόδιου Ειρηνοδικείου, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η επιχείρηση ή εκμετάλλευση και κοινοποιείται στον εργοδότη. Η αναγνώριση των ενώσεων προσώπων, μέχρι την ψήφιση του Ν. Ν.4024/2011, τελούσε υπό προϋποθέσεις από τις οποίες διαφαίνονταν ο επικουρικός τους ρόλος, δίνοντας το προβάδισμα στο επιχειρησιακό σωματείο.

Με το άρθρο 37 παρ. 1 του Ν. 4024/2011, ενισχύθηκε ο ρόλος τους, όχι προς όφελος όμως των εργαζομένων και τους δόθηκε η αρμοδιότητα προς σύναψη επιχειρησιακών ΣΣΕ, αρμοδιότητα που δεν είχαν με το, προς της ψήφισης του νόμου, νομικό καθεστώς.

Οι προϋποθέσεις για τη σύσταση ενώσεως προσώπων είναι οι εξής:

α) επιτρέπεται η ίδρυση μιας μόνο ενώσεως προσώπων σε κάθε εκμετάλλευση και αυτό μόνο εφ’ όσον δεν υπάρχει επιχειρησιακό σωματείο.

β) συστήνεται από τα 3/5 των εργαζομένων στην επιχείρηση ή εκμετάλλευση, ανεξάρτητα του συνολικού αριθμού εργαζομένων σε αυτή και χωρίς η διάρκειά της να υπόκειται σε χρονικό περιορισμό. Αν πάψει να συντρέχει η προϋπόθεση της συμμετοχής των 3/5 των εργαζομένων, η ένωση προσώπων διαλύεται χωρίς άλλη διατύπωση. Αν όμως η ένωση προσώπων, έχει υπογράψει ΣΣΕ, ακόμη και δυσμενέστερη της κλαδικής, η ΣΣΕ εξακολουθεί να ισχύει, παρόλο που δεν υφίσταται πλέον η ένωση προσώπων.

γ) Για την ίδρυση συνδικαλιστικής ενώσεως απαιτούνται 10 τουλάχιστον εργαζόμενοι.

Υπάρχει διαφοροποίηση σε σχέση με τη ρύθμιση του Ν. 1264/1982 ως προς το ότι επιτρέπεται η ίδρυση και σε εκμεταλλεύσεις που απασχολούν κάτω από 40 εργαζόμενους και ως προς το ότι δεν έχουν την περιορισμένη χρονική διάρκεια των 6 μηνών που έχουν οι «κοινές» ενώσεις προσώπων.

Πρέπει να αναφερθεί ότι οι ενώσεις προσώπων του άρθρου 37 παρ. 1 του Ν. 4024/2011 στην ουσία είναι ένα νομικό μόρφωμα, που δημιουργήθηκε με μοναδικό σκοπό όχι την ισχυροποίηση και μαζικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, όχι την διεκδίκηση υπογραφής συμβάσεων βασισμένες στις λαϊκές ανάγκες, αλλά την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με όρους δυσμενέστερους σε σχέση με τους αντίστοιχους των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, επιδιώκοντας να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο το εργατικό κόστος.

Μετενέργεια

Επίσης τροποποιήθηκαν, με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου υπ’ αρίθμ. 6/28.2.2012, οι διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 9 του Ν. 1876/1990, οι οποίες αφορούν τη λεγόμενη μετενέργεια των κανονιστικών όρων της ΣΣΕ.

Ειδικότερα, το χρονικό διάστημα της υποχρεωτικής ισχύος των κανονιστικών όρων της ΣΣΕ, περιορίσθηκε από τους έξι στους τρεις μήνες.

Με τη νέα αυτή διάταξη, κατά το χρόνο της μετενέργειας της λήξασας ή καταγγελθείσας ΣΣΕ (μετενέργεια ονομάζεται όχι το τρίμηνο υποχρεωτικής ισχύος, αλλά το μετά την πάροδο τριμήνου, από τη λήξη ή την καταγγελία της ΣΣΕ, χρονικό διάστημα) δεν εξακολουθούν να ισχύουν όλοι οι υφιστάμενοι κανονιστικοί όροι εργασίας όπως είχαν διαμορφωθεί με τη λήξασα ή καταγγελθείσα ΣΣΕ και μέχρι τον χρόνο λήξης ή καταγγελίας της, αλλά αποκλειστικώς και μόνο οι κανονιστικού όροι εκείνοι οι οποίοι αφορούν: α) το βασικό μισθό ή το βασικό ημερομίσθιο, β) το επίδομα ωριμάνσεως, γ) το επίδομα τέκνων, δ) το επίδομα σπουδών και ε) το επίδομα επικινδύνου ή ανθυγιεινής εργασίας και αυτά μόνο εφόσον προβλέπονται από τις ΣΣΕ οι οποίες έληξαν ή καταγγέλθησαν. Συνεπώς κάθε άλλο επίδομα, πλην των τεσσάρων που αναφέρθησαν, παύει εφεξής να ισχύει, εκτός βέβαια αν χορηγείται κατόπιν συμφωνίας ή ακόμα και οικειοθελώς. {κανονιστικοί όροι, σε αντιδιαστολή με τους ενοχικούς όρους είναι οι οικονομικοί – μισθολογικοί όροι και οι θεσμικοί όροι (όροι αμοιβής και εργασίας, άδειες, ωράρια, συνδικαλιστικές άδεις κλπ)}.

Μεσολάβηση και Διαιτησία

Αν μετά την πρόσκληση για διαπραγματεύσεις δεν προσέρχεται η άλλη πλευρά, ή αν δεν είναι δυνατόν έστω μετά από κάποιες συναντήσεις να επιτευχθεί συμφωνία, τότε έχει δικαίωμα η μία πλευρά να ζητήσει την διαμεσολάβηση του μεσολαβητή. Ο νόμος έχει ορίσει ειδικό σώμα Μεσολαβητών -Διαιτητών οι οποίοι αναφέρονται σε κατάλογο του Οργανισμού Μεσολάβησης -Διαιτησίας. Διορίζεται από την επιτροπή του Οργανισμού ο μεσολαβητής που θα ξανακαλέσει τους εκπροσώπους των δυο πλευρών (εργαζομένων και εργοδοτών) και θα τους προτείνει τη δική του συμβιβαστική θέση. Αν αυτή γίνει αποδεκτή, τότε υπογράφεται η νέα Σ.Σ.Ε. και τίθεται σε ισχύ. Αν η μεσολάβηση αποτύχει η προσφυγή στη διαιτησία είναι, πλέον, δυνατή μόνο με κοινή συμφωνία της εργατικής και της εργοδοτικής πλευράς και ως θέμα διαιτησίας μπορεί να είναι αποκλειστικά και μόνο ο καθορισμός του βασικού μισθού/ημερομισθίου.


Οι εργοδότες υποχρεούνται να αναγγείλουν κάθε εργατικό ατύχημα:

  1. Καταρχήν στην πλησιέστερη αστυνομική αρχή

  1. Στην πλησιέστερη επιθεώρηση εργασίας

  1. Για να αναγνωριστεί το ατύχημα από το ΙΚΑ, είτε πρόκειται για εργατικό ή εκτός εργασίας, είναι απαραίτητο να αναγγελθεί αυτό στις υπηρεσίες του.

Η αναγγελία του ατυχήματος στο ΙΚΑ πρέπει να γίνει μέσα σε 5 ημέρες από το ατύχημα, αλλιώς πρέπει να αποδειχτεί στο ΙΚΑ ανωτέρα βία που εμπόδισε την εμπρόθεσμη δήλωση.

Επίσης εργατικό ατύχημα είναι όταν κατά τη μετάβαση από την κατοικία στον τόπο εργασίας ή κατά την επιστροφή του από αυτήν, με τη χρησιμοποίηση οποιουδήποτε μεταφορικού μέσου, κοινής χρήσις, με τέτοιες όμως συνθήκες ώστε να υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εργασίας και του ατυχήματος.

Άμεσες ενέργειες που πρέπει να κάνει το σωματείο σε περίπτωση που λάβει γνώση εργατικού ατυχήματος είναι:

  1. Να ζητήσει από το Κ.Ε.Π.Ε.Κ. να στείλει κλιμάκιο στο χώρο του ατυχήματος να διερευνήσει τις αιτίες που το προκάλεσαν.

  1. Να έρθει άμεσα σε επαφή με τους τραυματίες και τις οικογένειές τους.

  1. Να μεταβεί αντιπροσωπεία του σωματείου στο χώρο του ατυχήματος

  1. Να βγει άμεσα ανακοίνωση του σωματείου που θα παίρνει θέση για το συμβάν.

Σε περίπτωση θανατηφόρου δυστυχήματος ειδοποιούμε και την αστυνομία.


Επί του εργατικού ατυχήματος, οι ασφαλισμένοι δικαιούνται γενικά τις παροχές του ασφαλιστικού ιδρύματος, σε χρήμα και σε είδος, άσχετα με το χρόνο ασφάλισής τους, δηλαδή δεν απαιτείται να έχουν πραγματοποιήσει ορισμένο αριθμό ημερών εργασίας. 

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Α.Ν 178/1967, σε περίπτωση απουσίας για 1-3 ημέρες από την εργασία εξαιτίας ασθένειας, για τις οποίες δεν καταβάλλεται επίδομα από το ΙΚΑ, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να καταβάλλει μόνο το μισό του ημερομισθίου ή του ανάλογου ημερήσιου μισθού. Αντίθετα αν η ασθένεια διαρκέσει πάνω από 3 ημέρες π.χ.12 ημέρες, ο εργαζόμενος δικαιούται να λάβει από το ΙΚΑ επίδομα μόνο για τις 9 ημέρες της ασθένειας του, γιατί αφαιρείται ο 3ήμερος χρόνος αναμονής. Έτσι ο εργοδότης έχει υποχρέωση να καταβάλλει, για μεν τις 3 πρώτες ημέρες το μισό μόνο του ημερομισθίου η του ανάλογου ημερήσιου μισθού, για δε τις υπόλοιπες 9 ημέρες τη διαφορά μεταξύ του ημερομισθίου και του επιδόματος ασθένειας που καταβάλλει το ΙΚΑ.



Σε περίπτωση που ο εργαζόμενος ασθενήσει και απέχει από την εργασία του για διάστημα μέχρι 3 ημέρες οσεσδήποτε φορές μέσα στο έτος δεν δικαιούται να λάβει επίδομα ασθενείας από το ΙΚΑ, αλλά δεν υπολογίζεται ο χρόνος αυτός σαν χρόνος αναμονής, για άλλη ασθένεια. 

Α) Οι εργαζόμενοι γενικά, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για υπαλλήλους ή εργατοτεχνίτες δικαιούνται να απουσιάσουν από την εργασία τους λόγω ασθένειας χωρίς συνέπειες. Επομένως, δεν θεωρείται ότι αποχώρησαν οικιοθελώς και η σύμβαση εργασίας εξακολουθεί να συνεχίζεται ενώ παράλληλα ο μισθός και τα ημερομίσθια καταβάλλονται με ορισμένες προϋποθέσεις. Επομένως οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν την επιστροφή των εργαζομένων στην εργασία τους.

Η ασθένεια συνιστά ανυπαίτιο κώλυμα παροχής της εργασίας, επομένως ο εργαζόμενος διατηρεί την αξίωσή του για το μισθό, εάν, μετά από δεκαήμερη τουλάχιστον παροχή εργασίας, εμποδίζεται να εργασθεί λόγω σπουδαίου λόγου, μη οφειλόμενου σε υπαιτιότητά του. Ο χρόνος για τον οποίο διατηρείται η αξίωση για τον μισθό δεν μπορεί να υπερβεί τον ένα μήνα εάν το κώλυμα επήλθε τουλάχιστον ένα έτος μετά από την έναρξη της σύμβασης ή τον μισό μήνα σε κάθε άλλη περίπτωση. Αυτή η αξίωση μπορεί να λάβει χώρα μόνο μια φορά κατά εργασιακό έτος. Ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέσει από το μισθό ποσά που κατεβλήθησαν στο εργαζόμενο, εξ αιτίας του κωλύματος, λόγω υποχρεωτικής εκ του νόμου ασφάλισης.

Β) Όρια βραχείας Ασθένειας

Ως “βραχεία διάρκειας” ασθένεια, βάσει του Ν.4558/30, θεωρείται αυτή που διαρκεί, πάντα στον ίδιο εργοδότη από:

Ένα μήνα για όσους υπηρετούν μέχρι 4 χρόνια
Τρεις μήνες για όσους υπηρετούν από 4 μέχρι 10 χρόνια
Τέσσερις μήνες για όσους υπηρετούν από 10 μέχρι 15 χρόνια
Έξι μήνες για όσους υπηρετούν από 15 χρόνια και πάνω

Η έννοια της παραπάνω διάταξης είναι, ότι ο εργοδότης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρήσει ως οικειοθελή αποχώρηση την απουσία του εργαζομένου μέσα στα παραπάνω χρονικά όρια και για τους παραπάνω λόγους, ασθένεια, λοχεία.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάθε ασθένεια μεγαλύτερης διάρκειας μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί και παραίτηση από την εργασία. Για να κριθεί κάτι τέτοιο πρέπει να αποδειχθεί παράλληλα βούληση, θέληση του εργαζόμενου να παραιτηθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με αποχή που οφείλεται σε άλλους λόγους.


Η εξέταση των λόγων αποχής και της πρόθεσης, ή μη, του εργαζόμενου σε παραίτηση είναι κύρια στοιχεία για να διαπιστωθεί αν τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν παραίτηση ή όχι. Τα θέματα αυτά έχουν μεγάλη πρακτική σημασία για τους εργαζόμενους. Αν ο εργοδότης δεν αποδεχθεί τις υπηρεσίες τους μετά τη λήξη της ασθενείας ή των λόγων της μετά τη λήξη της αποχής, θεωρώντας ότι έχουν αποχωρήσει οικειοθελώς, μπορούν να διεκδικήσουν, όπως και στην άκυρη απόλυση, είτε μισθούς υπερημερίας και διατήρηση της θέσης εργασίας, είτε την αποζημίωση απολύσεως. 


Μακρά ασθένεια και άδεια

Η απουσία του εργαζόμενου πέρα των ορίων της βραχείας ασθένειας, συμψηφίζεται με τις ημέρες της οφειλόμενη άδειας, με αποτέλεσμα κάθε ημέρα απουσίας πέρα των ορίων αυτών στερεί τον εργαζόμενο από την άδειά του αυτή. 



Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.