Latest Post

Α ΑΔΕΙΑ ΑΔΕΙΑ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΑΔΕΙΑ ΑΝΕΥ ΑΠΟΔΟΧΩΝ ΑΔΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΓΓΕΝΟΥΣ ΑΔΕΙΑ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΔΕΙΑ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΑΔΕΙΑ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΑΔΕΙΑ AIDS ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΑΡΓΙΑ ΑΡΘΡΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΑΥΤΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΦΙΣΑ ΒΙΒΛΙΟ ΑΔΕΙΩΝ ΒΙΝΤΕΟ ΒΛΑΠΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ Γ ΓΑΜΟΣ ΓΑΜΟΣ ΑΔΕΙΑ ΓΑΜΟΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΓΕΝΗΣΗ ΓΕΝΗΣΗ ΑΔΕΙΑ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΔΩΡΟ ΔΩΡΟ ΠΑΣΧΑ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΙΔΙΚΗ ΓΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑ ΟΑΕΔ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΜΙΑΣ ΕΡΓΟΣΗΜΟ ΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΛΑΡΚΟ ΜΕΡΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΑΕΔ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΠΑΜΕ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑ ΥΓΙΕΙΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ONLINE

Η ημερομηνία πρόσληψης του εργαζομένου θεωρείται η πρώτη μέρα που προσήλθε για εργασία. Από αυτή τη μέρα αρχίζει η αμοιβή του και η ασφάλιση του.
Η αναγγελία της πρόσληψης υποβάλλεται, πλέον, ηλεκτρονικά, από τον εργοδότη, και η υποβολή λαμβάνει χώρα το αργότερο έως και την ίδια ημέρα της πρόσληψης και πάντως πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο. Οι νέοι εργοδότες, οι οποίοι προβαίνουν σε πρόσληψη για πρώτη
φορά, μπορούν να αναγγείλουν την πρόσληψη εντός τριών εργάσιμων ημερών από την πρόσληψη, αφού προηγουμένως έχουν απογραφεί στην αρμόδια Υπηρεσία του ΙΚΑ−ΕΤΑΜ. Η μη αναγγελία δεν θίγει το κύρος της πρόσληψης, αλλά έχει μόνο διοικητικές κυρώσεις για τον εργοδότη.

Πρέπει να γνωρίζουμε για την κάθε ειδικότητα, αν ανήκει στους υπαλλήλους ή στους εργάτες, γιατί υπάρχει μεγάλη διαφορά, κατά κύριο λόγο πια, στην αποζημίωση απόλυσης.
Αποκλειστικό κριτήριο για το αν ο εργαζόμενος χαρακτηρίζεται ως υπάλληλος ή ως εργάτης αποτελεί το είδος της προσφερόμενης εργασίας και όχι το πώς χαρακτηρίζονται στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή στις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Βέβαια μπορεί να συμφωνηθεί ότι και επί εργατών θα έχουν εφαρμογή οι διατάξεις που αφορούν τους υπαλλήλους, οι οποίες είναι ευνοϊκότερες για τον εργαζόμενο.
• Για το πότε ένας εργαζόμενος χαρακτηρίζεται ως υπάλληλος ή ως εργατοτεχνίτης υπάρχουν δύο κριτήρια, το ουσιαστικό και το τυπικό.
Όσον αφορά το τυπικό κριτήριο ο ίδιος ο νόμος προσδιορίζει την ιδιότητα ορισμένων εργαζομένων ως υπαλλήλων. Ενδεικτικά σύμφωνα με διατάξεις νόμων υπάλληλοι είναι το υγειονομικό προσωπικό, οι δημοσιογράφοι, οι βοηθοί φαρμακείων, οι εφημεριδοπώλες, οι ηλεκτρολόγοι - μηχανολόγοι, οι ξεναγοί, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι φυσιοθεραπευτές, οι ψυκτικοί, οι πολιτικοί μηχανικοί κλπ.
• Όσον αφορά το ουσιαστικό κριτήριο, υπάλληλοι θεωρούνται οι εργαζόμενοι που κατά κανόνα παρέχουν πνευματική εργασία. Αυτό σημαίνει ότι έχουν θεωρητικές γνώσεις, εξειδικευμένη εμπειρία και κατά την εργασία τους αναλαμβάνουν ευθύνες και παίρνουν πρωτοβουλίες. Πολλές από τις συλλογικές συμβάσεις έχουν προσδιορίσει ακριβώς τις ειδικότητες που εντάσσονται στην υπαλληλική ιδιότητα.
• Εργατοτεχνίτες θεωρούνται οι εργαζόμενοι που παρέχουν χειρονακτική και σωματική εργασία.
Σε αυτήν την κατηγορία διακρίνουμε τους τεχνίτες που παρέχουν εξειδικευμένη εργασία, τους ανειδίκευτους και τους μαθητευόμενους ή βοηθούς.
• Η διάκριση αυτή μεταξύ υπαλλήλων - εργατοτεχνιτών βασικά έχει να κάνει με την αποζημίωση τους σε περίπτωση απόλυσης τους ή εξόδου τους από την εργασία για συνταξιοδότηση. Ο τρόπος πληρωμής δεν είναι αυτός που διακρίνει τους εργαζόμενους, ούτε είναι αυτός που μπορεί να προσδιορίσει την ιδιότητα τους. Κατά κανόνα όμως οι υπάλληλοι αμείβονται με μηνιαίο μισθό ενώ οι εργατοτεχνίτες με ημερομίσθιο.
Πολλές φορές εργαζόμενοι αναγκάστηκαν να προσφύγουν στα πολιτικά δικαστήρια προκειμένου να λύσουν τις διαφορές τους με τους εργοδότες για την υπαλληλική ή μη ιδιότητα τους.
Τα δικαστήρια, με πλήθος δικαστικών αποφάσεων, έχουν κρίνει ότι θεωρούνται υπάλληλοι, ενδεικτικά και μόνο, ο αρχιμάγειρας, η πωλήτρια ανθοπωλείου, ο τεχνικός αποθήκης που απασχολείται αποκλειστικά με την αναγνώριση των υλικών που φυλάσσονται στις αποθήκες, μηχανικός συντηρητής, προϊστάμενος εργατών σε εργοστάσιο, αποθηκάριος που τηρεί βιβλία αποθήκης, αρχιμουσικός, αρχιτεχνίτης με θεωρητική γνώση, διερμηνέας, εισπράκτορας, ζωγράφος, ηθοποιός, διπλωματούχος θερμαστής, λιθογράφος κλπ.

Αντίστοιχα έχουν κρίνει ότι χαρακτηρίζονται ως εργατοτεχνίτες, επίσης ενδεικτικά και μόνο, οι καθαρίστριες νοσοκομείων, οι αποθηκάριοι που δεν τηρούν βιβλία ή άλλα παραστατικά, αρχιεργάτες απασχολούμενοι δευτερευόντως σε υπαλληλικής φύσης εργασίες, αρχιτεχνίτες χωρίς θεωρητική γνώση εργαζόμενοι χειρωνακτικά, βοηθοί λιθογράφων, διανομείς άρτων, διαλύτες τυπογραφείων, μεταφορείς εμπορευμάτων, πιεστές λιθογράφων, φύλακες, θυρωροί κλπ.



Σύμβαση εξαρτημένης εργασίας υπάρχει όταν κατά τους όρους της σχετικής συμφωνίας ο εργαζόμενος και ο εργοδότης αποβλέπουν στην παροχή της συμφωνηθείσης εργασίας του εργαζομένου, οι δε παρεχόμενες από τον συμβληθέντα εργοδότη οδηγίες, αναφορικά με τον τρόπο, τον τόπο και τον χρόνο της παροχής της, είναι δεσμευτικές για τον εργαζόμενο, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να τις ακολουθεί και να δέχεται την άσκηση ελέγχου για τη διαπίστωση της συμμόρφωσής του προς αυτές και της επιμελούς γενικά εκτελέσεως της εργασίας. Με άλλα λόγια κύριος σκοπός της σύμβασης εργασίας είναι η παροχή εργασίας από τον εργαζόμενο, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, ότι σε αυτό αποβλέπουν οι συμβαλλόμενοι και αυτό το στοιχείο την διαφοροποιεί από άλλα ήδη συγγενών συμβάσεων. Να γίνει σαφές από την αρχή ότι οι κανόνες της εργατικής νομοθεσίας εφαρμόζονται μόνο επί συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας.

Σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου

Σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου
Η σύμβαση εξαρτημένης εργασίας είναι από πλευράς διάρκειας, αορίστου ή ορισμένου χρόνου. Αορίστου είναι η σύμβαση όταν, οι συμβαλλόμενοι δεν έχουν συμφωνήσει ορισμένη διάρκεια για την παροχή της εργασίας, ούτε η διάρκεια αυτή συνάγεται από το είδος και το σκοπό της εργασίας. Επίσης αορίστου είναι η σύμβαση όταν εξαρτάται από την επέλευση γεγονότος μέλλοντος και αβέβαιου (διαλυτική αίρεση).

Σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου
Ορισμένου χρόνου είναι η σύμβαση, όταν οι συμβαλλόμενοι έχουν συμφωνήσει ότι η σύμβαση θα έχει ορισμένη διάρκεια. Η ορισμένη διάρκεια μπορεί να συνάγεται και από το είδος ή το σκοπό της εργασίας. Η σύμβαση παύει αυτοδικαίως με την πάροδο του ορισμένου χρόνου, χωρίς να απαιτείται καταγγελία ή προειδοποίηση ή οποιαδήποτε άλλη ενέργεια από τα μέρη.
Με το άρθρο 41 Ν. 3986/2011, επιτρέπεται η χωρίς περιορισμό ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, αν κάτι τέτοιο δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους.
Οι συμβάσεις αυτές μπορούν να ανανεώνονται διαρκώς, υπό την προϋπόθεση να μη μεσολαβεί μεταξύ της μιας σύμβασης με την επόμενη, χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 45 ημερών.
Εφόσον αποδειχτεί πως δεν υφίστανται αντικειμενικοί λόγοι που να δικαιολογούν την σύμβαση ορισμένου χρόνου, τότε εάν η χρονική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας υπερβαίνει συνολικά τα 3 χρόνια απασχόλησης, συμπεραίνεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης με συνέπεια τη μετατροπή των συμβάσεων αυτών σε αορίστου χρόνου. Αν στο χρονικό διάστημα των 3 ετών ο αριθμός των ανανεώσεων διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας υπερβαίνει τις 3, επίσης τεκμαίρεται (το βάρος απόδειξης δηλαδή του αντιθέτου μεταφέρεται στον εργοδότη) ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης επομένως και σε αυτήν την περίπτωση μπορεί ο εργαζόμενος να ζητήσει τη μετατροπή της σύμβασης εργασίας του σε αορίστου χρόνου.

Αντικειμενικοί λόγοι προκύπτουν από τη μορφή και το είδος της δραστηριότητας της επιχείρησης. Ενδεικτικοί αντικειμενικοί λόγοι, όπως αναφέρει ο νόμος είναι:
α) Η προσωρινή αναπλήρωση εργαζομένου,
β) Η εκτέλεση εργασιών περιοδικού χαρακτήρα
γ) Η προσωρινή σώρευση εργασίας
δ) Η εκπαίδευση ή κατάρτιση, του συμβασιούχου με σκοπό τη διευκόλυνση μετάβασής του σε συναφή απασχόληση.

 ε) Η πραγματοποίηση συγκεκριμένου έργου ή προγράμματος

«Διαδοχικές» θεωρούνται οι συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, που καταρτίζονται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου, με τους ίδιους ή παρεμφερείς όρους εργασίας και δεν μεσολαβεί μεταξύ τους χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 45 ημερών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι μη εργάσιμες ημέρες. Προκειμένου περί ομίλου επιχειρήσεων, στην έννοια του όρου «ίδιου εργοδότη» περιλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις του ομίλου.
Εφόσον δεν προκύπτει αντικειμενικός λόγος που να δικαιολογεί την απεριόριστη ανανέωση της σύμβασης ορισμένου χρόνου και εφόσον η χρονική διάρκεια των διαδοχικών συμβάσεων υπερβαίνει συνολικά τα 3 χρόνια, τότε τεκμαίρεται ότι με αυτές επιδιώκεται η κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών της επιχείρησης οπότε και η επιχείρηση υποχρεούται να μετατρέψει την σύμβαση σε αορίστου χρόνου.
Ο νόμος επίσης ορίζει, ότι θα πρέπει να υπάρχει γραπτή συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου στην οποία να αναφέρονται οι λόγοι που δικαιολογούν την ανανέωση της σύμβασης.
Αντίγραφο της σύμβασης αυτής θα πρέπει να επιδίδεται στον εργαζόμενο. Η έγγραφη συμφωνία ωστόσο δεν είναι απαραίτητη, όταν η ανανέωση της σύμβασης έχει εντελώς ευκαιριακό χαρακτήρα και δεν έχει διάρκεια μεγαλύτερη των 10 εργάσιμων ημερών.


Συγγενείς συμβάσεις 

Άλλα είδη, που εμφανίζονται συχνά στην εργασιακή καθημερινότητα είναι:

Α) Σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών

Σύμβαση ή μίσθωση ανεξαρτήτων υπηρεσιών υπάρχει όταν ο εργαζόμενος παρέχει τις υπηρεσίες του, έναντι αμοιβής, σε άλλο πρόσωπο, χωρίς όμως να δεσμεύεται για τον τόπο που θα παρέχει τις εργασίες του ή για τον τρόπο και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει για την επίτευξη του αποτελέσματος. Και στη σύμβαση αυτή η διάρκεια μπορεί να ορίζεται σε ορισμένο ή αόριστο χρόνο, η καταβολή της αμοιβής να προσδιορίζεται με ελεύθερη συμφωνία, χωρίς να εφαρμόζονται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή οι Διαιτητικές Αποφάσεις του Ν. 1876/1990, χωρίς τις πρόσθετες υποχρεώσεις του εργοδότη για παροχή άδειας, επιδομάτων αδείας και εορτών και χωρίς την υποχρέωση ασφάλισης του αντισυμβαλλομένου σε φορέα ασφάλισης εργαζομένου.

Β) Σύμβαση έργου

Σύμβαση έργου υπάρχει όταν οι συμβαλλόμενοι αποβλέπουν στην επίτευξη του συμφωνηθέντος τελικού αποτελέσματος το οποίο και επιφέρει αυτομάτως τη λύση της σύμβασης. Δεν υπάρχει υποχρέωση του κυρίου του έργου (εργοδότης) για εξασφάλιση της εργασίας του αντισυμβαλλομένου (εργολάβος), οι εξ αυτής σχέσεις δεν υπάγονται στην εργατική νομοθεσία και δεν υπάρχει υποχρέωση ασφάλισης των αντισυμβαλλομένων, οι οποίοι εργάζονται για προσωπικό όφελος, για τον εαυτό τους δηλαδή, και προς το σκοπό απόκτηση κέρδους και όχι μισθού.
Η σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου πρέπει να καταρτίζεται εγγράφως και να γνωστοποιείται μέσα σε 15 ημέρες στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας, αλλιώς τεκμαίρεται ότι υποκρύπτει σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.
Ακόμα όμως και αν γνωστοποιηθεί εντός 15μέρου, αν η εργασία παρέχεται αυτοπροσώπως αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη, για εννέα συνεχείς μήνες, όπως και αν έχουν ονομάσει τη σύμβαση τα μέρη, ακόμα δηλαδή και αν ο εργαζόμενος έχει υπογράψει σύμβαση ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου, η συνεχής επί 9 μήνες απασχόληση, υποκρύπτει σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, κάτι το οποίο επιφέρει όλες τις συνέπειες που προβλέπει η εξαρτημένη εργασία (αποδοχές, άδειες, επιδόματα, αποζημίωση.) Το τεκμήριο αυτό μπορεί να ανταποδείξει, στα δικαστήρια, ο εργοδότης (αρθ. 1 Ν.3846/10) .

Γ) Σύμβαση εντολής

Σύμβαση εντολής υπάρχει όταν ο ένας από τους συμβαλλομένους αναλαμβάνει την υποχρέωση να διεκπεραιώνει τις υποθέσεις που του αναθέτει ο άλλος. Στη σύμβαση αυτή δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής μισθού ή αποζημίωσης. Μπορεί όμως να συμφωνηθεί η κάλυψη των δαπανών και η αμοιβή του εντολοδόχου, οπότε συντρέχει περίπτωση έμμισθης εντολής. 



H απόφαση της κυβέρνησης, μέσω σχετικής τροπολογίας, να βάλει στο χέρι και τα ταμειακά διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων και άλλων δημόσιων οργανισμών, συνιστά νέο μέτρο σε βάρος των ασφαλισμένων και των δικαιωμάτων τους και συνολικά του λαού. Δεν αλλάζει η ουσία του μέτρου, όσο και αν περιβάλλεται αυτό με τη μορφή του «εθελοντισμού» και πως δήθεν δεν πρόκειται για εξαναγκασμό. Πολύ περισσότερο, που τα διαθέσιμα αυτά είναι χρήματα τα οποία τα ασφαλιστικά ταμεία και οι οργανισμοί τα έχουν άμεση ανάγκη, κλείνουν καθημερινά σχεδόν «τρύπες» ρευστότητας που παρουσιάζονται στη λειτουργία τους, με μια κουβέντα είναι το κομπόδεμα για να τα φέρνουν βόλτα.
Η τοποθέτηση αυτών των χρημάτων σε κρατικά repos, δηλαδή βραχυχρόνιο δανεισμό του κράτους, προκειμένου να αντιμετωπίσει ζητήματα ρευστότητας, θα τους στερήσει και το τελευταίο ευρώ από τα ταμεία τους. Αλλωστε, το γεγονός ότι μέχρι τώρα τα κεφάλαια αυτά δεν τοποθετούνταν στα αποθεματικά των Ταμείων και δεν «κλείνονταν» σε τοποθετήσεις μακράς διάρκειας, υπηρετούσε συγκεκριμένο σκοπό. Και αυτός ήταν η κάλυψη των τρεχουσών αναγκών κάθε Ταμείου που προέκυπταν μέσα στο μήνα, ανάλογα με την πορεία που είχαν τα έσοδα και τα έξοδά τους, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση η απρόσκοπτη καταβολή των συντάξεων.
Στην πραγματικότητα, αυτό που γίνεται είναι μια μορφή εσωτερικού δανεισμού, με δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους (που χρυσοπληρώσει ο λαός χωρίς να ευθύνεται γι' αυτό), τηρώντας τη συμφωνία με τους εταίρους της (ΕΚΤ, ΕΕ, ΔΝΤ) ότι θα πληρώνει «ατάκα και επίτόπου» τις δόσεις, αλλά και προκειμένου να εξυπηρετήσει άλλες ανάγκες ρευστότητάς της, αφήνοντας πάντα στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο.
Αποτελεί άλλο ένα επεισόδιο στη μακρά ιστορία λεηλασίας των αποθεματικών των Ταμείων, που άλλοτε μετατρέπονταν σε άτοκα δάνεια στην Τράπεζα της Ελλάδας, για να χρηματοδοτηθεί στη συνέχεια το ντόπιο κεφάλαιο με θαλασσοδάνεια, «δανεικά και αγύριστα», άλλοτε ρίχνονταν στον τζόγο του χρηματιστηρίου και πάλι ως πηγή κεφαλαίων για τους καπιταλιστές και άλλοτε «κουρεύονταν», όπως έγινε με το εγκληματικό PSI σε βάρος Ταμείων, νοσοκομείων, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων δημόσιων οργανισμών το 2012.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιχειρεί, μάλιστα, να επιβάλει τη νέα αφαίμαξη, πότε με το μαστίγιο του «λιτού βίου», που πρέπει άβουλα να αποδεχτεί ο ελληνικός λαός, και πότε με το καρότο του «πατριωτικού καθήκοντος», για να σωθεί δήθεν η χώρα. Ομως, απέναντι στην πλουτοκρατία και τα μονοπώλια ούτε διανοείται να ζητήσει τα δικά τους «ταμειακά διαθέσιμα» που συσσωρεύονται στις τράπεζες, ντόπιες και ξένες. Το αντίθετο, μάλιστα. Γι' αυτούς πασχίζει να εξασφαλίσει νέα επενδυτικά πακέτα, νέες πηγές χρηματοδότησης και ενίσχυσης. Γι' αυτούς «λεφτά υπάρχουν», όταν από το λαό αφαιρείται και το τελευταίο ευρώ. Πάει πολύ, λοιπόν, αντί η κυβέρνηση να ενισχύσει τα Ταμεία και να αναπληρώσει τα λεηλατημένα αποθεματικά τους, να ζητά να βάλει στο χέρι και το τελευταίο ευρώ που τους έχει απομείνει.
Οι εργαζόμενοι, το συνδικαλιστικό κίνημα, μπροστά και στη νέα αυτή μεθόδευση που επιχειρείται σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων δεν πρέπει να υποκύψουν. Το αίτημα «Να πληρώσουν για την Κοινωνική Ασφάλιση κράτος και εργοδοσία» παραμένει επίκαιρο. Γιατί μόνο κάτω απ' αυτήν τη σημαία, μπορούμε να υπερασπίσουμε ό,τι απέμεινε και να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε.
Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης, Σάββατο 14 Μάρτη 2015.

Συνέντευξη Τύπου για ζητήματα αλληλεγγύης έδωσε η διοίκηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας.
Ο Γιάννης Μπλέκος, πρόεδρος του Συνδικάτου απαρίθμησε τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχουν αναλάβει ή θα αναλάβουν το επόμενο διάστημα οι οικοδόμοι της Λάρισας.
Επισήμανε ότι για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία ή υποκατάσταση της κρατικής ευθύνης αλλά έχει μαχητικό ταξικό χαρακτήρα και απευθύνεται στους ανέργους, τις λαϊκές οικογένειες των εργατοϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολουμένων. Πρόσθεσε πως η αλληλεγγύη δεν παρέχει μόνο βοήθεια, αλλά διαμορφώνει σχέδιο πάλης, οργανώνει και κινητοποιεί κόσμο, διεκδικεί από τον κρατικό μηχανισμό, στέγη για τους άστεγους, φάρμακα, περίθαλψη, τρόφιμα, εμποδίζει το κόψιμο των παροχών νερού, ενέργειας, εμποδίζει και αποτρέπει πλειστηριασμούς.
Αναλυτικά η συνέντευξη Τύπου:
«Είναι πολύ σημαντικό το ζήτημα της αλληλεγγύης σε μια περίοδο όπου σημαντικό μέρος του κλάδου, αλλά και γενικότερα του λαού, ζει σε συνθήκες μόνιμης και γενικευμένης φτώχειας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι εκατοντάδες οι συνάδελφοι μας που δεν έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίσουν τα εντελώς απαραίτητα. Είναι εκατοντάδες οι συνάδελφοι που δε βάζουν στην κατσαρόλα φαΐ για μεγάλο διάστημα, δεν έχουν να πάρουν φάρμακα, τους κόβουν το ρεύμα, απειλούν να τους πάρουν το σπίτι που χρωστάνε, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν θέρμανση, σταματάνε το παιδί τους από φροντιστήρια γιατί δεν έχουν να πληρώσουν κ.ά. Αυτή η κατάσταση θα οξυνθεί τόσο στον κλάδο, όσο και γενικότερα. Από αυτή την άποψη έχει αξία να δούμε τη δράση του συνδικάτου μας και πρωτίστως να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα ζητήματα:
  1. Η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία ή υποκατάσταση της κρατικής ευθύνης. Η αλληλεγγύη, όπως και όπου εκφράζεται, έχει μαχητικό ταξικό χαρακτήρα και απευθύνεται στους ανέργους, τις λαϊκές οικογένειες των εργατοϋπαλλήλων και των αυτοαπασχολουμένων. Αποτελεί συστατικό στοιχείο της δουλειάς μας και ιδιαίτερα σε περίοδο οξυμένης φτώχειας.
  2. Η αλληλεγγύη δεν παρέχει μόνο βοήθεια, αλλά διαμορφώνει σχέδιο πάλης, οργανώνει και κινητοποιεί κόσμο, διεκδικεί από τον κρατικό μηχανισμό, στέγη για τους άστεγους, φάρμακα, περίθαλψη, τρόφιμα, εμποδίζει το κόψιμο των παροχών νερού, ενέργειας, εμποδίζει και αποτρέπει πλειστηριασμούς κ.ά.
Τέτοια δράση θέλουμε, που από τη μια θα συσπειρώνει και θα κινητοποιεί δυνάμεις, θα αποκαλύπτει τις τεράστιες ευθύνες των πολιτικών του κεφαλαίου και συγχρόνως θα ξεδοντιάζει την προπαγάνδα των ΜΚΟ, των εκκλησιών, των Λάτσηδων και άλλων ερπετών του κεφαλαίου, που αφού έλιωσαν τους εργάτες, τους ρούφηξαν το αίμα, τώρα το έχουν ρίξει στη φιλανθρωπία.
Όσο οξύνεται η φτώχεια και η εξαθλίωση, τόσο θα ανθίζουν οι δομές, τύπου κοινωνικά παντοπωλεία, συσσίτια, κοινωνικά υπνωτήρια, κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία, κοινωνικά φροντιστήρια κ.ά.
Όλα αυτά ένα στόχο έχουν, να βγάλουν λάδι το σύστημα, να απενοχοποιήσουν την καπιταλιστική ανάπτυξη, να αποκρύψουν τις ευθύνες και τις επιλογές των κυβερνήσεων. Να αποκρύψουν ότι τα βάρβαρα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα που όλοι μαζί συμφώνησαν, σπρώχνουν μαζικά λαϊκό κόσμο στην εξαθλίωση και αρκετές χιλιάδες στην αυτοκτονία.
Υπάρχει μια ορισμένη πείρα από τέτοια δουλειά από το Συνδικάτο μας (δωρεάν μπάνια το καλοκαίρι, γιορτή για τα παιδιά τα Χριστούγεννα, κουπόνι για αγορά κρέατος) και από το ΕΚΝΛ με τα φροντιστήρια κλπ. Όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Τα συνδικάτα μας πρέπει να παίξουν πιο αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση αυτής της δουλειάς. Η διαπάλη θα οξυνθεί όχι μόνο στο πολιτικό, ιδεολογικό επίπεδο, αλλά και στη δράση για να μην κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα θα χρειάζεται πιο ανεβασμένες μορφές πάλης, για να μην πεθαίνουν οι άστεγοι στο δρόμο και να εξασφαλιστεί στέγη θα απαιτηθεί σύγκρουση, για να μπει ψωμί στο τραπέζι θα χρειαστούν ανεβασμένες μορφές πάλης στο σούπερ μάρκετ, το εργοστάσιο, το φούρνο, τον αλευρόμυλο. Από αυτή την άποψη να το αντιμετωπίσουμε και να προετοιμάσουμε τον κλάδο.
Με βάση αυτή την κατεύθυνση, το επόμενο διάστημα να πάρουμε πρωτοβουλίες σαν συνδικάτο για να καταγράψουμε τις ανάγκες των μελών μας σε Στέγαση - Σίτιση - Υγεία - Παιδεία κ.α. για να δούμε πως μπορούμε να παρέμβουμε για όλα αυτά τα ζητήματα. Καλέσαμε συνέντευξη Τύπου για ενημέρωση των συναδέλφων μας και τους καλούμε να περνούν καθημερινά απ’ τα γραφεία του συνδικάτου για να δηλώνουν τα προβλήματά τους, που αφορούν Στέγαση - Σίτιση - Υγεία - Παιδεία κ.ά., ούτως ώστε να μπορέσουμε να δράσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις για την επίλυση των προβλημάτων.
Ψηλά το κεφάλι. Δεν ευθυνόμαστε εμείς για την κρίση. Η λαϊκή δύναμη και αλληλεγγύη είναι πιο δυνατή απ’ την αντιλαϊκή πολιτική. Περηφάνια δεν είναι να κρύβουμε το πρόβλημα. Περηφάνια είναι να το διεκδικούμε με τη συμμετοχή μας στην πρώτη γραμμή. Οργή και αγανάκτηση πρέπει να μετατραπεί σε οργανωμένη πάλη μέσα απ’ το συνδικάτο.
Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση και στη βάρβαρη επίθεση. Όλοι για έναν και ένας για όλους.
Ξεχωρίζουμε όμως ορισμένα επείγοντα που πρέπει να συγκεντρώσουν την ιδιαίτερη προσοχή μας, γιατί η κατάσταση που δημιουργείται είναι δραματική. Ποια είναι αυτά;
  • Το πρόβλημα της διατροφής των οικογενειών των ανέργων, μερικώς απασχολούμενων, χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων και ιδιαίτερα των παιδιών, παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις, επομένως χρειάζεται η διεκδίκηση με διάφορες μορφές (παραστάσεις, κινητοποιήσεις) η λήψη άμεσων μέτρων από το κράτος, την περιφέρεια και τους δήμους, όπως: Καθημερινό δωρεάν γεύμα σε όλους τους μαθητές στα δημόσια σχολεία. Δημιουργία κρατικής αγοράς, που θα συγκεντρώνει και θα διαθέτει τρόφιμα σε ανέργους, μερικώς απασχολούμενους και χαμηλοσυνταξιούχους. Παράλληλα οργανώνουμε την ταξική αλληλεγγύη σε κάθε οικογένεια που δεν έχει τα απαραίτητα για τη διατροφή.
  • Το πρόβλημα των εξώσεων από τα σπίτια και της στέγασης, οικογενειών ανέργων και φτωχών εργατικών - λαϊκών στρωμάτων που αδυνατούν να πληρώσουν το νοίκι και πετιούνται στο δρόμο. Είναι αναγκαία η διεκδίκηση άμεσων λύσεων όπως: Να νοικιαστεί ένα από τα κλειστά ξενοδοχεία της πόλης μας, με ευθύνη της κυβέρνησης ή της Περιφέρειας και του Δήμου Λάρισας, για τις άμεσες ανάγκες στέγασης, όσων αδυνατούν να πληρώσουν το ενοίκιο και τους γίνεται έξωση. Επιδότηση του ενοικίου για τους ανέργους στο 100% της αξίας του από το κράτος. Να νοικιαστούν από το υπουργείο Παιδείας, κλειστά ξενοδοχεία για να στεγαστούν σπουδαστές, παιδιά ανέργων ή φτωχών οικογενειών που σπουδάζουν στην πόλη μας και δεν καλύπτονται από τις σπουδαστικές εστίες. Δήμευση κατοικιών που έχουν περάσει στην κυριότητα των τραπεζών από πλειστηριασμούς για την ικανοποίηση λαϊκών στεγαστικών αναγκών. Δήμευση εκκλησιαστικής περιουσίας για λαϊκές ανάγκες σε στέγη ή σε σχολικά κτίρια. Να επαναλειτουργήσει ο ΟΕΚ, εξυπηρετώντας τους σκοπούς της ίδρυσής του. Να ξεπαγώσουν όλα τα προγράμματα εκτός των επιδοτούμενων μέσω τραπεζών. Χορήγηση άτοκων δανείων με κεφάλαια του ΟΕΚ για την απόκτηση κατοικίας στο ύψος της αξίας της. Να ξεκινήσει άμεσα το κατασκευαστικό πρόγραμμα του ΟΕΚ. Άμεση δημοπράτηση και ανέγερση Εργατικών Κατοικιών στις συνοικίες Τούμπας και Αγίου Θωμά. Να γίνουν εργατικές κατοικίες στα οικόπεδα Ομορφοχωρίου, Τσαριτσάνης, Φαλάνης. Νέες σπουδαστικές εστίες για το ΤΕΙ, την Ιατρική - Βιοχημεία.
  • Η διεκδίκηση άμεσων μέτρων προστασίας των ανέργων, με κινητοποιήσεις στον ΟΑΕΔ, για τη χορήγηση έκτακτου βοηθήματος σε όλους τους ανέργους 1.000 ευρώ για το Πάσχα. Χορήγηση επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους, χωρίς άλλη προϋπόθεση για όλη τη διάρκεια της ανεργίας τους. Το επίδομα ανεργίας να αυξηθεί άμεσα στα 600 ευρώ. Υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Σύνταξη στα 50 χρόνια για όσους συμπληρώνουν 2 χρόνια άνεργοι και έχουν 4.050 ένσημα.
Με παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, στον ΕΟΠΥΥ, στα Νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας, στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση, διεκδικούμε πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανέργους, τους ανασφάλιστους και τις οικογένειές τους, με θεώρηση των ασφαλιστικών βιβλιαρίων χωρίς προϋποθέσεις. Η κάλυψη να είναι από το κράτος με χρηματοδότηση 100%.
Με κινητοποιήσεις και άλλες παρεμβάσεις στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στις ΔΕΥΑ, στους δήμους, στη ΔΕΠΑ, διεκδικούμε τη μείωση 50% των παραπάνω λογαριασμών για τους άνεργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, ανασφάλιστους και σε όσους δεν πληρώθηκαν δεδουλευμένα και απαγόρευση διακοπής της σύνδεσης. Πάγωμα πληρωμής όσο διάστημα αδυνατούν να πληρώσουν.
Με παρεμβάσεις στην αποκεντρωμένη διοίκηση Θεσσαλίας, στην κυβέρνηση, διεκδικούμε τη δημιουργία κρατικών πρατηρίων για ανάγκες ένδυσης, υπόδησης, ατομικής υγιεινής σε τιμές κόστους. Δωρεάν παροχή των απαραίτητων σχολικών ειδών για τα παιδιά των ανέργων. Τα παιδιά των ανέργων να σπουδάζουν στον τόπο κατοικίας τους. Διεκδικούμε με παρεμβάσεις μας στο Αστικό και Υπεραστικό ΚΤΕΛ, στον ΟΣΕ, δωρεάν κάρτα απεριόριστων διαδρομών για τους ανέργους.
Η διεκδίκηση μέτρων ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, με κινητοποιήσεις, παραστάσεις και κάθε άλλη μορφή, διεκδικούμε από την κυβέρνηση πάγωμα τιμών σε όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες και κατάργηση του ΦΠΑ με αντίστοιχη μείωση τιμών σε όλα τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης,
Κατάργηση των έμμεσων φόρων, ΦΠΑ και ΕΦΚ, στο πετρέλαιο θέρμανσης και στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης, υγείας και στα οικιακά τιμολόγια ενέργειας, ύδρευσης και τηλεφωνίας. Κατάργηση των τελών για Δήμο και ΕΡΤ.
Δωρεάν μετακίνηση για σπουδαστές, μαθητές, φοιτητές στα μέσα μαζικής μεταφοράς για όλο το χρόνο και ελεύθερη πρόσβαση σε μουσεία, θέατρα, αθλητικές εγκαταστάσεις. Δωρεάν βιβλία, εκδρομές για όλα τα παιδιά. Διεύρυνση της ενισχυτικής διδασκαλίας. Δωρεάν κρατικές παιδικές κατασκηνώσεις.

Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και σπουδαστές σε σύγχρονες ασφαλείς εστίες. Να δίνεται επίδομα 600 ευρώ το μήνα εφόσον οι εστίες δεν επαρκούν ή δεν έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή τους. Επιδότηση για κάθε φοιτητή που δεν μπορεί να στεγαστεί και να σιτιστεί από τις φοιτητικές εστίες με 600 ευρώ μηνιαίως στις οικογένειες ανέργων. Να γίνουν δεκτά στη δύναμη των σταθμών όλα τα παιδιά των οικογενειών που κάνουν αίτηση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Να γίνουν προσλήψεις προσωπικού με σταθερή και μόνιμη δουλειά. Να δημιουργηθούν και νέοι σταθμοί. Να καταργηθεί κάθε πληρωμή από τους γονείς και να χρηματοδοτηθούν οι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί από τον κρατικό προϋπολογισμό».

Την αντίθεσή τους στην τροπολογία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τα ταμειακά διαθέσιμα, εξέφρασαν το πρωί με παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας οι Ομοσπονδίες των εργαζομένων στο Φάρμακο, των ΟικοδόμωνΤύπου και Χάρτου και η Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ.
Στα πλαίσια της κινητοποίησης συναντήθηκαν με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Δημήτρη Στρατούλη, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία τους για την τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο «για την ανθρωπιστική κρίση», που προβλέπει πως «τα κεφάλαια που κατατίθενται από τα ΝΠΔΔ και τα ασφαλιστικά ταμεία στην Τράπεζα της Ελλάδος σε λογαριασμούς ταμειακής διαχείρισης δύνανται να επενδύονται στο σύνολό τους με συμβάσεις αγοράς ή πώλησης τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου (repos)».
Από την πλευρά του, ο υπουργός επιχείρησε να εμφανιστεί καθησυχαστικός σε σχέση με την κυβερνητική τροπολογία, κάνοντας λόγο για «εθελοντικότητα» στη συμμετοχή. Από την πλευρά της, η αντιπροσωπεία διεμήνυσε την αντίθεσή της και στην «εθελοντικότητα» καθώς θεωρεί ότι με αυτή ως πρόσχημα θα επιχειρηθεί να μπει εκ νέου χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των ΝΠΔΔ, όπως διαχρονικά άλλωστε έχει γίνει.
Μεταξύ άλλων απαίτησαν να πληρώσει το κεφάλαιο και το κράτος αυτά που χρωστά στα Ταμεία, καθώς και να καταργηθεί η μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών που επιφέρει σημαντικό πλήγμα στα έσοδα των Ταμείων.
Τέλος αμέσως μετά τη συνάντηση κάλεσαν τους συνταξιούχους να δώσουν μαζικό «παρών» στην παναττική - πανσυνταξιουχική συγκέντρωση την Τετάρτη 1η Απρίλη, στις 10 το πρωί, στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης.
Ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ μετά την παράσταση διαμαρτυρίας 
«Μετά από την παράσταση διαμαρτυρίας των τεσσάρων Ομοσπονδιών για την τροπολογία που θα δεσμεύει τα διαθέσιμα των ταμείων και των ΝΠΔΔ, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Δ. Στρατούλη με την αντιπροσωπεία των Ομοσπονδιών.
Η αντιπροσωπεία εξέφρασε την αντίθεσή της στον υπουργό για την τροπολογία που καταθέτει η κυβέρνηση στη Βουλή, καθώς επίσης την αντίθεσή της στην πολιτική της κυβέρνησης που αποσκοπεί μετά τα κουρέματα των ασφαλιστικών ταμείων να βάλει στο χέρι και στα ταμειακά διαθέσιμα.
Ο υπουργός δήλωσε ότι η τροπολογία θα δίνει τη δυνατότητα της εθελοντικής συμμετοχής στις Διοικήσεις των ασφαλιστικών ταμείων.
Η αντιπροσωπεία διαφώνησε και κάλεσε την κυβέρνηση αντί για καινούργια αφαίμαξη, να προχωρήσει σε λύσεις που θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία χτυπώντας τις αιτίες που τα έχουν φτάσει στο ναδίρ.
Να πληρώσει κράτος και κυριότερα η εργοδοσία και το εφοπλιστικό κεφάλαιο εκείνα που οφείλουν στην κοινωνική ασφάλιση.
Να καταργηθεί κάθε ευνοϊκή νομοθετική διάταξη που δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες για μειωμένες εισφορές.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα είναι σε επιφυλακή».

Author Name

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.